OSOBISTE

ZABEZPIECZEN

IA SPŁATY

KREDYTU

Zabezpieczenia kredytów

Warunkiem udzielenia przez bank

kredytu jest przedstawienie przez

klienta ubiegającego się o kredyt

odpowiednich zabezpieczeń. Dobre

lub też odpowiednie zabezpieczenie

przesądzają o tym czy firma otrzyma

kredyt czy nie. Banki żądają

zabezpieczeń w wysokości co

najmniej dwukrotność kapitału

kredytu.

Do zabezpieczenia kredytowego

można zaliczyć to wszystko, co

zapewnia bankowi uzyskanie z

powrotem zaangażowanych w

ramach określonej umowy

kredytowej sumy kredytu wraz z jego

„ceną” (odsetkami i prowizją ),

zwrotem kosztów udzielenia

kredytów i ewentualnie, jeśli

kredytobiorca nie uregulował tych

płatności w terminach ustalonych

umową – kosztów przymusowego

dochodzenia wszystkich tych

roszczeń.

Czym kieruje się bank
ustalając sposób
zabezpieczenia
kredytu?

 

Banki stosują obecnie bardzo

wiele sposobów, żeby

zabezpieczyć udzielane kredyty,

jednak najlepszym

zabezpieczeniem dla banku jest

dobra sytuacja finansowa w

firmie zaciągającej kredyt.

Drugim sposobem

zabezpieczenia są tzw. prawne

sposoby zabezpieczenia.

Wybierając rodzaj zabezpieczenia,
bank bierze pod uwagę:



rodzaj i wielkość kredytu,



ryzyko związane z kredytem,



skuteczność zabezpieczenia się z
przyjętego zabezpieczenia,



koszty ustanowienia
zabezpieczenia,



formę prawną i kondycję finansową
kredytobiorcy i osoby
odpowiedzialnej z tytułu
ustanowionego zabezpieczenia.

Jakie są formy
zabezpieczenia kredytu?

Wybór formy zabezpieczenia ustalany jest w

porozumieniu z kredytobiorcą. Występuje tu

oczywiście konflikt interesów, którego

rezultat w dużym stopniu zależy od rozwoju

i konkurencji na rynku kredytów.

Wśród prawnych form zabezpieczenia
kredytów można wyróżnić:



zabezpieczenia osobiste



zabezpieczenia rzeczowe.

Zabezpieczeni

a

Zabezpieczenia

osobiste

Zabezpieczenia

rzeczowe

Poręczenie

Gwarancja

Pełnomocnictwo

Weksel in blanco

Przystąpienie i przejęcie

długu

Przelew wierzytelności

Hipoteki

Zastaw

Blokada środków na

rachunku bankowym

Przywłaszczenie

Zabezpieczenia osobiste

Zabezpieczenia osobiste charakteryzują

się osobistą odpowiedzialnością

kredytobiorcy i innych dłużników,

co w praktyce oznacza, że

odpowiadają wobec banku całym

majątkiem. Zazwyczaj powstają one

przez zaciągnięcie wobec banku

dodatkowego zobowiązania, które ma

na celu skłonienie dłużnika do

wykonania jego obowiązku lub ułatwić

bankowi windykację należności.

Zabezpieczenia osobiste są

często jedynymi

zabezpieczeniami małych

kredytów, np. kredytów

ratalnych. Przy dużych

kredytach większość z nich

pełni role akcesoryjną (nie

dotyczy to gwarancji

kredytowych).

Poręczenie

•

według prawa

cywilnego

•

wekslowe

Poręczenie według

prawa cywilnego

Przyjmowane przez bank jako jedna z form

zabezpieczenia kredytów. Poręczenie jest umową,

na mocy której poręczyciel zobowiązuje się

względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na

wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie

wykonał.

Poręczyciel odpowiada całym majątkiem

Poręczenie może być udzielone zarówno przez

osoby prawne, jak i przez osoby fizyczne oraz

może obejmować całość zobowiązania dłużnika

bądź jego część.

Wymogi poręczenia



powinno być złożone na
piśmie;



wskazywać osobę za którą
udzielono poręczenia;



konkretny kredyt którego
dotyczy;



bank na rzecz którego
udzielono poręczenia.

Poręczenie może być terminowe

lub bezterminowe. Poręczenie

terminowe nie może być

odwołane. Z tej racji dla ochrony
poręczyciela obowiązuje zasada,

że zmiany warunków umowy

kredytowej, dokonywane bez

zgody poręczyciela nie mogą

zwiększać zakresu jego

odpowiedzialności.

Poręczenie wekslowe

Stosuje się w celu wzmocnienia

zabezpieczenia spłaty udzielonych

wierzytelności, bank może przyjąć

weksel in blanco poręczony. Banki

życzą sobie ustanowienia

poręczenia wekslowego, kiedy np.

majątek wystawcy weksla nie

gwarantuje w dostatecznym

stopniu spłaty należności banku.



Poręczenie wekslowe powstaje
z chwilą złożenia na wekslu
podpisu przez poręczyciela;



Poręczenie powinno wskazywać
za kogo zostało udzielone, zaś
przy braku takiego wskazania
przyjmuje się, że zostało
udzielone za wystawcę weksla.

Odpowiedzialność
poręczyciela ma
charakter:



Akcesoryjny (tzn. jest taka sama jak
osoby, za którą poręczono);



Solidarny (poręczyciel odpowiada
solidarnie z innymi dłużnikami
wekslowymi do całej sumy wekslowej,
za którą poręczył);



Samoistny (zobowiązanie poręczyciela
jest ważne nawet gdyby zobowiązanie,
za które poręczył było nieważne z
jakiejkolwiek przyczyny).

Weksel in blanco

Weksel in blanco (niezupełny)

upowszechnił się dopiero niedawno

jako forma zabezpieczania

wierzytelności. Wymaga on zaufania do

osoby podpisanej na wekslu i dlatego

stosuje się go tylko wobec osób dobrze

bankowi znanych z rzetelności (w

formie weksla samoistnego). Znacznie

częściej banki stosują weksle in blanco

poręczone przez osoby trzecie. 

Weksel tego rodzaju nie powinien zawierać sumy

wekslowej ani też terminu płatności. Sposób

uzupełnienia weksla przez bank zostaje

określony w deklaracji wekslowej złożonej

łącznie z wekslem in blanco.

W deklaracji tej zostają zawarte upoważnienia
dla banku określające: 



Kiedy ma prawo uzupełnić weksel; 



Jaka kwota może być na wekslu wpisana
(sposób obliczania);



Jaki może być ustalony termin płatności
weksla.

Weksel in blanco



Może być to zwykła kartka papieru;



Dla ważności zobowiązania
wekslowego nie jest niezbędne
zapłacenie opłaty skarbowej, choć
nieuiszczenie jej powoduje
odpowiedzialność karno-skarbową;



Może być przeniesiony na inne
osoby (przez tak zwany indos). 

GWARANCJE BANKOWE

Pisemne zobowiązanie gwaranta

(banku) do zapłaty określonej kwoty

na rzecz beneficjenta gwarancji, w

przypadku niewywiązania się przez

zleceniodawcę gwarancji w stosunku

do beneficjenta z zobowiązań

umownych określonych w treści

gwarancji.



Udzielana jest w formie listu
gwarancyjnego;



Który zawiera dokładny opis
kredytu;



Strony, które zawarły umowę
kredytową;



Datę jej zawarcia;



Wysokość kredytu;



Termin spłaty.

PRZYSTĄPIENIE DO

DŁUGU KREDYTOWEGO

Przystąpienie do długu traktowane jest jako
jedna z form zabezpieczenia kredytów,
następuje na podstawie pisemnej umowy
zawartej pomiędzy bankiem a
przystępującym do długu lub pomiędzy
kredytobiorcą a przystępującym do długu.

Po przystąpieniu do długu nowego

dłużnika, odpowiada on za dług łącznie z

kredytobiorcą, który nie zostaje z długu

zwolniony.

PRZEJĘCIE DŁUGU

Polega na tym, że osoba trzecia wstępuje na

podstawie umowy, zawartej na piśmie w

miejsce dłużnika, który zostaje z długu

zwolniony.

Jeżeli wierzytelność była zabezpieczona
poręczeniem lub ograniczonym prawem
rzeczowym ustanowionym przez osobę trzecią,
poręczenie lub ograniczone prawo rzeczowe
wygasa z chwilą przejęcia długu, chyba że
poręczyciel lub osoba trzecia wyrazi zgodę na
dalsze trwanie zabezpieczenia.

Przelew wierzytelności



Nazywany też cesją należności od
odbiorców;



Jest to umowa między
kredytobiorcą a bankiem
udzielającym kredytu, na mocy
której kredytobiorca przenosi na
bank swoje prawo do otrzymania
konkretnej sumy za sprzedane
towary lub usługi.

W umowie kredytobiorca ceduje na

bank swoją wierzytelność wobec

osoby trzeciej, przy czym rozróżnia

się dwa rodzaje cesji:

1.

W cesji globalnej kredytobiorca ceduje na
bank wszystkie istniejące lub przyszłe
wierzytelności, wynikające z działalności
gospodarczej (przyszłe wierzytelności
powinny być jednoznacznie wymienione
w umowie);

2.

Cesja ograniczona może dotyczyć tylko
konkretnej wierzytelności lub kilku
wierzytelności, co powinno być w umowie
wyraźnie określone.



Akt cesji wierzytelności powinien być
dokonany w formie pisemnej, przy
równoczesnym pisemnym
powiadomieniu dłużnika przez
kredytobiorcę o dokonanej cesji jego
wierzytelności na rzecz banku;



Wskazane jest, aby dłużnik potwierdził
przeniesienie wierzytelności
kredytobiorcy na rzecz banku, a bank
może uzależnić udzielenie kredytu od
otrzymania takiego potwierdzenia.

Bank jest zainteresowany tym, aby

cedowane wierzytelności były

realne i łatwo ściągane.

Kredytobiorca dokonujący cesji nie

ponosi bowiem odpowiedzialności

za wypłacalność dłużnika a jedynie

za faktyczne wystąpienie cedowanej

wierzytelności. Dlatego banki przed

przyjęciem cesji zasięgają informacji

o sytuacji majątkowej dłużników.

Pełnomocnictwo do

dysponowania rachunkiem

bankowym

Potrącenia kwoty nie spłaconego

długu z rachunku bankowego (w

przypadku, gdy rachunek ten

znajduje się w banku - wierzycielu)

lub pobrania, tj. wypłacenia kwoty

nie spłaconego długu z rachunku

bankowego - w przypadku, gdy

bankiem prowadzącym rachunek

jest inny bank niż bank - wierzyciel.

Pełnomocnictwo, by należycie zabezpieczało interesy
banku, powinno zawierać:



stwierdzenie, iż jest ono nieodwołalne i nie
wygasa wraz ze śmiercią posiadacza
rachunku;



zobowiązanie się posiadacza do
nieustanawiania dalszych pełnomocników
do dysponowania tym samym rachunkiem
do czasu wygaśnięcia pełnomocnictwa
udzielonego bankowi;



upoważnienie dla banku prowadzącego
rachunek do zablokowania na nim
kwoty w wysokości pozostałego do
spłaty długu wraz z należnymi
odsetkami i innymi należnościami
banku, w przypadku niespłacenia w
terminie (oznaczonym w umowie) raty
kredytu lub pożyczki albo odsetek.
Bank prowadzący rachunek powinien
być również upoważniony do udzielania
bankowi - wierzycielowi informacji o
stanie środków na tym rachunku.

Należy mieć na uwadze fakt, że nie

zawsze i nie na każdym rachunku

można ustanowić zabezpieczenie

tego rodzaju. Wszystko zależy od

treści umowy rachunku

bankowego lub regulaminu

bankowego dotyczącego

rachunków bankowych (zakaz

ustanawiania pełnomocników).

Podsumowanie i

wnioski końcowe



Pierwszą rzeczą, jaką bank zbada w przypadku
ubiegania się o kredyt zarówno inwestycyjny, jak i
obrotowy, będzie to, czy kredytobiorca posiada
zdolność kredytową, czyli zdolność spłaty rat
zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami. Zdolność
kredytowa określana jest indywidualnie przez bank
i zależy m.in. od: wysokości dochodów osiąganych
przez kredytobiorcę, jego przepływów pieniężnych,
wielkości kredytu, okresu jego spłaty oraz wielkości
oprocentowania, czyli generalnie od wysokości raty.
Wpływa to także na rodzaj i wysokość
oczekiwanego przez bank zabezpieczenia;



Dopiero po pozytywnym
zaopiniowaniu zdolności
kredytowej przedsiębiorstwa
bank może udzielić mu kredytu.
Jednak kredyt prawie zawsze
wymaga od kredytobiorcy
ustanowienia stosownego
zabezpieczenia, które będzie
chronić interesy banku oraz jego
pozostałych klientów (np.
właścicieli depozytów);



Banki stosują obecnie wiele sposobów, aby
zabezpieczyć udzielane kredyty. Nawet po
wnikliwym zbadaniu zdolności kredytowej
przedsiębiorstwa mogą zajść
niespodziewane wydarzenia, które zmienią
sytuację finansową kredytobiorcy, w efekcie
nie będzie on w stanie terminowo i w pełnej
wysokości regulować swoich zobowiązań
wobec banku. Jedynym ratunkiem będzie
wtedy właśnie zaspokojenie z
ustanowionego zabezpieczenia kredytu.



Należy podkreślić, że bank ustala
bardzo ogólnie, jakie zabezpieczenia
akceptuje w przypadku
poszczególnych kredytów. Często
możliwe są negocjacje co do
zabezpieczenia udzielanego kredytu.
Dlatego nie można jednoznacznie
określić, że zawsze w przypadku
określonego rodzaju kredytu wystąpi
dane zabezpieczenie.

Dziękujemy za uwagę ;)