Dźwignia

operacyjna

• Dźwignia operacyjna jest miarą

wagi kosztów stałych w ogólnej
strukturze kosztów firmy. Jej działanie
jest silniejsze w firmach mających
większy udział kosztów stałych w
stosunku do kosztów zmiennych.
Zatem dźwignia operacyjna działa
wówczas,
gdy odnotowujemy stosunkowo duży
udział kosztów stałych w strukturze
kosztów.

Przykład

•

Przedsiębiorstwo produkcyjne ‘Ogrodnik’ zajmuje
się wytwarzaniem leżaków ogrodowych.
Miesięcznie produkuje 3 500 sztuk leżaków, które
są sprzedawane po cenie 100 zł/szt. Zakładamy,
że zarządzający przedsiębiorstwem podjęli
decyzję o zmianie sposobu wynagradzania
pracowników bezpośrednio produkcyjnych z
dotychczasowych pensji akordowych, na pensję
stałą.

•

Stałe wynagrodzenie zostało ustalone na
poziomie wynagrodzenia akordowego dla
produkcji równej 3 500 sztuk, czyli 35 000 zł.

Stopień Dźwigni

Operacyjnej

• Miarą siły dźwigni operacyjnej jest

stopień dźwigni operacyjnej
(SDO) – który odpowiada na pytanie
o ile procent zmieni się wynik ze
sprzedaży przy danym poziomie
sprzedaży, jeżeli przychód ze
sprzedaży zmieni się o 1%.

 

SDO działa najsilniej na poziomie sprzedaży w pobliżu progu rentowności i
maleje zarówno wraz ze wzrostem jak i spadkiem sprzedaży i zysku.

Widzimy to analizując kolejną tabelę:

Wykorzystanie dźwigni operacyjnej

• Z mechanizmu dźwigni operacyjnej korzystają przede

wszystkim menedżerowie oraz analitycy finansowi.
Ich działania mają na celu zaproponowanie rozwiązań
pozwalających na obniżenie stopnia dźwigni
operacyjnej. Czyli obniżenia ryzyka działalności firmy.

• Dzięki temu instrumentowi analitycznemu, definiuje

się w firmie skalę ryzyka operacyjnego

• Jest to jeden z głównych parametrów służący do

porównań kondycji finansowej pomiędzy podobnymi
przedsiębiorstwami.

• Dźwignia operacyjna jest narzędziem pozwalającym

zarządowi szybko określić jaki wpływ na zyski będą
miały zmiany w wielkości sprzedaży, bez konieczności
przygotowywania szczegółowych RZiS.