LUDYCZN
E
FUNKCJE
REKREACJ
I

ZABAWA

Aktywność służąca rozrywce,

sięgająca najgłębszych początków
ludzkości.

Potrzeba dzieci i dorosłych, stanowiąca

naturalne dopełnienie całokształtu
jego istnienia działalności. Odnosi się
to do czynności które człowiek
podejmuje dobrowolnie, bez przymusu
z zewnątrz, dla własnej przyjemności.

CELE ZABAWY



Odreagowanie napięć i frustracji, przyjemne
spędzanie czasu wolnego



Zastępowanie walki i rywalizacji zabawą w relacjach
międzyludzkich



Wpływanie i zmiana wzorców interakcji z
agresywnych, pełnych złości i przemocy na
przyjemność, dbałość o drugą osobę, okazywanie
uczuć i miłości



Przygotowanie dorosłych, młodzieży i dzieci do
efektywnego uczestnictwa w życiu zbiorowości



Edukowanie społeczeństwa poprzez warsztaty,
treningi i kursy, podstawowe oddziaływanie zabawą
na życie dzieci i dorosłych



Tworzenie programów zabaw w edukacji , biznesie w
warunkach wychowania dzieci i dbania o zdrowie

CECHY CHARAKTERYZUJĄCE
AKTYWNOŚĆ ZABAWOWĄ:



Dobrowolność



Wyodrębnienie, zamkniecie w określonych
ramach czasu i przestrzeni



Zawieranie elementu niepewności



Bezproduktywność



Ujęcie w normy



Fikcyjność



Współuczestnictwo



Komunikowanie sie

RODZAJE ZABAWY:



Rywalizacyjna



Los



Naśladowanie



Oszołomienie

MIMICRY - NAŚLADOWANIE



Przynależą tu zabawy oparte na graniu
jakiejś roli, udaniu kogoś innego.
Podporządkowanie się ścisłym regułom nie
jest tak istotne, ważniejsza jest wyobraźnia i
wczucie się w inną osobę, Dziecięce zabawy
w naśladowanie(,,w dom”, ,,w lekarza”),
iluzjonizm, bawienie się lalką, różne
przebrania, maska, kostium, teatr, ogólnie
sztuki widowiskowe

AGON -
WSPÓŁZAWODNICTWO



Aktywność ta ma najczęściej charakter gry
rywalizacyjnej lub walki uczestników
posiadających względnie równe szanse-
należą tu gry i zabawy oparte na wyłonieniu
zwycięscy. Każdy z bawiących się osób lub
zespołów ma identyczne szanse na początku
zabawy i jest zobowiązany do przestrzegania
określonych zasad. W dążeniu do wygranej
bardzo liczą się umiejętności i sprawność
zawodników. Typowymi przykładami agon są
gry i zabawy sportowe, lekkoatletyka, boks,
szermierka, czy też gry takie jak szachy,
warcaby, bierki, wszystkie wyścigi,
mocowanie się.

ALEA - LOS



Kategoria zabaw związanych z przypadkiem.
Bawiący się maja takie same szanse na
początku, jednak w czasie zabawy(gry) nie
tyle zdają się na swoje umiejętności, co na
zrządzenie losu. Można tutaj podać za
przykład zarówno dziecięce wyliczanki
,,entliczek-pentliczek”, orzeł czy reszka, ale
profesjonalne zakłady, ruletkę, różne rodzaje
loterii, zakłady sportowe.

ILLINX - OSZOŁOMIENIE



Kategoria skupiająca wszelkie zabawy oparte
na doznaniu transowym, upojeniu i
panowaniem nad adrenaliną. Jako przykłady
można przytoczyć ,,kręcenie się” , taniec,
karuzele, huśtawkę, chodzenie po linie,
alpinizm, narty, ćwiczenie na trapezie, ale też
szybką jazdę samochodową czy skoki
spadochronowe.

CECHY LUDYCZNEJ REKREACJI
RUCHOWEJ:



Przyjemność i radość z wykonywanej
czynności



Dobrowolność uczestnictwa



Poznanie nowych wartości i informacji



Kreatywność



Tworzenie odrębnego świata fikcji



Zaspokojenie własnych potrzeb

FUNKCJE ZABAW:



Kształtująca



Wychowawcza



Terapeutyczna



Projekcyjna

CECHY AKTYWNOŚCI
ZABAWOWEJ:



Dobrowolność



Wyodrębnienie



Element niepewności



Ujęcie normy



Umowność



Fikcyjność

REKREACJA



Rekreacja to świadoma , dobrowolna
działalność człowieka podejmowana głównie
dla zaspokojenia potrzeb wypoczynku,
zabawy, a także wewnętrznego doskonalenia
się na drodze systematycznego rozwoju cech
fizycznych, umysłowych i wolicjonalnych.

Podejmowanie rekreacji w formie gier i

zabaw ruchowych, wtem sportowych, uczy
życia, sprzyja kształceniu charakteru,
konsekwencji w postępowaniu i uporu w
dążeniu do celu.

NADRZĘDNE MOTYWY
UCZESTNIKA REKREACJI:



Pragnienie oderwania się od rzeczywistości



Rozrywka



Zabawa



Chęć ucieczki od ograniczeń



Potrzeba odprężenia emocjonalnego



Ekscytacja



Interakcja społeczna



Rekreacja jest działaniem dobrowolnym. Potencjalni
uczestnicy zajęć rekreacyjnych zgadzają się na
przyjęcie panujących w nim reguł, a więc między
innymi na bycie komenderowanym, pouczanym,
przywoływanym do porządku, nakłanianym do
wysiłku, strofowanym za złe wykonanie ćwiczeń czy
sterowanym. Rekreacja jest czynnością
wyodrębnioną, zamkniętą w określonych z góry
ramach czasowo-przestrzennych. Czas w którym
podejmujemy zajęcia rekreacyjne, został nawet
semiotycznie zaetykietowany jako czas wolny.



Zajęcia rekreacyjne zawierają element niepewności,
bowiem nie można na początku przewidzieć
dokładnego przebiegu i końca- zachowanie
uczestników rekreacji musi być w pewnym stopniu
swobodne, muszą oni mieć prawo do własnej
inicjatywy i realizowania własnych pomysłów.



Zachowania rekreacyjne są
bezproduktywne , nie prowadzą do
wytworzenia wymiernych dóbr
materialnych, a jeśli nawet, są to dobra
krążące jedynie w zamkniętym kręgu
uczestników, a generalnie obiektów
materialnych (obrazów, rzeźb, produktów
rolnych) jest tutaj elementem mechanizmu
osiągania zasobów nie materialnych-
satysfakcji, odprężenia, poczucia wartości.
Nadrzędnym celem jest zawsze
wypoczynek i do momentu, gdy przy
wytwórczej rekreacji organizm wypoczywa,
pozostaje rekreacją.

WIDOWISKO SPORTOWE



Jedna z form zachowania masowego, której
istota polega na oglądaniu wyczynu na
arenie sportowej. Widzowie takiego
widowiska nazywani są widownią sportową.
Nie uczestniczą oni bezpośrednio w
zawodach ale wywierają na nie wpływ
poprzez swoją liczebność, doping, okrzyki
aprobaty, zachęty lub dezaprobaty. W ten
sposób kreują oni atmosferę imprezy. Główną
cechą charakterystyczną dla widowni
sportowej jest duża pobudliwość
emocjonalna.

ROZRYWKOWY CHARAKTER NASZYCH
CZASÓW



Obecnie czas wolny jest coraz częściej
zniewolony przymusem zabawy- człowiek
staje się niewolnikiem rozrywki. Praca i
codzienność wymaga od pracowników
wstrzemięźliwości, oszczędności i
ostrożności- nie można mówić tego, co się
chce, nie należy wyrażać swoich emocji
trzeba być zawsze racjonalnym, uważnym i
przewidującym, obowiązkiem jest dać się
uwięzić w normach, zasadach i mundurkach.
Ograniczenie pracy do funkcji produkcyjnych
zrobiło ogromne zapotrzebowanie na proste
formy rozrywki i kultury.



Mamy obecnie do czynienia ze znacznym
zdziecinnieniem współczesnych wartości. W latach
siedemdziesiątych, po rewoltach młodzieżowych,
odkryto że wiek XX był epoką młodości z jednej
strony agresywnie pochłaniający część dzieciństwa,
a z drugiej- rozszerzającą się na wczesną i dojrzałą
dorosłość, a nawet starość. W konsekwencji
podstawowe potrzeby dzieciństw-zwłaszcza
potrzeby zabawy i podstawowe potrzeby młodości-
poszukiwania, przekraczania i próbowania
tożsamości stały się udziałem wszystkich pokoleń.
Tym możliwsze staje się uruchomienie mechanizmu,
który powoduje że przemysł kulturalny i rozrywkowy
nie tylko odpowiada na zapotrzebowanie wynikające
z aktualnej sezonowej mody, ale sam wychowuje
sobie konsumentów, kreując u nich sztuczne
potrzeby zabawy i intensyfikacji przeżyć.

KULTURA KONSUMPCYJNA



Jest to kultura w której większość konsumentów
wręcz zachłannie pożąda, a tym samym próbuje
zdobyć i wystawić na społeczny pokaz, dobra i
usługi, które są społecznie wartościowe, ale nie jak
dotąd ze względów utylitarnych. Nie ma tam
miejsca na zachowania prozdrowotne, zachowania
rekreacyjne czy aktywność ruchową. Ludzie ci
cokolwiek czynią-czynią to jedynie by pokazać
określony status, wzbudzić zazdrość innych
konsumentów, czy też po prostu poszukując
nowych wrażeń bądź chcą wejść w posiadanie
nowego modelu określonego produktu (nart,
roweru, dresu )-bez względu na jego zastosowanie.

DZIĘKUJE ZA UWAGĘ

Wyk: Anna Drużdż