PODSTAWY WYCENY
Wykłady: prof. zw. dr hab. Teresa Maria Łaguna
Ćwiczenia:
mgr Agnieszka Osiecka – studia stacjonarne
mgr Damian Januszewski – studia niestacjonarne
Katedra Ekonomiki Przestrzennej i Środowiskowej
Lp.
Tematyka wykładów
Liczba
godzin
Treści nauczania
1.
2.
Wprowadzenie do przedmiotu.
Istota wyceny.
2
2
System wyceny. Zasoby i podmioty gospodarcze. Klasyfikacja zasobów,
podmiotów gospodarczych i ich majątku. Charakterystyka poszczególnych
grup zasobów i podmiotów gospodarczych.
Pojęcia i kategorie: prawne, ekonomiczne (wartości), techniczne. Formy
praw do zasobów i majątku.
3.
4.
Cele (przesłanki) wyceny
zasobów i podmiotów.
2
2
Przenoszenie praw (uwłaszczenie, kupno-sprzedaż, wywłaszczenie, itp.).
Zmiana formy organizacyjno-prawnej. Ustalenie podatków, opłat i innych
należności. Operacyjne zarządzanie podmiotem (organizacją).
5.
6.
Metody i techniki wyceny
2
2
Klasyfikacja metod wyceny. Zastosowanie – wg zaleceń formalnych lub
merytorycznych.
Istota poszczególnych metod i technik wyceny. Procedury wykonawcze.
7.
Przepisy prawa regulujące
zasady doboru metod wyceny.
2
Ustawy: o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych;
o rachunkowości; o gospodarce nieruchomościami; prawo bankowe i inne,
oraz rozporządzenia wykonawcze.
8.
9.
Metody, techniki i procedury
wyceny do przenoszenia praw
2
2
Metody, techniki i procedury wyceny do uwłaszczenia
Metody, techniki i procedury wyceny do wywłaszczenia
10.
11.
Metody, techniki i procedury
wyceny do prywatyzacji.
2
2
Procedury, metody i techniki wyceny przedsiębiorstw do prywatyzacji.
12.
13.
Metody, techniki i procedury
wyceny do naliczania opłat.
2
2
Procedury, metody i techniki wyceny przedsiębiorstw do naliczania
podatków, opłat i innych należności np. służebności przesyłu.
14.
15.
Metody, techniki i procedury
wyceny do innych celów.
2
2
Wycena składników niematerialnych i prawnych np. marki.
Zasady sporządzania raportu, treść poszczególnych rozdziałów, niezbędne do
zarządzania operacyjnego.
Zasady zaliczenia przedmiotu:
1) Zaliczenie ćwiczeń
2) Egzamin
LITERATURA:
Borowiecki R i in. 2002. Metody i systemy wyceny przedsiębiorstw. Twigger. Warszawa.
de Jesus I. M. 2002. Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw. Olsztyn.
Kamela-Sowińska A. 1996. Wartość firmy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa.
Łaguna T. M. 2000. Wycena nieruchomości i gospodarstw rolnych. ZCO. Zielona Góra.
Sierpińska M. , Jachna T. 1997. Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych.
PWN. Warszawa.
Szczepankowski P. 2007. Wycena i zarządzanie wartością przedsiębiorstwa. PWN.
Warszawa.
Zarzecki D. 1999. Metody wyceny przedsiębiorstw. Fundacja rozwoju rachunkowości w
Polsce. Warszawa.
Wycena
Wycena (szacowanie) to proces ustalania wartości z uwzględnieniem wszelkich
warunków
(prawnych,
organizacyjnych,
ekonomicznych,
technicznych
i
metodycznych) – zapewniający realizację postawionych celów.
Przedmioty wyceny:
zasoby środowiska geograficznego (naturalne i antropogeniczne)
podmioty gospodarcze i organizacyjne (jako przedmioty wyceny) z całym majątkiem
(trwałym i obrotowym) ze składnikami niematerialnymi i prawnymi, z produkcją w
toku, z systemem zarządzania;
części podmiotów i organizacji stanowiące (lub mogące stanowić) produkcyjną
całość jako przedmiot wyceny ;
majątek podmiotów lub organizacji:
a) nieruchomy (grunty, budynki, budowle i inne składniki trwałe z gruntem
związane),
b) ruchomy (trwały i obrotowy), produkcja w toku, składniki niematerialne i prawne;
służebności (gruntowe, przesyłu).
Wycena może być:
obligatoryjna(obowiązek wykonania wynikający z przepisów prawa);
fakultatywna (wartość może być wynegocjowana);
dobrowolna.
System wyceny
UWARUNKOWANIA:
prawne:
przepisy prawa podstawowe (regulujące bezpośrednio proces wyceny),
przepisy prawa pomocnicze,
inne (Kodeks Etyki Zawodowej, Powszechne Krajowe Standardy Wyceny);
organizacyjne:
rzeczoznawcy majątkowi, biegli sądowi (zaprzysiężeni),
osoby uprawnione do wykonywania analiz ekonomicznych,
inne osoby powoływane incydentalnie przez sąd,
rzeczoznawcy zatrudniani przez firmy (banki, firmy ubezpieczeniowe);
ekonomiczne:
notowania giełdowe,
popyt i podaż,
ceny,
inflacja,
stopy procentowe;
techniczne:
PN – dotyczące obmiarowania wycenianego obiektu zgodnie z wymogami metody,
plany i opracowania (MPZP, SUiKZP, SIP, strategie, KPZK),
cenniki (KNR, Scalone normatywy, inne branżowe wskaźniki);
metodyczne:
przy celach obligatoryjnych – dobór metody zgodny z przepisami prawa,
przy celach fakultatywnych – jw. – z możliwością zastosowania metody alternatywnej,
przy celach pozostałych – również metody zalecane przepisami prawa lub uzgodnione ze zleceniodawcą.