Teoria zachowania
konsumenta
Mikroekonomia 
Wykład 4.
Podstawowe założenia
Celem działalności konsumenta jest 
maksymalizacja użyteczności 
(satysfakcji) czerpanej ze spożycia 
koszyka dóbr oraz z czasu wolnego.
Osiągnięcie celu poprzez:
Wybór struktury konsumpcji bieżącej
Wybór ilości czasu pracy i czasu wolnego
Optymalizacja konsumpcji w czasie, czyli podejmowania 
decyzji o wielkości oszczędności
Podstawowe założenia c.d.
Założenie racjonalności konsumenta
Konsument przejawia określone potrzeby (potrafi 
je określić)
Konsument potrafi wartościować swoje potrzeby
Konsument dokonuje swoich wyborów, by 
maksymalizować użyteczność (własną 
satysfakcję, zadowolenie)
Wątpliwości dotyczące suwerenności konsumenta – 
hipermarkety, kampanie reklamowe
Badanie zachowania konsumentów
Teoria użyteczności krańcowej –
(Hermann Heinrich Gossen 1810-1858)
-
możliwość mierzenia użyteczności
Teoria krzywych obojętności –
(teoria
porządkowa)
– konsument zdolny
jedynie do uszeregowania dóbr 
według swoich preferencji 
Teoria użyteczności krańcowej
Teoria wprowadzona do kanonu 
ekonomii przez neoklasyków (m.in. 
W.S. Jevons, L.Walras, a także 
Gossen – prekursor)
Teoria krańcowej użyteczności jest 
podstawą współczesnej teorii 
wartości.
Teoria użyteczności krańcowej c.d.
Użyteczność całkowita (total utility) TU –
łączna satysfakcja uzyskiwana z
konsumpcji (użytkowania) danej ilości
określonego dobra.
Użyteczność krańcowa (marginal utility) MU
– przyrost użyteczności całkowitej
wywołany wzrostem konsumpcji danego
dobra o jedną jednostkę.
Realne wybory w oparciu o MU!
TU i MU – obraz graficzny
X
X
TU
X
MU
)
(
)
(
dX
X
dTU
X
MU
)
(
)
(
X
X
TU
MU
MU(X)
TU(X)
I prawo Gossena
Prawo malejącej użyteczności krańcowej: 
W miarę wzrostu konsumpcji danego dobra, 
jego krańcowa użyteczność maleje. 
Przykład orzeszków kontra seria znaczków pocztowych
I prawo Gossena a kształt krzywych MU i TU
II prawo Gossena
Prawo tzw. ekwimarginalizmu (wyrównania 
użyteczności krańcowych:
Konsument osiąga stan równowagi (maksymalnej 
satysfakcji w ramach dochodu, którym dysponuje), 
gdy w pełni wydatkując swój dochód uzyskuje z 
każdego dobra jednakową użyteczność krańcową w 
przeliczeniu na jedną jednostkę pieniężną.
Y
Y
X
X
P
Y
MU
P
X
MU
)
(
)
(
Równowaga konsumenta
X
X
P
X
MU
)
(
Y
Y
P
Y
MU
)
(
X
Y
E
Teoria krzywych obojętności
Krzywa obojętności – zbiór wszystkich 
punktów reprezentujących takie 
kombinacje konsumowanych dóbr X i Y, 
które przynoszą konsumentowi to samo 
zadowolenie (tę samą satysfakcję).
Analiza wyboru między dwoma dobrami – jedno dobro 
oraz wszystkie pozostałe.
Krzywe obojętności
Y
X
3
Y
1
X
3
X
2
X
2
Y
1
Y
Krzywe obojętności c.d.
Y
X
1
U
2
U
3
U
Krzywe obojętności c.d.
Y
X
1
X
2
X
2
Y
1
Y
Y
X
Y
X
X
Y
MU
MU
X
Y
MRS
MU
X
MU
Y
const
TU
*
*
.
Krańcowa stopa substytucji
Krańcowa stopa substytucji (marginal rate of 
substitution) MRS dobra Y dobrem X – ilość dobra 
Y, o którą należy zwiększyć konsumpcję przy 
obniżeniu konsumpcji dobra X o jedną jednostkę 
tak, aby całkowita użyteczność pozostała na 
niezmienionym poziomie.
MRS jest miarą nachylenia krzywej obojętności do 
osi X – stosunek przyrostów bądź pochodna
Przykładowe krzywe obojętności
Y
Y
X
X
Rosnąca MRS
Malejąca MRS
Przykładowe krzywe obojętności c.d.
Y
Y
X
X
Stała MRS
Dobro „dobre” i „złe”
Przykładowe krzywe obojętności c.d.
Y
Y
X
X
Dobro Y - obojętne
Dobro X - obojętne
Przykładowe krzywe obojętności c.d.
Y
Y
X
X
Radio na baterie
Długopis i wkład
Dobra użytkowane w określonych proporcjach:
3
6
1
2
1
1
2
2
Możliwości nabywcze konsumenta
Linia budżetowa (in. linia ograniczenia 
budżetowego) – zbiór punktów 
przedstawiających wszystkie możliwe 
kombinacje nabywanych ilości dóbr X i Y 
przy wykorzystaniu całego dostępnego 
konsumentowi dochodu.
Y
P
X
P
I
Y
X
*
* 
Linia ograniczenia 
budżetowego
Y
X
X
P
I
Y
P
I
Linia ograniczenia budżetowego 
- przesunięcia
Y
Y
X
X
Wzrost dochodu
Wzrost ceny X
Nachylenie linii budżetowej
Y
1
X
2
X
2
Y
1
Y
Y
X
X
Y
X
X
Y
P
P
X
Y
P
X
P
Y
const
I
*
*
.
Teoria krzywych obojętności 
- równowaga konsumenta
Y
X
1
U
2
U
3
U
X
opt
Y
opt
Y
Y
X
X
Y
x
Y
x
Y
X
Y
X
P
MU
P
MU
P
P
MU
MU
P
P
X
Y
MU
MU
X
Y
Podsumowanie
Obie teorie (t. krańcowej użyteczności i 
t. krzywych obojętności) prowadzą do 
tych samych wniosków.
Mankamenty teorii konsumenta:
Nieciągłość krzywych
Międzyosobowe porównania użyteczności
Nieracjonalność i niesuwerenność konsumenta
Ograniczone zastosowanie w praktyce!
Dziękuję za uwagę.