CHOROBY ZAWODOWE
WYWOŁANE SPOSOBEM
WYKONYWANIA PRACY
Definicja choroby
zawodowej
• Choroba zawodowa jest to choroba
spowodowana działaniem czynników
szkodliwych dla zdrowia
występujących w środowisku pracy
lub sposobem wykonywania pracy,
określona w wykazie chorób
zawodowych.
• Wykaz chorób zawodowych znajduje się
w załączniku do rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w
sprawie wykazu chorób zawodowych,
szczegółowych zasad postępowania w
sprawach zgłaszania podejrzenia,
rozpoznawania i stwierdzania chorób
zawodowych oraz podmiotów
właściwych w tych sprawach.
Do przyczyn chorób zawodowych zalicza się:
- Toksyczne substancje chemiczne
- Substncje rakotwórcze
- Pyły przemysłowe
- Czynniki fizyczne
- Czynniki biologiczne
- Czynniki związane ze sposobem wykonywania pracy:
ruchy
monotypowe, nadmierne napięcie statyczne i dynamiczne mięśni,
ucisk na pnie nerwowe, przeciążenie układu kostno-stawowego i
tkanek okołostawowych, nadmierne obciążenie narządu ruchu
• W 2005 roku zanotowano w Polsce
łącznie 3249 przypadków chorób
zawodowych. Poniżej przedstawiono
procentowy udział w tej liczbie
najczęściej występujących jednostek
chorobowych, w tym także choroby
narządu ruchu oraz przewlekłe
choroby układu nerwowego.
• Przewlekłe choroby układu ruchu wywołane
sposobem wykonywania pracy występują w
wykazie chorób zawodowych w punkcie 19
(rozporządzenie Rady Ministrów z 30 lipca
2002 r. w sprawie wykazu chorób
zawodowych, szczegółowych zasad
postępowania w sprawach zgłaszania
podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania
chorób zawodowych oraz podmiotów
właściwych w tych sprawach – Dz. U. nr 132,
poz. 1115).
Należą do nich:
• przewlekłe zapalenie ścięgna i jego
pochewki,
• przewlekłe zapalenie kaletki maziowej,
• przewlekłe uszkodzenie łąkotki,
• przewlekłe uszkodzenie torebki stawowej,
• przewlekłe zapalenie okołostawowe barku,
• przewlekłe zapalenie nadkłykcia kości
ramiennej,
• zmęczeniowe złamanie kości,
• martwica kości nadgarstka.
Najczęstsze przyczyny tych chorób
to długotrwałe wykonywanie czynności
zawodowych charakteryzujących się:
• powtarzalnością
• rytmicznością
• wymuszoną pozycją ciała
• uciskiem lub rozciąganiem struktur
anatomicznych
• nadmiernym obciążeniem wysiłkiem
statycznym lub dynamicznym
• mikrourazami ciała
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki
• Zewnętrzna powierzchnia ścięgna
pokryta jest osłonką poślizgową, a w
miejscach zmiany kierunku torebką
zawierającą maź.
• Na skutek nadmiernego tarcia
spowodowanego przeciążeniem
podczas pracy dochodzi do jałowego
zapalenia, a następnie do
bliznowacenia
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki
Najczęstsza lokalizacja w pochewkach
ścięgien:
• prostowników nadgarstka i palców,
• odwodziciela kciuka
• głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia
• Achillesa
• mięśnia piszczelowego tylnego
• mięśni strzałkowych
• zginaczy goleni
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki
Największe narażenie występuje u:
• maszynistek
• włókniarek
• osób piszących na klawiaturze
komputerów
• muzyków
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki
Objawy:
• ograniczenie ruchomości, bolesność i obrzęk
okolicy zmienionego zapalnie ścięgna
• osłabienie chorego ścięgna z powodu
bliznowacenia i złogów wapnia, które często
towarzyszą stanom zapalnym ścięgien
• ból nasilający się podczas ruchu, jednak
może wystąpić również w spoczynku,
• niewielkie zaczerwienienie i wzmożone
ucieplenie w obrębie skóry otaczającej
ścięgno, zwłaszcza gdy jest ono położone w
jej pobliżu.
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki -
Choroba de Quervaina
• Najczęstsze przypadki zapalenia
pochewek ścięgnistych
• Dotyczą wspólnej pochewki długiego
odwodziciela i krótkiego prostownika
kciuka
• Objawiają się odpowiednio
zlokalizowanym bólem, obrzękiem lub
wysiękiem i ograniczeniem
ruchomości.
Przewlekłe zapalenie
ścięgna i jego pochewki -
Choroba de Quervaina
Występuje u pracujących
wykonujących czynności związane z
odwodzeniem kciuka i łokciowym
odwodzeniem nadgarstka oraz
pierścieniową pozycja I i II palca przy
obejmowaniu przedmiotów
Przewlekłe zapalenie
kaletek
maziowych
• Kaletka maziowa (bursa synovialis) stanowi
zachyłek jamy stawowej powstający w
miejscu gdzie warstwa włóknista torebki
stawowej jest cienka i błona maziowa może
się poza nią uwypuklać. Rolą kaletki jest
ułatwienie ślizgania się mięśni i ścięgien
oraz innych tkanek miękkich w stosunku do
przemieszczających się struktur kostnych
oraz przenoszenie obciążeń pomiędzy
kośćmi a tkankami miękkimi.
Przewlekłe zapalenie
kaletek
maziowych
• Najczęściej uszkodzeniu ulegają
kaletki stawu kolanowego w wyniku
długotrwałej pracy w pozycji
klęczącej ( np. posadzkarze, dekarze,
górnicy), stawu łokciowego ( „łokieć
górnika, studenta”) oraz barkowego.
Przewlekłe zapalenie
kaletek
maziowych
Największe narażenie występuje u:
• górników pracujących na niskich
pokładach
• parkieciarzy i posadzkarzy
• układaczy płyt kamiennych, brukarzy
• tragarzy przenoszących duże ciężary
na barkach
• szlifierzy szkła i kamieni
Przewlekłe zapalenie
kaletek
maziowych
Objawy:
• ból nasilający się przy palpacji i
ruchach
• obrzęk
• chełbotanie ( obecność krwi lub
wysięku)
• wzmożone ucieplenie skóry
Uszkodzenie łąkotek
Łąkotki stawowe kolana odgrywają rolę
w
• przenoszenie obciążeń z powierzchni
stawowej kłykci kości udowej na kość
piszczelową
• absorpcji drgań i wstrząsów
stabilizacji mechanicznej
• propriocepcji
• rozprowadzaniu płynu
maziowego
Uszkodzenie łąkotek
Ulegają uszkodzeniu z dwóch powodów:
• silne urazy skrętne kolana często
występujące w sporcie i bywa połączony z
uszkodzeniami więzadeł i chrząstki stawowej
kolana.
• uszkodzenia o charakterze przeciążeniowym
lub zwyrodnieniowym w wyniku sumujących
się przeciążeń, mikrourazów i zaburzeń
chorobowych w strukturze morfologicznej
łąkotki (np. podczas pracy w przysiadzie lub
na kolanach)
Uszkodzenie łąkotek
Zmiany te występują zwykle w
narażeniu zawodowym u:
• górników pracujących na niskich
pokładach
• parkieciarzy i posadzkarzy
• układaczy płyt kamiennych, brukarzy
Uszkodzenie łąkotek
Objawy:
- uporczywy ból na wysokości szpary
stawowej nasilający się w czasie
maksymalnego zgięcia lub wyprostu
- obrzęk
- wysięk
- uczucie przeskakiwania
Uszkodzenia mięśni
• Są to zespoły bólowe grup mięśniowych
narażonych na przeciążenie podczas pracy w
wyniku szybkich i monotypowych ruchów
wykonywanych w niewygodnej pozycji
• Występują u : kopaczy, stolarzy, wytapiaczy,
maszynistek, fryzjerów, drwali, szewców,
pakowaczy.
• Objawy: bóle, obrzęki, wzmożone ucieplenie
skóry, osłabienie siłu mięśniowej
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych
Entezopatie, czyli zapalenia
przyczepów
ścięgnistych, mogą być przyczyną
bolesności ruchowej i uciskowej oraz
ograniczenia ruchomości w stawie
barkowym
Choroby te określa się ogólnie
mianem zespołu bolesnego barku
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych - zespół
bolesnego barku
Może mieć przebieg podostry lub przewlekły i
dotyczyć różnych przyczepów mięśni najczęściej
mięśnia nadgrzebieniowego
Charakteryzuje się:
• silnym bólem okolicy barkowej,
• bolesnością przyczepu w okolicy guzka większego
kości ramiennej oraz na przebiegu mięśnia,
• bolesnością podczas odwodzenia oraz podczas
zginania i rotacji wewnętrznej z ograniczeniem
tych ruchów.
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych - zespół
bolesnego barku
Inne podtypy zespołu bolesnego barku
to:
• zespół mięśnia dwugłowego ramienia,
• entezopatie w okolicy guzka
mniejszego kości ramiennej i wyrostka
kruczego łopatki
• entezopatie głowy krótkiej mięśnia
dwugłowego oraz mięśni
podgrzebieniowego i czworobocznego.
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych - zespół
bolesnego barku
Występują zwykle u ludzi z długim
stażem pracy, ciężko pracujących,
przesuwających ciężary lub
podnoszących wielokrotnie ciężkie
przedmioty.
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych - zespół
bolesnego łokcia
Jest to entezopatia nadkłykcia bocznego kości
ramiennej
(tzw. łokieć tenisisty) wywołana zapaleniem dotyczącym
przyczepów ścięgien mięśni prostowników nadgarstka do
nadkłykcia bocznego kości ramiennej.
Jest najczęściej następstwem przeciążenia mięśni
prostowników nadgarstka i palców oraz mikrouszkodzeń
przyczepów mięśni w obrębie nadkłykcia bocznego kości
ramiennej.
Uszkodzenia przyczepów
ścięgnistych - zespół
bolesnego łokcia
Objawia się bolesnością zewnętrznej powierzchni
okolicy
stawu łokciowego i bólem okolicy stawu łokciowego
promieniującym do przedramienia, rzadziej
ramienia, nasilającym się podczas zginania
grzbietowego
nadgarstka, dźwigania ciężaru, silnego uścisku
czy powtarzających się ruchach przedramienia (np.
gry w tenisa, posługiwania się śrubokrętem, gry
na skrzypcach, masażu czy różnych prac fizycznych).
Upośledzenie funkcji układu
ruchu
może też być następstwem
patologii w obwodowym
układzie
nerwowym.
Przewlekłe choroby obwodowego
układu nerwowego wywołane
sposobem
wykonywania pracy (poz. 20 w wykazie
chorób zawodowych) to:
1. zespół cieśni w obrębie nadgarstka,
2. zespół rowka nerwu łokciowego.
Zespół cieśni kanału
nadgarstka
Zespół objawów spowodowanych
uciskiem nerwu pośrodkowego w
kanale
nadgarstka.
Zespół cieśni kanału
nadgarstka Przyczyny
• Zmiany pourazowe zniekształcające kanał kostny
• Blizny
• Zmiany zwyrodnieniowe pochewek ścięgnistych
• Guzy
• Zaburzenia naczyniowe
• Uprawianie sportu (tenis, krykiet)
• Zaburzenia hormonalne, przemiany materii i krążenia,
choroby alergiczne
• Przeciążenia spowodowane
charakterem wykonywanej pracy
zawodowej (ruchy skrętne, stale
utrzymywane zgięcie grzbietowe)
Zespół cieśni kanału
nadgarstka Przyczyny
• gra na fortepianie
• pisanie na maszynie
• pisanie na klawiaturze komputera
• robienie na drutach
• szycie
• składanie części elektronicznych
• praca w tartaku
• praca w kasie w supermarkecie
• fryzjerstwo
• praca mechanika
Zespół cieśni kanału
nadgarstka Objawy
1. Drętwienia i zaburzenia czucia, mrowienie i ból
palców
ręki - szczególnie palców I - III
2. Nasilenie objawów zwłaszcza w godzinach nocnych
3. Parestezje w obrębie całej reki - nie tylko w obszarze
unerwienia n.pośrodkowego co jest spowodowane
istnieniem gałęzi łączących pomiędzy nerwem
pośrodkowym i łokciowym.
4. Początkowo okresowe a potem stałe osłabienie siły
mięśniowej ręki - zwłaszcza osłabienie chwytu
szczypcowego
5. Promieniowanie bólu do ramienia, barku i szyi
6. Ulgę często przynosi potrząsanie ręką lub
opuszczanie kończyny w dół
Zespół cieśni kanału
nadgarstka Badanie
kliniczne
1. Test Phalena - test zgięcia nadgarstka. Badany opiera łokcie
na stole i swobodnie zwiesza ręce na okres 60 sek. Jeżeli w tym
czasie wystąpią drętwienia i mrowienia test uważamy za
dodatni
2. Objaw Tinnela - polega na opukiwaniu okolicy nadgarstka
wzdłuż przebiegu nerwu pośrodkowego - w przypadku
pojawienia się drętwienia, przeczulicy w obszarze unerwianym
przez nerw pośrodkowy test uznajemy za dodatni.
3. Objawy ruchowe - osłabienie mięśni kłębu, zwłaszcza
odwodziciela krótkiego kciuka. Badanie obejmuje siłę chwytu
szczypcowego końcami palców pomiędzy kciukiem i palcem
serdecznym
4. Objawy autonomiczne - zmiana zabarwienie skóry,
zaburzenie wydzielania potu w obrębie ręki i palców, kruchość i
łamliwość paznokci
.
Zespół rowka nerwu
łokciowego
Druga, pod względem częstości
występowania, neuropatia, po zespole
kanału nadgarstka
Jego występowanie zwiększyło się
wraz ze wzrostem użycia komputerów
w czasie pracy, podczas której
używana kończyna górna znajduje się
w ciągłym zgięciu w stawie łokciowym
Zespół rowka nerwu
łokciowego
• Zespół objawów spowodowanych
uciskiem nerwu łokciowego w obrębie
nasady dalszej kości ramiennej
Zespół rowka nerwu
łokciowego Przyczyny
• bezpośrednie uderzenie lub chroniczny ucisk,
• urazy kości okolicy stawu łokciowego,
• zbytnia płytkość rowka n. łokciowego lub brakiem rozcięgna,
które zwykle go pokrywa, wyniku czego nerw może opuszczać
rowek przy zginaniu i powracać przy prostowaniu, co powoduje
jego drażnienie,
• guzy kanału nerwu łokciowego, takie jak gangliony,
osteochondroma, cysty reumatoidalne itp.,
• anomalie mięśniowe,
• kompresje śródnerwowe, np. neurilemmoma, neurofibroma,
krwawienia i cysty wewnątrznerwowe
• praca wymagająca ciągłego utrzymywania
łokci w pozycji zgiętej przy równoczesnym
opieraniu się o podłoże ( szlifierze szkła
kryształowego)
Zespół rowka nerwu
łokciowego Objawy i
badanie kliniczne
• tkliwość wzdłuż tylnego brzegu nadkłykcia
przyśrodkowego,
• niedoczulica,
• znieczulenie w obszarze unerwienia n. łokciowego,
• atrofia i dysfunkcja mięśni na przebiegu n.
łokciowego.
• obniżenie siły chwytu dwupalcowego i całkowitego,
• objaw Fromenta (nadmierne zgięcie stawu kciuka),
trudności ze skrzyżowaniem palca II i III,
• zmniejszenie kłębika i pierwszej przestrzeni między
kośćmi śródręcza
• osłabienie i niedowład mięśni położonych głęboko:
zginacza łokciowego nadgarstka i zginacza
głębokiego palców.
Diagnostyka chorób
zawodowych układu ruchu
Wymaga przeprowadzenia dokładnej
charakterystyki pracy z uwzględnieniem:
• Rodzaju i zakresu wykonywanych
czynności
• Ich czasu trwania podczas zmiany
roboczej ( przy czynnościach
monotypowych)
• Stopnia obciążenia wysiłkiem fizycznym
• Opisu niefizjologicznej pozycji ciała
• Rodzaju obsługiwanych narzędzi i ich
ciężaru
• Liczby, wielkości, kształtu i ciężaru
obrabianych przedmiotów, jeżeli są
one utrzymywane w rękach,
podnoszone, przenoszone,
przesuwane, pakowane lub
• Systemu wykonywanej pracy
(akordowa, dniówkowa, zadaniowa, w
godzinach nadliczbowych, zmianowa)
• Częstości i czasu trwania przerw w
pracy
• Stosowania środków ochrony
indywidualnej
• Przestrzegania zasad BHP
• Ergonomicznego przystosowania
stanowiska pracy do wykonywanych
czynności
Regulacje prawne
• Wytyczne unijnej dyrektywy 90/269/EWG z 29
maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań
dotyczących
ochrony zdrowia i bezpieczeństwa
podczas ręcznego przemieszczania
ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia
zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa
(czwarta szczegółowa do dyrektywy
ramowej) zobowiązują kraje członkowskie do
stosowania takich rozwiązań, które zmniejszają
ryzyko powstawania chorób układu ruchu.
• W Polsce znalazło to odbicie w rozporządzeniu
Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 14 marca
2002 r w sprawie bhp przy ręcznych pracach
transportowych (Dz. U. nr 26, poz. 313 i nr 82,
poz. 930 ), które ustala :
- obowiązki i wymagania względem pracodawcy
dotyczące organizacji i wykonania ręcznych
transportów oraz zapewnienia właściwego bhp,
- dopuszczalne ciężary przemieszczanych
przedmiotów i wartości koniecznych do tego sił.
• Regulacje dotyczące kobiet zawarte
są w rozporządzeniu Rady Ministrów
z 10 września 1996 r. w sprawie prac
szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz.
U. nr 114, poz. 545 ze zm., Dz. U. nr
127, poz. 1092).
• Regulacja dotyczące młodocianych
zawarte są w rozporządzeniu Rady
Ministrów z 24 sierpnia 2004 r. w
sprawie wykazu prac wzbronionych
młodocianym i warunków ich
zatrudnienia przy niektórych z tych
prac (Dz. U. nr 200, poz. 2047 ze
zm.).
Praca przy komputerze
szczególnie zagrożeni:
• sekretarki,
• maszynistki,
• operatorzy sprzętu
komputerowego
• osoby wprowadzające dane do
komputerów
Praca przy komputerze
• dolegliwości ze strony narządu wzroku
• bóle głowy
• dolegliwości ze strony układu
ruchu oraz obwodowego układu
nerwowego (określane jako
"zespoły przeciążeniowe")
• zmęczenie psychofizyczne
• zaburzenia psychiczne
Szczególna pozycja ręki:
• szczególne obciążenie ręki prowadzącej mysz, przy
jednoczesnym "oszczędzaniu" pozostałych części ciała
• obciążenie mięśni i ścięgien, wywołane monotonnym
powtarzaniem tych samych czynności i jednostronnym
statycznym obciążeniem układu mięśniowo-
szkieletowego
• do 240 znaków (tj. uderzeń w klawisze) na minutę
• każdy palec wykonuje ten sam ruch 1000 razy w ciągu
godziny
• 6-godzinny poziom aktywności lewego palca
wskazującego i związanych z nią obciążeń
porównywalny z pracą nóg podczas 40-kilometrowego
marszu
Praca przy komputerze –
klawiatura i mysz
Praca przy komputerze –
pozycja ciała
• wymuszona pozycja siedzącą
• wyposażenie stanowiska najczęściej
niedostosowane do budowy anatomicznej
człowieka
• brak aktywności ruchowej podczas pracy
biurowej powodujący spowolnienie krążenia
krwi i zmniejsza sprawności mięśni
• przy niewłaściwej pozycji napięcie mięśniowe
o małym natężeniu i o długim czasie trwania -
głównie mięśnie gałkoruchowe, mięśnie
grzbietu, rąk, przedramion i nadgarstków
Dolegliwości ze strony układu ruchu oraz
obwodowego układu nerwowego
(zespoły przeciążeniowe)
(W niektórych grupach zawodowych u 65-
80% pracowników)
• bólowe zespoły korzeniowe,
• sztywność i bolesność nadgarstków
(szczególnie przy pracy z myszką)
• bóle kręgosłupa w odcinku szyjnym i
lędźwiowym, a także bóle ramion i dłoni
• wady postawy
• obrzęk podstawy kciuka w wyniku zbyt
częstego jego zginania (tzw. kciuk Nintendo).
Zespoły dolegliwości ze strony kończyn górnych o
charakterze pozastawowym
• zapalenie pochewek ścięgien mięśni prostowników i
zginaczy nadgarstka
• zespół cieśni kanału nadgarstka -nieprawidłowe ułożenia
rąk podczas korzystania z klawiatury (dłonie uniesione ku
górze)
• zespół kanału Guyona (nerwobóle w części ręki
zaopatrywanej przez gałąź dłoniową nerwu łokciowego)
Bóle kręgosłupa i pleców
• obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego w wyniku
długotrwałej pracy w wymuszonej, nienaturalnej pozycji
ciała
• bólowe zespoły korzeniowe w odcinku szyjnym i
lędźwiowym kręgosłupa; prowadzą do dyskopatii, skoliozy i
przykurczy mięśniowych.
Praca przy komputerze