Wyklad 7 Fiz At Mol 2011

background image

1

ATOM W POLU MAGNETYCZNYM cz.

1

(moment magnetyczny; przypomnienie,

magnetyczny moment dipolowy elektronu w atomie,

wypadkowy moment magnetyczny i moment pędu

elektronu w atomie, moment magnetyczny w

niejednorodnym polu magnetycznym, doświadczenie

Sterna – Gerlacha, wnioski z doświadczenia Sterna –

Gerlacha dla różnych atomów, żyroskop – precesja

momentu pędu; przypomnienie, precesja momentu

pędu i momentu magnetycznego w polu

magnetycznym, orbitalny (L) i spinowy (S) moment

pędu elektronu; składanie momentów pędu, słabe i

silne pole B; model wektorowy, urządzenie Sterna –

Gerlacha jako filtr stanów przestrzennych atomów

bez spinów, urządzenia Sterna – Gerlacha w

tandemie; obroty, funkcja falowa elektronu w atomie

bez spinu )

background image

2

Moment magnetyczny; przypomnienie

Przewodnik z prądem w polu
magnetycznym B:

a) Prąd I = 0
b) Prąd I płynie „do góry”
c) Prąd I płynie „w dół”

B

i

L

B

v

q

F

e

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

Na elektrony w
przewodniku działa
siła Lorentza F =
q

e

vB, na przewodnik

będzie działała siła F
= Li
B

background image

3

Moment magnetyczny; przypomnienie

Prostokątna ramka o długości a
i szerokości b z prądem o
natężeniu I w jednorodnym
polu magnetycznym B:
a) widok „z góry”
b) widok „z boku z prawej
strony” (od strony boku 2)

Moment siły M obraca ramkę
zgodnie z ruchem wskazówek
zegara:

B

B

n

Iab

M

sin

IabB

M

IaB

F

;

IaB

F

2

b

sin

F

2

b

sin

F

M

3

1

3

1

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

a)

b)

n

S

I

;

B

M

background image

4

Moment magnetyczny;

przypomnienie

magnetyczny moment
dipolowy

 

B

E

cos

B

E

B

E

;

B

E

E

E

B

B

cos

B

d

sin

B

d

M

W

1

2

1

2

0

0

0

B

M

n

S

I

moment siły dąży do ustawienia momentu
magnetycznego równolegle do pola B, tak by osiągnąć
najniższą energię magnetycznego momentu dipolowego w
zewn polu B, E

1

. Wykonując pracę przeciw momentowi siły

(polu B) tak by magnetyczny moment dipolowy był
skierowany antyrównolegle do pola B osiągamy stan o
najwyższej energii E

2

w zewn polu B.

E

1

E

2

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

moment

magnetyczny,

a magnetyczny

moment dipolowy

background image

5

Magnetyczny moment dipolowy elektronu w

atomie

orb

e

e

e

orb

2

e

orb

L

m

2

q

m

2

mvr

q

2

vr

q

r

v

r

2

q

S

I

orb

e

orb

L

m

2

q

S

m

q

e

s

spinowy (własny) magnetyczny

moment

dipolowy i spinowy (S) moment

pędu

orbitalny magnetyczny moment
dipolowy
i orbitalny moment pędu

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

bez

klasycznego

odpowiedni

ka

q

e

/2m - czynnik

żyromagnetyczny

background image

6

Wypadkowy moment magnetyczny i moment pędu elektronu w

atomie

S

L

J

orb

e

orb

orb

L

m

2

q

g

S

m

2

q

g

e

s

s

orbitalny magnetyczny moment
dipolowy
i orbitalny moment pędu, czynnik
Landé’go
g

orb

= 1

spinowy magnetyczny moment
dipolowy i spinowy moment pędu
elektronu, czynnik Landé’go g

s

= 2

Całkowity moment pędu elektronu w

atomie

Ponieważ czynniki Landé’go dla
spinowego i orbitalnego momentu
magnetycznego elektronu są różne,
wypadkowy moment pędu i moment
magnetyczny mogą nie być
równoległe. Efektywny moment
magnetyczny będzie równoległy do
wypadkowego momentu pędu, średnia
w czasie ze składowej prostopadłej
będzie zero i 1 < g

ef

< 2

MODEL WEKTOROWY

Halliday, Resnick,

Walker, Podstawy

fizyki, Copyright ©

Wydawnictwo

Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

background image

7

Wypadkowy moment magnetyczny i moment pędu elektronu w

atomie

Doświadczenie Einsteina –

de Haasa

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

b) po włączeniu prądu w solenoidzie w walcu powstaje pole
magnetyczne, które ustawia momenty magnetyczne
atomów żelaza równolegle do pola magnetycznego.
Obserwujemy obrót walca z momentem pędu zgodnym z
kierunkiem wypadkowego momentu magnetycznego.

Z zasady zachowania momentu pędu wynika, że każdy atom
posiada moment pędu skierowany przeciwnie do jego
momentu magnetycznego

a) pole magnetyczne w
żelaznym nieruchomym
walcu jest równe zeru.
Rozkład momentów
magnetycznych jest
przypadkowy; żaden
kierunek nie jest
wyróżniony.

background image

8

Moment magnetyczny w niejednorodnym polu

magnetycznym

a) elektron w atomie w
niejednorodnym
zewnętrznym polu magnetycznym;

pole B skierowane „do góry”
b) pole B „do góry”, µ „do góry”, F
„w dół”
c) pole B „do góry”, µ „w dół”, F
„do góry”

 

 

 

 

dz

z

dB

cos

F

cos

z

B

z

E

dz

z

dE

F

z

z

dz

dB

F

z

z

Od orientacji µ względem pola B
będzie zależała siła działająca na
atom w kierunku „góra-dół”, jej
wielkość i zwrot

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

background image

9

Doświadczenie Sterna – Gerlacha

Układ doświadczalny Sterna –
Gerlacha. Wiązka atomów
srebra przechodzi przez magnes
z dużym gradientem pola i pada
na płytkę detektora

dz

dB

F

z

z

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

dB/dz

Wynik współczesnej wersji
doświadczenia
Sterna – Gerlacha. Po włączeniu
magnesu
wiązka atomów cezu rozszczepia się
na dwie; jedna z równoległym, druga
z antyrównoległym ustawieniem
momentów magnetycznych

background image

10

Wnioski z doświadczenia Sterna – Gerlacha dla

różnych atomów

Liczba równoodległych plamek na ekranie wynosi 2j + 1, co
sugeruje:

m = j, j-1, …,
-j+1, -j

przy czym 2j może być parzyste, lub nieparzyste (dla
parzystego 2j wystąpi m = 0, dla nieparzystego, nie).

Średnia wartość J

z

2

wyniesie:

a skąd, dla j = 1/2
(dla zera jest spełnione)

i dalej można wykazać,
że dla dowolonego j:

2

2

2

2

z

1

2

1

2

1

4

3

2

2

1

2

1

2

1

2

1

3

J

3

 

 

 

m

g

m

2

q

J

g

m

2

q

e

e

z

e

e

z

  

2

2

2

2

2

2

z

1

j

2

j

1

j

...

1

j

j

J

2

2

1

j

j

J

2

z

2

z

2

y

2

x

2

J

3

J

J

J

J



 

1

j

j

1

j

2

j

..

j

jesli

2

j

1

j

1

1

j

2

1

j

...

1

j

3

J

3

2

2

2

2

2

2

2

z

kwadrat

kwanto

wy

Należy tylko udowodnić (np. przez indukcję), że:

background image

11

1

L

1

m

2

q

e

e

orb

m

L

z

Dla orbitalnego momentu pędu:
,

a dla orbitalnego magnetycznego
momentu dipolowego:

Ani orbitalnego momentu pędu, ani
orbitalnego momentu
magnetycznego nie da się zmierzyć.
Zmierzyć można skwantowane
składowe „z” obu tych wektorów:

gdzie m = , -1, …,

ℓ ℓ

- +1, -

m

m

m

2

q

B

e

e

z

gdzie m = , -1, …, - +1, -

ℓ ℓ

ℓ , a µ

B

to

magneton Bohra

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

e

e

B

m

2

q

background image

12

4

3

1

s

s

S

S

m

q

e

e

s

1

s

s

m

q

e

e

s

Dla spinu (własnego momentu pędu)
elektronu:

µ

S

też jest

skwantowane:

gdzie s =
1/2

s

B

s

e

e

z

,

s

s

z

m

2

m

m

2

q

2

m

S

gdzie m

s

= +1/2 i -1/2, a µ

B

, jak

poprzednio, to magneton
Bohra

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

a moment
magnetyczny:

Skwantowane są także
składowe „z”:

background image

13

1

j

j

J

1

j

j

m

2

q

g

e

e

ef

ef

m

J

z

Dodając L i S otrzymujemy wypadkowy
moment pędu J:

a wypadkowy efektywny
magnetyczny moment dipolowy:

Skwantowane składowe „z” obu tych
wektorów:

gdzie m =j, j-1, …,
-j+1, -j

m

g

m

m

2

q

g

B

ef

e

e

ef

z

gdzie µ

B

to magneton

Bohra

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

Dodatkowa energia elektronu w
polu magnetycznym:

daje skwantowane poziomy
energetyczne:

mB

g

B

m

m

2

q

g

B

E

B

ef

e

e

ef

z

m

µ

z

µ

ef

B

E

ef

background image

14

Copyright 2005 John Wiley and
Sons, Inc

Copyright 2005 John Wiley and
Sons, Inc

Żyroskop – precesja momentu pędu;

przypomnienie

a) nie obracający się żyroskop spada
wskutek działania momentu siły τ

b) szybko obracający się żyroskop
wykonuje precesję wokół osi z

c) zmiana momentu pędu wywołana
momentem siły powoduje rotację
momentu pędu L wokół punktu O

 

L

d

t

L

dt

t

L

dt

L

d

;

dt

L

d

g

m

r

background image

15

Precesja momentu pędu i momentu

magnetycznego w polu magnetycznym

sin

L

dt

dL

sin

B

Ω

sin

L

Δt

θ

sin

L

t

L

bo:

gdzie , to prędkość

kątowa precesji:

Ω

e

e

m

2

B

q

MODEL

WEKTOROWY

wyjaśnia, dlaczego
tylko składowa „z”

ma określoną wartość

Zachowana jest wartość
momentu pędu i momentu
magnetycznego jak i ich rzuty na
kierunek pola B („z”).

Jeśli pole B zmierza do zera, z
zasady zachowania momentu
pędu wynika, że zachowane będą
oba momenty jak i ich rzuty na
wybrany kierunek.

Precesja Larmora

background image

16

Orbitalny (L) i spinowy (S)

moment pędu elektronu;

składanie momentów pędu

s

j

j

z

m

m

m

;

m

J

   

j

-

,

1

-

j

-

,

2

-

j

-

...

2,

-

j

1,

-

j

,

j

m

j

s

-

...

1,

-

s

,

s

j

;

1

j

j

J

Zgodnie z mechaniką klasyczną
moment pędu jest wektorem, więc:

S

L

J

bez ograniczeń na względną orientację

obu wektorów

Wg. mechaniki kwantowej wszystkie trzy
momenty pędu i ich rzuty na wybraną oś
są skwantowane

background image

17

Składanie momentów pędu elektronu w atomie,

słabe pole B

Sprzężenie L – S

wektory L i S precesują

wokół J tak by:

j = ℓ+s, … -s

W słabym zewnętrznym

polu magnetycznym B

wektor J wykonuje

precesję wokół

pola B skierowanego

wzdłuż osi z

(m

j

= j, j-1, …, -j)

Nawet w zerowym polu

magnetycznym jest tak

samo tzn składowe x i y

wektora J są

nieokreślone. Określony

jest tylko rzut J na oś z

(tak jakby precesja wokół

osi z nadal zachodziła)

MODEL

WEKTOROWY

Copyright © 1972 by Addison-Wesley Publishing
Company, Inc, Introduction to Atomic Physics by
Harald A. Enge.© Copyright for the Polish edition by
Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983

z

background image

18

W silnym

zewnętrznym polu

magnetycznym

sprzężenie pomiędzy

wektorami L i S jest

rozerwane, wektory L

i S niezależnie

precesują wokół pola

B skierowanego

wzdłuż osi z

m

+ m

s

= m

j

MODEL

WEKTOROWY

Składanie momentów pędu elektronu w atomie,

silne pole B

Copyright © 1972 by Addison-Wesley Publishing Company, Inc, Introduction to Atomic
Physics by Harald A. Enge.
© Copyright for the Polish edition by Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa
1983

z

background image

19

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki,

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA,

Warszawa 2003

dB/dz

o

|ℓ, ℓ>

o

|ℓ, ℓ-1>

o

|ℓ, -ℓ+1>

o

|ℓ, -ℓ>

Urządzenie Sterna – Gerlacha jako filtr stanów

przestrzennych atomów bez spinu

2 + 1 plamek na płytce

detektora

2 + 1 stanów przestrzennych

atomów o tej samej liczbie
kwantowej orbitalnego momentu
pędu , różniących się wartością

magnetycznej liczby kwantowej
m.

Odpowiednia maska przepuszczająca tylko jedną z 2 + 1 wiązek,

zmieni urządzenie S – G w filtr stanów przestrzennych atomów
wiązki; na ekranie pozostanie tylko jedna plamka. Wiązka
niespolaryzowana na wejściu urządzenia zmienia się w wiązkę
spolaryzowaną. Atomy w wiązce spolaryzowanej są w stanie
czystym tzn. | , m>

Feynmana wykłady z fizyki, III tom.

background image

20

Urządzenia Sterna – Gerlacha w tandemie, obroty

 

m

,

R

'

m

,

y

cos

P

m

Atomy z jednego z 2 + 1

stanów urządzenia S mogą się
na ogół znaleźć w każdym z 2

+ 1 stanów przestrzennych
obróconego urządzenia T.
Amplitudę
prawdopodobieństwa zajścia
takiego zdarzenia możemy
oznaczyć:

Będzie to pewna funkcja kąta
θ.

Feynman, Leighton, Sands,

Feynmana wykłady z fizyki,

Copyright © PWN, Warszawa

1972

W specjalnym przypadku gdy m’ = 0, funkcję taką zapisujemy:
i nazywamy stowarzyszoną funkcją Legendre’a. Jeśli także
m = 0 to funkcja ta to wielomian Legendre’a i zapisuje się ją:

cos

P

Dla obrotu wokół osi z o kąt :

   

 

,

aY

cos

P

e

m

,

R

R

0

,

m

,

m

im

z

y

 

m

,

j

e

m

,

j

R

im

z

Amplituda prawdopodobieństwa:

gdzie Y

,m

(θ,) to tzw. funkcja kulista, albo harmonika sferyczna.

Feynmana wykłady z fizyki, t. III

background image

21

Funkcja falowa elektronu w atomie bez spinu

Niech elektron w atomie ma
orbitalny moment pędu opisany
liczbami kwantowymi i m, tzn.

niech znajduje się w stanie
przestrzennym | ,m> (względem

osi z).

Jaka będzie amplituda
prawdopodobieństwa znalezienia
elektronu w stanie przestrzennym |
ℓ,m> i w punkcie (r,θ,
)?
Poprowadźmy przez punkt (r,θ,
)

nową oś z’. Składowa z’ momentu
pędu elektronu znajdującego się na
osi z’ musi być równa zero; a więc
stan przestrzenny względem tej osi
musi być |ℓ,0>. Amplituda
znalezienia elektronu w stanie |
ℓ,0> na osi z’ w różnych
odległościach od początku układu
współrzędnych będzie jakąś funkcją
r, oznaczmy ją F

(r).

Feynmana wykłady z fizyki t. III

Feynman, Leighton, Sands, Feynmana

wykłady z fizyki, Copyright © PWN,

Warszawa 1972

background image

22

Funkcja falowa elektronu w atomie bez spinu

Jeśli założymy, że znamy F

(r) to

możemy zapisać amplitudę
znalezienia elektronu w stanie
przestrzennym |ℓ,m> i w punkcie
(r,θ,
). Amplituda ta będzie

iloczynem amplitudy
prawdopodobieństwa przejścia ze
stanu przestrzennego |ℓ,m>
określonego w układzie x,y,z do
stanu |ℓ,0> określonego w układzie
x’,y’,z’ i funkcji F

(r).

Przejście z jednego do drugiego
układu współrzędnych wymaga
obrotów; najpierw wokół osi z o kąt
, potem wokół osi y’ o kąt θ.
Ostatecznie mamy:

Feynmana wykłady z fizyki t. III

Feynman, Leighton, Sands, Feynmana

wykłady z fizyki, Copyright © PWN,

Warszawa 1972

 

 

   

   

r

F

,

aY

m

,

R

R

0

,

r

F

r

m

,

,

,

r

m

,

z

y

m

,


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyklad 1 Fiz At Mol 2011
Wyklad 6 Fiz At Mol 2011
Wyklad 9 Fiz At Mol 2011 (1)
Wyklad 10 Fiz At Mol 2011
Wyklad 7a Fiz At Mol 2011
Wyklad 14 Fiz At Mol 2011
Wyklad 12 Fiz At Mol 2011 (1)
Wyklad 13 Fiz At Mol 2011
Wyklad 11 Fiz At Mol 2011
Wyklad 10 Fiz At Mol 2011
WYKLAD z fizyki atomowej i mol w6 2011, Wyklad 6
WYKLAD z fizyki atomowej i mol w14 2011, Wyklad 15
wyklad z kardiologii 30 11 2011
Fizyka wykład dajzeta 20 02 2011
Mikroekonomia wykłady I zjazd, Finanse i Rachunkowość 2011-16, notatki, mikroekonomia
Prawo karne wykład nr 3 z dn ) 10 2011
FM wyklad 12 20 01 2011
Test z biol.mol 2011, UG, MOLEKUŁY, biologia molekularna
Wykład 1 - Wprowadzenie - 01.03.2011 r, studia

więcej podobnych podstron