ZABURZENIA FUNKCJI
TARCZYCY
•
Niedoczynność tarczycy
zaburzenie wydzielania TSH lub
hormonów tarczycy
•
Nadczynność tarczycy
nadprodukcja wytwarzania
hormonów tarczycy (nowotwory)
Zaburzenia funkcji tarczycy
Niedoczynność
występuje u psów
(spowodowane to
jest obecnością
nowotworów
tarczycy),
Bardzo rzadko
niedoczynność
występuje u kotów
Nadczynność
występuje bardzo
często u kotów co
spowodowane jest
guzami tarczycy.
U psów guzy tarczycy
z reguły prowadzą do
niedoczynności
ponieważ indukują
destrukcję tkanki
tarczycy, natomiast
nie wytwarzają
hormonów
.
FARMAKOLOGIA
TARCZYCY
Aktywność biologiczna hormonów
tarczycy
Leki stosowane w niedoczynności
tarczycy
Leki przeciwtarczycowe
(stosowane w nadczynności)
Regulacja wydzielania hormonów
tarczycy
HORMONY TARCZYCY
Głównym hormonem syntetyzowanym i
wydzielanym przez tarczycę jest
tyroksyna
(T4)
Trijodotyronina
(T3) powstaje w tkankach na
obwodzie z tyroksyny.
Oba hormony zawierają w swojej cząsteczce jod
Tyroksyna i trijodotyronina
stymulacja
procesów metabolicznych, regulacja wzrostu i
rozwoju organizmu.
Kalcytonina
hormon regulujący gospodarkę
wapniową
BIOSYNTEZA I METABOLIZM
TYROKSYNY
Tyroksyna powstaje w gruczole
tarczowym z tyrozyny oraz anionów jodu.
Jodowanie tyrozyny jest związane z
czynnym przenoszeniem do komórki
gruczołowej anionów jodu.
Aniony jodu utleniają się do jodu
atomowego, który joduje tyrozynę.
Powstaje w ten sposób dijodotyrozyna.
Dwie cząsteczki dijodotyrozyny łączą się
tyroksyna (tetrajodotyronina) – reakcja
Harringtona
BIOSYNTEZA I METABOLIZM
TYROKSYNY
Powstała we wnętrzu komórki gruczołowej
tyroksyna jest połączona z białkiem tworząc
tyreoglobulinę.
Pod wpływem enzymów proteolitycznych
tyroksyna uwalnia się z połączenia z białkiem
i opuszcza wnętrze komórek gruczołowych
przedostając się do krwiobiegu.
Krążąca tyroksyna prawie w całości jest
związana z globulinami (50%), prealbuminami
(40%) i albuminami (10%).
W tkankach tyroksyna traci jeden atom jodu i
powstaje
trijodotyronin
a (liotyronina)
odpowiednio działająca na tkanki.
BIOSYNTEZA I METABOLIZM
HORMONÓW TARCZYCY
Metabolizm tyroksyny i trijodotyroniny związany
jest z odszczepianiem kolejnych atomów jodu
Ponadto oba związki podlegają deaminacji i
wydalane są z moczem i żółcią w postaci
połączeń z kwasem siarkowym i glukuronowym.
Eliminacja tyroksyny odbywa się wolno, okres
półtrwania wynosi 6-8 dni.
W nadczynności tarczycy ulega skróceniu, w
niedoczynności wydłużeniu
Okres półtrwania trijodotyroniny wynosi 24 godz.
AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA
TYROKSYNY I
TRIJODOTYRONINY
Wzrost przemiany podstawowej
Przyśpieszenie procesów spalania
Zwiększenie zużycia tlenu w tkankach
Wzrost temperatury ciała
Wzrost stężenia glukozy we krwi
Obniżenie stężenia cholesterolu
przyśpieszenie jego przemiany do kwasów
żółciowych
Obniżenie stężenia fosfolipidów i triglicerydów
Wzrost stężenia wolnych kwasów tłuszczowych
AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA
TYROKSYNY I
TRIJODOTYRONINY
UKŁAD KRĄŻENIA:
Wzrost pojemności minutowej serca
Przyśpieszenie czynności serca
Wzrost zużycia tlenu przez mięsień
sercowy
Wzrost napięcia układu współczulnego
Rozszerzenia naczyń krwionośnych skóry
AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA
TYROKSYNY I
TRIJODOTYRONINY
Hormony tarczycy są odpowiedzialne za
prawidłowy cykl płciowy zwierząt.
Wywierają stymulujący wpływ na szpik
kostny.
Są odpowiedzialne za syntezę i
prawidłową funkcję płytek krwi.
Wywierają modulujące działanie na
odpowiedź humoralną i komórkową
układu immunologicznego.
AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA
TYROKSYNY I TRIJODOTYRONINY
Biorą udział w biosyntezie białek związanych
z prawidłowym funkcjonowaniem układu
nerwowego i mięśniowego.
Regulują budowę i czynność skóry i włosów
Wpływają na syntezę i uwalnianie
hormonów:
wzrostu, gonadotropowych,
sterydów nadnerczowych
Hamują sekrecję prolaktyny
AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA
TYROKSYNY I
TRIJODOTYRONINY
Zwiększenie przesączania kłębuszkowego
Zwiększenie wydzielania moczu
Utrzymanie prawidłowej czynności
skurczowej żołądka i jelit
Wpływ na czynności psychiczne i
czynność bioelektryczną mózgu
Wpływ na wewnątrzkomórkowe receptory
jądrowe modulacja transkrypcji genów i
następowa stymulacja syntezy białek.
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Tyroidyna otrzymywana w postaci
proszku z gruczołu tarczowego bydła,
owiec i świń
Sól sodowa L-tyroksyny
Sól sodowa L-trijodotyroniny
Trijodotyronina działa 5 razy silniej niż
tyroksyna
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
Hormony tarczycy stosuje się w stanach
chorobowych związanych ze zmniejszoną
czynnością gruczołu tarczowego:
obrzęk śluzowaty
wole proste
chirurgiczne usunięcie tarczycy
Jest to typowa terapia
zastępcza
Niedoczynność tarczycy u psów
Niedoczynność tarczycy u kotów
WPŁYW LEKÓW NA HORMONY
TARCZYCY
LEKI ZMNIEJSZAJĄCE STĘŻENIE LUB METABOLIZM
HORMONÓW TARCZYCY:
Glikokortykosterydy
Leki przeciwdrgawkowe
Salicylany
Fenylbutazon
Furosemid
Chinidyna
Amiodaron
Potencjonowane sulfonamidy
TERAPIA ZASTĘPCZA
Terapię zastępczą hormonami tarczycy
można prowadzić jedynie po prawidłowo
przeprowadzonej diagnostyce
występującego niedoboru !!!!
Konieczność prowadzenia ciągłej obserwacji
klinicznej i okresowych badań określających
stężenie hormonów oraz stanu układu krążenia.
Należy pamiętać, że działanie tyroksyny
podanej doustnie pojawia się późno (
po kilku
dniach
) i utrzymuje się długo (
do kilku tygodni
)
ZASTOSOWANIE LECZNICZE
L-tyroksynę
podaje się doustnie lub w postaci
iniekcji domięśniowych lub podskórnych.
Stosuje się u psów, kotów i koni
Pies i kot: doustnie 0,02-0,04 mg/kg 1 x dziennie
lub w dwóch dawkach podzielonych, lub im lub sc
0,01-02 mg/kg 1 x dziennie
Koń: doustnie 0,01-0,1 mg/kg 1 x dziennie lub w
dwóch dawkach podzielonych
L-trijodotyroninę
stosuje się jedynie doustnie:
pies 4-6 ug/kg co 8-12 godz., kot 4,4 ug/kg co 8-12
godz.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Przyśpieszona czynność serca
Napady dławicy piersiowej
Zawał serca
Blok przedsionkowo-komorowy
Reakcje uczuleniowe
Pobudzenie ruchowe
Cukrzyca
Wzrost ciśnienia krwi
Biegunka (
przyśpieszenie perystaltyki jelit
)
Wzrost ciepłoty ciała
NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY
Nadczynność tarczycy u kotów
Nadczynność tarczycy u kotów
Nadczynność tarczycy
Objawy ogólne:
–
mocno powiększona tarczyca,
– utrata masy ciała połączona jednocześnie z ogromnym
apetytem,
– nadpobudliwość, agresywność, nadmierna ruchliwość,
– utrata połysku sierści, rzadsze dbanie o nią przez kota.
Objawy żołądkowo-jelitowe:
– biegunka i wymioty, spowodowane szybszą pracą
przewodu pokarmowego i bezpośrednim drażnieniem
strefy wyzwalającej wymioty przez hormony tarczycowe,
– anoreksja,
– zaburzenia funkcji wątroby (podwyższona aktywność
enzymów wątrobowych we krwi).
Objawy nerkowe:
–
zwiększone pragnienie oraz częstsze oddawanie moczu,
spowodowane szybszą pracą nerek,
– azotemia przednerkowa.
Objawy układu sercowo-naczyniowego:
–
szmery serca,
– galopujący rytm serca,
– przerost mięśnia sercowego,
– niewydolność serca,
– zaburzenia EKG, erytrocytoza,
– kardiomiopatia,
– nadciśnienie tętnicze. Objawy nerkowe:
– zwiększone pragnienie oraz częstsze oddawanie moczu,
spowodowane szybszą pracą nerek,
– azotemia przednerkowa.
LEKI PRZECIWTARCZYCOWE
Leki przeciwtarczycowe hamują syntezę
hormonów tarczycy i są stosowane w
terapii nadczynności gruczołu tarczowego
Zmniejszona zawartość tyroksyny powoduje,
wskutek sprzężenia zwrotnego, zwiększenie
wydzielania TSH, co wywołuje przerost
tarczycy.
LEKI PRZECIWTARCZYCOWE
TIOAMINY:
Tiouracyl
Propylotiouracyl
Metimazol
Karbimazol
Mechanizm: tioaminy zapobiegają jodowaniu
tyreoglobuliny, spowodowane to jest
zahamowaniem utleniania jodków do wolnego
aktywnego jodu, który łączy się z tyreoglobuliną
LEKI PRZECIWTARCZYCOWE
Metimazol
jest stosowany u kotów w dawce 5
mg 3 x dziennie doustnie
Po 3-6 miesiącach terapii należy oznaczyć
stężenie hormonów tarczycowych
Propylotiouracyl
stosuje się doustnie u
kotów w dawce 50 mg/zwierzę co 8-12 godzin
Należy również okresowo monitorować
stężenie hormonów tarczycy i stan kliniczny
zwierzęcia
LEKI PRZECIWTARCZYCOWE
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:
Anoreksja
Wymioty
Stany zaburzenia świadomości
Uszkodzenie wątroby
Trombocytopenia, leukopenia z eozynofilią i
limfocytozą
Agranulocytoza
zwiększona zapadalność na choroby
infekcyjne
Wytworzenie przeciwciał przeciwjądrowych
zapalenie skóry, poliartritis, zapalenie kłębuszków
nerkowych, anemia hemolityczna
Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (anoreksja i
wymioty) samoistnie ustępują po miesiącu prowadzenia
leczenia.