Oparzenia skóry u dzieci

Anna Alaszkiewicz, Marta Babecka,

Agata Falkowska

Kamila Marklik, Mateusz Haręźlak

OPARZENIE

OPARZENIE

Uszkodzenie tkanek w wyniku działania
wysokiej temperatury lub substancji
chemicznych.

Na skutek ciężkich oparzeń powstają zmiany
ogólnoustrojowe zwane chorobą
oparzeniową.

ETIOLOGIA

ETIOLOGIA

Patofizjologia oparzenia wynika z zaburzenia
funkcji skóry:



regulacji utraty ciepła



zachowania płynów ustrojowych



bariery dla zakażeń.

Oparzenie powoduje uwolnienie mediatorów
reakcji zapalnej i czynników wazoaktywnych, a
to prowadzi do zwiększenia przepuszczalności
naczyń kapilarnych, zmniejszenia objętości
osocza i tym samym do zmniejszenia rzutu
serca.

KLASYFIKACJA OPARZEŃ

KLASYFIKACJA OPARZEŃ

Oparzenia klasyfikuje się według kryteriów:

1.

Głębokości oparzenia

2.

Odsetka oparzonej powierzchni ciała

3.

Lokalizacji oparzenia

4.

Skojarzenia z innymi urazami

EPIDEMIOLOGIA

EPIDEMIOLOGIA

Co roku około 1 % (400 000) wszystkich
dzieci ulega oparzeniu, w tym
hospitalizowanych jest około 25 000.



Oparzenia u dzieci występują 2 razy
częściej niż u dorosłych i są drugą
przyczyną zgonów dzieci w wieku 0-4 lat, a
trzecią w wieku 5-15 lat.



Oparzeniu najczęściej ulegają dzieci do 4
roku życia



Najczęstsze są oparzenia wrzątkiem-
stanowią 85% wszystkich oparzeń u dzieci.
Oparzenia płomieniem stanowią 13%.

RODZAJE OPARZEŃ

RODZAJE OPARZEŃ



Termiczne

-gorące płyny (kawa, herbata, woda w czajniku), mechanizm
oblanie lub zanurzenie
-pary
-płomień lub gorące przedmioty (kuchenka gazowa, żelazko)
-nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne



Elektryczne

-prąd zmienny (wysokonapięciowy- 15 tys. volt,
niskonapięciowy- gospod. domowe)
-prąd stały



Chemiczne

-kwasy
-zasady

CIĘŻKOŚĆ OPARZENIA U DZIECI

ZALEŻY OD:

CIĘŻKOŚĆ OPARZENIA U DZIECI

ZALEŻY OD:



Czasu działania czynnika

uszkadzającego skórę



Rozległości rany oparzeniowej



Głębokości rany



Umiejscowienia uszkodzenia



Wieku pacjenta



Obrażeń towarzyszących



Obecności współistniejących chorób

KLASYFIKACJA

OPARZEŃ

KLASYFIKACJA

OPARZEŃ

STOPIEŃ 1

STOPIEŃ 1



Uraz dotyczy powierzchniowej warstwy naskórka.

Może być wynikiem : chwilowego zetknięcia z

gorącym przedmiotem, polania skóry gorącym

płynem lub przedłużonej ekspozycji na

promienie słoneczne.



Skóra jest zaczerwieniona, bolesna, sucha .

Obserwuje się pieczenie i obrzęk.



Oparzenie goi się samoistnie w ciągu kilku dni,

nie pozostawia blizn.



Nie wymaga leczenia szpitalnego jeśli nie

zajmuje więcej niż 10 % powierzchni ciała.

STOPIEŃ 2

STOPIEŃ 2



Uraz dotykający całej grubości naskórka i część
skóry właściwej.



Powstają pęcherze, ból, obrzęk i przeczulica
skóry. Pęcherze mogą samoistnie pękać, ale nie
należy ich przekłuwać (ryzyko infekcji).
Oparzeniu towarzyszy dotkliwy ból.



Czas gojenia zależy od głębokości i rozległości
oparzenia.



Po oparzeniu mogą pozostać niewielkie blizny lub
przebarwienia skóry.



Przeszczepy skóry rzadko są konieczne

STOPIEŃ 3

STOPIEŃ 3



Bardzo poważne oparzenie, obejmuje całą

grubość skóry i niszczy ją nieodwracalnie.



Spowodowane w większości przypadków:

przedłużonym działaniem czynnika parzącego lub

głębokim oparzeniem prądem elektrycznym.



Skóra może być zwęglona, biała, o lekko

brązowym kolorze. Wokół miejsca oparzenia

dochodzi do obrzęku.



W przypadku zniszczenia zakończeń nerwowych

rana może nie boleć.

Oparzenie obejmuje leżące głębiej powięzie,

mięśnie lub kości

PIERWSZA POMOC

PIERWSZA POMOC

W celu ograniczenia rozległości oparzenia należy jak
najszybciej przerwać działanie czynnika termicznego.
Bezpośrednio po zdarzeniu należy:



Zdjąć z dziecka mokrą odzież polaną gorącym płynem.
Jeśli odzież przylega do skóry nie odrywać jej, gdyż można
bardziej uszkodzić skórę.



Zdjąć biżuterię. Jeśli powstaną pęcherze, nie przebijać ich.



Polewać chłodną wodą przez kilka minut, aż do
złagodzenie uczucia pieczenia. Nie należy przykładać lodu!



Przykryć oparzone miejsce czystym opatrunkiem (np.
jałową gazą). Nie stosować domowych sposobów, nie
smarować spirytusem.

PRZEDE WSZYSTKIM TRZEBA ZAPOBIEGAĆ

OPARZENIOM POPRZEZ PRZESTRZEGANIE ZASAD:

PRZEDE WSZYSTKIM TRZEBA ZAPOBIEGAĆ

OPARZENIOM POPRZEZ PRZESTRZEGANIE ZASAD:

•

Zwiększyć nadzór nad dziećmi

•

Usunąć ze środowiska dziecka materiały łatwopalne

•

Nie opuszczać pomieszczenia, w którym jest gorący
przedmiot lub je odpowiednio zabezpieczyć przed dziećmi

•

Przestrzegać ogólnych przepisów przeciwpożarowych

•

Zabezpieczyć gniazdka i przewody elektryczne

•

Podczas kąpieli sprawdzać temperaturę wody, tuż przed
umieszczeniem w niej dziecka

•

Trzymać dziecko z daleka od kuchni

•

Nie używać długich obrusów

•

Nie przyrządzać potraw z dzieckiem na rękach

•

Trzymać dzieci z daleka od ognisk i sztucznych ogni

•

Uważać na wszystko co gorące

OPARZENIA CHEMICZNE

OPARZENIA CHEMICZNE

Do najgroźniejszych chemikaliów należą:
-ługi
-rozpuszczalniki
-kwasy
-zasady
-benzyna
Oparzenia spowodowane tymi substancjami
są trudne do leczenia.

JEŚLI DZIECKO OPARZY SIĘ

ŚRODKAMI CHEMICZNYMI, NALEŻY:

JEŚLI DZIECKO OPARZY SIĘ

ŚRODKAMI CHEMICZNYMI, NALEŻY:



Spłukać dużą ilością chłodnej wody

oparzoną powierzchnię lub ubrane dziecko.
Ostrożnie zdjąć ubranie i przykryć czystym,
najlepiej jałowym opatrunkiem.



Zabezpieczyć środek chemiczny, którym

dziecko się oparzyło.

KONSULTACJI LEKARSKIEJ

WYMAGA:

KONSULTACJI LEKARSKIEJ

WYMAGA:



Oparzenie, które wygląda na głębokie lub

jest rozległe.



Oparzenie buzi, rąk, podeszw stóp,

owłosionej skóry głowy, okolic pachwin.



Oparzenie chemiczne lub prądem

elektrycznym.



Zakażenie rany oparzeniowej.

OCENA CIĘŻKOŚCI OPARZENIA

OCENA CIĘŻKOŚCI OPARZENIA

Lekkie:
oparzenia II° < 10% powierzchni ciała u dzieci
III ° < 5% powierzchni ciała
Średnie:
oparzenie II ° 10 -20% pow. ciała u dzieci
III ° <10% pow. ciała
Wszystkie oparzenia obejmujące ręce, twarz, oczy, uszy,
stopy, krocze.

Ciężkie:
oparzenie II ° > 20% pow. ciała u dzieci
III ° > 10% pow. ciała niezależnie od wieku
oparzenia współistniejące z innymi ciężkimi obrażeniami

POSTĘPOWANIE MEDYCZNE

POSTĘPOWANIE MEDYCZNE



Kontrolować ból



Opanować wstrząs



Leczyć miejscowo ranę



Przekazać do ośrodka specjalistycznego w

przypadku głębokiego oparzenia> 5%
powierzchni ciała, płytszego oparzenia
obejmującego 10% powierzchni lub
poważnego oparzenia szczególnych okolic
ciała

BIBLIOGRAFIA

BIBLIOGRAFIA

1.

„Abc chorób wieku dziecięcego” Redakcja
naukowa R. Rokicka- Milewska, PZWL
2012

2.

„Pediatria” T. Lissauer, G. Clayden,
Redakcja wydania I polskiego A.
Malinowski, wyd. Elsevier Urban&Partner
2012