background image

ZNAKI 

RÓŻNICE 

KULTUROWE

background image

Znak w semiotyce jest to obserwowalny (percypowalny) element 
rzeczywistości, który nie jest istotny ze względu na swoje własne cechy, ale 
na swoją relację do innego elementu rzeczywistości do którego się odnosi.

Znak to nośnik informacji, który funkcjonuje albo w oparciu o naturalną, 
instynktowną wiedzę człowieka wynikającą z jego funkcjonowania w 
środowisku dotyczącą istniejących mechanizmach przyczynowo-skutkowych 
np. dym - znak ognia, gorączka - znak choroby itp. i wtedy nazywamy go 
znakiem naturalnym. Cechą charakterystyczną znaku naturalnego jest brak 
nadawcy - nawet ślad zwierzęcia na piasku nie ma nadawcy sensu stricto
ponieważ zwierzę nie było świadomym autorem komunikatu który wynikałby 
z pozostawionego śladu. Znaki naturalne dzielą się na równoczesne 
(objawy) i nierównoczesne (Ślady – jak wspomniany ślad zwierzęcia, 
informujący o jego obecności w danym miejscu w przeszłości. Zapowiedzi – 
informujące o mającym nastąpić zjawisku np. ciemne chmury jako zapowiedź 
deszczu).

 Znak może też stanowić element lub całość świadomie sformułowanego 
komunikatu - mówimy wtedy o sygnale, który jest intencjonalny, posiada 
nadawcę i odbiorcę oraz funkcjonuje w oparciu o pewną przyjętą, umowną 
konwencję - dlatego też mówimy o znakach konwencjonalnych. Znajomość 
konwencji jest w tym wypadku czynnikiem warunkującym możliwość odbioru 
komunikatu. Np. w europejskim kręgu kulturowym Sowa jest kojarzona z 
mądrością i rozwagą, może być zatem znakiem tych dwóch pojęć. Dla 
Egipcjanina zaś Sowa będzie znakiem śmierci i magii, której należy unikać - 
dlatego bez stosownego objaśnienia może on mieć problemy ze 
zrozumieniem czemu bohaterowie "Chatki Puchatka" słuchają jej rad i darzą 
sympatią, co może rzutować na odbiór skądinąd niewinnego dzieła. 

background image

W dalszej perspektywie znaki konwencjonalne dzielą się na motywowane 
(ikoniczne) i niemotywowane (arbitralne). Ikoniczne opierają się na 
podobieństwie formy znaku oznaczającego i elementu oznaczanego np. znak 
drogowy ostrzegający przed dziećmi mogącymi wtargnąć na jezdnię zawiera 
schematyczne wyobrażenie dwójki dzieci. Z kolei już znak drogowy zakaz 
wjazdu
 nie jest w żaden sposób powiązany formą z treścią komunikatu - przez 
co uznaje się go za znak arbitralny.
Do znaków arbitralnych zaliczamy również symbole - znaki umownie 
zastępujące określone wartości, pojęcia (np "x" i inne oznaczenia liczbowe w 
matematyce, kolory państw na mapach politycznych). Kulturowo symbol 
rozumiemy jako zjawisko (obraz, przedmiot), które odsyła nas do pewnej 
bardziej złożonej części rzeczywistości, która jest trudna do ujęcia w sposób 
bezpośredni. W tym wypadku pomimo całkowitej konwencjonalności 
(umowności) nie można mówić o całkowitej arbitralności - gdyż istnieje 
wyraźny, kulturowy sens danego symbolu, warunkujący powstawanie 
skojarzeń między symbolem, a elementem symbolizowanym bez którego jego 
zrozumienie i prawidłowy odbiór jest niemożliwy. 
Np. dym może być znakiem w komunikacji Indian.

Znakiem w języku (znakiem językowym) nazywamy wszystko w języku, co 
posiada swoje znaczenie – wszystkie jednostki języka mające nierozerwalny 
związek pomiędzy swoją formą oznaczającą a treścią oznaczaną. Związek ten 
jest związkiem umownym wynikającym z konwencji społecznej. Nie jest to 
związek naturalny – jedynie w przypadku nielicznych wyrazów możemy 
mówić o pewnej motywacji formy (zob. np. onomatopeja). Najmniejszym 
znakiem językowym jest morfem, największym – cały tekst.

Znak językowy – wszystko w języku, co ma swoje znaczenie

background image

ZNAKI 

DROGOWE

Znaczenie

Kraj 

Kraj

Ustąp pierwszeństwa 

przejazdu

Polska

Wielka Brytania

Zator drogowy

Polska

Włochy

Śliska jezdnia

Polska

Hiszpania

background image

Znaczenie

Kraj 

Kraj

Ruch okrężny

Polska

Francja

Przejście dla pieszych

Polska

Wielka Brytania

Droga ekspresowa

Polska

Wielka Brytania

ZNAKI 

DROGOWE

background image

ALFABET 

NARODOWY

Zestaw liter i innych, uzupełniających znaków pisma, używany 
dla danego języka lub narodu, ułożony w tradycyjnym, 
ustalonym porządku.

W tym rozumieniu alfabety są różne, choć stanowią warianty 
narodowe tego samego pisma alfabetycznego, gdy posiadają 
własne, odrębne znaki, np. alfabet polski różni się od alfabetu 
niemieckiego, gdyż (zasadniczo) nie używa liter v i q, oraz 
wcale nie używa liter ä, ö i ß, a za to używa liter ą, ł i ź, których 
nie używa alfabet niemiecki. Natomiast alfabet angielski nie 
różni się od poklasycznego alfabetu łacińskiego, gdyż 
(zasadniczo) używa tylko tych samych 26 liter.

W tym znaczeniu mówi się, że alfabety to zamknięte systemy 
pisma – liczba występujących w nich znaków zmienia się bardzo 
rzadko, a zmiany (dodanie znaków, usunięcie znaków) 
prowadzą do powstania nowego alfabetu.

Z licznymi alfabetami narodowymi mamy do czynienia przede 
wszystkim w przypadku pisma łacińskiego i pisma cyrylickiego 
(cyrylicy).

background image
background image

Alfabet łaciński

Alfabet chiński

background image

Alfabet migowy

background image

TOALETY

background image

SZKOŁY

Polska

Australia

background image

Zakaz otwartego ognia i palenia

Droga ewakuacyjna

Zakaz wstępu dla osób nieuprawnionych

NIEMCY A POLSKA

znaki informacyjne 

oraz zakazu:

background image

NIEMCY

znaki stosowane w 

parkach narodowych i 

przyrody

background image

bankoma
t

płatności 
kartą 
kredytową

FRANCJA

znaki informacyjne

płatności 
gotówkow
e

background image

FRANCJA

ideogramy

park regionalny

park narodowy

rezerwat 
przyrody

akweny 
wodne pod 
ochroną

zabytek 
historyczny

Ideogram umowny znak graficzny lub pisemny 
wyrażający określone pojęcie bez użycia liter. 
Ideogramami posługuje się współcześnie pismo 
chińskie, a w starożytności także hieroglify 
egipskie i pismo klinowe. 

background image

WIELKA BRYTANIA

znaki informacji 

turystycznej

drogowskaz w 
kształcie strzały- 
zabytek kolejowy

drogowskaz w kształcie 
strzały- pole 
campingowe z podaną 
odległością

drogowskaz w kształcie 
strzały- trasa turystyczna 
w Anglii

background image

WIELKA BRYTANIA

symbole stosowane na 

znakach turystycznych

zamek 

 

kręgielniamuzeu


lotnict
wa 

boisko 
piłkarski
e

trasa 
rowerow
a

skansen boisko 

do 
krykiet

rezerw
at 
ptaków 

muzeum

plaża

pole 
golfow
e

tor 
wyścigó

motor. 

tor 
narciar
ski

zabytek 

czasów
rzymski
ch

tor
jeździecki

centrum
sportow
e

dobro
kultury

park
przyrod
n.

background image

zabyte
k
budow
n.

WIELKA BRYTANIA

symbole stosowane na 

znakach turystycznych 

c.d.

łowisko

„Anglia”

„Szkocja”

gospod.
hodowlan
e

zoo

park safari

rezerwat
przyrody

park
tematycz
ny

zabytek 
kolejowy

background image

Przykładowe emotikony:

:) uśmiech
;) uśmiech z przymrużeniem oka
:( smutek, zmartwienie
:C duży smutek
;( płacz
:P pokazanie języka
:D szeroki uśmiech
:* pocałunek
:O zdziwienie
:/ grymas niezdecydowania/zniesmaczenia, 
sceptycyzm
:| niezdecydowanie, brak emocji

Emotikon lub emotikonauśmieszek, buźka – złożony ze znaków 
tekstowych wyraz nastroju, używany przez użytkowników Internetu. 
Najczęściej przedstawia symboliczny ludzki grymas twarzy, obrócony 
o 90° w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara, w licznych 
wariantach. Niektóre programy służące do komunikacji automatycznie 
zmieniają emotikony na ich graficzny odpowiednik.

background image

KONIEC

Przygotowały Kamila Nowak oraz Kamila 

Makoś 3TT


Document Outline