Metoda pracy grupowej

„Elementy teorii i praktyki pracy

socjalnej” – Ewa Kantowicz

Prekursorką pracy socjalnej z grupą

była

– Clara A. Kaiser.

W polsce metodę pracy

grupowejrozpowszechniał i

doskonalił -

Aleksander Kamiński

DEFINICJE:

1. Grupowa metoda pracy socjalenej, to sposób

organizacji procesu pomocy, w którym pracownik
socjalny ma przed sobą zespolony przez wspólne
zadanie (problem) zbiór osób; wiąże go nie tylko
dialog z poszczególnymi członkami tej zbiorowości
[…], ale i umiejętność przewodzenia lub przodowania
w grupie i takiego oddziaływania na grupę, aby na
straży zadań i zwyczajów sugerowanych przez
pracownika socjalnego- stał nie tylko on, lecz także
członkowie grupy.

--- A. Kamiński

Decyzje podejmuje grupa
a nie pracownik socjalny

Grupa – to ludzie

zgromadzeni wokół
jakiegoś problemu
(zagadnienia, działania)

DEFINICJE:

2.

Charles D. Garvin

– pracownik socjalny musi

„pomagać uczestnikom grupy w staniu się
systemem wzajemnej pomocy”

3. Gisela Konopka – rozszerzanie doświadczeń

grupowych na jednostki w celu efektywniejszego
radzenia sobie z jednostkowymi problemami
problemami

Praca grupowa:

-

Prowadzi do poprawy interakcji społecznych

-

Podnosi jakość życia i prowadzi do

pełniejszego rozwój jednostki

-

Nie można zapominać o indywidualnym

podejściu do członków grupy

- Zapewnia uczestnikom poczucie akceptacji i

daje punkt odniesienia

Rodzaje grup stosowane w
metodzie pracy grupowej wg. A
Kamińskiego

1. rozwojowo- wychowawcze –

wspomagają

rozwój kulturalno oświatowy, tych którzy dążą
do samorozwoju

2. rewalidacyjne –

ich adresatami są dzieci,

młodzież i dorośli zagrożeni (lub dotknięci)
dewiacjami lub nieprzystosowaniem

3. psychoterapeutyczne –

działania ratownicze

i opiekuńcze w stosunku do osób
nieprzystosowanych, przejwaiacych zachowania
dewiacyjne o zabarwieniu patologicznym

Rodzaje grup stosowane w

metodzie pracy grupowej wg. C.

Zastrow’a

1.

rekreacyjne

– organizowanie zajęć

rekreacyjnych

2.

umiejętnośći rekreacyjnych

3.

terapeutyczne -

czlonkowie poznają

dogłębnie własne problemy i szukają rozwiązań

4.

spotkaniowe –

umozliwiają wchodzenie w

bliższe relacje interpersonalne i samopoznanie

5.

edukacyjne

6. samopomocy –

tworzone przez grupy ludzi

identyfikujące się z tym samym problemem

7. problemowe i decyzyjne –

powoływane w

celu podjęcia konkretnych decyzji

Etapy pracy z grupą:

Tworzenie grupy

Stabilizacja struktury

i norm grupy

Realizacja celu grupowego

Ocena pracy z grupą

I decyzja o jej dalszym losie

Modele pracy z

grupą

wg. Catherine P. Pappel, Beulah Rothmann

Model celów

społecznych

Model celów

naprawczych

Model celów

opartych na

wzajemności

Regulacja
problemów
związanych z
rozwojem i

aktywnym
funkcjonowaniem
społeczności

Działalnośc
profilaktyczno-

kompensacyjna

Zajęcia o

charakterze
kreatywnym

Grupa czynnikiem
zmiany

Zorientowany

klinicznie

Zajmowanie się
problemem
dysfunkcji w grupie
jak i w życiu

codziennnym
jednostki

Jednostkę można
leczyć (zmienić)
tylko w kontekście
licznych systemów i

podsystemów

Wzajemny system
pomocy w grupie

Ważne jest
uruchamianie
wewnętrzynych
relacji w grupie

Zasady pracy grupowej

1. Zasada kształtowania

anatomii grupy.

2. Zasada stosowania wiedzy

naukowej w organizacji

procesu grupowego

3. Zasada świadomego i

intencjonalenego

kierowania interakcjami w

grupie

4. Zasada samowiedzy i

samoświadomego czerpania

z własnych zasobów

5. Zasada akceptacji grupy i

rozumnej akceptacji

6. Zasada konstruktywnego

stosowania ograniczeń

7. Zasada uznania autonomii

grupy

8 Zasada indywidualizacji

9. Zasada świadomego

równoważenia konfliktów

10.Zasada komunikacji