UKŁAD SŁONECZNY

UKŁAD SŁONECZNY - układ ciał

astronomicznych znajdujących się pod

dominującym wpływem pola

grawitacyjnego Słońca, związanych

wspólnym pochodzeniem.

MERKURY

Pierwsza wg oddalenia
od Słońca planeta Układu Słonecznego,
znana w starożytności. Merkury jest
najmniejszą planetą Układu Słonecznego,
jego średnica wynosi 4840 km.
Masa wynosi przypuszczalnie 0,05 masy
Ziemi. Na półkuli zwróconej do Słońca
średnia temperatura wynosi ok. 600K,

na półkuli odwróconej od Słońca ok. 100K.

WENUS

Druga od Słońca planeta Układu
Słonecznego, znana od starożytności.
Średnia odległość od Słońca 108,2 mln
km, orbita prawie kołowa
(mimośród 0,0068), okres obiegu
224,70 dnia, okres obrotu wokół własnej
osi 243,16 dnia, obrót w kierunku
przeciwnym niż reszta planet
(złożenie obu ruchów powoduje, że dzień
na Wenus trwa 116,8 doby ziemskiej).

ZIEMIA

Trzecia planeta Układu Słonecznego
o masie 5,974210

kg, przeciętnej

średnicy równikowej 12756,28 km,
średnicy biegunowej 12713,50 km
(spłaszczenie 0,0033536). Kształt
Ziemi opisuje tzw. geoida, bryła
zbliżona do elipsoidy. Obraca się
wokół własnej osi z okresem
23 godz. 56 min 22,10 s (tzw. doba
gwiazdowa. Doba słoneczna równa
24 godz. jest dłuższa od gwiazdowej
na skutek złożenia ruchów obrotowego
i orbitalnego).

MARS

Czwarta wg oddalenia od Słońca
planeta Układu Słonecznego,
znana w starożytności. Na
powierzchni Marsa obserwuje się
bardzo wiele kraterów, w większości
prawdopodobnie pochodzenia
meteorytowego.
Powierzchnia Marsa nie jest jednolita.
Widoczne są na niej miejsca ciemne,
zwane morzami, oraz jaśniejsze - lądy.

JOWISZ

Największa planeta Układu Słonecznego,
piąta wg oddalenia od Słońca, znana w
starożytności. Jowisz ma rozległą,
nieprzezroczystą atmosferę,
złożoną przede wszystkim z wodoru
dwuatomowego (wodór), helu, metanu i
amoniaku. Charakterystyczna dla
Jowisza jest duża tzw. czerwona plama
w okolicach równika. Jowisz ma
12 satelitów.

SATURN

Szósta w kolejności od Słońca planeta

Układu Słonecznego, druga pod

względem wielkości, ostatnia ze

znanych już w starożytności. Otacza

go odkryty przez Ch. Huygensa układ

kilkuset współpłaszczyznowych

pierścieni o złożonej strukturze,

których średnica zewnętrzna wynosi

ok. 280 000 km, a grubość ok. 5 km.

URAN

Siódma planeta
Układu Słonecznego,
odkryta przypadkowo
13 marca. Widoczna
jako obiekt o
zielonkawo niebieskim
kolorze. Ma 7
księżyców i pierścień,
stanowiący w
rzeczywistości układ
10 pierścieni. Średnia
odległość Uranu od
Słońca wynosi 2869
mln km.

NEPTUN

Ósma wg oddalenia od Słońca
planeta Układu Słonecznego.

Neptun jest widoczny przez
teleskop jako maleńka tarcza,
o jasności wizualnej ok. 8

,0.

Pod względem właściwości
fizycznych jest podobny do Urana.

PLUTON

Dziewiąta planeta Układu Słonecznego odkryta w 1930 roku.

Jest on oddalony od Słońca
średnio o 39,529 jednostek
astronomicznych(5914 mln km),
jego orbita ma największe z
planet nachylenie względem
płaszczyzny ekliptyki.