POŚLIZGNIĘCIE,
POTKNIĘCIE, UPADEK
Opracowanie własne
Janeta Kreja 2008
Upadek wg. Wilga
(zwykle nieoczekiwana) zmiana pozycji z
pionowej na poziomą
nagłe, gwałtowne, przemieszczenie się z
góry na dół; spadnięcie
utrata znaczenia, pogorszenie się stanu
czegoś, koniec pomyślności
koniec, kres czegoś; ruina, zagłada, klęska
nieuczciwe, niemoralne życie,
postępowanie
Poślizgnąć się wg. Wilga
gwałtownie, w sposób
niekontrolowany przesunąć się,
stawiając nogi na czymś śliskim, i
stracić równowagę
potknięcie wg. Wilga
niewielki błąd, pomyłka,
niezręczność w działaniu,
postępowaniu, rozumowaniu
Potknąć się wg.PWN
idąc, zaczepić o coś nogą, tracąc na
chwilę równowagę
popełnić w czymś błąd
ponieść porażkę
Okoliczności i przyczyny wypadków
pracy:
Najczęściej do wypadków dochodzi z powodu
nieprawidłowego zachowania się pracownika i
niewłaściwego samowolnego postępowania (ponad 46
procent ogółu przyczyn). Ten rodzaj przyczyn wynika
przede wszystkim z lekceważenia zagrożenia przez
poszkodowanych, niedostatecznej koncentracji uwagi na
wykonywanej czynności oraz zaskoczenia
niespodziewanym zdarzeniem. Znaczącą grupę przyczyn
stanowi również niewłaściwa ogólna organizacja pracy i
stanowisk pracy (30 %). Wśród tych przyczyn wymienić
należy: brak instrukcji posługiwania się czynnikiem
materialnym, tolerowanie przez osoby sprawujące nadzór
odstępstw od przepisów bhp, brak lub niewłaściwe
przeszkolenie w zakresie bhp.
Wady konstrukcyjne lub niewłaściwe
rozwiązania techniczne i ergonomiczne oraz
wady materiałowe czynnika były
dominującymi przyczynami technicznymi.
Odpowiedzialność za wystąpienie tych
przyczyn (w konsekwencji zaistnienie
zdarzenia wypadkowego) ponoszą
pracodawcy oraz osoby kierujące zespołami
pracowników. Wynikają one najczęściej z
nieznajomości przepisów i zasad bhp,
lekceważenia zagrożenia oraz braku
wykształconego nawyku stosowania metod
bezpiecznej pracy.
Wypadki przy pracy
Według wstępnych danych Głównego Urzędu
Statystycznego w 2003 r. zgłoszono 85 440
osób (w 2002 r. – 80 494 osoby)
poszkodowanych w wypadkach przy pracy (bez
rolnictwa indywidualnego) – co stanowi wzrost
liczby poszkodowanych o 6,1% w stosunku do
roku poprzedniego (rys. 1.). Wypadki przy pracy
spowodowały śmierć 522 osób (w 2002 r. –
520), tj. o 0,4% więcej niż w 2002 r. (rys. 2.),
1005 osób uległo wypadkom ciężkim (w 2002 r.
– 1037), tj. o 3,1% mniej niż w roku poprzednim
(rys. 3.). Jedną z konsekwencji wypadków jest
niezdolność do pracy osób poszkodowanych
Największą liczbę osób, które uległy
wypadkom przy pracy odnotowano w 2003 r.
w następujących sekcjach (wg Polskiej
Klasyfikacji Działalności):
– przetwórstwo przemysłowe 37,8%
– handel i naprawy 10,0%
– ochrona zdrowia i opieka społeczna 9,3%
– budownictwo 8,5%
– transport, gospodarka magazynowa i
łączność 6,8%
– obsługa nieruchomości i firm; nauka 6,8%
– administracja publiczna i obrona
narodowa, obowiązkowe ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne 4,1%
– górnictwo i kopalnictwo 3,9%
Mechanizm upadku
mogą być spowodowane poślizgnięciem sie lub
potknięciem. Za poślizgnięcie się odpowiada zbyt duża
szybkość stopy lub nie wyhamowanie jej w momencie
zetknięcia stopy z podłożem. Natomiast potkniecie
spowodowane jest małym prześwitem pod stopą w
trakcie jej przeniesienia. Podczas chodu ludzkiego
równowaga jest tracona i odzyskiwana w trakcie każdego
kroku. Utrata następuje podczas oderwania stopy , kiedy
środek ciężkości ciała chwilowo znajduje się poza granicą
pola podparcia i odzyskiwana podczas dotknięcia gruntu
piętą. Najbardziej podstawowe kryteria bezpieczeństwa
oparte są na reakcji siły na grunt, aby zapobiec
poślizgnięciu, stawiająca opór siła tarcia powinna być
przynajmniej tak duża, jak komponent siły poziomej
przełożony przez stopę na podłożu.
Ryzyko poślizgnięcia
szorstkość powierzchni, materiał i stan podeszwy
uważane są za główne czynniki wpływające na
poślizgnięcie. Poślizgnięcie i upadek zależą od stanu
zdrowego osobnika, antropometrii, percepcji i
rozpoznania niebezpieczeństwa oraz zdolności do
kontroli postawy i odzyskiwania równowagi. Narażenie
także zależy od aktywności osobnika i zadania
roboczego, cech powierzchni i innych cech, które
mogą redukować przyczepność lub powodować
zakłócenia. Potencjalnym źródłem zagrożenia
stabilnego ruchu są także nierówności podłoża lub
przeszkody. Są jeszcze inne czynniki wpływające na
niebezpieczeństwo poślizgu takie jak: sposób
chodzenia osób starszych czy osób mających
trudności w chodzeniu
Kontrola posturalna
dzięki tej kontroli utrzymuje się stabilizacja wzroku i
postawy. Kontrola postawy jest mechanizmem
równoważącym działające na ciało siły oraz ich
momenty. Jednakże zakłócenia w dopływie informacji,
ich integracji lub na poziomie motorycznym indukcją
dysfunkcję równowagi z mniej lub bardziej poważnymi
reperkusjami, odpowiednio od środowiska roboczego i
warunków. Prawdopodobnie główną przyczyna
poślizgnięcia, a następnie poślizgnięcia jest
niedostateczna wiedza o podłożu. Ważnym
elementem kontroli ruchów nóg jest korekcja
wzrokowa miejsca postawienia nogi. Pozwala ona na
unikanie przeszkód, które mogą stać się przyczyna
upadku.
Ryzyko poślizgnięcia i upadku wydaje się być w dużym
stopniu zależne od percepcji potencjalnej śliskości
aktualnych warunków .
Kiedy spostrzegane są warunki śliskości, sygnał
wzrokowy powoduje odpowiednie dostosowanie do nich
kroku chodu. Następuje jego skrócenie , co w
konsekwencji generuje mniejszą prędkość stopy i jej
niższą siłę tnącą ( F
H
) a środek ciężkości ciała utrzymany
jest w strefie ( stanie ) równowagi.
Redukcji ulegają siły wyzwalane podczas uderzenia stopy
i oderwania palucha w celu zmniejszenia
prawdopodobieństwa poślizgu.
Czynnik ludzki (czynniki wewnętrzne)
Związane są ze środowiskiem i organizacja pracy.
Strefa wzrokowa jest bardzo ważnym czynnikiem
fizjologicznym mającym udział w regulacji chodu.
Ostrość wzroku, wrażliwość na kontrast ,
adaptacja do ciemności i jasności, odczucie głębi
z wiekiem ulegają osłabieniu zwiększając ryzyko
poślizgnięcia, potknięcia i upadku.
Inne czynniki to wykonywanie kilku zadań
jednocześnie, uwaga osoby (pracownika).
W większości przypadków upadek powstaje z
niezdolności osobnika do dostosowania się do
warunków środowiskowych
Zdolność do bezpiecznego chodzenia i zachowania
równowagi w przypadku poślizgnięcia zależy od
koordynacji wzrokowej, czucia głębokiego, sprawnego
układu mięśniowo-szkieletowego i szybkiego refleksu.
Funkcje te z wiekiem ulegają deterioracji , co
powoduje, że ludzie starsi są mniej zdolni do odzyskania
równowagi w rozpoczynającym się poślizgnięciu niż młodsi.
Sfera wzrokowa jest ważnym czynnikiem fizjologicznym
mającym udział w regulacji chodu. Jeśli przyczyna
poślizgnięcia nie zostanie zauważona w obrębie 3-5 m
przed sobą , prawdopodobieństwo upadku istotnie wzrasta.
Doświadczenie indywidualne, tj. wiedza o miejscu
pracy, jest ważnym czynnikiem wewnętrznym,
umożliwiającym adoptowanie się do środowiska.
Uwaga pracownika także jest ważnym
czynnikiem, a jej konsekwencje umożliwiają
ograniczenie ryzyka upadku
W większości przypadków upadek powstaje z
niezdolności osobnika do dostosowania się do
warunków środowiska.
Czynniki środowiskowe
(czynniki zewnętrzne)
Zewnętrzne perturbacje środowiskowe mogą
wpływać na różne elementy kontroli posturalnej,
szczególnie na poziomie czucia głębokiego( są to
podłoże- jego rzeźba, nieregularność, spoiny,
zanieczyszczenie, pielęgnacja oraz obuwie z
urzeźbieniem podeszwy )
Bodźce wzrokowe mogą być uszkodzone przez
niewłaściwe oświetlenie. Niska temperatura
zwiększa ryzyko upadku.