Metoda ruchu

Metoda ruchu

rozwijającego

rozwijającego

Weroniki Sherborne

Weroniki Sherborne

Karolina S

Karolina S

Gr.

Gr.

1

1

•

Metoda Weroniki Sherborne wywodzi się z

Metoda Weroniki Sherborne wywodzi się z

teorii i praktyki szkoły Rudolfa

teorii i praktyki szkoły Rudolfa

Labana(węgierskiego choreografa, który uważał,

Labana(węgierskiego choreografa, który uważał,

że każdy ruch jest wyrazem ludzkiej aktywności

że każdy ruch jest wyrazem ludzkiej aktywności

i poprzez niego można nauczyć się, jak nawiązać

i poprzez niego można nauczyć się, jak nawiązać

kontakt z otaczającym światem). Weronika

kontakt z otaczającym światem). Weronika

Sherborne kontynuowała jego dzieła, a w

Sherborne kontynuowała jego dzieła, a w

rezultacie stała się twórczynią swojej własnej

rezultacie stała się twórczynią swojej własnej

metody pracy z dziećmi znanej jako

metody pracy z dziećmi znanej jako

Ruch

Ruch

Rozwijający

Rozwijający

.

.

•

Weronika Sherborne żyła w latach 1922-1990

Weronika Sherborne żyła w latach 1922-1990

w Anglii. Z wykształcenia była fizjoterapeutką i

w Anglii. Z wykształcenia była fizjoterapeutką i

nauczycielem wychowania fizycznego.

nauczycielem wychowania fizycznego.

•

Weronika Sherborne jest współautorką

Weronika Sherborne jest współautorką

kilku książek i wielu artykułów

kilku książek i wielu artykułów

poświęconych wychowaniu i terapii

poświęconych wychowaniu i terapii

dzieci z zaburzeniami rozwoju. Niektóre z

dzieci z zaburzeniami rozwoju. Niektóre z

jej publikacji ukazały się w Polsce. Przy

jej publikacji ukazały się w Polsce. Przy

jej udziale powstała część filmów

jej udziale powstała część filmów

stanowiących instruktaż do praktycznego

stanowiących instruktaż do praktycznego

prowadzenia zajęć. Podręcznik do swojej

prowadzenia zajęć. Podręcznik do swojej

metody pt.

metody pt.

Developmental Movement for

Developmental Movement for

Children

Children

(Ruch Rozwijający

(Ruch Rozwijający

dla dzieci) przygotowała będąc na

dla dzieci) przygotowała będąc na

emeryturze.

emeryturze.

•

Na początku swoje spojrzenie na ruch i doświadczenie

Na początku swoje spojrzenie na ruch i doświadczenie

wykorzystywała w pracy z dziećmi sprawnymi, później

wykorzystywała w pracy z dziećmi sprawnymi, później

rozpoczęła pracę z dziećmi specjalnej troski. Praca z

rozpoczęła pracę z dziećmi specjalnej troski. Praca z

niepełnosprawnymi sprawiła, że zaczęła ona rozwijać

niepełnosprawnymi sprawiła, że zaczęła ona rozwijać

swoją własną metodę. To ona zwróciła uwagę na

swoją własną metodę. To ona zwróciła uwagę na

potrzebę bliskich kontaktów między ludźmi. Jej

potrzebę bliskich kontaktów między ludźmi. Jej

metoda nawiązuje do najprostszego sposobu

metoda nawiązuje do najprostszego sposobu

porozumiewania się jakim jest język ciała.

porozumiewania się jakim jest język ciała.

•

Ze względu na swoją prostotę metoda W.Sherborne

Ze względu na swoją prostotę metoda W.Sherborne

jest metodą uniwersalną, może być stosowana

jest metodą uniwersalną, może być stosowana

zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. Jest to

zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. Jest to

program rozwijający poprzez odpowiednie ćwiczenia i

program rozwijający poprzez odpowiednie ćwiczenia i

zabawy ruchowe. Wyrabia takie cechy jak: poczucie

zabawy ruchowe. Wyrabia takie cechy jak: poczucie

bezpieczeństwa odpowiedzialność, wrażliwość a także

bezpieczeństwa odpowiedzialność, wrażliwość a także

umiejętność nawiązywania kontaktów.

umiejętność nawiązywania kontaktów.

Ruch jako czynnik rozwoju i

Ruch jako czynnik rozwoju i

środek terapii

środek terapii

W metodzie R.Labana i W.Sherborne

W metodzie R.Labana i W.Sherborne

wyróżnia się kilka kategorii ruchu:

wyróżnia się kilka kategorii ruchu:

1.ruch prowadzący do poznania własnego

1.ruch prowadzący do poznania własnego

ciała,

ciała,

2.ruch kształtujący związek jednostki z

2.ruch kształtujący związek jednostki z

otoczeniem fizycznym,

otoczeniem fizycznym,

3.ruch wiodący do wytworzenia się związku

3.ruch wiodący do wytworzenia się związku

z drugim człowiekiem ,

z drugim człowiekiem ,

4.ruch prowadzący do współdziałania w

4.ruch prowadzący do współdziałania w

grupie,

grupie,

5.ruch kreatywny.

5.ruch kreatywny.

Ruch prowadzący do

Ruch prowadzący do

poznania własnego ciała

poznania własnego ciała

•

Ruchy w tej kategorii dają możliwość

Ruchy w tej kategorii dają możliwość

stopniowego poznania poszczególnych

stopniowego poznania poszczególnych

części ciała, szczególnie stóp, kolan,

części ciała, szczególnie stóp, kolan,

bioder - to na nich opiera się ciężar

bioder - to na nich opiera się ciężar

ciała i stanowią one łącznik między

ciała i stanowią one łącznik między

człowiekiem, a podłożem. Kontrola i

człowiekiem, a podłożem. Kontrola i

poznanie własnego ciała prowadzi do

poznanie własnego ciała prowadzi do

ukształtowania się własnej tożsamości.

ukształtowania się własnej tożsamości.

Ruch kształtujący związek

Ruch kształtujący związek

jednostki z otoczeniem

jednostki z otoczeniem

fizycznym

fizycznym

•

Ruchy te mają za zadanie wykształcenie

Ruchy te mają za zadanie wykształcenie

orientacji w przestrzeni, dzięki temu

orientacji w przestrzeni, dzięki temu

może wytworzyć się związek między

może wytworzyć się związek między

człowiekiem i otoczeniem. Wszelkie

człowiekiem i otoczeniem. Wszelkie

zadania ruchowe wykonywane są jak

zadania ruchowe wykonywane są jak

najniżej np. na podłodze – daje to

najniżej np. na podłodze – daje to

poczucie stabilności i ugruntowania. Są

poczucie stabilności i ugruntowania. Są

to ćwiczenia ważne dla uzyskania

to ćwiczenia ważne dla uzyskania

poprawy stanu psychicznego.

poprawy stanu psychicznego.

Ruch wiodący do

Ruch wiodący do

wytworzenia się związku z

wytworzenia się związku z

drugim człowiekiem

drugim człowiekiem

•

W tej kategorii ruch pozwala na zaufanie drugiemu

W tej kategorii ruch pozwala na zaufanie drugiemu

człowiekowi- budowania związku z drugim człowiekiem.

człowiekowi- budowania związku z drugim człowiekiem.

Głównym celem jest zachęcenie uczestników do

Głównym celem jest zachęcenie uczestników do

nawiązywania kontaktów z innymi, wzajemnym

nawiązywania kontaktów z innymi, wzajemnym

poznaniu, zrozumieniu i zaufaniu.

poznaniu, zrozumieniu i zaufaniu.

•

R.Laban dzieli związki międzyludzkie na:

R.Laban dzieli związki międzyludzkie na:

-ruch „z”- jeden z partnerów jest bierny drugi aktywny-

-ruch „z”- jeden z partnerów jest bierny drugi aktywny-

opiekuńczy wobec tego drugiego.

opiekuńczy wobec tego drugiego.

-ruch „przeciwko”- jeden aktywny (atakujący) drugi bierny

-ruch „przeciwko”- jeden aktywny (atakujący) drugi bierny

(broniący się). Ma to na celu uświadomienie

(broniący się). Ma to na celu uświadomienie

uczestnikom ich własnej siły.

uczestnikom ich własnej siły.

-ruch „razem”- jednakowe zaangażowanie obu partnerów.

-ruch „razem”- jednakowe zaangażowanie obu partnerów.

Ruch prowadzący do

Ruch prowadzący do

współdziałania w grupie

współdziałania w grupie

•

Ruchy bardzo zbliżone do poprzedniej kategorii,

Ruchy bardzo zbliżone do poprzedniej kategorii,

różnica jest taka, że w tej kategorii działanie jest

różnica jest taka, że w tej kategorii działanie jest

prowadzone w grupie. Celem jest zaangażowanie

prowadzone w grupie. Celem jest zaangażowanie

wszystkich uczestników we współdziałanie ze

wszystkich uczestników we współdziałanie ze

sobą.

sobą.

Ruch kreatywny

Ruch kreatywny

Tu liczy się spontaniczność i kreatywność.

Tu liczy się spontaniczność i kreatywność.

Bardzo dobrym przykładem tego ruchu jest taniec

Bardzo dobrym przykładem tego ruchu jest taniec

opierający się na pełnej swobodzie ruchów.

opierający się na pełnej swobodzie ruchów.

Ruch jako czynnik rozwoju i

Ruch jako czynnik rozwoju i

środek terapii

środek terapii

•

W metodzie W. Sherborne tak samo ważnym

W metodzie W. Sherborne tak samo ważnym

czynnikiem rozwijającym co ruch jest kontakt

czynnikiem rozwijającym co ruch jest kontakt

fizyczny, który jest źródłem doznań dotykowych.

fizyczny, który jest źródłem doznań dotykowych.

Żeby rozwój dziecka był prawidłowy musi ono

Żeby rozwój dziecka był prawidłowy musi ono

mieć zapewnione wielo zmysłowe pobudzenie

mieć zapewnione wielo zmysłowe pobudzenie

przez różnorodne bodźce.

przez różnorodne bodźce.

•

Dzięki bliskim kontaktom dziecka z matką ma

Dzięki bliskim kontaktom dziecka z matką ma

ono zaspokojone podstawowe doznania fizyczne,

ono zaspokojone podstawowe doznania fizyczne,

potrzeby ruchu a także potrzeby psychologiczne-

potrzeby ruchu a także potrzeby psychologiczne-

miłości, bezpieczeństwa, więzi społecznej z

miłości, bezpieczeństwa, więzi społecznej z

drugim człowiekiem. Wiele z tych potrzeb jest

drugim człowiekiem. Wiele z tych potrzeb jest

zaspokajana dzięki zajęciom z ruchu

zaspokajana dzięki zajęciom z ruchu

rozwijającego W. Sherborne.

rozwijającego W. Sherborne.

Założenia metody

Założenia metody

•

Główną ideą metody jest stwierdzenie, że

Główną ideą metody jest stwierdzenie, że

posługiwanie się ruchem jest narzędziem

posługiwanie się ruchem jest narzędziem

wspomagania rozwoju psychoruchowego

wspomagania rozwoju psychoruchowego

dziecka i terapii tego rozwoju. System ćwiczeń

dziecka i terapii tego rozwoju. System ćwiczeń

W. Sherborne wywodzi się z naturalnych potrzeb

W. Sherborne wywodzi się z naturalnych potrzeb

dziecka.

dziecka.

•

Podstawowe założenia metody to rozwijanie

Podstawowe założenia metody to rozwijanie

przez ruch:

przez ruch:

1.świadomości własnego ciała i usprawniania

1.świadomości własnego ciała i usprawniania

ruchowego,

ruchowego,

2.świadomości przestrzeni i działania w niej,

2.świadomości przestrzeni i działania w niej,

3.dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i

3.dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i

nawiąywanie z nimi kontaktu.

nawiąywanie z nimi kontaktu.

Założenia metody c.d.

Założenia metody c.d.

•

Człowiek musi odczuwać i znać swoje ciało, a także musi

Człowiek musi odczuwać i znać swoje ciało, a także musi

mieć poczucie wyodrębnienia od tego co go otacza, musi

mieć poczucie wyodrębnienia od tego co go otacza, musi

posiadać poczucie własnego „ja”.

posiadać poczucie własnego „ja”.

•

Źródłami tej świadomości są:

Źródłami tej świadomości są:

-kontakt ciała z podstawą- ziemia, podłoga

-kontakt ciała z podstawą- ziemia, podłoga

-wyczucie centralnej części ciała-brzucha, jako elementu

-wyczucie centralnej części ciała-brzucha, jako elementu

integrującego ciało.

integrującego ciało.

•

Dzieci upośledzone umysłowo oraz dzieci nerwicowe nie

Dzieci upośledzone umysłowo oraz dzieci nerwicowe nie

maja takiej świadomości i poczucia stabilności,

maja takiej świadomości i poczucia stabilności,

ugruntowania. Dzieci autystyczne natomiast nie mają

ugruntowania. Dzieci autystyczne natomiast nie mają

poczucia tożsamości.

poczucia tożsamości.

•

Udział w ćwiczeniach W. Sherborne pomaga stworzyć

Udział w ćwiczeniach W. Sherborne pomaga stworzyć

dziecku okazję do poznania własnego ciała, poczucia swojej

dziecku okazję do poznania własnego ciała, poczucia swojej

siły. Dzięki temu dziecko zyskuje zaufanie do siebie,

siły. Dzięki temu dziecko zyskuje zaufanie do siebie,

poczucie bezpieczeństwa.

poczucie bezpieczeństwa.

Zakres zastosowań

Zakres zastosowań

metody

metody

•

Metoda ruchu rozwijającego to metoda uniwersalna. W

Metoda ruchu rozwijającego to metoda uniwersalna. W

Polsce rozpowszechniona została na przełomie lat

Polsce rozpowszechniona została na przełomie lat

70tych i 80tych. Osobami, które jako pierwsze w Polsce

70tych i 80tych. Osobami, które jako pierwsze w Polsce

zaczęły prowadzić zajęcia metodą W. Sherborne były

zaczęły prowadzić zajęcia metodą W. Sherborne były

Maria Przasnyska, Marta Bogdanowicz i Izabela Korsak.

Maria Przasnyska, Marta Bogdanowicz i Izabela Korsak.

•

Metoda ta wykorzystywana jest w Polsce u dzieci z

Metoda ta wykorzystywana jest w Polsce u dzieci z

różnymi zaburzeniami rozwoju i potrzebami

różnymi zaburzeniami rozwoju i potrzebami

edukacyjnymi:

edukacyjnymi:

-dzieci upośledzone umysłowo

-dzieci upośledzone umysłowo

-dzieci autystyczne

-dzieci autystyczne

-dzieci z wczesnym mózgowym porażeniem dziecięcym

-dzieci z wczesnym mózgowym porażeniem dziecięcym

-dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i zaburzeniami

-dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i zaburzeniami

zachowania

zachowania

-dzieci głuchych i niewidomych.

-dzieci głuchych i niewidomych.

Zakres zastosowań

Zakres zastosowań

metody c.d.

metody c.d.

•

Metoda Weroniki Sherborne jest

Metoda Weroniki Sherborne jest

skuteczna jako metoda:

skuteczna jako metoda:

1.

1.

terapeutyczna

terapeutyczna

- przede wszystkim w

- przede wszystkim w

przypadkach upośledzenia umysłowego, u

przypadkach upośledzenia umysłowego, u

dzieci z zaburzeniami w sferze

dzieci z zaburzeniami w sferze

emocjonalnej i społecznej,

emocjonalnej i społecznej,

2.

2.

wspomagająca rozwój-

wspomagająca rozwój-

wykorzystywana

wykorzystywana

przy wyrównywaniu opóźnień rozwojowych,

przy wyrównywaniu opóźnień rozwojowych,

przydatna u dzieci przebywających w

przydatna u dzieci przebywających w

placówkach wychowywania zbiorowego,

placówkach wychowywania zbiorowego,

Zakres zastosowań

Zakres zastosowań

metody c.d.

metody c.d.

3.

3.

profilaktyczna-

profilaktyczna-

wykorzystywana, jako forma pomocy

wykorzystywana, jako forma pomocy

dzieciom, młodzieży i dorosłym w trudnych

dzieciom, młodzieży i dorosłym w trudnych

sytuacjach. Zapobiega powstawaniu zaburzeń gdy

sytuacjach. Zapobiega powstawaniu zaburzeń gdy

jest włączona w program:

jest włączona w program:

-przygotowania dziecka do pójścia do przedszkola

-przygotowania dziecka do pójścia do przedszkola

-zajęć integrujących klasę w szkole

-zajęć integrujących klasę w szkole

-przygotowania rodzin adopcyjnych i zastępczych do

-przygotowania rodzin adopcyjnych i zastępczych do

przyjęcia

przyjęcia

dziecka

dziecka

-przygotowaniu młodych małżeństw do rodzicielstwa.

-przygotowaniu młodych małżeństw do rodzicielstwa.

4.

4.

odprężająca

odprężająca

- wykorzystywana do zajęć odprężająco

- wykorzystywana do zajęć odprężająco

-relaksacyjnych

-relaksacyjnych

5.

5.

wykorzystywana do pracy z dorosłymi-

wykorzystywana do pracy z dorosłymi-

w celu

w celu

stworzenia w grupie atmosfery zaufania, poczucia

stworzenia w grupie atmosfery zaufania, poczucia

bezpieczeństwa, relaksu

bezpieczeństwa, relaksu

Zastosowanie metody ruchu

Zastosowanie metody ruchu

rozwijającego w pracy z dziećmi

rozwijającego w pracy z dziećmi

upośledzonymi umysłowo

upośledzonymi umysłowo

Metoda Weroniki Sherborne może przyczynić się do

Metoda Weroniki Sherborne może przyczynić się do

rozwoju tych dzieci w dwóch ważnych dziedzinach:

rozwoju tych dzieci w dwóch ważnych dziedzinach:

1.wykształcenia obrazu samego siebie-świadomość samego

1.wykształcenia obrazu samego siebie-świadomość samego

siebie, posiadania ciała, jego części jest podstawa do

siebie, posiadania ciała, jego części jest podstawa do

wyodrębniania własnej osoby z otoczenia i poczucia

wyodrębniania własnej osoby z otoczenia i poczucia

tożsamości.

tożsamości.

2.nawiązania kontaktów społecznych - W.Sherborn tak

2.nawiązania kontaktów społecznych - W.Sherborn tak

charakteryzuje trudności typowe dla tych dzieci:

charakteryzuje trudności typowe dla tych dzieci:

-brak reakcji na bodźce zewnętrzne (dzieci zamykają się w

-brak reakcji na bodźce zewnętrzne (dzieci zamykają się w

sobie, obojętne na otoczenie, ssą palec, kiwają się),

sobie, obojętne na otoczenie, ssą palec, kiwają się),

wskazane jest tu oddziaływanie głosem ludzkim, dotykiem,

wskazane jest tu oddziaływanie głosem ludzkim, dotykiem,

zabawa w wodzie.

zabawa w wodzie.

-unikanie kontaktu wzrokowego (charakterystyczne dla

-unikanie kontaktu wzrokowego (charakterystyczne dla

dzieci autystycznych lub uciekanie od drugiej osoby), okazuje

dzieci autystycznych lub uciekanie od drugiej osoby), okazuje

się jednak ze dzieci te jednocześnie pragną kontaktu i

się jednak ze dzieci te jednocześnie pragną kontaktu i

udziału w zabawie- lęk przed kontaktem fizycznym można

udziału w zabawie- lęk przed kontaktem fizycznym można

wyeliminować dzięki radości płynącej z zabaw ruchowych,

wyeliminować dzięki radości płynącej z zabaw ruchowych,

Np. huśtanie, podskakiwanie, wykonywanie ćwiczeń

Np. huśtanie, podskakiwanie, wykonywanie ćwiczeń

początkowo bez kontaktu wzrokowego którego dziecko się

początkowo bez kontaktu wzrokowego którego dziecko się

boi, wykonywanie ćwiczeń z zabawka, zanim zacznie ćwiczyć

boi, wykonywanie ćwiczeń z zabawka, zanim zacznie ćwiczyć

z żywa osoba;

z żywa osoba;

Zastosowanie metody ruchu

Zastosowanie metody ruchu

rozwijającego w pracy z dziećmi

rozwijającego w pracy z dziećmi

upośledzonymi umysłowo c.d.

upośledzonymi umysłowo c.d.

-dominacja w kontaktach (nawiązywanie przez dziecko

-dominacja w kontaktach (nawiązywanie przez dziecko

kontaktu tylko wtedy, gdy może być strona dominująca), by

kontaktu tylko wtedy, gdy może być strona dominująca), by

to zmienić należy stosować zabawy ruchowe, które przyniosą

to zmienić należy stosować zabawy ruchowe, które przyniosą

dziecku odprężenie i dziecko nabierze zaufania do partnera

dziecku odprężenie i dziecko nabierze zaufania do partnera

oraz przeświadczenie, że może się poddać jego woli;

oraz przeświadczenie, że może się poddać jego woli;

-brak inicjatywy, słaba aktywność , brak motywacji do

-brak inicjatywy, słaba aktywność , brak motywacji do

działania (nie podejmują aktywnej roli w zabawie m.in. po to

działania (nie podejmują aktywnej roli w zabawie m.in. po to

aby nie zmieniać, pozycji w której czują się bezpiecznie, lub

aby nie zmieniać, pozycji w której czują się bezpiecznie, lub

też, gdy są niepewne swoich możliwości), dzieci takie

też, gdy są niepewne swoich możliwości), dzieci takie

potrzebują wsparcia i pomocy.

potrzebują wsparcia i pomocy.

•

Metoda Weroniki Sherborne pomaga, w drodze niewerbalnej,

Metoda Weroniki Sherborne pomaga, w drodze niewerbalnej,

trenować niektóre zaburzone funkcje poznawcze.

trenować niektóre zaburzone funkcje poznawcze.

Umiejętności takie jak: koncentracja, utrzymanie równowagi,

Umiejętności takie jak: koncentracja, utrzymanie równowagi,

ukierunkowane działania na określony cel – dzieci mogą

ukierunkowane działania na określony cel – dzieci mogą

trenować wykonując ćwiczenia „przeciwko”, w których

trenować wykonując ćwiczenia „przeciwko”, w których

musza skoncentrować siły, aby pokonać inna osobę lub też

musza skoncentrować siły, aby pokonać inna osobę lub też

przeciwstawić się innym. Poprawia to komunikację dziecka z

przeciwstawić się innym. Poprawia to komunikację dziecka z

otoczeniem, uaktywniając „język ciała i ruchu

otoczeniem, uaktywniając „język ciała i ruchu

”.

”.

Zastosowanie metody ruchu

Zastosowanie metody ruchu

rozwijającego w pracy z dziećmi

rozwijającego w pracy z dziećmi

jąkającymi się

jąkającymi się

•

U dzieci jąkających się formy komunikacji funkcjonują

U dzieci jąkających się formy komunikacji funkcjonują

nieprawidłowo. Występują też często zaburzenia

nieprawidłowo. Występują też często zaburzenia

osobowości, głównie w sferze emocjonalnej, pod

osobowości, głównie w sferze emocjonalnej, pod

postacią nadwrażliwości, nadpobudliwości

postacią nadwrażliwości, nadpobudliwości

emocjonalnej, lekowej postawy wobec otoczenia,

emocjonalnej, lekowej postawy wobec otoczenia,

stanów depresyjnych lub apatii. Wyniki

stanów depresyjnych lub apatii. Wyniki

przeprowadzanych badan i rozważań wykazują na

przeprowadzanych badan i rozważań wykazują na

potrzeby dzieci jąkających się:

potrzeby dzieci jąkających się:

-usprawnianie ruchowe,

-usprawnianie ruchowe,

-poprawa stanu emocjonalnego dziecka,

-poprawa stanu emocjonalnego dziecka,

-poprawa funkcjonowania społecznego,

-poprawa funkcjonowania społecznego,

-poprawa z osobami z otoczenia, szczególnie w

-poprawa z osobami z otoczenia, szczególnie w

rodzinie.

rodzinie.

•

Potrzeby te wykazują na przydatność takich form

Potrzeby te wykazują na przydatność takich form

oddziaływania terapeutycznego, jak kinezyterapia i

oddziaływania terapeutycznego, jak kinezyterapia i

psychoterapia, szczególnie stosowane w terapii

psychoterapia, szczególnie stosowane w terapii

indywidualnej.

indywidualnej.

Zastosowanie metody ruchu

Zastosowanie metody ruchu

rozwijającego w pracy z dziećmi z

rozwijającego w pracy z dziećmi z

nadpobudliwością ruchową

nadpobudliwością ruchową

•

Dzieciom z nadpobudliwością ruchową trzeba

Dzieciom z nadpobudliwością ruchową trzeba

pomóc w uświadomieniu sobie swojej

pomóc w uświadomieniu sobie swojej

nadmiernej energii i siły, tego co robią

nadmiernej energii i siły, tego co robią

spontanicznie. Szereg ćwiczeń zawartych w

spontanicznie. Szereg ćwiczeń zawartych w

metodzie W. Sherborne pomaga takim dzieciom

metodzie W. Sherborne pomaga takim dzieciom

w rozwijaniu właściwych zachowań. Ważne jest

w rozwijaniu właściwych zachowań. Ważne jest

nauczenie dziecka koncentracji uwagi siły i

nauczenie dziecka koncentracji uwagi siły i

energii, uspołecznienie ich. Zajęcia w grupie

energii, uspołecznienie ich. Zajęcia w grupie

pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się

pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się

współdziałania z innymi. W procesie

współdziałania z innymi. W procesie

terapeutyczno – wychowawczym metoda

terapeutyczno – wychowawczym metoda

Weroniki S, jakkolwiek nie może być jedyną

Weroniki S, jakkolwiek nie może być jedyną

formą terapii dzieci nadpobudliwych

formą terapii dzieci nadpobudliwych

psychoruchowo, zajmuje ważne miejsce.

psychoruchowo, zajmuje ważne miejsce.

Zastosowanie metody ruchu

Zastosowanie metody ruchu

rozwijającego w pracy z dziećmi z

rozwijającego w pracy z dziećmi z

zaburzeniami emocjonalnymi w

zaburzeniami emocjonalnymi w

psychoterapii grupowej

psychoterapii grupowej

•

Dzieci zaburzone emocjonalnie stronią od kontaktu z

Dzieci zaburzone emocjonalnie stronią od kontaktu z

ludźmi, unikają go jeśli tylko jest to możliwe (dzieci

ludźmi, unikają go jeśli tylko jest to możliwe (dzieci

zahamowane psychoruchowo, z lękową postawą wobec

zahamowane psychoruchowo, z lękową postawą wobec

otoczenia), aż do zupełnego wycofania się z otoczenia i

otoczenia), aż do zupełnego wycofania się z otoczenia i

wyobcowania (dzieci autystyczne), lub też nawiązuje

wyobcowania (dzieci autystyczne), lub też nawiązuje

kontakt w sposób przesadnie gwałtowny, natarczywy,

kontakt w sposób przesadnie gwałtowny, natarczywy,

czym zrażają sobie innych (dzieci nadpobudliwe

czym zrażają sobie innych (dzieci nadpobudliwe

emocjonalnie). Inną grupę stanowią dzieci reagujące

emocjonalnie). Inną grupę stanowią dzieci reagujące

negatywizmem, które nie potrafią współbrzmieć z

negatywizmem, które nie potrafią współbrzmieć z

otoczeniem (zbuntowane nastawione na „nie”, nie

otoczeniem (zbuntowane nastawione na „nie”, nie

reagują na „prośby i groźby”, lub nastawione „anty”,

reagują na „prośby i groźby”, lub nastawione „anty”,

robiące wszystko na przekór). Najważniejsza sprawa dla

robiące wszystko na przekór). Najważniejsza sprawa dla

pokonania lęku i zahamowania jest dostarczenie dziecku

pokonania lęku i zahamowania jest dostarczenie dziecku

pozytywnych doświadczeń. Doskonała okazja do zdobycia

pozytywnych doświadczeń. Doskonała okazja do zdobycia

zaufania do siebie i innych oraz treningu zachowań

zaufania do siebie i innych oraz treningu zachowań

społecznych dają zajęcia metodą W. Sherborne.

społecznych dają zajęcia metodą W. Sherborne.

Zasady charakterystyczna

Zasady charakterystyczna

dla metody W. Sherborne

dla metody W. Sherborne

•

Projektując zajęcia tą metodą należy pamiętać, że mają one

Projektując zajęcia tą metodą należy pamiętać, że mają one

pomóc dziecku w poznawaniu siebie, w zdobywaniu do siebie

pomóc dziecku w poznawaniu siebie, w zdobywaniu do siebie

zaufania, w poznawaniu innych i nauczeniu się ufania im, a

zaufania, w poznawaniu innych i nauczeniu się ufania im, a

przez to nabranie pewności siebie i wiary we własne możliwości-

przez to nabranie pewności siebie i wiary we własne możliwości-

w nauczeniu się aktywnego twórczego życia.

w nauczeniu się aktywnego twórczego życia.

•

Osoba prowadząca zajęcia powinna pamiętać o ogólnych

Osoba prowadząca zajęcia powinna pamiętać o ogólnych

normach prowadzenia terapii

normach prowadzenia terapii

:

:

-uczestniczenie w zajęciach jest dobrowolne (możemy zachęcić

-uczestniczenie w zajęciach jest dobrowolne (możemy zachęcić

dziecko, dodać mu odwagi, ale nie zmuszać),

dziecko, dodać mu odwagi, ale nie zmuszać),

-nawiązaniu kontaktu z każdym dzieckiem (pamiętamy o

-nawiązaniu kontaktu z każdym dzieckiem (pamiętamy o

nawiązaniu i utrzymanie kontaktu wzrokowego)

nawiązaniu i utrzymanie kontaktu wzrokowego)

-zajęcia powinny być dla każdego dziecka przyjemne i dawać

-zajęcia powinny być dla każdego dziecka przyjemne i dawać

możliwość przezywania radości z aktywności ruchowej, kontaktu

możliwość przezywania radości z aktywności ruchowej, kontaktu

z innymi ludźmi, satysfakcji z pokonania własnych lęków

z innymi ludźmi, satysfakcji z pokonania własnych lęków

-prowadzący bierze udział we wszystkich ćwiczeniach

-prowadzący bierze udział we wszystkich ćwiczeniach

-dziecko ma prawo do swoich decyzji

-dziecko ma prawo do swoich decyzji

-nie krytykowanie dziecka

-nie krytykowanie dziecka

-chwalenie dziecka nie tyle za efekt, co za podejmowanie

-chwalenie dziecka nie tyle za efekt, co za podejmowanie

wysiłku, starania

wysiłku, starania

-unikanie sytuacji rywalizacji

-unikanie sytuacji rywalizacji

Zasady charakterystyczna

Zasady charakterystyczna

dla metody W. Sherborne

dla metody W. Sherborne

c.d.

c.d.

-rozszerzenie kręgu doświadczeń społecznych (najpierw ćwiczenia w

-rozszerzenie kręgu doświadczeń społecznych (najpierw ćwiczenia w

parach, potem w trójkach aż do ćwiczeń z całą grupą)

parach, potem w trójkach aż do ćwiczeń z całą grupą)

-większość ćwiczeń szczególnie początkowe prowadzimy na poziomie

-większość ćwiczeń szczególnie początkowe prowadzimy na poziomie

podłogi

podłogi

-zaczynamy od ćwiczeń prostych stopniowo je utrudniając

-zaczynamy od ćwiczeń prostych stopniowo je utrudniając

-zmniejszenie swojego udziału na rzecz coraz aktywniejszego udziału dzieci

-zmniejszenie swojego udziału na rzecz coraz aktywniejszego udziału dzieci

w kształtowaniu programu

w kształtowaniu programu

-stosowanie na przemian ćwiczeń dynamicznych i relaksacyjnych

-stosowanie na przemian ćwiczeń dynamicznych i relaksacyjnych

-uczymy dziecko używania siły jak i delikatności i opiekuńczości w stosunku

-uczymy dziecko używania siły jak i delikatności i opiekuńczości w stosunku

do drugiej osoby

do drugiej osoby

-we wspólnych ćwiczeniach pamiętamy aby dziecko znalazło się tez w

-we wspólnych ćwiczeniach pamiętamy aby dziecko znalazło się tez w

pozycji dominującej

pozycji dominującej

(poprzez zamianę ról).

(poprzez zamianę ról).

-nie używajmy słów ćwiczenie, zabawa zastępujmy je słowami aktywność

-nie używajmy słów ćwiczenie, zabawa zastępujmy je słowami aktywność

ruchowa, doświadczenie

ruchowa, doświadczenie

-nazywamy, rozmawiamy z dziećmi zwykłym językiem- nie używamy metafor

-nazywamy, rozmawiamy z dziećmi zwykłym językiem- nie używamy metafor

(nazywamy części ciała, kierunki)

(nazywamy części ciała, kierunki)

-dziecko podczas tych zajęc uczy się własnego ciała i jego rytmu-nie

-dziecko podczas tych zajęc uczy się własnego ciała i jego rytmu-nie

używamy tu jednak muzyki

używamy tu jednak muzyki

-w czasie aktywności ruchowej może wystąpić rozmowa i nazywanie

-w czasie aktywności ruchowej może wystąpić rozmowa i nazywanie

doświadczeń

doświadczeń

-dajemy odpowiednia ilość czasu na doświadczenie (wyczuwamy kiedy

-dajemy odpowiednia ilość czasu na doświadczenie (wyczuwamy kiedy

dziecko się zniechęca i przechodzimy do następnego etapu)

dziecko się zniechęca i przechodzimy do następnego etapu)

-na początek proponujemy ćwiczenia dające poczucie bezpieczeństwa a na

-na początek proponujemy ćwiczenia dające poczucie bezpieczeństwa a na

zakończenie zajęć proponujemy ćwiczenia wyciszające , uspokajające)

zakończenie zajęć proponujemy ćwiczenia wyciszające , uspokajające)

Rodzaje ćwiczeń w

Rodzaje ćwiczeń w

metodzie

metodzie

•

W metodzie wyróżnia się cztery grupy ćwiczeń:

W metodzie wyróżnia się cztery grupy ćwiczeń:

- ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała

- ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała

-ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie

-ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie

-ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i

-ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i

współpracy z partnerami grupy

współpracy z partnerami grupy

-ćwiczenia twórcze, np. taniec

-ćwiczenia twórcze, np. taniec

•

Wymienione ćwiczenia mogą występować w różnych

Wymienione ćwiczenia mogą występować w różnych

formach jako zajęcia indywidualne z jednym

formach jako zajęcia indywidualne z jednym

dzieckiem, jako zajęcia w parach, gdy dorośli ćwiczą

dzieckiem, jako zajęcia w parach, gdy dorośli ćwiczą

z dziećmi lub starsze dzieci partnerują młodszym,

z dziećmi lub starsze dzieci partnerują młodszym,

lub jako zajęcia dla trzech bądź większej liczby osób.

lub jako zajęcia dla trzech bądź większej liczby osób.

•

Zakres każdego ćwiczenia może być mniej lub

Zakres każdego ćwiczenia może być mniej lub

bardziej rozszerzony zgodnie z potrzebami z

bardziej rozszerzony zgodnie z potrzebami z

możliwościami i stopniem zaawansowania.

możliwościami i stopniem zaawansowania.

Ćwiczenia prowadzące do

Ćwiczenia prowadzące do

poznania własnego ciała

poznania własnego ciała

- „wyczuwania” tułowia (m.in.. leżenie tyłem,

- „wyczuwania” tułowia (m.in.. leżenie tyłem,

przodem, obroty, pełzanie, przejście do pozycji

przodem, obroty, pełzanie, przejście do pozycji

siedzącej),

siedzącej),

-

„

„

wyczuwania” kończyn (np. rozcieranie i

wyczuwania” kończyn (np. rozcieranie i

poklepywanie ud i podudzi, marsz z wysoko

poklepywanie ud i podudzi, marsz z wysoko

unoszonymi kończynami, chód i bieg na palcach

unoszonymi kończynami, chód i bieg na palcach

i piętach),

i piętach),

-

„

„

wyczuwania” twarzy (m.in. przybieranie

wyczuwania” twarzy (m.in. przybieranie

różnych min, ćwiczenia mięśni twarzy),

różnych min, ćwiczenia mięśni twarzy),

-

„

„

wyczuwania” całego ciała (np. napinanie i

wyczuwania” całego ciała (np. napinanie i

rozluźnianie mięśni całego ciała).

rozluźnianie mięśni całego ciała).

Ćwiczenia pozwalające

Ćwiczenia pozwalające

osiągnąć pewność ruchów i

osiągnąć pewność ruchów i

bezpieczeństwo w otoczeniu

bezpieczeństwo w otoczeniu

-

podskoki, obroty, skoki, biegi,

podskoki, obroty, skoki, biegi,

-

przysuwanie, odsuwanie od siebie

przysuwanie, odsuwanie od siebie

rozmaitych przedmiotów

rozmaitych przedmiotów

Ćwiczenia ułatwiające

Ćwiczenia ułatwiające

nawiązanie kontaktu i

nawiązanie kontaktu i

współpracy z partnerem lub

współpracy z partnerem lub

całą grupą

całą grupą

-

ćwiczenia parami, w trójkach, w czwórkach i w

ćwiczenia parami, w trójkach, w czwórkach i w

większych grupach,

większych grupach,

-

ćwiczenia „z” (jedno dziecko poddaje się biernie

ćwiczenia „z” (jedno dziecko poddaje się biernie

zabiegom drugiego, np. Kołysanie, prowadzenie),

zabiegom drugiego, np. Kołysanie, prowadzenie),

-

ćwiczenia „przeciwko” (umożliwiają poznanie

ćwiczenia „przeciwko” (umożliwiają poznanie

własnej siły, ale z wyłączeniem sytuacji

własnej siły, ale z wyłączeniem sytuacji

konfliktowych),

konfliktowych),

-

ćwiczenia „razem” (dzieci wspólnie wykonują

ćwiczenia „razem” (dzieci wspólnie wykonują

różnorodne ćwiczenia np. utrzymują równowagę).

różnorodne ćwiczenia np. utrzymują równowagę).

Poprzez metodę ruchu

Poprzez metodę ruchu

rozwijającego Weroniki Sherborne

rozwijającego Weroniki Sherborne

można zrealizować potrzeby

można zrealizować potrzeby

człowieka takie jak:

człowieka takie jak:

-poczucie bezpieczeństwa

-poczucie bezpieczeństwa

-rozluźnienia ,relaksu, rozładowania, napięcia

-rozluźnienia ,relaksu, rozładowania, napięcia

-„dawania i brania”

-„dawania i brania”

-akceptacji samego siebie

-akceptacji samego siebie

-bliskiego kontaktu z innymi ludźmi

-bliskiego kontaktu z innymi ludźmi

-poczucia własnej energii

-poczucia własnej energii

-satysfakcji związanej z wysiłkiem fizycznym

-satysfakcji związanej z wysiłkiem fizycznym

-mobilizacji do pokonywania trudności do sprawdzania

-mobilizacji do pokonywania trudności do sprawdzania

się w

się w

trudnej sytuacji

trudnej sytuacji

-poznania swojego ciała

-poznania swojego ciała

-odkrywania własnych możliwości

-odkrywania własnych możliwości

-odczucia energii własnej i energii drugiego człowieka

-odczucia energii własnej i energii drugiego człowieka

-zaufania do siebie i innych

-zaufania do siebie i innych

Poprzez metodę ruchu

Poprzez metodę ruchu

rozwijającego Weroniki Sherborne

rozwijającego Weroniki Sherborne

można zrealizować potrzeby

można zrealizować potrzeby

człowieka takie jak (c.d.):

człowieka takie jak (c.d.):

-doznawania przyjemności, radości, zabawy

-doznawania przyjemności, radości, zabawy

-bliskości fizycznej drugiego człowieka

-bliskości fizycznej drugiego człowieka

-więzi z grupą

-więzi z grupą

-akceptacji swojego ciała

-akceptacji swojego ciała

-spontaniczności

-spontaniczności

-pewności siebie

-pewności siebie

-poczucia partnerstwa.

-poczucia partnerstwa.

•

W terapii ruchem każdy człowiek może służyć

W terapii ruchem każdy człowiek może służyć

drugiemu pomocą, wsparciem, jeżeli pozwoli sobie

drugiemu pomocą, wsparciem, jeżeli pozwoli sobie

na korzystanie ze swoich własnych „pokładów”

na korzystanie ze swoich własnych „pokładów”

uczuć, otworzy się naprawdę na drugiego

uczuć, otworzy się naprawdę na drugiego

człowieka będzie po prostu i prawdziwie sobą.

człowieka będzie po prostu i prawdziwie sobą.

Literatura:

Literatura:

1.

1.

Bogdanowicz M., Kisiel B.,

Bogdanowicz M., Kisiel B.,

Przasnyska M. „Metoda Weroniki

Przasnyska M. „Metoda Weroniki

Sherborne w terapii i wspomaganiu

Sherborne w terapii i wspomaganiu

rozwoju dziecka”,

rozwoju dziecka”,

2.

2.

Zembaty A. „Kinezyterapia” tom II.

Zembaty A. „Kinezyterapia” tom II.