Aleksandra Telszewska – Guza
Adam Wysocki
Ćwiczenia elongacyjne
Przez ćwiczenia elongacyjne rozumiemy
wyciągnięcie kręgosłupa w jego osi
długiej, ćwiczenia te aktywizują mięśnie
kręgosłupa i mają na celu zmniejszenie
istniejących krzywizn patologicznych.
Należy brać pod uwagę możliwość
nadmiernego zmniejszania
się krzywizn fizjologicznych, co byłoby
zjawiskiem negatywnym.
Ćwiczenia elongacyjne
Stosując elongację, uzyskuje się
skorygowanie kręgosłupa niezależne od
jego lokalizacji i kierunku, jest to więc
wygodna i bezpieczna forma likwidacji
przykurczów i osiąganie korekcji w
zajęciach zespołowych.
Elongację dzielimy na bierną np. zwis na
drabince, oraz czynną ( z użyciem
własnych mięśni ) np. „wyciąganie się” .
Ćwiczenia elongacyjne
W gimnastyce korekcyjnej powinny dominować
ćwiczenia elongacyjne czynne, gdyż elongacja
bierna nie powinna być nadużywana z uwagi na to iż
nie tylko rozciąga mięśnie przykurczone , ale i
osłabione, co powoduje zmniejszenie stabilizacji
kręgosłupa.
Likwidując występujące w bocznych skrzywieniach
kręgosłupa przykurcze mięśniowe, trzeba pamiętać
o przywróceniu pełnej ruchomości stawowej w
stawach obręczy kończyn i w kończynach, gdyż
występujące tam zaburzenia ruchomości mają wpływ
na ustawienie kręgosłupa.
Ćwiczenia elongacyjne
bierne
Ćwiczenia elongacyjne
bierne
Ćwiczenia elongacyjne
czynne
Ćwiczenia elongacyjne
czynne
Ćwiczenia elongacyjne
czynne
Ćwiczenia elongacyjne
czynne
Pozycja wyjściowa
: klęk podparty z jedna nogą
wyprostowaną
Ruch
: przejście do pozycji niskiej Klappa bez odrywania rąk
od podłogi
Oddziaływanie:
rozciąganie mięśnia biodrowo-lędźwiowego i
prostego uda nogi wyprostowanej
Pozycja wyjściowa
: klęk podprarty, dłonie przyciskają
podłoże
Ruch
: Głęboki wdech nosem, przejście do ukłonu
japońskiego – powolny wydech ustami.
Oddziaływanie
: rozciąganie mięśnia biodrowo –
lędźwiowego , elongacja kręgosłupa.
Ćwiczenia elongacyjne
czynne
Pozycja wyjściowa
: dziecko w siadzie
skrzyżnymręce na kolanach, dłoń rodzica na
głowie.
Ruch
: wypychanie dłoni jak najwyżej
( mocowanie się głowy z dłonią
W klęku podpartym naprzemienne wymachy
nogi w tył, ręki w przód