ZASADY I TREŚCI

NAUCZANIA

WYCHOWANIA

KOMUNIKACYJNEGO

W GIMNAZJUM

Wychowanie

komunikacyjne w

szkole to nie tylko

nauka

o komunikacji, lecz

także o wychowaniu,

zasadach, pomocy.

Wychowanie komunikacyjne

młodzieży w gimnazjum

jest jednym z elementów

systemu działań

profilaktycznych na rzecz

poprawy bezpieczeństwa

ruchu drogowego.

W zakresie

wychowania komunikacyjnego

należy dążyć

do ukształtowania w uczniach

pożądanych postaw

oraz do wyposażenia ich

w umiejętności potrzebne

w życiu codziennym.

Przez wychowanie

komunikacyjne należy

rozumieć

ogół świadomie

organizowanych

bezpośrednich i pośrednich

działań podejmowanych w

celu kształtowania,

modyfikacji

i utrzymania skutecznych

form zachowania się

człowieka w ruchu drogowym.

Założenia programowe wzięły

się, ponieważ rozwój

motoryzacji jest nieuchronną

konsekwencją postępu

cywilizacji. Niesie zagrożenia

w postaci wypadków

drogowych, w których giną

ludzie, zniszczeniu ulegają

pojazdy,

a także może zanieczyszczać

środowisko.

CELE OGÓLNE



poszerzenie i utrwalenie podstawowych
wiadomości w zakresie przepisów i zasad
dotyczących bezpieczeństwa w ruchu
drogowym,



prawidłowa ocena stanu bezpieczeństwa w
ruchu drogowym,



unikanie zagrożeń występujących na drodze,



uświadomienie odpowiedzialności za
bezpieczeństwo własne i innych
użytkowników ruchu drogowego,



dostrzeganie zagrożeń dla środowiska
naturalnego wynikających z rozwoju
cywilizacji.

CELE KIERUNKOWE



utrwalenie prawidłowych nawyków zachowań na drodze,



dostarczenie uczniowi wiedzy o przepisach obowiązujących
w ruchu drogowym,



umożliwienie zdobycia umiejętności wynikających
z połączenia wiedzy o przepisach ruchu drogowego
z opanowaniem techniki jazdy motorowerem,



wzbogacenie zasobu podstawowych pojęć z dziedziny
ruchu drogowego, szczególnie w zakresie ruchu pojazdów,



wdrażanie uczniów do samodzielnego korzystania z
materiałów o tematyce ruchu drogowego,



poznanie sposobu postępowania kierującego motorowerem
w razie przybycia na miejsce wypadku,



przygotowanie uczniów do uzyskania uprawnień na kartę
motorowerową.

TREŚCI KSZTAŁCENIA



pojęcia ustawowe z dziedziny ruchu drogowego dotyczące
motorowerzysty,



hierarchia ważności norm, znaków, sygnałów i poleceń w
ruchu drogowym,



przepisy ruchu pieszych (pogłębienie wiedzy),



przepisy ruchu motorowerów: ruch prawostronny, włączanie
się do ruchu, zmiana kierunku lub pasa ruchu, przecinanie
się kierunków ruchu, wymijanie, omijanie, wyprzedzanie,
zawracanie i cofanie, dostosowanie prędkości, bezpieczny
odstęp, hamowanie, zasady dotyczące korzystania z dróg
przez rowerzystów i motorowerzystów, obowiązek używania
hełmów ochronnych, zakaz przewozu innych osób rowerem i
motorowerem, warunki techniczne motoroweru, jazda w
warunkach ograniczonej widoczności, używanie świateł
zewnętrznych,

TREŚCI KSZTAŁCENIA c. d.



nazwy, treść i znaczenia znaków drogowych,



tryb i zasady uzyskiwania karty
motorowerowej,



pogadanki i ćwiczenia przy użyciu kodeksu
drogowego w celu wykształcenia umiejętności
samodzielnego posługiwania się nim,



sygnały nadawcze przez osoby kierujące
ruchem,

TREŚCI KSZTAŁCENIA c. d.



analiza wypadków drogowych (przyczyny,
skutki, sposoby unikania),



postępowanie w razie wypadku
drogowego, elementy udzielania pierwszej
pomocy,



komunikacja drogowa a środowisko, skutki
rozwoju motoryzacji,



historia rozwoju motoryzacji, sporty
motorowe.

TREŚCI WYCHOWANIA



kształtowanie postaw zgodnych z
kryteriami kultury ruchu drogowego,



dostrzeganie potrzeby samokształcenia,



modelowanie zachowań asertywnych,



uwrażliwienie na potrzeby drugiego
człowieka,



kształtowanie samodzielności,
umiejętności współdziałania w grupie.

Jak sprawdzać wiedzę ?

PROPOZYCJA

Sprawdzenie wiadomości i

umiejętności z wychowania

komunikacyjnego może

ograniczać się w szkole do

obserwacji zachowań na

wyjazdach, wycieczkach,

spacerach, w

symulowanych sytuacjach

np. w miasteczku ruchu

drogowego.

PRZYKŁADOWE ZADANIE NAUCZYCIELA

Nauczyciel powinien dołożyć wszelkich

starań, by jego wychowankowie

reagowali na występujące w życiu

nieprawidłowości i starali się

dawać dobry przykład innym. Ważne

w wychowaniu komunikacyjnym jest

dostarczanie odpowiednich

wzorców zachowania.

WYCHOWANIE KOMUNIKACYJNE A

RATOWNICTWO

Zajęcia z wychowania komunikacyjnego

powinny sprzyjać kształtowaniu

konkretnych umiejętności

związanych z ratownictwem.

Uczeń gimnazjum

powinien dowiedzieć się nie tylko,

jak pomóc poszkodowanym

w wypadku drogowym,

ale również jak

nie zaszkodzić sobie.

WYCHOWANIE KOMUNIKACYJNE A

EKOLOGIA

Ważnym zadaniem

wychowania komunikacyjnego

jest przekazanie wiedzy z zakresu

ekologii,

przede wszystkim w jaki sposób

zapobiegać negatywnym skutkom

działalności człowieka związanej z

rozwojem środków transportu.

ZAUWAŻALNE EFEKTY WYCHOWANIA KOMUNIKACYJNEGO

W SZKOLE - GIMNAZJUM



zmniejszenia liczby wypadków drogowych
z udziałem dzieci i młodzieży,



lepszego poznania przepisów bezpieczeństwa ruchu
drogowego,



powszechniejszego zdobywania przez dzieci
i młodzież karty rowerowej i motorowerowej,



stworzenia instytucjonalnej współpracy między
nauczycielami wychowania komunikacyjnego,
szkolnymi koordynatorami i dyrektorami szkół,



włączenie instytucji pozaszkolnych do edukacji w
ramach wychowania komunikacyjnego.

Warto podkreślić, że realizacja programu

wychowania komunikacyjnego w szkołach

przyczyniła się do: