CHORY NIEPRZYTOMNY



OCENA UKŁADU ODDECHOWEGO



OCENA UKŁADU KRĄŻENIA



OCENA ŚWIADOMOŚCI



ZEBRANIE WYWIADU OD CHOREGO LUB

ŚWIADKÓW

POSTĘPOWANIE



UDROŻNIENIE DRÓG ODDECHOWYCH



Jeśli w jamie ustnej znajduje się zalegająca
treść należy ją usunąć np. odessać przy
pomocy ssaka .



Odgiąć głowę ku tyłowi i unieść żuchwę



Jeśli wskazane założyć rurkę ustno-gardlaną

OCENA UKŁADU ODDECHOWEGO



SPRAWDZENIE ODDECHU

o

Jeśli pacjent oddycha samodzielnie – należy
podać tlen przez maskę

o

Jeśli pacjent nie oddycha – należy podjąć
wentylację : początkowo przez maskę za
pomocą worka samorozprężalnego , a
następnie wykonać intubację lub w inny
sposób zabezpieczyć drogi oddechowe

OCENA UKŁADU ODDECHOWEGO



SPRAWDZENIE ODDECHU

o

Kontrolować liczbę oddechów

o

Wykonać badanie opukowe klatki piersiowej
porównawczo

o

Osłuchać klatkę piersiową

OCENA UKŁADU ODDECHOWEGO



Sprawdzenie tętna na tętnicach szyjnych



Zapewnienie kontaktu z żyłą



Kontrola ciśnienia tętniczego krwi



Podłączenie monitora EKG – zawsze w stanach
zagrożenia życia , a szczególnie wtedy , gdy :
częstość oddechów mniejsza niż 10/minutę ,
skóra szarosina , źrenice szpilkowate lub szerokie



Oznaczenie poziomu glukozy we krwi

OCENA UKŁADU KRĄŻENIA



OCENA NEUROLOGICZNA WG SKALI GLASGOW

( GCS)



KLASYFIKACJA ŚPIĄCZEK WG MATTHEW



SKALA CIĘŻKOŚCI URAZU

OCENA STANU ŚWIADOMOŚCI

CZYNNOŚĆ

ODPOWIEDŹ

PUNKTY

OTWIERANIE OCZU

SPONTANICZNE

NA GŁOS

NA BÓL

BRAK

4

3

2

1

ODPOWIEDŹ SŁOWNA ZORIENTOWANY

ZDEZORIENTOWANY

UŻYWA

NIEADEKWATNYCH SŁÓW

NIEZROZUMIAŁE DŹWIĘKI

BRAK

5

4

3

2

1

ODPOWIEDŹ

RUCHOWA

RUCHY CELOWE

RUCHY OBRONNE NA BÓL

RUCHY UCIECZKI NA BÓL

RUCHY ZGIĘCIOWE NA

BÓL

RUCHY WYPROSTNE NA

BÓL

BRAK

6

5

4

3

2

1

SKALA GLASGOW

STOPIEŃ ŚPIĄCZKI

OBJAWY KLINICZNE

I

ZASYPIAJĄCY , REAGUJE NA

BODŹCE SŁUCHOWE

II

NIEPRZYTOMNY , REAGUJE NA

SŁABE BODŹCE BÓLOWE

III

NIEPRZYTOMNY ,REAGUJE NA

MAKSYMALNE BODŹCE BÓLOWE

IV

NIEPRZYTOMNY , NIE REAGUJE NA

ŻADNE BODŹCE

KLASYFIKACJA ŚPIĄCZEK WG
MATTHEW

CZĘSTOŚĆ ODDECHÓW

( ILOŚĆ/MIN )

10 – 24

29 – 35

> 35

<10

BRAK

LICZBA PUNKTÓW

4

3

2

1

0

SKURCZOWE CIŚNIENIE KRWI

( mm Hg )

> 90

70 – 90

50 – 70

< 50

BRAK

LICZBA PUNKTÓW

4

3

2

1

0

WYSIŁEK ODDECHOWY

PRAWIDŁOWY

NADMIERNY

LICZBA PUNKTÓW

1

0

SKALA CIĘŻKOŚCI URAZU

CZAS POWTÓRNEGO

WYPEŁNIENIA KAPILAR

( SEKUNDY )

< 2

> 2

BRAK

LICZBA PUNKTÓW

2

1

0

WARTOŚĆ GCS

14 - 15

11 - 13

8 - 10

5 - 7

3 - 4

LICZBA PUNKTÓW

5

4

3

2

1

SKALA CIĘŻKOŚCI URAZU

JEŻELI SUMA WSZYSTKICH SKŁADOWYCH

WYNOSI 11 LUB MNIEJ WSKAZANY JEST
TRANSPORT KARETKĄ REANIMACYJNĄ , A NA
DALSZE ODLEGŁOŚCI DROGĄ POWIETRZNĄ .

SKALA CIĘŻKOŚCI URAZU

CECHY

PACJENTA

+2 PUNKTY

+1 PUNKT

- 1 PUNKT

WAGA ( kg )

20

10 DO 20

<10

DROGI

ODDECHOWE

PRAWIDŁOWE

UTRZYMANA

DROŻNOŚĆ

NIE MOŻNA

UTRZYMAĆ

DROŻNOŚCI

CIŚNIENIE KRWI

SKURCZOWE

> 90

50 DO 90

< 50

OUN

PRZYTOMNY

PRZYTĘPIONY

ŚPIĄCZKA

OTWRTA RANA

BRAK

DROBNA

POWAŻNA

URAZ

SZKIELETOWY

BRAK

ZŁAMANIA

ZAMKNIĘTE

OTWARTE LUB

LICZNE

ZŁAMANIA

SKALA URAZÓW PEDIATRYCZNYCH



ZSUMUJ WARTOŚCI POSZCZEGÓLNYCH CECH

PACJENTA



NAJWYŻSZY MOŻLIWY WYNIK + 12 ,

NAJNIŻSZY MOŻLIWY WYNIK – 6



WYNIK + 8 LUB MNIEJ ROKUJE ŹLE I TAKI

PACJENT WYMAGA LECZENIA W OŚRODKU
SPECJALISTYCZNYM

SKALA URAZÓW PEDIATRYCZNYCH



Unieruchomić głowę i szyję



Udrożnić drogi oddechowe



Sprawdzić oddech



Sprawdzić tętno



Ocenić wielkość źrenic



Sprawdzić pozostałe narządy i kości

NIEPRZYTOMNY Z URAZEM GŁOWY



NAPAD PADACZKI



DRGAWKI TONICZNE LUB KLONICZNE



PRZYGRYZIENIE JĘZYKA LUB MIMOWOLNE

ODDANIE MOCZU W TRAKCIE NAPADU



PONAPADOWY SEN LUB SPLĄTANIE



DIAZEPAM 2mg/minutę i.v. DO DAWKI 10mg

LUB DO USTĄPIENIA DRGAWEK

NIEPRZYTOMNY , BEZ URAZU
GŁOWY



KAŻDEGO PACJENTA W STANIE ŚPIĄCZKI

NALEŻY PODEJRZEWAĆ O ZATRUCIE



PRAWDOPODOBNYM ROZPOZNANIEM JEST

ZATRUCIE LEKAMI PSYCHOTROPOWYMI LUB
ALKOHOLEM , NALEŻY WYKLUCZYĆ INNE
ZATRUCIA METABOLICZNE



NALEŻY SPRAWDZIĆ:

OBJAWY OPONOWE
NEUROLOGICZNE OBJAWY OGNISKOWE

NIEPRZYTOMNY , BEZ URAZU
GŁOWY

ODRUCH OCZNO-

GŁOWOWY

Odruch oczno-głowowy – objaw występujący u
osób w śpiączce, u których oczy poruszają się
w kierunku odwrotnym do obrotu głowy,
utrzymując w ten sposób mniej lub bardziej
stałe ustawienie osi gałki ocznej. Jest również
nazywany odruchem lalki ze względu na to,
że wiele lalek z ruchomymi oczami naśladuje
ten odruch.

Odruch ten jest wykorzystywany w celu
ustalenia,

czy

osoba

w

śpiączce

ma

nienaruszoną funkcję pnia mózgu. Zwykle u
świadomych osób odruch ten jest tłumiony
przez korę mózgu, ale taka kontrola wyższego
poziomu jest utracona, gdy pacjent jest w
śpiączce. Obecność odruchu oznacza, że
korowy wpływ na pień mózgu uległ osłabieniu,
ale pień mózgu jest nienaruszony, co
doprowadza do wnioskowania, że źródło utraty
świadomości leży w półkulach mózgu, a nie w
pniu mózgu. Jeśli jednak pacjent jest w śpiączce
i odruch nie jest obecny, sugeruje to
uszkodzenie pnia mózgu. Przy ustalaniu
uszkodzenia mózgu, nieobecność odruchu
oczno-głowowego daje bardzo słabe rokowanie,
prawdopodobnie wskazując na śmierć mózgu.

Badanie polega na wykonywaniu szybkiego
ruchu szyi, i dlatego jest to przeciwwskazane u
pacjentów ze znanym lub podejrzewanym
urazem rdzenia kręgowego. Może to być także
wykorzystywane do oceny pacjentów z
zawrotami

głowy

z

powodu

patologii

przedsionkowej,

dostarczając

podobnych

informacji jak badanie odruchu przedsionkowo-
ocznego.

Objawy

oponowe

–

grupa

objawów

neurologicznych,
występujących w przypadku podrażnienia
opon

mózgowo-rdzeniowych.

Najczęściej

pojawiają się w zapaleniu opon mózgowo-
rdzeniowych, zapaleniu mózgu, w krwotoku
podpajęczynówkowym.

Mogą

towarzyszyć

guzom

wewnątrzczaszkowym

oraz

być

następstwem urazów.

OBJAWY OPONOWE

Do objawów oponowych zaliczamy:

sztywność karku – obecna u 30% dorosłych z
zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych[1]

objaw Kerniga – obecny u 5% dorosłych z
zapaleniem opon mózgowo rdzeniowych[1]

objaw Brudzińskiego – obecny u 5% dorosłych z
zapaleniem opon mózgowo rdzeniowych[1]

OBJAWY OPONOWE

Sztywność karku - objaw oponowy obecny u 30%
dorosłych z zapaleniem opon mózgowo
rdzeniowych[1].

Przy dodatnim (patologia) objawie oponowym
bierne lub czynne przygięcie głowy do klatki
piersiowej jest w różnym stopniu utrudnione,
niekiedy całkowicie niemożliwe.

Ujemny objaw jest fizjologiczny.

Niekiedy nasilenie sztywności karku mierzy się
poprzez zmierzenie palcami pacjenta (nie
swoimi!) odległości pomiędzy brodą a klatką
piersiową podczas przyginania głowy.

Przyczyną sztywności karku może być wzrost
ciśnienia śródczaszkowego czy zapalenie opon
mózgowo-rdzeniowych.

Objaw Kerniga (ang. Kernig's sign) – objaw
związany z zajęciem opon mózgowych przez stan
zapalny, obecny u 5% dorosłych z zapaleniem
opon mózgowo rdzeniowych. Wyróżnia się dwa
objawy Kerniga:
Górny: zginając tułów siedzącego pacjenta ku
przodowi badający stwierdza odruchowe zgięcie
kończyn dolnych w stawach kolanowym i
biodrowym.
Dolny: w czasie biernego zginania kończyny dolnej
w stawie biodrowym występuje przymusowe
zgięcie w stawie kolanowym.

Objaw Brudzińskiego – objaw należący do grupy
objawów oponowych obecny u 5% dorosłych z
zapaleniem opon mózgowo rdzeniowych.

Jako objawy Brudzińskiego określa się także
opisane przez Józefa Brudzińskiego objawy:
karkowy – przy biernym przygięciu głowy do
klatki piersiowej występuje zgięcie kończyn
dolnych w stawach kolanowych i biodrowych
policzkowy – ucisk na policzek poniżej kości
jarzmowej powoduje uniesienie przedramion i ich
zgięcie
łonowy – zdecydowany ucisk na spojenie łonowe
powoduje zgięcie kończyn dolnych w stawach
kolanowych i biodrowych.