MODELE POLITYKI SPOŁECZNEJ
Program wykładu
Istota modeli polityki społecznej
Typologia Espinga-Andersena
Typologie alternatywne
Model polityki społecznej – w
poszukiwaniu odpowiedzi
1.
Jakie założenia i cele powinny przyświecać
polityce społecznej poszczególnych krajów?
2.
Jakie typy państw możemy wyróżnić?
3.
Podejście ilościowe do klasyfikacji państw:
jak wysoki jest udział wydatków socjalnych w
PKB
4.
Podejście jakościowe:
uwarunkowania dostępu do świadczeń i usług
selektywność – powszechność ochrony socjalnej
jakość i poziom świadczeń i usług
zakres i cele polityki rynku pracy
rola władz publicznych
sposoby finansowania programów socjalnych
Modele polityki społecznej -
różnorodność
W poszczególnych państwach polityka
społeczna przybiera odmienny kształt, co
wynika z:
Obowiązującego ustawodawstwa
Dominujących poglądów ideowych elit
rządzących
Uwarunkowań ekonomicznych
Uwarunkowań historycznych
Uwarunkowań kulturowych
Rodzaju struktury społecznej
Struktura społeczna
to budowa, układ różnorodnych elementów
oraz procesów i relacji występujących miedzy
nimi. Elementami tymi są najczęściej
zbiorowości społeczne, grupy, społeczności
lokalne, instytucje, role społeczne
Strukturę społeczną tworzą wszystkie
elementy określające społeczeństwo np: układ
grup, zbiorowości, klasy, warstwy, grupy
zawodowe oraz wzajemnie przenikające się
zależności
Wpływ uwarunkowań
ekonomicznych na model
polityki społecznej (MPS)
Kondycja budżetu państwa warunkuje w
pewnym stopniu rodzaj polityki społecznej i
zakres oferowanych usług i świadczeń
Zależność: im zamożniejsze państwo, tym
hojniejsza polityka społeczna nie sprawdza się
jednak w praktyce, np. USA
Wpływ uwarunkowań
kulturowych na MPS
Decydują o upowszechnianiu się w danym
społeczeństwie postaw
indywidualistycznych lub ukierunkowanych
na dobro wspólne
Decydują o wpływie religii na mechanizmy
życia publicznego
Np. zależność między amerykańskim
etosem przedsiębiorczości („mit
pucybuta”), a ograniczonym zakresem
opiekuńczości państwa
Np. duża rola Kościoła w życiu publicznym
oddziałująca na model rodziny promowany
przez politykę społeczną
Modele polityki społecznej -
istota
Modele polityki społecznej są opisowo –
wyjaśniającymi konstrukcjami teoretycznymi,
które przy wykorzystaniu określonych kryteriów
klasyfikacyjnych upraszczają złożoną
rzeczywistość, ułatwiając tym samym
identyfikację logiki polityki społecznej i jej
mechanizmów w danym kraju (Weberowskie
typy idealne)
MPS umożliwiają grupowanie państw ze
względu na rodzaj prowadzonej przez nie
polityki społecznej
Typologia Titmussa
Model marginalny (rezydualny):
Istnieją 2
kanały zaspokajania potrzeb indywidualnych:
rynek prywatny i rodzina. Właściwym celem
państwa opiekuńczego jest nauczenie ludzi jak
sobie bez tego państwa radzić
Model motywacyjny (służebny):
programy
socjalne są traktowane jako dodatek do
gospodarki pełniąc wobec niej funkcję
służebną.
Model instytucjonalno – redystrybucyjny:
polityka społeczna jest traktowana jako
integralna instytucja w ramach danego
społeczeństwa, gwarantująca powszechny
dostęp do świadczeń i usług z uwzględnieniem
przede wszystkim kryterium potrzeb
Typologia Espinga-Andersena
(1990 rok)
Wykorzystuje 2 główne kryteria klasyfikacji:
Stopień dekomodyfikacji
Rodzaj uwarstwienia społecznego
( założenie, że wykorzystując narzędzia
polityki społecznej można wpływać na
strukturę nierówności i zasięg solidarności
społecznej)
Dekomodyfikacja
Socjalne uniezależnienie jednostki od
rynku. Zjawisko to występuje, jeżeli dostęp
do świadczeń i usług społecznych na
odpowiednim poziomie jest uprawnieniem
każdego obywatela, dzięki czemu jego
bezpieczeństwo socjalne zostaje
uniezależnione od mechanizmów
rynkowych.
MPS (reżimy) wg Espinga-
Andersena
Liberalny
Konserwatywny
Socjaldemokratyczny
KRYTERIUM
LIBERALNY
KONSERWATYWN
Y
SOCJALDEMOKRAT
YCZNY
Podstawowa
wartość
wolność jednostki
sprawiedliwość wg
kryterium zasług
sprawiedliwość wg
kryterium potrzeb
Stopień
dekomodyfikacji
niski
umiarkowany
wysoki
Zakres
publicznych usług
społecznych
mały
umiarkowany
duży
Rola państwa
„stróż nocny”
pomocniczość
opiekuńczość
Uprawnienia do
świadczeń
kryterium
dochodowe
kryterium
statusowe i
ubezpieczeniowe
uprawnienia
uniwersalne
Wskaźnik
kompensaty
płacy przez
świadczenie
niski
zróżnicowany
wysoki
Finansowanie
świadczeń
głównie budżet
głównie składki
ubezpieczeniowe
głównie budżet
Polityka rodzinna
ograniczona, wąski
zakres usług
wspierających
rodzinę
pasywna,
wspierająca
mężczyznę jako
żywiciela rodziny
aktywna,
wspierająca równość
płci i uczestnictwo
kobiet w rynku pracy
Pozycja związków
zawodowych
umiarkowana
umiarkowana
silna
Państwa
USA
Niemcy
Szwecja
Model liberalny
Skromne świadczenia przysługują głównie
najbiedniejszym
Liberalny etos pracy: świadczenia socjalne nie
powinny zastępować pracy zarobkowej
Wysokość świadczeń jest niewielka, dostęp do
nich ograniczony, korzystanie z nich powoduje
obniżenie statusu społecznego
Państwo stymuluje rynek prywatny (pasywnie,
poprzez gwarantowanie jedynie minimum,
aktywnie, poprzez subsydiowanie prywatnych
programów świadczeń)
Stopień dekomodyfikacji jest niski
Istotne wartości: indywidualizm i
odpowiedzialność jednostki za własne życie
Model konserwatywny
Pozostaje pod silnym wpływem Kościoła
Przywiązanie do tradycyjnych wartości
rodzinnych, ubezpieczenia społeczne nie
obejmują niepracujących żon
Duża waga zasady pomocniczości w polityce
społecznej
Opieka nad dzieckiem i inne usługi wobec
rodziny są słabo rozwinięte
Bezpieczeństwo socjalne jednostki zależy od jej
pozycji i dorobku na rynku pracy, ponieważ
wiele świadczeń ma charakter ubezpieczeniowy
Istotna jest rola dialogu społecznego (władze
publiczne, organizacje pracodawców i
reprezentacja pracowników)
Model socjaldemokratyczny
Wysoki stopień dekomodyfikacji
Bezpieczeństwo socjalne obywateli w dużym
stopniu niezależne od mechanizmów
rynkowych
Uniwersalne i ujednolicone świadczenia i
usługi dla wszystkich, finansowane ze środków
publicznych
Wartość wskaźnika zastąpienia jest
stosunkowo wysoka
Dąży się do aktywizacji zawodowej kobiet
Państwo stara się realizować politykę pełnego
zatrudnienia, zwiększając przychody
podatkowe konieczne do sfinansowania
świadczeń i usług socjalnych
Pozycja związków zawodowych jest zazwyczaj
silna
Typologia T. Szumlicza
Model interwencji społecznej
Model antycypacji społecznej
Model dystrybucji społecznej
Model integracji społecznej
Model interwencji społecznej
Podstawową cechą jest podejmowanie
działań doraźnych, służących łagodzeniu
niepokojów społecznych i usuwaniu
negatywnych zjawisk
Model antycypacji społecznej
Podejmowanie działań o charakterze
prewencyjnym, wynikających z
przewidywanych możliwości pojawienia się
określonych problemów społecznych
(zarządzanie ryzykiem społecznym)
Szeroko stosuje się mechanizm
ubezpieczeń społecznych
Model dystrybucji społecznej
Polega na wyznaczeniu instytucjonalnych
ram sfery podziału
W dostępie do dóbr i usług uwzględnia się
preferencje społeczne ustalane pod presją
dominujących interesów grupowych
Model integracji społecznej
Występuje świadome kreowanie i
utrwalanie czynników integrujących
społeczeństwo
Zakłada odwoływanie się do wspólnych
wartości, norm i interesów