Pneumocystis

carinii

Pneumocystis carinii

• Pneumocystis carinii- to pasożyt kosmopolityczny,

wywołujący pneumocystozowe zapalenie płuc.

• Pod względem morfologicznym
stwierdza się podobieństwo
do pierwotniaków (ameb),
zaś pod względem genomu

i właściowości barwienia
przypomina grzyby

.

Pneumocystis carinii

• Pneumocystis carinii- wystepuje w postaci trofozoitu

średnicy 1- 4 μm oraz cysty wielkości 5-8 μm

• Trofozoit ma zmienny kształt, najczęściej gruszkowaty,

sierpowaty lub pełzakowaty.

• Posiada pojedyncze jądro komórkowe o nieregularnym

kształcie, położone ekscentrycznie.

• Trofozoity wydostają się z cysty po jej pękięciu jako tzw.

trofozoity haploidalne, które mogą się zlewać tworząc

formy diploidalne.

• Postacie diploidalne wytwarzają otoczki

mukopolisacharydowe i stają się wczesną precystą.

• Diploidalne jądro precysty ulega następnie podziałowi

mejotycznemu i mitotycznemu, co prowadzi do

powstania w obrębie precysty ośmiu młodych

trofozoitów. To stadium nosi nz. późnej precysty.

Pneumocystis carinii

• Cd.
• Precysta przekształca się następnie w cystę,

zawierającą 8 ułożonych obwodowo trofozoitów.

• W tej postaci cysta jest wydalana i staje się

źródłem inwazji.

Pneumocystis carinii

• Cysta jest więc postacią zakaźną

Pneumocystis carinii.

• Inwazja następuje przez drogi oddechowe.
• Rezerwuarem pasożyta są

prawdopodobnie zwierzęta.

Pneumocystis carinii

• Pneumocystozowe zapalenie płuc

występują najczęściej u niemowląt i osób z
osłabionym układem immunologicznym.

Pneumocystis carinii

• Osoba zarażona Pneumocystis carinii

wydala cystę z plwociną lub też z kałem.

Pneumocystis carinii

• Objawy kliniczne:

• Drogami oddechowymi pasożyt trafia do pęcherzyków

płucnych, gdzie otoczka cysty pęka i pierwotniaki zaczynają

cykl rozwojowy. Trofozoity wypełniają światło pęcherzyków

płucnych.

• Liczebność populacji pasożyta zależy od mechanizmów

odporności komórkowej i humoralnej żywiciela.

• Inwazja pasożyta powoduje uszkodzenia pneumocytów I rzędu,

co prowadzi do powstania rozległych nacieków komórek

plazmatycznych.

• Następnie przegrody międzypęcherzykowe grubieją 5-20

krotnie, kosztem światła pęcherzyków płucnych.

• W pęcherzykach płucnych tworzy się wysięk, przez co

następuje wyłączenie z czynności części miąższu płucnego i

powstanie pęcherzy rozedmowych w sąsiednich częściach płuc.

• Konsekwencją uszkodzenia pneumocytów I rzędu jest

zwiększona przepuszczalność naczyń włosowatych

pęcherzyków płucnych i zmniejszona możliwość przemiany

gazowej.

Pneumocystis carinii

• W przypadku zarażenia Pneumocystis

carinii najczęściej stwierdza się inwazje
skąpoobjawowe lub bezobjawowe, w
których zmiany patologiczne są słabo
wyrażone.

Pneumocystis carinii

• Nie ma objawów charakterystycznych dla

Pneumocystis.

• Pewne objawy mogą mogą jednak

sugerować zarażenie Pneumocystis carinii.

• może to być nasilenie się objawów

niedotlenienia np. przyspieszenie oddechów
i sinica obejmująca całą skórę ciała.

• Ponadto stwierdza się spadek ciśnienia

cząsteczkowego tlenu we krwi żylnej.

Dziękuję