Sądy i Trybunały RP
myśl przewodnią wystąpienia oddają słowa
prof. dr hab. J. Langroda
Państwo praworządne jest nierozdzielnie
zespolone z instytucją sądownictwa – bez
niego
bowiem
nie
ma
państwa
praworządnego,
a
bez
państwa
praworządnego nie ma sądownictwa –
przeto leży w najżywotniejszym interesie
nauki tak prawa politycznego, jak i
prawa
administracyjnego,
aby
to
uświadomienie stało się udziałem ogółu
społeczeństwa, bo z nim przyjdzie –
przyjść musi – nie tylko znajomość, ale i
zrozumienie prawa.
Prawo
do
sądu
–
gwarantem
demokratycznego Państwa Prawa
Opus iustitiae PAX –
właściwie ukształtowany wymiar
sprawiedliwości jest gwarancją
pokojowych, a nie opartych na
konflikcie i przemocy, stosunków
między obywatelami a państwem
Trójpodział władzy
Władza
Wykonawcza
Władza
Sądownicza
Władza
Ustawodawcza
Sądy i trybunały w Polsce
Struktura
sądownictwa
Sąd Najwyższy
Sądy
administracy
jne
Sądy
powszechne
Sądy
wojskowe
Trybunały
Naczelny sad
administracyj
ny
Wojewódzkie
sądy
administracyj
ne
Sądy
apelacyjne
Sądy
okręgowe
Sądy rejonowe
Sądy okręgów
wojskowych
Sądy
garnizonowe
Trybunał
Konstytucy
jny
Trybunał
Stanu
Zasady funkcjonowania sądów i
trybunałów
Do organów władzy sądowniczej zaliczają się:
Sad
Najwyższy
,
sądy powszechne, sądy administracyjne i
wojskowe, Trybunał Konstytucyjny i Trybunał Stanu.
Sędziowie są powoływani przez prezydenta na wniosek Krajowej Rady
Sądownictwa.
Organy władzy sądowniczej funkcjonują na podstawie kilku zasad:
• zasada niezawisłości polega na tym, że sędziowie podlegają
Konstytucji i ustawom, z wyjątkiem sędziów Trybunału Konstytucyjnego
podległych tylko Konstytucji. Przy wydawaniu wyroków sędziowie
kierują się przepisami prawa i własnym sumieniem. Poza tym są wolni
od nacisków ze strony władz administracyjnych. Gwarancją
niezawisłości jest powoływanie sędziów na stałe – do emerytury,
praktycznie bez możliwości odwołania, oraz immunitet, czyli zakaz
zatrzymania lub aresztowania bez zgody właściwego sądu.
Sąd Najwyższy to organ sądowy sprawujący nadzór
nad działalnością sądów powszechnych i wojskowych.
Składa się z pierwszego prezesa, prezesów oraz
sędziów. Pierwszego prezesa mianuje prezydent na 6 –
letnią kadencję spośród kandydatów przedstawionych
przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu
Najwyższego. Pozostałych sędziów również powołuje
prezydent na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.
Sąd Najwyższy dzieli się na cztery izby:
• cywilną, karną, wojskową, a także pracy i
ubezpieczeń społecznych.
Sąd Najwyższy
Siedziba Sadu Najwyższego
Funkcje Sądu Najwyższego,
najważniejsze
a)rozpoznawanie kasacji, czyli
odwołań
od wyroków sądów drugiej instancji
z powodu złamania prawa w trakcie
postępowania,
b)interpretowanie przepisów prawa,
c)stwierdzanie ważności wyborów
prezydenckich, do parlamentu oraz
ważności referendum
konstytucyjnego
i ogólnokrajowego.
Sądy powszechne rozstrzygają sprawy z zakresu prawa karnego,
cywilnego, rodzinnego, prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych,
które nie są zastrzeżone dla innych sądów.
Pracami sądów kierują prezesi.
Sądy powszechne
Sądy powszechne
Rejonowe
Okręgowe
Apelacyjne
Kilka ważnych zasad
Postępowanie w sądach ma
charakter instancyjny. Najniższą
instancją są sądy rejonowe, które
rozpatrują wszystkie sprawy, z
wyjątkiem tych zastrzeżonych dla
sądów okręgowych (np. zbrodnie,
rozwody).
Sądy okręgowe
Sądy okręgowe rozpatrują środki
zaskarżenia od orzeczeń sądów
rejonowych oraz są sądami pierwszej
instancji w postępowaniach
uregulowanych ustawami
sądy apelacyjne
rozpatrują środki zaskarżenia
od orzeczeń sądów
okręgowych
Do kompetencji sądów
administracyjnych należy m.in:
• kontrola działania organów
administracji publicznej,
• rozstrzyganie sporów między
jednostkami samorządu oraz
samorządem a jednostkami administracji
państwowej,
• rozstrzyganie sporów między
obywatelami a jednostkami administracji
,
• orzekanie o zgodności z ustawami
uchwał organów samorządu
terytorialnego.
Sądownictwo administracyjne
Sądownictwo administracyjne jest
w Polsce dwuinstancyjne:
wojewódzkie sądy administracyjne to sądy
pierwszej
instancji, które rozpatrują w pierwszej instancji
wszystkie sprawy należące do kompetencji
sądownictwa administracyjnego,
Naczelny Sąd Administracyjny jest sądem
drugiej instancji dla spraw rozpatrywanych przez
sądy wojewódzkie, nad którymi sprawuje nadzór.
Na jego czele stoi prezes wybierany przez
prezydenta na 6 lat spośród kandydatów
przedstawionych przez Zgromadzenie Ogólne
Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sądy wojskowe rozpatrują
przestępstwa popełnione przez
żołnierzy służby czynnej.
Sądownictwo wojskowe ma
charakter dwuinstancyjny:
• sądy garnizonowe to sądy
pierwszej instancji,
• sądy okręgu wojskowego to
sądy drugiej instancji dla spraw
rozpatrywanych przez sądy
garnizonowe oraz pierwszej instancji
dla spraw żołnierzy posiadających
najwyższe stopnie wojskowe.
Sądy wojskowe
Przewodniczącym Trybunału Stanu jest Pierwszy Prezes Sądu
Najwyższego. Trybunał Stanu rozpatruje sprawy na poziomie
dwóch instancji.
W pierwszej instancji orzeka w składzie przewodniczący i 4
członków, a w drugiej przewodniczący i 6 członków. Od wyroku
wydanego w drugiej instancji nie ma kasacji.
Trybunał Stanu
Trybunał Stanu jest organem sądowym, który sądzi
najwyższych urzędników państwowych. W jego skład
wchodzą przewodniczący, 2 zastępców oraz 16
członków wybieranych przez sejm na czas jego
kadencji.
•prezesów Narodowego Banku Polskiego
oraz Najwyższej Izby Kontroli, a także
członków Krajowej Rady Radiofonii i
Telewizji za naruszenie konstytucji i
ustaw,
•posłów i senatorów za naruszenie
zakazu prowadzenia działalności
gospodarczej, wiążącej się z czerpaniem
korzyści z majątku Skarbu Państwa lub
samorządu terytorialnego.
Trybunał Stanu, sądzi
•Prezydenta za naruszenie konstytucji, ustaw oraz
za przestępstwa pospolite,
•członków Rady Ministrów za naruszenie
konstytucji, ustaw oraz za przestępstwa popełnione
w związku z zajmowanym stanowiskiem,
Trybunał Konstytucyjny
jest organem odrębnym
od pozostałych sądów.
Składa się z 15 sędziów
wybieranych przez sejm
na 9 – letnią kadencję,
która ma charakter
indywidualny.
Prezesa i wiceprezesów
powołuje prezydent.
Orzeczenia Trybunału
mają charakter
ostateczny.
Trybunał Konstytucyjny
Warszawa 02-04-2009. Doroczne Zgromadzenie Sędziów
Trybunału Konstytucyjnego z udziałem prezydenta Lecha
Kaczyńskiego.
fot. Adam Chełstowski/FORUM
Funkcje Trybunału Konstytucyjnego
• rozpatruje skargi konstytucyjne,
• orzekanie o zgodności ustaw i umów
międzynarodowych z konstytucją.
Z wnioskiem o to mogą wystąpić:
prezydent, marszałek sejmu, marszałek
senatu, prezes Rady Ministrów, minimum
50 posłów lub 30 senatorów, pierwszy
prezes Sądu Najwyższego, prezes
Naczelnego Sądu Administracyjnego,
Prokurator Generalny, prezes Najwyższej
Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich
• orzeka o zgodności ustaw z
ratyfikowanymi umowami
międzynarodowymi,
Trybunał Konstytucyjny
Funkcje Trybunału
Konstytucyjnego
• orzeka o zgodności z
konstytucją celów i działalności
partii politycznych,
• badać zgodność z konstytucją
aktów prawnych wydawanych
przez organy centralne,
• rozstrzyga spory kompetencyjne
między centralnymi organami
państwa,
•Orzeka o zaistnieniu
tymczasowej przeszkody w
sprawowaniu urzędu prezydenta.
Trybunał Konstytucyjny
Warunki wnoszenia skarg do
Trybunału Konstytucyjnego
• prawo skierowania skargi do
Trybunału Konstytucyjnego ma każdy,
kto uzna, że jego prawa lub wolności
zostały naruszone,
• skargę może sporządzić wyłącznie
adwokat lub radca prawny,
• przedmiotem skargi może być tylko
akt normatywny (np. ustawa),
• rozpatrywane są tylko skargi
dotyczące praw i wolności
zagwarantowanych w Konstytucji RP,
• skargę można wnieść pod
warunkiem wyczerpania wszystkich
możliwości odwoławczych.
Trybunał Konstytucyjny
Sala rozpraw
Krajowa Rada Sądownictwa to instytucja stojąca na czele
niezależności sędziów i sądów. Składa się z pierwszego prezesa Sądu
Najwyższego, prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, ministra
sprawiedliwości, osoby powołanej przez prezydenta, 15 członków
wybranych spośród sędziów Sądu Najwyższego i innego rodzaju
sądów oraz
4 osób wybranych przez parlament.
Do zadań Rady należy m.in.:
• rozpatrywanie kandydatur na sędziów i występowanie do
prezydenta z wnioskiem o powołanie sędziów Sądu Najwyższego,
sądów powszechnych, administracyjnych i wojskowych,
• występowanie do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o
zbadanie zgodności z konstytucją aktów dotyczących niezależności
sędziów i sądów,
• występowanie z wnioskiem o wszczęcie postępowania
dyscyplinarnego w stosunku do sędziów.
Krajowa Rada Sądownictwa
Władza
sądownicza
jest
władzą
niezależną zarówno od legislatury jak i
egzekutywy. Jej struktura nie ma w
Polsce jednolitego charakteru, gdyż
obejmuje dwa niezależne od siebie
segmenty: sądy oraz dwa trybunały
(Trybunał Konstytucyjny oraz Trybunał
Stanu). Władza ta odgrywa istotną rolę
zarówno w funkcjonowaniu systemu
podziału władz, gdzie pełni funkcję
apolitycznego czynnika równowagi, jak i
w ochronie praw i wolności jednostki,
gdzie
pełni
funkcję
apolitycznego
gwaranta tych praw.
Sądy
Zadaniem sądów jest sprawowanie wymiaru
sprawiedliwości, czyli rozstrzygania sporów o
prawo, w których przynajmniej jedną ze stron
jest jednostka lub inny podmiot podobny.
Konstytucja
daje
sądom
monopol
na
sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, a więc
stwarza sądom możliwość ostatecznego
rozstrzygnięcia
każdej
sprawy,
której
przedmiotem jest spór o prawo, jeżeli choćby
jedną ze stron jest jednostka. Oznacza to, że
sądom musi przysługiwać pozycja nadrzędna,
wyrażająca się w możliwości zweryfikowania
prawidłowości rozstrzygnięcia każdego organu
pozarządowego.
ZASADY
1. Prawo do sądu
Prawo do sądu, wynikające zarówno z Konstytucji RP (por. art.
45), jak i Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych
wolności (por. art. 6), ma swoje dwa aspekty:
Prawo do drogi sądowej oznacza, że każdemu
obywatelowi zapewnia się dostęp do sądu.
Dostęp do sądu oznacza, że każdy ma prawo,
aby każda sprawa o charakterze cywilnym
mogła być rozstrzygnięta przez sąd,
podobnie jak każde oskarżenie o popełnienie
czynu zabronionego. Prawo do sądu oznacza
również, że decyzje władz administracyjnych
także mogą być poddawane kontroli sądowej.
b) Prawo do
rozpatrzenia
sprawy przez niezależny, niezawisły i
właściwy sąd
Każdy ma prawo, aby Jego sprawa została
rozpatrzona przez sąd, a zatem niezależny i
niezawisły organ.
Prawo do rozpatrzenia sprawy bez
zbędnej zwłoki
W Konstytucji RP zostało zagwarantowane
prawo do rozpatrzenia sprawy "bez
nieuzasadnionej zwłoki" (por. art. 45
Konstytucji), zaś w Konwencji o ochronie
praw człowieka i podstawowych wolności
prawo do rozpatrzenia sprawy „w rozsądnym
terminie” (por. art. 6 EKPCz).
Możesz i powinieneś bronić się przed zbytnią
przewlekłością każdego postępowania.
Zasada dwuinstancyjności
Z Konstytucji RP jednoznacznie wynika, że
"postępowanie sądowe jest co najmniej
dwuinstancyjne" (art. 176 Konstytucji), zaś
„każda ze stron ma prawo do zaskarżenia
orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej
instancji” (art. 78 Konstytucji). W związku z tym
w każdym postępowaniu masz możliwość
odwołania się od niekorzystnego z Twojego
punktu widzenia orzeczenia i przeanalizowania
Twojej sprawy jeszcze raz przez sąd
odwoławczy.
Watro wiedzieć
Nie od każdego orzeczenia możesz się odwołać.
Sama Konstytucja RP przewiduje, że prawo do
zaskarżania orzeczeń i decyzji może być
ograniczone wyjątkami przewidzianymi w
ustawach (por. art. 78 Konstytucji). Generalnie od
orzeczeń i decyzji merytorycznych
rozstrzygających Twoją sprawę albo kończących
postępowanie w sprawie zawsze będziesz mógł
wnieść odwołanie. W toku postępowania
wydawanych jest jednak szereg innych orzeczeń i
decyzji, z których zaskarżyć będziesz mógł jedynie
te, w stosunku do których ustawa przyznaje Ci
taką możliwość.
Zasada jawności
Jawne rozpatrzenie sprawy zostało
zagwarantowane w Konstytucji RP (por. art. 45
ust. 1), oraz Konwencji o ochronie praw człowieka
i podstawowych wolności (por. art. 6). Jawność
postępowania oznacza, że rozprawa sądowa jest
ogólnie dostępna dla publiczności i co do zasady
każdy ma prawo wstępu na salę sądową.
Obecność publiczności podczas postępowania ma
zapewnić społeczną kontrolę sposobu
procedowania i prawidłowości orzeczeń
wydawanych przez sąd.
Pamiętaj
Konstytucja RP przewiduje, że jawność
postępowania może być wyłączona ze
względu na moralność, bezpieczeństwo
państwa, porządek publiczny, ochronę
życia prywatnego stron lub inny ważny
interes prywatny.
Pomimo wyłączenia
jawności wyrok zawsze musi być
ogłoszony publicznie (por. art. 45 ust. 2
Konstytucji).
Prawo do poszanowania
wolności i godnego
traktowania
Źródłem praw i obowiązków jest
godność człowieka. Jest ona
przyrodzona, niezbywalna i
nienaruszalna, a na państwie ciąży
wręcz obowiązek ochrony godności
ludzkiej, tak: art. 30 Konstytucji
PAMIĘTAJ - WARTO
Konstytucja RP jednoznacznie stanowi, że „nikt
nie może być poddany torturom ani okrutnemu,
nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i
karaniu. Zakazuje się stosowania kar
cielesnych” (art. 40). Niemal identyczną
regulację zawiera Konwencja o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności, zgodnie z
którą „nikt nie może być poddany torturom ani
nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu
albo karaniu” (art. 2). Zakaz ten ma charakter
absolutny i nie mogą być stosowane żadne
wyjątki w tym zakresie
Prawo do obrony
Prawo do obrony to jedno z
najważniejszych praw w toku
postępowania. Jest ono gwarantowane
zarówno przez Konstytucję RP (por. art.
42 ust. 2), jak i Konwencję o ochronie
praw człowieka i podstawowych
wolności (por. art. 6). Prawo zapewnia
Ci obronę zarówno w znaczeniu
materialnym, jak i formalnym
Prawo do obrony w
znaczeniu materialnym
oznacza, że każdy ma prawo
podejmowania w toku postępowania
wszelkich czynności, których celem
jest ochrona własnych interesów (np.
poprzez składanie stosownych
wniosków dowodowych).
Prawo do obrony w
znaczeniu formalnym
oznacza natomiast, że
każdy ma uprawienie do
korzystania z obrońcy,
zarówno z wyboru, jak i z
urzędu
.
Prawo do pomocy w
postępowaniu
Prawo do pomocy w postępowaniu jest jednym
z aspektów gwarantowanego w Konstytucji RP
prawa do obrony (por. art. 42 ust. 2)
Pomoc z urzędu i z wyboru
W Konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności wprost bowiem
zostało zapisane, że oskarżony ma prawo,
„jeśli nie ma wystarczających środków na
pokrycie kosztów obrony – do bezpłatnego
korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego
z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru
sprawiedliwości” (art. 6 ust. 3 EKPCz).
Prawo wynagrodzenia
niewłaściwych decyzji
Z Konstytucji RP jednoznacznie wynika, że
"każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody,
jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z
prawem działanie organu władzy publicznej"
(art. 77 Konstytucji). Działaniem organu władzy
publicznej może być również wydanie
określonego orzeczenia przez sąd. Jeżeli
zostanie ustalone, że orzeczenie zostało
wydane niezgodnie z prawem, a stronie z tego
tytułu została wyrządzona szkoda, ma ona
prawo do żądania od państwa stosownego
odszkodowania.
Dziękuję za uwagę