Miażdżyca -
patogeneza i
następstwa
Pielęgniarstwo
I rok
Miażdżyca
Zmiany biologiczne wieku starczego
mogą przebiegać z różnym nasileniem i
dolegliwościami, często przechodząc w
stan choroby. Najczęściej występują
choroby związane z postępującymi
zmianami miażdżycowymi jak: zawał
serca, udar mózgu oraz otępienie
starcze.
Miażdżycowe ognisko zwapnienia w ścianie
tętnicy wieńcowej - obraz mikroskopowy pow. ok.
50 x, barwienie hematoksyliną i eozyną
Miażdżyca tętnic
powoduje zmniejszenie się światła tętnic.
Odkładające się w nich złoża cholesterolu
powodują grubienie ścian małych tętniczek,
co
prowadzi
do
gorszego
ukrwienia
poszczególnych narządów i części ciała.
(potocznie nazywana jest skleroza) jest
przewlekłą chorobą, polegającą na zmianach
zwyrodnieniowo-wytwórczych
w
błonie
wewnętrznej i środkowej tętnic, głównie w
aorcie, tętnicach wieńcowych i mózgowych,
rzadziej w tętnicach kończyn. Miażdżyca jest
najczęstszą przyczyną stwardnienia tętnic.
W miażdżycy mózgu
powodującej
jego
niedokrwienie,
początkowo
będzie
występowała
drażliwość,
szybkie
męczenie
się,
następnie
upośledzenie
pamięci,
krytycyzm, zmienia się charakter chorego,
staje się on zachłanny, skąpy. Mogą
występować zaburzenia mowy, połykania,
nawet zupełne zaburzenie świadomości.
Niebezpieczeństwem miażdżycy mózgu są
udary mózgowe, wylewy krwi do mózgu
występujące z porażanie, połowicznym.
Miażdżyca naczyń
wieńcowych
jest najczęstszą przyczyna zawału serca. W
skutek zwężenia tętniczek zmniejsza się
ukrwienie mięśnia sercowego, doprowadzając
do martwicy. U ludzi starszych ból w klatce
piersiowej towarzyszący zawałom jest mniejszy.
Częściej występują bóle nadbrzusza. Przebieg
zawału serca ludzi starszych jest cięższy. Z
ozdrowieńcami
po
przebytych
zawałach
pielęgnacja
oszczędzająca.
Wszystkie
czynności należy wykonywać za chorego - do
minimum należy ograniczyć jego wysiłek.
Miażdżyca tętnic
obwodowych
dotyczy najczęściej tętnicy brzusznej, która
uciskając tętnicę biodrową powoduje ostre
zmiany
niedokrwienia
kończyn
dolnych.
Zamykanie światła tętnic dolnych występuje
najczęściej u mężczyzn. Sprzyja temu i
znacznie
przyspiesza
proces
palenia
papierosów - również zwężający naczynia.
Chory odczuwa silny ból nóg. Najpierw po
wysiłku, następnie bóle występują niezależnie
od wysiłku, najczęściej w nocy. Chory szukając
ulgi siedzi z opuszczonymi nogami. Bóle są tak
silne że chorzy zgadzają się na amputację.
Patogeneza
miażdżycy tętnic nie jest w pełni poznana.
Do jej powstania i rozwoju usposabia m.in.
hypercholesterolemia,
cukrzyca,
nadciśnienie tętnicze, niewłaściwy sposób
odżywiania, zaburzenia krzepnięcia krwi,
oraz stres. Prawdopodobnie istotną rolę w
patogenezie miażdżycy odgrywa także
czynnik infekcyjny (bakterie z rodzaju
Chlamydia lub nanobakterie). Miażdżyca
tętnic jest częstsza u mężczyzn i nasila się
z wiekiem
Miażdżyca
polega
na
wysepkowatym
gromadzeniu się w błonie wewnętrznej tętnic
cholesterolu (i jego estrów) oraz innych lipidów.
W
pierwszym
etapie
komórki
śródbłonka
gromadzą nadmierne ilości cholesterolu i lipidów,
które są przemieszczane pod błonę wewnętrzną
tętnic. (tzw. pasma tłuszczowo-lipidowe, ang.
fatty streaks). Tego typu zmiany można
obserwować już u dzieci. Podśródbłonkowe masy
lipidowo-cholesterolowe powodują gromadzenie
się makrofagów, rozrost fibroblastów i komórek
mięśni gładkich warstwy środkowej tętnicy oraz
drobnych naczyń krwionośnych odchodzących od
naczyń odżywiających ścianę tętnicy
Kolejnym etapem jest wapnienie tych ognisk
(tzw. wapnienie dystroficzne) prowadzące do
miażdżycowego stwardnienia tętnic, oraz
pojawienie się ubytków śródbłonka nad
ogniskiem miażdżycowym. Ubytki śródbłonka
są przyczyną miejscowego spadku stężenia
prostacykliny - czynnika zapobiegającego
gromadzeniu się płytek krwi. W wyniku tego
procesu, w miejscach obnażonych z błony
wewnętrznej
dochodzi
do
owrzodzeń
miażdżycowych (owrzodzeń kaszowatych),
które stają się obszarami przyściennej
agregacji płytek krwi i narastania zakrzepów.
Następstwa miażdżycy
Miażdżyca
tętnic
jest
wspólną
przyczyną choroby wieńcowej, zawału
serca, zaburzeń przepływu krwi w
tętnicach szyjnych i mózgowych z
udarem
mózgowym,
zaburzeń
przepływu w innych narządach jak np.
nerki oraz chromania przestankowego
kończyn dolnych
Skutkiem miażdżycy naczyń wieńcowych jest
choroba niedokrwienna serca oraz zawały
serca.
Serce
oplecione
jest
siecią
odżywiających je naczyń przypominających
wieniec - stąd nazwa „naczynia wieńcowe”.
Oznaką miażdżycy tętnic odżywiających serce
jest zmniejszenie przepływu krwi przez
naczynia wieńcowe, co z kolei jest przyczyną
dusznicy bolesnej. Ból i pieczenie za mostkiem
podczas wysiłku lub zdenerwowania świadczyć
mogą o chorobie wieńcowej. Utrudnienie
dopływu krwi do serca przez miażdżycę, a w
szczególności pęknięcie blaszki miażdżycowej
grozić
może
całkowitym
zablokowaniem
tętnicy wieńcowej przez skrzep krwi. Sytuacja
taka prowadzić może do zawału serca.
Inną dolegliwością związana z miażdżycą naczyń
może być chromanie przestankowe. Tak określa się
ból kończyn dolnych pojawiający się po przejściu
określonego dystansu. Chromanie wskazuje na
obecność zmian miażdżycowych w tętnicach
doprowadzających krew do kończyn dolnych, a ból
powstaje w związku z niedokrwieniem mięśni,
które na skutek intensywnej pracy wymagają
większego
ukrwienia.
Blaszki
miażdżycowe
zwężające naczynie, które w warunkach spoczynku
jest całkowicie wydolne, w czasie wysiłku
uniemożliwiają dostarczenie zwiększonej ilości
krwi tętniczej do mięśni. Stąd ból podczas
chodzenia.
Zaawansowana
miażdżyca
tętnic
szyjnych prowadząc do ich zwężenia
powodować
może
udary
mózgu.
Procesem miażdżycowym zajęte mogą
być też tętnice mózgowe, a ich nagłe
zamkniecie jest przyczyną udarów.
W celu opóźnienia procesów
związanych z miażdżycą
należy:
prowadzić higieniczny tryb życia
dbać o komfort psychiczny (unikać
stresów)
przestrzegać diety niskokalorycznej i
bez cholesterolowej
zażywać ruchu na świeżym powietrzu
(spacery, sport, gimnastyka)
unikać wszelkich używek
Zapobieganie
W jej leczeniu duże znaczenie ma
odpowiednia dieta, ruchliwy tryb życia,
racjonalny wypoczynek.