Leki układu

pokarmowego

H

2

M

1

G

1

H C l

H / K

A T P - a z a

+

+



A c e t y l o c h o l i n a

G a s t r y n a

H i s t a m i n a

+

+

+

K o m ó r k a o k ł a d z i n o w a ż o ł ą d k a

Leki stosowane w chorobie wrzodowej

Leki stosowane w chorobie wrzodowej

ż

ż

ołądka i dwunastnicy

ołądka i dwunastnicy

Wydzielanie kwasu solnego przez komórki

okładzinowe żołądka

Komórka okładzinowa żołądka wytwarza kwas solny w procesie
zależnym od
pompy protonowej (ATP-azy K+/ H+- zależnej), której

aktywność jest
kontrolowana przez acetylocholinę, histaminę i gastrynę.

Czynniki patogenetyczne

odpowiedzialne za powstawanie wrzodu

trawiennego:

-   wzmożone wydzielanie kwasu solnego i pepsyny

- zmiany w składzie śluzu

-   zaburzenia ukrwienia błony śluzowej i czynności
motorycznych

-   zmniejszenie odporności błony śluzowej na działanie
czynników proteolitycznych

-   infekcje Helicobacter pylori.

Farmakoterapia choroby wrzodowej ma na celu

Farmakoterapia choroby wrzodowej ma na celu zwalczenie

dolegliwości bólowych,
gojenie owrzodzeń oraz zapobieganie ich nawrotom.

Skuteczność zależy od:

-   trafnego doboru leków

-   prawidłowego ich stosowania

- wyeliminowania lub znacznego ograniczenia czynników tj.:
palenie tytoniu, picie

alkoholu i nadużywanie kofeiny, stosowanie leków
wrzodotwórczych (zwłaszcza

NLPZ) oraz narażenia na stres.

Leki blokuj

Leki blokuj

ą

ą

ce receptor

ce receptor

y histaminowe

y histaminowe

H

H

2

2

·   Mechanizm działania
- Selektywnie i kompetycyjnie hamują połączenie

histaminy z receptorem H

2

w

przewodzie pokarmowym

·        - następuje zmniejszenie wydzielania soku

żołądkowego: podstawowe oraz

stymulowane pokarmami, zmniejszają objętość

soku żołądkowego,

stężenie kwasu solnego i aktywność pepsyny

·        - w czasie długotrwałej terapii może dojść do

przerostu komórek

wytwarzających gastrynę i zwiększonego jej

wydzielania co prowadzi do

nadmiernego wydzielanie kwasu solnego (tzw.

zjawisko hipersekrecji

wyrównawczej)

·       -   stosowane głównie w chorobie wrzodowej

żołądka i dwunastnicy,

nowotworze trzustki przebiegającym z

nadmiernym wydzielaniem kwasu

solnego (zespół Zollinger-Ellison), przed

zabiegami chirurgicznymi w celu

zapobieżenia zachłystowemu zapaleniu płuc,

zapobieganie powikłaniom

choroby wrzodowej: krwotokom z żołądka,

perforacjom wrzodów i

zwężeniu odźwiernika, refluksie żołądkowo-

przełykowym powodowanym

zarzucaniem treści pokarmowej

Preparaty:

Cymetydyna

Cymetydyna

(Tagamet, Altramet, Cimetidinum)

Ze względu na ryzyko interakcji z innymi lekami
metabolizowanymi w wątrobie oraz częste działania
niepożądane obecnie rzadko jest stosowana w terapii
przewlekłej.
Dożylnie stosowana jest w leczeniu krwotoków żołądka.

Dawkowanie : doustnie co 12 h przed posiłkami 0,4 g
lub 0.8 g przed snem;

Ranitydyna

Ranitydyna

(Ranigast, Azantac, Zantac)

Jest lekiem skuteczniejszym i bezpieczniejszym od

cymetydyny
dawkowanie : doustnie co 12 h 0,15 g lub 0,3 g przed

snem

Famotydyna

( Famogast, Sulfamid, Pepdull)

Dawkowanie : 1 raz dziennie wieczorem 0,04 g

Nizatydyna

(Gastrax; Nizax) - kaps

Inhibitory pompy protonowej

·    -  Nieodwracalnie hamują pompę protonową (H+/ K+ ATP-
azę), enzym
aktywujący komórki okładzinowe do wydzielania
kwasu solnego

- Zmniejszają wydzielania soku żołądkowego:

podstawowe i stymulowane
- Korzystnie wpływają na proces eradykacji
Helicobacter pylori
- Obecnie są to leki najsilniej hamujące wydzielanie
HCI w żołądku
- niebezpieczeństwem terapii może być hiperplazja
komórek śluzówki żołądka,
będąca skutkiem znacznego obniżenia pH soku
żołądkowego
·       

- Zwykle dobrze tolerowane. Mogą wywoływać nudności,

wzdęcia, bóle i zawroty

- Wskazania: leczenie czynnej choroby wrzodowej ( w
tym również powikłań
krwotocznych), zapalenie przełyku w przebiegu
choroby refluksowej, zespół
Zollinger - Ellisona.

Są podstawowym składnikiem politerapii stosowanej

w zakażeniu Helicobacter
pylori. Podwyższenie pH soku żołądkowego umożliwia
skuteczne działanie
podawanych równocześnie antybiotyków

Preparaty

Preparaty

Omeprazol ( Losec, Antra, Polprazol)

Lansoprazol ( Lanzor; Lanzul) .

Pantoprazol ( Controloc)

Rabeprazol ( Pariet)

Esomeprazol (Nexium)

Leki te są stosowane raz na dobę

Uwaga praktyczna: Doustnie leki należy podawać
przed posiłkiem lub podczas jedzenia.

Leki cholinolityczne

- Blokują receptor muskarynowy M przez co powodują
zmniejszenie

- wydzielania kwasu solnego i zwiotczenie mięśni
gładkich
·       

Dzielą się na:

- nieswoistych (nieselektywnych) antagonistów

receptorów cholinergicznych,
(atropina i jej pochodne). Blokują w podobnym
stopniu różne podtypy
receptora muskarynowego zlokalizowane w ośrodkowym
i obwodowym
układzie nerwowym.

- swoistych (selektywnych) antagonistów o
dominującym działaniu
antagonistycznym wobec receptora M1 (pirenzepina)

Nieselektywni antagoniści receptorów M

Zastosowanie: bóle kolkowe przewodu pokarmowego,
dróg żółciowych i
moczowych

Hioscyna

Hioscyna

Wywiera silne działanie ośrodkowe.

Zalecana jest także w:
- profilaktyce i leczeniu choroby lokomocyjnej
- premedykacji
- wymiotach pooperacyjnych
- miejscowo w diagnostyce okulistycznej w celu

rozszerzenia źrenicy i
porażenia akomodacji

Działania niepożądane : typowe dla blokady
receptorów cholinergicznych – suchość w jamie
ustnej, zaburzenia akomodacji, jaskra, splątanie,
dezorientacja, zaburzenia pamięci, senność,
zaczerwienienie skóry, tachy- lub bradykardia,
zaparcie, zaburzenia oddawania moczu.

Selektywni antagoniści receptora M

1

Pirenzepina

-Wykazuje kilkadziesiąt razy większe powinowactwo do
receptorów muskarynowych w błonie śluzowej żołądka niż w
OUN, zwojach współczulnych, gruczołach ślinowych,
mięśniach gładkich jelit, pęcherzu moczowym i w sercu.

- W zasadzie jest pozbawiona typowych dla atropiny i
leków atropino-podobnych działań niepożądanych.

- Zastosowanie: choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
zespół Zollingera- Ellisona, krwawienia z górnego odcinka
przewodu pokarmowego, owrzodzenia stresowe i polekowe,
zaburzenia żołądkowe.
Skuteczność jest porównywalna z antagonistami receptora
H

2

.

Kuracja trwa przeciętnie 4 tygodnie.
-Działania niepożądane: rzadko (suchość w jamie ustnej,
zaburzenia widzenia, zaparcia, biegunki, zaburzenia
oddawania moczu, bóle głowy, wzrost łaknienia).

Leki osłaniaj

Leki osłaniaj

ą

ą

ce

ce

·        Wzmacniają mechanizmy obrony błony śluzowej przed
działaniem kwaśnego
soku żołądkowego i pepsyny poprzez:

- poprawę przepływu krwi
- wzrost wydzielania śluzu
- zagęszczenie śluzowej bariery międzykomórkowej
w żołądku
- przyspieszenie regeneracji komórek nabłonkowych
·       

Podział:

- nieselektywne środki osłaniające- działają na
całą błonę śluzową żołądka
(substancje naturalne tj. kaolin, żelatyna,
agar, napar z siemienia lnianego)

- leki selektywne - działanie jest ograniczone
do strefy uszkodzonej lub
zmienionej zapalnie.

Selektywne leki osłaniające

Sukralfat

·        - Zasadowa sól glinowa sulfonowanej

sacharozy
- W środowisku kwaśnym tworzy gęstą, lepką

zawiesinę przylegającą
silnie do dna owrzodzenia, a słabiej do

nieuszkodzonego nabłonka.
- Większa skuteczność w chorobie wrzodowej

dwunastnicy.
-- - Może być stosowany w zapobieganiu nawrotom

choroby wrzodowej,
- Prawdopodobnie pobudza syntezę endogennych

prostaglandyn w
nabłonku żołądka.
- Zwiększa wchłanianie fosforanów w

przewodzie pokarmowym.
·        - Działania niepożądane: rzadko, głównie pod

postacią zaparć, nudności,
wymiotów i suchości w jamie ustnej.
- Interakcje: hamuje wchłanianie glikozydów

nasercowych, fenytoiny i
tetracyklin.

Kuracja trwa 4-8 tygodni.

Preparaty: Venter, Ulgastran, Ancrusral

Dicytrynian tripotasowo-bizmutawy

·        Koloidalna sól bizmutowa kwasu cytrynowego

·        Łączy się z białkiem i mukoproteinami błony
śluzowej tworząc warstwę
ochraniającą uszkodzenia przed działaniem
soku żołądkowego

·        Działa bakteriobójczo na Helicobacter
pylori. Pod wpływem leku
następuje odłączenie się drobnoustroju od
komórek nabłonkowych i
liza bakterii
·       
Barwi kał na czarno. Może powodować
ściemnienie języka,
podniebienia i zębów.

·        Nie może być stosowany u chorych z
niewydolnością nerek.
Nawet niewielkie ilości bizmutu mogą się
kumulować w organizmie
powodując encefalopatię i neurotoksyczność.

Preparaty: Cytribin, De-Nol, Ventrisol

Inne leki zmniejszające kwaśność soku

żołądkowego

Prostaglandyny

       

 

  Mizoprostol

-syntetyczna pochodna PGE

1

- Zastosowanie: choroba wrzodowa żołądka i
dwunastnicy indukowana
przez NLPZ, sterydy, stres, alkohol.

-Brak działania przeciwbólowego (!)

-Objawy niepożądane: działanie na mięśniówkę macicy
(bolesne miesiączki, krwawienia z dróg rodnych i
skurcze macicy, będące przyczyną poronień), inne:
biegunki, bolesne skurcze jelit, nudności, wymioty,
bóle i zawroty głowy.

-Preparat: Cytotec

Leki neutralizujące

·    - Obecnie rzadko stosowane w terapii choroby
wrzodowej

- Podawane między posiłkami celem znoszenia bólu,
pieczenia i zgagi

- Szybko łagodzą lub znoszą bóle powstałe w wyniku

działania soku
żołądkowego na uszkodzoną śluzówkę.

- Słabe zasady, tlenki lub sole słabych kwasów,
które łącząc się z
kwasem solnym tworzą obojętne sole.

·       
- Skuteczność terapii wymaga zastosowania
odpowiednio dużych dawek
(1,5-4,0 g). Obecnie najczęściej stosuje się
preparaty koloidalne.
   Niedostateczna neutralizacja może nawet zwiększać
aktywność pepsyny, a
zobojętnienie soku żołądkowego może prowadzić do
znacznego, wtórnego
wzrostu wydzielania HCl, a nawet hipersekrecji
Większość leków tej grupy
może powodować zaburzenia gospodarki kwasowo-
zasadowej i wzrost
perystaltyki żołądka.

Związki glinu i wapnia działają zapierająco, a
sole magnezu przeczyszczająco.

Preparaty zawierające leki neutralizujące

Sole glinu

Linal (wodorowęglan glinu, maceracja z nasion lnu-
Semen Lini)- zawiesina
Alugastrin, Alusal, Gastrinal, Gelatum Aluminii
phosphorici, Kompensan

Sole magnezu

Magnosil -tabl.,
Manti, Manti forte -zawiesina zawierająca sole
magnezu w połączeniu z lekami
przeciw wzdęciom.

 

Sole wapnia

Calcium carbonicum praecipitatum (węglan wapnia
strącony) -proszek
 

Preparaty złożone

stosowane w nadkwaśności, wzdęciach, nieżytach i
stanach zapalnych
przewodu pokarmowego, refluksie żołądkowo –
przełykowym

Alumag, Gastromal, Maalox, Magmill, Malugastrin,
Proacid, Rennie Antacidum,
Tums, Ulcetal
Gealcid - posiada również niewielkie właściwości
przeciwzapalne i miejscowo
znieczulające. Działa miejscowo.

LEKI PROKINETYCZNE

- Zwiększają siłę skurczu i napięcie dolnego zwieracza
przełyku

- Przyspieszają perystaltykę żołądka, dwunastnicy i
dalszego odcinka jelita
cienkiego

- Stosowane w terapii: choroby refluksowej, dyspepsji
czynnościowej i polekowej,
atonii pooperacyjnej przewodu pokarmowego, atonicznych
zaparciach, zespole
drażliwego jelita, gastroparezie (opóźnione opróżnianie
żołądka) np. w cukrzycy.

Metoklopramid

- Ma działanie prokinetyczne i przeciwwymiotne

- Działanie prokinetyczne jest skutkiem wzrostu
wrażliwości receptorów M i
prawdopodobnie zwiększonym uwalnianiem acetylocholiny
- Przeciwwymiotnie działa przez blokowanie receptorów D

2

oraz 5-HT

3

- Działania uboczne - senność, zmęczenie, bóle głowy,
biegunka, objawy
pozapiramidowe - dyskinezy, parkinsonizm polekowy,
zaburzenia hormonalne
(m.in. ginekomastia, mlekotok, zaburzenia
miesiączkowania).
Objawy neurologiczne i endokrynologiczne są efektem
hamowania aktywności
układu dopaminergicznego w mózgu.

Cizaprid

- Mechanizm działania polega na stymulacji receptorów
5HT

4

w

przewodzie pokarmowym.
- Pobudza perystaltykę zarówno górnego, jak i dolnego
odcinka przewodu
pokarmowego.
- Nie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy.

- Działania niepożądane : biegunki, bóle brzucha, bóle
głowy.
Podawany w wysokich dawkach może spowodować
częstoskurcz komorowy.

Baklofen

– Agonista obwodowych receptorów kwasu γ-aminomasłowego

– GABA-B
- Zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza dolnego
przełyku oraz zmniejsza
o 43% epizody refluksu i o 40% liczbę tzw.
przemijających rozluźnień tego
zwieracza.

Erytromycyna

Erytromycyna

– makrolid I generacji, który jest agonistą receptorów
motilinowych.
Motilina jest peptydem syntetyzowanym w przewodzie
pokarmowym.
- Obecnie jest najsilniej działającym lekiem
prokinetycznym.
Ma głównie zastosowanie przed pilnymi zabiegami
endoskopowymi
przewodu pokarmowego.

Jest jedynym lekiem skutecznym w gastroparezie
cukrzycowej.
Preparat: Erythromycinum intravenosum – fiol.

(substancja sucha)

Domperydon

– Blokuje głównie obwodowe receptory
dopaminergiczne.
- Słabo przenika do OUN i dlatego działa

słabiej przeciwwymiotnie
- Nie wywołuje objawów pozapiramidowych.

LEKI PRZECZYSZCZAJĄCE 

      

Często stosowane, a nawet nadużywane, co jest
przyczyną występowania
wtórnej atonii jelit, osłabienia napięcia mięśni
gładkich jelit czyli może nasilać
tendencję do zaparcia (!).

Zastosowanie:
- utrudnienie defekacji wskutek odwodnienia
- schorzenia powodujące bolesność przy oddawaniu
stolca
- w razie konieczności ułatwienia defekacji np. u
pacjentów z chorobami
układu krążenia, przepukliną, hemoroidami itp.
- podczas długotrwałego unieruchomienia (bardzo
często powoduje uporczywe
zaparcia)
- przygotowanie do zabiegów operacyjnych i
niektórych badań
diagnostycznych,
- zatrucia
- u chorych u których p/wskazane jest napięcie
tłoczni brzusznej, np. w zawale
mięśnia sercowego, przepuklinie.
Przeciwwskazania: nierozpoznane zaburzenia ze strony

przewodu
pokarmowego,
podejrzenie zaburzeń drożności jelit lub
porażenia
perystaltyki.

Leki działające na drodze mechanicznej

- powodują one zwiększenie objętości treści
pokarmowej, co prowadzi do
rozciągnięcia ścian jelita.

- Należą do nich osmotyczne leki przeczyszczające
oraz środki pęczniejące,
rozluźniające i poślizgowe. Leki zmiękczające kał
nie wpływają na odruch
perystaltyczny i często są zalecane u osób w
wieku podeszłym

Preparaty:
Dokuzan sodowy (Laxopol, Laxol)- syrop, roztwór,

czopki (lek zmiękczający

kał i poślizgowy)

Parafinum liquidum- płyn (lek zmiękczający kał i

poślizgowy)

Lactulosum – syrop (lek osmotyczny)

Suppositoria Glyceroli - czopki

Leki działające na drodze farmakologicznej

Glikozydy antrachinonowe
Występują w surowcach roślinnych: korzeń rzewienia,
kora kruszyny, liść i owoc senesu, liście Aloesu.

Mechanizm działania:
Wchłaniają się w jelicie cienkim, a następnie po
metabolizmie w tkankach są wydalane do jelita
grubego, gdzie pobudzają sploty nerwowo-mięśniowe co
w rezultacie pobudza perystaltykę jelita grubego.
Najsilniej przeczyszczająco działają przetwory z
aloesu (sok, nalewka) i kory kruszyny, a
najłagodniej przetwory senesu.

Preparaty te działają późno, po 8 -12 h po zażyciu.

Działanie niepożądane : przekrwienie miednicy małej
(dlatego są przeciwwskazane u kobiet w ciąży),
czasami kurczowe bóle brzucha i bolesne
wypróżnienia.
Przykłady preparatów: Neonormacol, Neonormosan,

Neonormovit,

Tabletki z

rzewienia, Normosan, Normogran, Alax,

Altra,

Xenna

Leki syntetyczne

Bisacodyl
- zwiększa wydzielanie śluzu i przyspiesza
perystaltykę jelita grubego
- rozluźnia masy kałowe.

Po podaniu doustnym 1-2 drażetek działanie
przeczyszczające występuje po 4-10 h, a po podaniu
doodbytniczym po 1 h.

Preparat: Bisacodyl- tabl., czopki

LEKI ZAPIERAJĄCE

Leczenie biegunek

Leczenie przyczynowe - zastosowanie leków

przeciwbakteryjnych
w biegunce, która została wywołana przez

zakażenie bakteryjne
(furazolidon, nifuroksazyd, cyprofloksacyna, ko-

trimoksazol,
neomycyna, amoksycyklina, doksycyklina,

rifaksymina)

Leczenie objawowe - ma na celu wyrównanie

niedoborów wodnych,
elektrolitowych i pokarmowych poprzez nawodnienie,

podawanie płynów
wieloelektrolitowych, kontrolę poziomu

elektrolitów i kreatyniny.

W biegunkach z dużym odwodnieniem stosuje się

wlewy dożylne 0,9% NaCl.

W łagodnie przebiegających biegunkach straty wody

i elektrolitów są

uzupełniane np. przez podawanie preparatu

Gastroli.

Leczenie farmakologiczne objawowe polega na

zastosowaniu środków
absorpcyjnych, ściągających, cholinolitycznych,

opioidów: alkaloidów opium
oraz leków syntetycznych.

Środki absorpcyjne

Węgiel leczniczy (Carbo medicinalis) -
najsilniejszy lek absorpcyjny.
Pochłania bakterie, toksyny, trucizny mineralne i
organiczne oraz
hamuje procesy fermentacyjne w jelitach.
Warunkiem skuteczności zastosowania jest
podawanie go w
odpowiednio dużej dawce tzn. 8-10 tabletek
jednorazowo, które należy
rozkruszyć i zwilżyć wodą. Podawany jest także w
dawce 50-100 g
podczas płukania żołądka.

Glinka biała (Bolus alba) - 50-200 g w postaci
zawiesiny z wodą.

Smecta - stosowana zwłaszcza u dzieci. Zawiera
związek glinowo-
krzemowy. Ma silne własności
absorpcyjnie.
Dzięki dużej lepkości powleka błonę
śluzową żołądka i jelit.
W ten sposób zwiększa jej
wytrzymałość na działanie
drażniące toksyn. Działanie
osłonowe może mieć również wpływ
przeciwbólowy.

Środki ściągające

Działają silnie przeciwzapalnie tworząc połączenia
chemiczne z białkami (w tym białkami
bakterii), prowadząc do ich denaturacji.
Preparaty: Tanninum albuminatum, Salotannal

Agoniści receptora opioidowego

Powodują zmniejszenie perystaltyki żołądka i jelit,
wzrost napięcia zwieraczy oraz działają przeciwbólowo.

Alkaloidy opium

- stosowane wyjątkowo i jednorazowo w

razie konieczności natychmiastowego przerwania
gwałtownie przebiegającej biegunki.
Preparaty: Tinctura Opii simplex- 5-10 kropli

 

Syntetyczne leki opioidowe

Difenoksylat - stosowany głównie jako lek zapierający w
ostrych i przewleklych biegunkach, których przyczyną
jest zaburzenie czynności jelit. Na ogół nieskuteczny w
biegunkach bakteryjnych. Preparat Reasec stanowi
połączenie difenoksylatu (2,5 mg) z atropiną (0,025 mg).
Loperamid - słabo wchłania się z przewodu pokarmowego i
w niewielkim stopniu przenika do OUN.
Preparaty : Imodium, Imodium plus (preparat złożony z
loperamidu i symetykonu; symetykon – lek
przeciwwzdęciowy)

LEKI PRZECIWWYMIOTNE

Leki blokujące receptory 5-HT

3

Wybiórczo blokują receptory serotoninergiczne 5-HT

3

neuronów zarówno ośrodkowego, jak i obwodowego układu
nerwowego.

Skuteczne w wymiotach wywołanych radioterapią,
pooperacyjnych i po zabiegach laparoskopowych, a
także w wymiotach u kobiet ciężarnych.

Skuteczne w wymiotach wczesnych rozwijających się
bezpośrednio po podaniu cytostatyku.

Nieskuteczne w chorobie lokomocyjnej.

Preparaty:

Ondansetron (Atossa, Zofran)
Granisetron (Kytril)
Dolasetron (Anzemet)
Palonosetron (Aloxi)
Aprepitant (Emend)

Leki neuroleptyczne

Z

noszą pobudzający wpływ

dopaminy

na

chemoreceptory pola
najdalszego w mózgu.
Blokują również receptory H

1

i cholinergiczne.

Skuteczne w wymiotach wywołanych zaburzeniami

błędnika, chorobie
popromiennej, po leczeniu cytostatykami, w

wymiotach pooperacyjnych
wywołanych działaniem środków znieczulenia

ogólnego.

Najczęściej stosowane:

chloropromazyna,

prometazyna,

prochloroperazyna, tietylperazyna lub

haloperidol

.

Najsilniej działa

tietylperazyna i haloperidol.

Przeciwwskazania: jaskra, przerost gruczołu

krokowego, niewydolność
wątroby, niewydolność krążenia, ostry zespół

wieńcowy, choroba
wrzodowa, choroba Parkinsona. 

Leki przeciwhistaminowe

Blokują receptory i receptory cholinergiczne.

Zapobiegają przede wszystkim wymiotom pochodzenia
błędnikowego (np. w chorobie lokomocyjnej).
Skuteczne w wymiotach wywołanych środkami
znieczulenia ogólnego, zabiegi radioterapii. W
premedykacji chirurgicznej są stosowane ze względu
na działanie uspokajające i przeciwwymiotne.

Nasilają działanie depresyjne na

OUN barbituranów,

środków nasennych, uspokajających i
cholinolitycznych.

Powodują senność znacznie obniżają sprawność
umysłową i nie powinny być zażywane przez kierowców.

Preparaty:

Dimenhydrinat (Aviomarin)
Prometazyna (Diphergan; Phenergan)
Hydroksyzyna (Hydroxyzinum)
Hioscyna (Skopolamina)

LEKI WPŁYWAJĄCE NA CZYNNOŚĆ
ZEWNĄTRZWYDZIELNICZĄ TRZUSTKI

•

Terapia substytucyjna enzymami trzustkowymi

jest zalecana w przewlekłym
zapaleniu trzustki.

• Celem jest poprawa trawienia i wchłaniania
składników pokarmowych. Pacjenci odczuwają mniejsze
dolegliwości bólowe. Terapia pozwala na lepszą kontrolę
cukrzycy.

• Należy stosować preparaty lipazy uwalniające
enzym w świetle jelita (pH >5,5) co pozwala uniknąć
inaktywacji lipazy przez kwas solny soku żołądkowego.

Zaleca się stosowanie preparatów zawierających
mikorgranulki, ponieważ łatwo przechodzą z pokarmem do
dwunastnicy. Korzystne jest kojarzenie leków zawierających
enzymy trzustkowe z lekami hamującymi sekrecję kwasu
solnego w żołądku. Takie połączenie poprawia efektywność
terapii.

Preparaty: Kreon, Lipancrea, Neo-

Pancreatinum, Panzytrat, Combizym

LEKI WPŁYWAJĄCE NA CZYNNOŚĆ ZEWNĄTRZWYDZIELNICZĄ
WĄTROBY

Środki żółciopędne i żółciotwórcze

Przyspieszają i ułatwiają odpływ żółci odgrywającej
ważną rolę procesie wchłaniania tłuszczów oraz
witamin A, D, E, K. Usuwają mechanicznie drobne złogi
przez zwiększenie szybkości przepływu żółci oraz
oczyszczają drogi żółciowe z drobnoustrojów.

Działania niepożądane: łagodnie przeczyszczające

Preparaty

Kwasy

żółciowe

–

pochodne

kwasu

cholanowego,

normalnie wytwarzane w wątrobie, które po połączeniu
z tauryną lub glicyną są wydalane z żółcią do jelit
powodując emulgację tłuszczy a tym samym umożliwiają
ich wchłanianie.

Cholamid, Terpichol, Bilocol, Polagol  

Środki roślinne – Solaren, Cholagoga , Cholesol,
Raphacholin

 

Leki rozpuszczające kamienie żółciowe

Kwas cheno

dezoksy

cholowy (Chenofalk; Cholanorm).

Kwas urso

dezoksy

cholowy ( Ursofalk; Ursopol) –

mniej toksyczny od kwasu chenodezoksycholowego.
Rozpuszcza niezwapniałe złogi cholesterolowe.
Chroni błonę śluzową żołądka przed powikłaniami
choroby refleksowej.

INNE LEKI STOSOWANE W CHOROBACH PRZEWODU POKARMOWEGO

Leki spazmolityczne

S Stosowane w objawowym leczeniu dolegliwości
bólowych występujących w czynnościowych zaburzeniach
przewodu pokarmowego i dróg żółciowych.

Preparaty:

Papaweryna,

Drotaweryna

(No-Spa),

Alweryna

(Spazmolina),

Mebeweryna

(Duspatalin),

Trimebutyna

(Debridat,

Tribux)