Antypedagogika

postpedagogika

Marta Skałecka

„

dziecko z pewnością

jest zdolne już od
urodzenia wyczuwać
to, co jest dla niego
dobre”

Katalog treści

Antypedagogi

ka a

postpedagogi

ka

Przedstawici

ele

Idee

przewodnie

Ważne słowa

Współczesna

szkoła

Nauczyciel

Film

Szkoły

Prawa

dziecka

Wady i zalety

Antypedagogika a

postpedagogika

Nie jest zaprzeczeniem pedagogiki, a

osobnym systemem, rewolucyjne
podejście.

Twórczy niepokój

„Pedagogika po pedagogice”

Idee

• „kto kocha dzieci ten ich nie wychowuje”

• każdy odpowiada za swoje życie

• wychowawca lojalny towarzysz i przyjaciel

• bezwarunkowa akceptacja

• szanowanie suwerenności

• wspieranie zamiast wychowywania

• brak obowiązku szkolnego

• każdy jest odpowiedzialny za siebie

• zrywa z koncentracją na dorosłości

Przedstawiciele

Główne nurty

rewolucyjno-kontestacyjny
Heinrich Kupffer,
Ekkehard

von

Braunmuhl
Allice Miller

radykalno-emancypacyjny
Helmut Ostermeiyer,
John Holt

romantyczno-
idealistyczny
Hubertus von
Schönebeck
Carl Rogers
Frederick Leboyer
Wolfgang Hinte

polscy przedstawiciele:
Bogusław Śliwerski
Stanisław Ruciński

Antypedagogika upomina

się o

równość

wolność

odpowiedzialność

przyjaźń

samostanowienie

Typowa szkoła współczesna w

Polsce

pozór szkolny

opór wobec szkoły

program ukryty

kary w
szkole

nadmiar informacji

Nauczyciel

• Nie narzuca swoich wartości
• Jest na pozycji równej z dzieckiem
• „ja wiem lepiej niż Ty co jest dla mnie

dobre”

• Wspiera, nie wychowuje
• Otwarty
• Nastawiony przyjaźnie
• Szanuje prawa dziecka

Prawa dziecka

„Dzieci mają równe ludziom dorosłym

prawa. Trzeba się tylko zastanowić, jak
powinny być realizowane”. (Ekkehard
von Braunmuhl)

Niemiecki Manifest Dziecięcy

Ruch Praw Dziecka

Summerhill

Wolność,
równouprawnienie,
wzajemny szacunek

Samoświadomość,
samodzielność,
odpowiedzialność za siebie,
współpraca, otwartość,
kreatywność.

Nauczyciel -
mentor

Dobrowolny udział na lekcjach

Wewnętrzna motywacja

Indywidualna ścieżka rozwoju

Rozwojowe środowisko

•Sprowadzanie pedagogiki do

„czarnej pedagogiki”
•Nadawanie nieograniczonych praw
•Dzieci potrzebują granic
•Młodzież potrzebuje mentora
•Szkodliwość dyskusji
•Dominacja nie zawsze

demoralizuje
•Społeczeństwo wymaga

zachowania zgodnie z przyjętymi

normami
•Subiektywizm dobra i zła

Wolość podstawą wychowania

Człowieczeństwo dziecka

Samodzielne myślenie

Wchodzenie w dyskusje

Szacunek dla dziecka

Dobrowolność

Nadanie podmiotowości dziecku

Odpowiedzialność za siebie

Budzenie refleksyjności