RESOCJALIZACJA I

PROFILAKTYKA W

ŚRODOWISKU

OTWARTYM.

Resocjalizacja kojarzy się najczęściej z działalnością instytucji

dyscyplinarno-izolacyjnych i penitencjarnych.

Upowszechnienie niektórych zjawisk (np. uzależnień,

przemocy) a także zwrócenie uwagi na rolę i efektywność

działań prewencyjnych wiążą się z coraz większym

docenieniem wiedzy i kompetencji pedagogów działających

w tzw. środowisku otwartym. Są to pedagodzy szkolni,

wychowawcy podwórkowi, streetworkerzy, pracownicy

socjalni, kuratorzy zawodowi, pracownicy instytucji

interwencji kryzysowych, animatorzy działań

środowiskowych itd. Pedagodzy resocjalizacyjni są potrzebni

w działaniu opartym na dobrym rozpoznaniu potrzeb i

realizacji konkretnych rozwiązań problemu jednostki, grupy,

środowiska.

KURATELA SĄDOWA

KURATELA

- wg Z. Tyszki - to metoda

indywidualnego i społecznego

oddziaływania wychowawczego na

nieletniego w warunkach naturalnego

środowiska, a więc w domu, szkole i innych

instytucjach kulturalno-oświatowych w

celu doprowadzenia do jego poprawy i

ukształtowania prawidłowych pozytywnych

postaw i cech charakteru

ZADANIA OŚRODKÓW

KURATELSKICH

* Wdrożenie do przestrzegania zasad współżycia

społecznego i porządku publicznego.

* Kształtowanie właściwego stosunku do nauki.

* Rozwijanie zdolności i zainteresowań.

* Usuwanie zaniedbań wychowawczych i

edukacyjnych.

* Podnoszenie kultury osobistej.

* Rozwiązywanie problemów psychicznych

* Rozładowywanie napięć.

* Kształtowanie poczucia odpowiedzialności.

Zadania te realizuje się w trakcie zajęć z

wychowankami oraz inicjując współpracę z

jednostkami samorządowymi. Działalność

ośrodka opiera się także o systematyczny

kontakt z rodzicami, którego celem jest

analiza procesu wychowania oraz ustalenia

metod postępowania

FUNKCJE KURATELI

SĄDOWEJ



opiekuńczo-wychowawcza



dydaktyczna



profilaktyczno-kompensacyjna



resocjalizacyjna



integracyjno-społeczna.

Funkcja opiekuńczo-

wychowawcza i dydaktyczna

Kuratorskie ośrodki zapewniają opiekę w

godzinach popołudniowych pod kierunkiem

kuratorów społecznych i instruktorów

zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin,

organizują zajęcia świetlicowe oraz stwarzają

odpowiednie sytuacje wychowawcze, a także

przygotowują do zajęć samoobsługowych.

Niezmiernie ważna jest także odpowiednia

realizacja z zakresu usuwania braków i zaniedbań

w nauce, podnoszenie sprawności w nauczaniu i

uczeniu się oraz częściowa reedukacja.

Funkcja profilaktyczno-

kompensacyjna.

Podstawowym zadaniem funkcji profilaktyczno-

kompensacyjnej -jest rozpoznanie sytuacji

zagrożenia nieletnich pozostających pod opieką

sądu. W zakres tej funkcji wchodzą następujące

zadania: częściowe izolowanie i uodparnianie

nieletnich na negatywne bodźce środowiska

wychowawczego, np. zdemoralizowanej bądź

niewygodnej rodziny, grupy rówieśniczej,

środowiska lokalnego.

Funkcja resocjalizacyjna

rozpoznawanie fazy niedostosowania

społecznego, określenie objawów oraz

opracowanie programu resocjalizacji i jego

systematyczna realizacja. Należy również

podkreślić niezwykłe znaczenie takich zadań

ośrodka, jak rozpoznawanie potrzeb opiekuńczo-

wychowawczych i ich zaspokajanie w stopniu

pozwalającym pozostać nieletnim objętym

kuratelą grupową, w ich naturalnym środowisku

Funkcja integracyjno-

społeczna

Są to zadania polegające na współdziałaniu kuratorskiego ośrodka

pracy z młodzieżą, rodzicami, szkołą, instytucjami i placówkami

społeczno-wychowawczymi oraz kulturalno-oświatowymi.

Działania te stanowią zresztą znikomy procent zadań kuratorskich

ośrodków pracy z młodzieżą. Ośrodki te w ostatnim okresie są

wolno modyfikowane, rozszerzając formy pracy nie tylko w

zakresie kompensowania braków w opiece domowej nieletnich, ale

także w zakresie opieki specjalistycznej, pedagogicznej,

psychologicznej, medycznej oraz w zakresie podnoszenia poziomu

organizacyjnego. Dostrzega się coraz lepsze powiązanie czynności

podejmowanych przez pracowników ośrodków z działaniami

rodziców, nauczycieli oraz działaczy społecznych w lokalnym

środowisku osiedlowym.

KURATERSKI OŚRODEK

PRACY Z MŁODZIEŻĄ

Do podstawowych instytucji resocjalizacyjnych o

charakterze otwartym działających w miejscu

zamieszkania nieletniego należy kuratorski

ośrodek pracy z młodzieżą, rodzina zastępcza i

kurator sądowy. Organizacja i zakres działalności

kuratorskich ośrodków pracy z młodzieżą reguluje

zarządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 26

kwiecień 1983r.

ZADANIA I FUNKCJE

KURATORSKICH OŚRODKÓW

PRACY Z MŁODZIEŻĄ

Zadanie ośrodków jest wdrążenie uczestników do przestrzegania

zasad współżycia społecznego i porządku społecznego i porządku

publicznego oraz kształtowanie właściwego stosunku do nauki i

pracy, a także budzenie zainteresowań i rozwijanie uzdolnień

poprzez:



udzielanie pomocy w usuwaniu zaniedbań wychowawczych



podnoszenie poziomu kultury osobistej



wyrabianie i utrwalenie nawyków pracy społecznie użytecznej



udzielanie pomocy w nauce przy zdobywaniu przygotowania

zawodowego



organizowanie wolnego czasu



udzielanie pomocy w rozwiązywaniu trudności życiowych



udzielanie pomocy.

Funkcje i zadanie realizowane w kuratorskich ośrodkach pracy z

młodzieżą można wyodrębnić, analizując działalność kuratora dla

nieletnich oraz wychowawcy-instruktora pracujących w ośrodku. Do

nich między innymi należy:



przeprowadzenie zajęć dydaktyczno-wychowawczych z nieletnimi



współdziałanie z rodzicami lub opiekunami uczestników zajęć



współpraca ze szkołami, do których uczęszczają nieletni lub tez z

zakładami pracy, w których pracują lub odbywają praktyki



stosowanie indywidualnej pracy wychowawczej i zaleceń wynikających z

opieki psychologiczno-lekarskiej nad nieletnimi



w uzasadnionych przypadkach składanie wniosków o skierowanie

uczestników na badania specjalistyczne



kontrolowanie wyników w nauce i udzielanie pomocy nieletnim w zakresie

wyrównania braków w nauce szkolnej.

OCHOTNICZE HUFCE

PRACY

Ochotnicze Hufce Pracy

– polska organizacja

młodzieżowa powołana do życia 13 czerwca 1958

uchwałą Rady Ministrów Nr 201/58. OHP w swych

założeniach nawiązywały do tradycji Junackich

Hufców Pracy z 1936 roku. Celem działania

hufców było zapewnienie młodzieży płci obojga

pracy równocześnie z umożliwieniem jej nabycia

kwalifikacji zawodowych w połączeniu z

zapewnieniem jej ogólnej oświaty i wychowania

obywatelskiego

Podstawowe jednostki organizacyjne dzielą

się na cztery grupy:



szkoleniowo-wychowawcze; organizacyjne

i formy ich działalności zajmujące się

pośrednictwem pracy, doradztwem

zawodowym; łączące elementy

działalności jednostek pierwszej i drugiej

grupy; usługowe.

Młodzieżowe Biuro Pracy

– podlegające

wojewódzkim komendom OHP, realizują zadania

w zakresie: pośrednictwa pracy poprzez

poszukiwanie i gromadzenie ofert pracy, a także

informowanie poszukujących pracy o

możliwościach zatrudnienia; kierowania

bezrobotnych do pracy zgodnie z wybraną ofertą,

udzielania pomoc w sprawie w możliwości

zdobycia zawodu; kierowania zainteresowanych

na kursy celem kształcenia zawodowego lub

przekwalifikowania zawodowego.

Kluby pracy są jedną z form działalności Młodzieżowych Biur Pracy. Skupiają one w swoich

szeregach młodych ludzi powyżej 15 roku życia. Wspierają młodzież w poszukiwaniu

pracy, gromadzą oferty pracy. Naczelnym zadaniem klubów jest działalność

wychowawcza polegająca głównie na kształtowaniu poczucia zaradności, wiary we

własne możliwości, zapobiegania degradacji intelektualnej.

Gospodarstwa pomocnicze OHP funkcjonują przy Komendzie Głównej i wojewódzkich

komendach OHP. Podstawowym ich celem jest świadczenie usług, po kosztach

własnych, na rzecz jednostek organizacyjnych OHP.

Hufce pracy są najstarszą formą organizacyjną OHP. Ich celem jest umożliwienie

uzupełnienia wykształcenia i zdobycia kwalifikacji zawodowych przez młodzież z

rodzin patologicznych, wymagających specjalnej troski. Do OHP zgłasza się młodzież

kierowana przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, kuratorów sądowych i przez

szkoły podstawowe. Uczestnik hufca po podpisaniu umowy staje się pracownikiem

zakładu. Młodzież uczy się w szkołach publicznych, a miejscem praktycznej nauki

zawodu są zakłady pracy. Po zakończeniu kształcenia uczestnik jest przygotowany do

dorosłego życia.

Środowiskowy Hufiec Pracy to najmłodsza podstawowa jednostka

organizacyjna. Jest struktura organizacyjna powinna być dostosowana do

potrzeb środowiska. W skład środowiskowego hufca wchodzą: grupy

wychowawcze, grupy zajęciowe, filie młodzieżowe biur pracy, kluby pracy,

sekcje i koła zainteresowań.

Ośrodek szkolenia i wychowania OHP jest placówką szkoleniowo-

wychowawczą. Do głównych jego celów należą: przeciwdziałania

bezrobociu, tworzenie warunków umożliwiających podnoszenie kwalifikacji,

organizowanie doskonalenia zawodowego, prowadzenie działalności

wychowawczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej wśród młodzieży

zagrożonej patologią i wymagających działań wychowawczych. Jedną z

ważniejszych zadań ośrodka szkolenia i wychowania OHP jest integracja z

młodzieżą niepełnosprawną.

Wyróżniamy następujące rodzaje ośrodków:

- stacjonarne – zapewniające kształcenie ogólne, przygotowanie do

zawodu, opiekę wychowawczą, zakwaterowanie i wyżywienie

młodzieży,

- bez zakwaterowania – są przeznaczone dla młodzieży dochodzącej,

zapewniające uczestnikom kształcenie ogólne, przygotowanie

zawodowe i opiekę wychowawczą,

- mieszane – część stacjonarna i część bez zakwaterowania,

- stacjonarne integracyjne z udziałem młodzieży niepełnosprawnej,

- stacjonarne integracyjne z udziałem młodzieży z innych krajów,

- wakacyjne i śródroczne dla młodzieży szkolnej w kraju i za granicą,

- dla uczestników międzynarodowych obozów młodzieży.

Dzięki działalności OHP zwiększyły się

szeregi ludzi radzących sobie z

życiem . Młodzież z rodzin

najbiedniejszych i zagrożonych

patologia uzyskała możliwość

ukończenia szkoły, zdobycia zawodu,

usamodzielnienia i zerwania z

nałogami .

RODZINA ZASTĘPCZA

Rodzina zastępcza

to forma prawna sprawowania opieki nad

dziećmi pozbawionymi całkowicie lub częściowo opieki

rodzicielskiej, a także dziećmi niedostosowanymi

społecznie. Chodzi w szczególności o dzieci osierocone lub takie,

których biologiczni rodzice są nieznani albo pozbawieni władzy

rodzicielskiej ewentualnie którym ograniczono władzę rodzicielską.

Zgodnie z polskim prawem rodziną zastępczą może zostać

małżeństwo lub osoba samotna (również mężczyzna!). Nie można

ustanowić rodziny zastępczej dla dziecka, którego przynajmniej

jedno z rodziców ma pełnię władzy rodzicielskiej. Rodzina

zastępcza otrzymuje pomoc pieniężną na częściowe pokrycie

kosztów utrzymania dziecka.

ZADANIA RODZIN

ZASTĘCZYCH

Podstawowym zadaniem rodziny zastępczej jest zapewnienie

dziecku warunków odpowiednich do jego stanu zdrowia,

wieku i poziomu rozwoju. Szczególnie chodzi o:



· należyte warunki bytowe;



możliwości rozwoju fizycznego, psychicznego i

społecznego;



możliwości zaspokojenia indywidualnych potrzeb dziecka;



możliwość właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań;



odpowiednie warunki do wypoczynku i organizacji czasu

wolnego

Rodzina zastępcza rozpoczyna swoje działanie w

dniu wydania orzeczenia sądu i umieszczenia w

niej dziecka. Jej rola kończy się z dniem z dniem

osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości lub

rozwiązania rodziny zastępczej orzeczeniem sądu.

Rodzina zastępcza w wypełnianiu swoich funkcji

kieruje się dobrem przyjętego dziecka i

poszanowaniem jego praw i godności.

TYPY RODZIN

ZASTĘPCZYCH

1. Rodzina zastępcza spokrewniona z dzieckiem

–

rodzina, którą łączy stosunek pokrewieństwa z dzieckiem

(np. dziadkowie, pełnoletnie rodzeństwo itp.) Ustanowiony

przez sąd rodzinny krewny jako rodzina zastępcza,

zobowiązany jest do składania sprawozdań z opieki nad

dzieckiem. Rodzinie przysługuje pomoc finansowa w

związku ze sprawowaniem opieki.

2. Rodzina zastępcza niespokrewniona

z dzieckiem

–

rodzina, której z dzieckiem nie wiąże żaden stosunek

pokrewieństwa. Jest ustanawiana przez sąd rodzinny, przed

którym składa sprawozdania z opieki nad dzieckiem.

Otrzymuje pomoc finansową z tytułu tej opieki. Opiekuje się

maksimum trojgiem dzieci.

3. Rodzina zastępcza zawodowa niespokrewniona z dzieckiem:

a) wielodzietna -

umieszcza się w niej w tym samym czasie nie mniej niż

troje i nie więcej niż sześcioro dzieci. W przypadku konieczności

umieszczenia w rodzinie licznego rodzeństwa liczba dzieci w wielodzietnej

rodzinie zastępczej może się zwiększyć

b) specjalistyczna

-umieszcza się w niej dzieci niedostosowane społecznie

albo dzieci z różnymi dysfunkcjami, problemami zdrowotnymi

wymagającymi szczególnej opieki i pielęgnacji. W rodzinie tej może

wychowywać się w tym samym czasie nie więcej niż troje dzieci.

c) o charakterze pogotowia rodzinnego

- umieszcza się nie więcej niż 3

dzieci na pobyt okresowy do czasu unormowania sytuacji życiowej dziecka,

nie dłużej niż na 12 miesięcy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach

pobyt dziecka może być przedłużony, jednak nie więcej niż o kolejne 3

miesiące.

Powyższe typy rodzin mogą się

nawzajem łączyć np. w rodzinę

zastępczą spokrewnioną zawodową

(oznacza to, że rodzinie została

sądownie przyznana opieka nad co

najmniej trójką dzieci, które są

spokrewnione z jednym z

opiekunów).

WARUNKI DOBORU

RODZIN ZASTĘPCZYCH

Pełnienie funkcji rodziny zastępczej powierza się

małżeństwu lub osobie nie pozostającej w związku

małżeńskim jeśli spełniają następujące warunki :

a) dają rękojmię należytego wykonania zadań rodziny

zastępczej,

b) mają obywatelstwo polskie, stałe miejsce zamieszkania w

Polsce i korzystają w pełni z praw cywilnych i obywatelskich,

c) nie były pozbawione praw rodzicielskich i opiekuńczych,

d) nie są chore w stopniu umożliwiającym właściwą opiekę

nad dzieckiem, co zostało stwierdzone zaświadczeniem

lekarskim,

e) mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe

źródło utrzymania.

Inne przesłanki doboru rodzin zastępczych to :

zachowanie dotychczasowych więzi emocjonalnych i rodzinnych,

przestrzeganie odpowiedniej różnicy wieku pomiędzy rodzicami

zastępczymi a umieszczonym w rodzinie dzieckiem,

- respektowanie zgody małoletniego, który ukończył 13 lat na umieszczenie

w rodzinie zastępczej,

- wymaganie wcześniejszego przygotowania kandydatów do pełnienia

funkcji rodziny zastępczej dla dzieci dotkniętych trwałym kalectwem,

potrzebujących pielęgnacji oraz z innymi zaburzeniami wymagającymi

pomocy specjalistycznej.

OBOWIĄZKI RODZINY

ZASTĘPCZEJ



Rodzina zastępcza uczestniczy w szkoleniu.



Rodzina zastępcza jest zobowiązana do odbycia

10 godzinnego stażu w zawodowej

niespokrewnionej z dzieckiem rodzinie zastępczej

lub całodobowej placówce opiekuńczo-

wychowawczej.



Rodzina zastępcza sprawuje opiekę nad

dzieckiem całkowicie lub częściowo pozbawionym

opieki rodzicielskiej.



Rodzina zastępcza może być ustanowiona również

dla dziecka niedostosowanego społecznie.



Rodzina zastępcza w wypełnianiu swoich funkcji kieruje się

dobrem przyjętego dziecka i poszanowaniem jego praw, winna

zapewnić dziecku:

–

stabilne środowisko wychowawcze;

–

utrzymywanie osobistych kontaktów z rodziną ;

–

możliwość powrotu do rodziny naturalnej;

–

poczucie godności i wartości osobowej;

–

ochronę przed arbitralną lub bezprawną ingerencją w życie prywatne

dziecka;

–

praktyki religijne zgodne z wolą rodziców i potrzebami dziecka;

–

kształcenie, rozwój uzdolnień, zainteresowań i indywidualności oraz

zabawy i wypoczynku;

–

pomoc w przygotowaniu do samodzielnego życia;

–

dostęp do informacji;

–

możliwość wyrażania opinii w sprawach, które go dotyczą;

–

ochronę przed poniżającym traktowaniem i karaniem.

Rodzina zastępcza sprawuje opiekę nad powierzonym

dzieckiem osobiście, z wyjątkiem przypadków gdy osoba

pełniąca funkcję rodziny zastępczej okresowo nie może z

powodów zdrowotnych lub losowych sprawować opieki

osobiście albo gdy dziecko okresowo przebywa w

szczególności w sanatorium, szpitalu, domu pomocy

społecznej, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym,

młodzieżowym ośrodku wychowawczym lub w innej

placówce zapewniającej opiekę i wychowanie uczniom w

okresie pobierania nauki poza miejscem stałego

zamieszkania.



Rodzina zastępcza zapewnia dziecku warunki

rozwoju i wychowanie odpowiednie do jego stanu

zdrowia i poziomu rozwoju:

–

odpowiednie warunki bytowe;

–

możliwości rozwoju fizycznego, psychicznego i

społecznego;

–

możliwości zaspokojenia indywidualnych potrzeb

dziecka;

–

możliwość właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań;

–

odpowiednie warunki do wypoczynku i organizacji czasu

wolnego.



Obowiązek opieki nad dzieckiem i jego

wychowania rodzina zastępcza podejmuje z

dniem umieszczenia dziecka w tej rodzinie w

wykonaniu orzeczenia sądu .



Pełnienie funkcji rodziny zastępczej z mocy prawa

ustaje z dniem osiągnięcia przez dziecko

pełnoletności, bądź z dniem ukończenia szkoły,

którą dziecko rozpoczęło przed osiemnastym

rokiem życia.\

OGNISKA

WYCHOWAWCZE



Celem ognisk wychowawczych jest udzielanie wszechstronnej pomocy,

zarówno młodzieży zagrożonej wykolejeniem społecznym, jak i jej

rodzicom, a zwłaszcza- dzieciom z rodzin znajdujących się szczególnie w

trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi tu o pomoc zarówno materialna, jak

i polegającą na usługach i doradzaniu w rozwiązywaniu trudności

wychowawczych. Z reguły do ognisk wychowawczych przyjmuje się dzieci i

młodzież zagrożoną wykolejeniem społecznym i wykolejająca się, a nie

upośledzoną. Chodzi tu o młodzież mieszkającą z rodzicami, którzy

akceptują pomoc ze strony ognisk i sami rokują nadzieję, że będą właściwie

wychowywać dziecko. Każde dziecko w ognisku ma prawo wyboru

wychowawcy i nawiązania z nim bliskiego, indywidualnego kontaktu. W

ognisku wychowawczym stosuje się również oddziaływanie przez grupę.

Grupy wychowawcze są złożone z chłopców i dziewcząt, prowadzone przez

mężczyznę i kobietę, a ich struktura jest zbliżona do struktury rodziny.

Wychowankowie wybierają sobie grupę, do której chcą należeć.

Wychowawcy uczestniczą w życiu grupy i udzielają pomocy w nauce

szkolnej, prowadzą ponadto zajęcia hobbistyczne, których uczestnictwo jest

dobrowolne i nie ograniczone przynależnością do określonej grupy. Zajęcia

te są bardzo zróżnicowane, gdyż obejmują również sport i turystykę, jak i

zajęcia teatralne, muzyczne politechniczne, modelarskie, hodowlę kwiatów

czy tez rybek w akwariach. Ogniska organizują również wycieczki

turystyczne, kolonie i obozy wędrowne. Niezwykle ważna role

wychowawczą odgrywa aktywność młodzieży w samorządzie

wychowanków. Do zadań ogniska należy także pomaganie wychowankom

w otrzymaniu pracy oraz adaptacji środowiska zawodowego. Po przyjęciu

do pracy i założeniu rodziny byli wychowankowie stają się najczęściej

członkami klubu ogniska znajdując w nim bliskie środowisko społeczne,

także w dorosłym życiu. Często pomagają sobie w rozwiązywaniu różnych

trudnych sytuacji życiowych, wspólnie spędzają czas, organizują wycieczki,

pozostając przyjaciółmi na całe życie.

PRZYJACIEL DZIECI ULICY

W celu poszukiwania możliwości ograniczenia zagrożeń oraz udzielania wsparcia i

pomocy dzieciom zaniedbanym, pozostającym bez opieki, dla których ulica jest

miejscem najważniejszych doświadczeń życiowych, destrukcyjnej zabawy i

niepożądanych kontaktów, zatrudnia się pracowników ulicznych, zwanych

przyjaciółmi dzieci ulicy.

Działają oni w bezpośrednim kontakcie z dzieckiem dla jego dobra i w jego interesie.

Podejmują interwencje, gdy stwierdzą że dziecko jest krzywdzone. Wychowawcy

nawiązują kontakt z dziećmi w wieku od 3 do 20 lat przebywającymi na ulicach, w

bramach, na klatkach schodowych, w okolicach restauracji, kawiarń, dworców i w

innych tego rodzaju miejscach oraz uczestniczą w rozwiązywaniu ich problemów.

Formy kontaktów są różnorodne: jednorazowe rozmowy, systematyczne spotkania

indywidualne lub grupowe, wspólne wyjścia na imprezy sportowe, kulturalne, do kina

itp. Wychowawcy udzielają dzieciom pomocy w rozwiązywaniu problemów szkolnych,

osobistych, łączących się z pracą, związanych z wejściem w kolizję z prawem, z

nadużywaniem alkoholu i innych środków odurzających , organizacja czasu wolnego i

wypoczynku wakacyjnego, z rozwojem zainteresowań, dojrzewaniem seksualnym,

zaopatrzeniem w odzież, a także w sprawach mieszkaniowych.

PEDAGOG RODZINNY

Celem tego programu jest usuwanie tkwiących w rodzinie

przeszkód w rozwoju i socjalizacji dziecka. Program ten

polega na udzielaniu pomocy dziecku poprzez modyfikację

postaw i zachowań jego rodziny, bez potrzeby izolowania go

od niej. Oczekiwania od programu:



poprawa sytuacji dzieci objętych programem i rozwoju ich

perspektyw życiowych bez konieczności interwencji sadu

bądź umieszczania w placówce,



znacznego zmniejszenia nakładów finansowych na dziecko,

bez rezygnacji z założonych efektów.

WYCHOWAWCA

PODWÓRKOWY

Program ten jest alternatywą dla zabiegów resocjalizacyjnych i

wydaje się niezbędny w obliczu nasilających się zagrożeń

społecznych, takich jak uzależnienia, przestępczość, agresja

oraz następstwa destabilizacji rodziny, bezrobocia i

ubóstwa. Realizowany program jest urzeczywistnieniem

koncepcji integracyjnej pracy profilaktyczno- wychowawczej

realizowanej w środowisku otwartym z wykorzystaniem

naturalnej aktywności dzieci i młodzieży w bezpośrednich i

niesformalizowanych kontaktach z wychowawcą. Celem

programu jest wypracowanie optymalnego, dostosowanego

do różnorodnych warunków, modelu pracy środowiskowej z

dziećmi ulicy

Główne zadania wychowawcy podwórkowego są realizowane

w trzech płaszczyznach:



bezpośredniego oddziaływania wychowawczego



socjotechniki wewnątrzgrupowej



lobbingu środowiskowego



W ramach tego programu zatrudnia się wychowawców

przygotowanych przede wszystkim do prowadzenia zajęć

sportowych, plastycznych i muzycznych, mających również

umiejętność organizowania i kierowania małymi grupami

oraz wykorzystania zainteresowań i zdolności dzieci do

tworzenia im możliwości przeżycia przygody, odniesienia

sukcesu, wzbudzenia poczucia własnej wartości.

Zakończenie

Patologia społeczna w każdym społeczeństwie stanowi duży problem.

Jest on tym trudniejszy im częściej młodsze osoby wybierają

alternatywne zachowania, a owa alternatywność ma charakter

przestępczy. Wówczas zagrożony jest cały rozwój psychofizyczny

danego społeczeństwa.

Każdy człowiek jest istotą wyjątkową, jedyną i niepowtarzalną –

młody człowiek szukający swego celu w labiryncie życia również.

Zindywidualizowana pomoc i wsparcie dostosowane do typu

osobowości wychowanka, jak również odpowiednie metody

postępowania resocjalizacyjnego dostosowane do jego psychiki

może pomóc odnaleźć się człowiekowi w społeczeństwie i pozwolić

mu normalnie w nim funkcjonować.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
resocjalizacja i profilaktyka w środowisku otwartym
programy profilaktycznie w środowisku otwartym
zozy, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowisku otwartym
10 RESOCJALIZACJA W ŚRODOWISKU OTWARTYM I FORMACH INSTYTUCJONALNYCH
na metodyke, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowisku ot
Fundacja dla Polski, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środo
Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizujacego, metodyka pracy w środowisku otwartym
świetlica socjoterapeutyczna, Dokumenty UŚ Pedagogika resocjalizacyjna, 6 sem, Metody pracy w środow
resocjalizacja w środowisku otwartym i zamkniętym, pedagogika resocjalizacyjna
prywatne ośrodki, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowis
Fwd pedagogika resocjalizacyjna - zagadnienia. Ci, 13b, Resocjalizacja pozainstytucjonalna obejmuje
Resocjalizacja w środowisku otwartym
Podejścia psychologiczne, Pedagogika - studia, III semestr - resocjalizacyjna z profilaktyką społecz
Metody pracy w środowisku otwartym, Pedagogika
Fwd pedagogika resocjalizacyjna - zagadnienia. Ci, 2, INTERDYSPLINARNY CHARAKTER PEDAGOGIKI RESOCJAL
MONAR, metodyka pracy w środowisku otwartym
Profilaktyka w środowisku lokalnym
Ośrodki katolickie, metodyka pracy w środowisku otwartym

więcej podobnych podstron

RESOCJALIZACJA I PROFILAKTYKA W ŚRODOWISKU OTWARTYM

Document Outline