Nitraty i leczenie
zawału mięśnia
sercowego

Leczenie zawału mięśnia
sercowego
-leki podawane w szpitalu

1.

Podawanie tlenu – tlen będzie podawany w sytuacji, gdy jego

stężenie we krwi chorego jest niedostateczne; aby to sprawdzić

na palec zakłada się pulsoksymetr - jeżeli wynik będzie

nieprawidłowy, lekarz wykona kolejne badanie - gazometrię

krwi tętniczej.

2.

Azotany i azotyny (nitraty)– zmniejszają obciążenie serca i

skutecznie wpływają na redukcję odczuwania bólu zawałowego;

są przeciwwskazane przy podejrzeniu zawału prawej komory.

3.

Leki przeciwpłytkowe – jednym z leków hamujących

agregację płytek jest kwas acetylosalicylowy (ASA); jeżeli nie

ma przeciwwskazań do jego zażywania, będzie on już na stałe

składnikiem apteczki osoby po zawale; innym lekiem jest

klopidogrel, jest on przyjmowany także w razie nietolerancji

ASA.

4.

ß–blokery (ß–adrenolityki) – jeżeli nie ma

przeciwwskazań podaje się je w celu ograniczenia

powikłań w postaci zaburzeń rytmu serca; gdy nie

można zastosować beta-blokera alternatywą jest bloker

kanału wapniowego.



Ich

działanie

związane

jest

z

zablokowaniem receptora

beta-

adrenergicznego, co powoduje następujące efekty biologiczne:



w obrębie serca - zmniejszenie częstości akcji serca (efekt chronotropowy ujemny),
spadek przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (efekt dromotropowy ujemny),
obniżenie kurczliwości mięśnia komór (efekt inotropowy ujemny) i zmniejszenie
objętości wyrzutowej i minutowej serca, zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień
sercowy, zwiększenie przepływu wieńcowego i poprawa odżywienia mięśnia
sercowego poprzez wydłużenie rozkurczu (efekt lusitropowy ujemny)

4.

Leki przeciwkrzepliwe (np. heparyna) - podawane są

zazwyczaj w szpitalu, w zależności od sposobu leczenia

chorego (głównie w leczeniu inwazyjnym).

5.

Inhibitory enzymu konwertującego (ACE-I) lub

alternatywnie blokery receptora angiotensynowego

(ARB) – leki zmniejszające ciśnienie tętnicze.

6.

Statyny – zmniejszają stężenie cholesterolu; statyny u osoby
po zawale są podawane bez względu na stężenie cholesterolu
(nawet jeśli jest ono prawidłowe).

7.

Leki przeciwbólowe – bardzo ważna podczas zawału jest
próba uśmierzenia bólu; rozpoczynamy od lekkich leków
(ibuprom, naproksen, tramdol); gdy ból jest bardzo silny, podaje
się silne leki opioidowe (np. morfinę).

8.

Leki uspokajające – mogą zostać podane w razie odczuwania
silnego lęku.

9.

Leki hipoglikemizujące – będą je stosować chorzy na
cukrzycę lub z nietolerancją glukozy

.

NITRATY

Nitraty są to związki rozszerzające tętnice wieńcowe a także w

większym stopniu naczynia żylne.

W następstwie tego występuje wyraźne obniżenie ciśnienia

późnorozkurczowego w komorach, co powoduje zmniejszenie
wstępnego obciążenia serca

Ich działanie obejmuje narządy zbudowane z mięśniówki

gładkiej

(drogi oddechowe, żółciowe, przewód pokarmowy, moczowy)

Nitraty – przykłady



Nitrogliceryna



Monoazotan izosorbitolu



Dwuazotan izosorbitolu



Czteroazotan pentaerytrytolu

Mechanizm działania

Uwalnianie NO  stymulacja cyklazy guanylanowej
 wzrost syntezy cGMP  wewnątrzkomórkowego
poziomu Ca

2+

 zmniejszenie napięcia ścian naczyń

Rozszerzają naczynia żylne („wewnętrzny upust
krwi”) i tętnicze  zmniejszają pracę serca i jego
zapotrzebowanie na O

2

Zmniejszenie naprężenia ścian lewej komory 
poprawa przepływu krwi w warstwach
podwsierdziowych

Co prowadzi do:

rozszerzenie łożyska żylnego

↓obciążenia wstępnego

↓obciążenia nastepczego

↓objetości lewej komory

↓objetości prawej komory

Zastosowanie

Stabilna choroba wieńcowa
Niestabilna choroba wieńcowa
Zawał mięśnia sercowego
Ostra niewydolność lewej komory (obrzęk płuc)
Nadciśnienie tętnicze

Działania niepożądane

Hipotonia, omdlenia
Tachykardia
Bóle głowy, zaczerwienienie skóry

Przeciwwskazania

Zawał prawej komory i zawał ściany dolnej!
Wstrząs kardiogenny
Hipowolemia, hipotonia
Uraz głowy ze wzrostem ICP

Wchłanianie i wydalanie

Nitrogliceryna podana doustnie rozpada się w
żołądku i nie działa
Drogą doustną mogą być stosowane tylko
preparaty azotanów i azotynów o przedłużonym
działaniu
Są szybko biotransformowane w wątrobie
Wydalane z moczem w postaci glukuronianów
Może szybko wystąpić zjawisko tolerancji
Nagłe odstawienie może doprowadzić do
zaostrzenia objawów dławicy piersiowej, zawału a
nawet migotania komór

Nitrogliceryna (triazotan
glicerolu)

Wskazania – profilaktyka i leczenie bólów dławicowych,
ostry zawał serca, ostra niewydolność lewokomorowa

Działania niepożądane – obniżenie ciśnienia
tętniczego, hipotonia ortostatyczna, odczyny alergiczne,
bóle i zawroty głowy, zaczerwienienie skóry, wzrost
ciśnienia sródczaszkowego i śródgałkowego

Przeciwwskazania – nadwrażliwość na lek, jaskra,
stany po urazie czaszkowo-mózgowym, krwawienie
śródczaszkowe

Działanie synergistyczne z β-blokerami i antagonistami
wapnia

UWAGA!!! Alkohol nasila działanie hipotensyjne

Forma podania

Tabletki podjęzykowe, aerozol do stosowania
podjęzykowego

Maść do wcierania w skórę

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu, systemy
transdermalne

Roztwory do wstrzyknięć i infuzji

Nitrogliceryna w napadzie bólu
wieńcowego

Podać podjęzykowo 1/2-2 tabletki, jeśli ból nie
ustępuje dawkę można powtórzyć po kilkunastu
minutach. Nie zażywać więcej niż 2-3 tabletki w
ciągu 15 minut.

Izosorbid, Sorbonit
(diazotan izosorbidu)

Działa po podaniu podjęzykowym i po podaniu
doustnym

Łatwo wchłania się z błon śluzowych i przewodu
pokarmowego

Wskazania – leczenie i profilaktyka bólów
dławicowych, niewydolność krążenia, nadciśnienie
płucne, zawał mięśnia sercowego, ostra niewydolność
lewokomorowa

Forma podania - Tabletki o przedłużonym
uwalnianiu, aerozol do stosowania w jamie ustnej

Monoazotan izosorbidu

Aktywny metabolit diazotanu izosorbidu

Po podaniu doustnym całkowicie wchłaniany i
powoli wydalany z organizmu, nie podlega
efektowi pierwszego przejścia

Szczególnie przydatny w stosowaniu
długotrwałym

Pentaerythrytol
(czteroazotan pentaerytrytylu)

Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego

Podlega szybkiej biotransformacji w wątrobie

Wskazania – stabilna choroba wieńcowa

Przy długotrwałym stosowaniu
- tolerancja

Ograniczenie liczby dawek na dobę
Niesymetryczne dawkowanie
Łączenie z IKA, ACC

Przygotowali:

Kapera Grzegorz
Kolasa Tomasz
Głowa Mateusz