Zesztywniające zapalenie
stawów kręgosłupa
Kasia Bernacik gr. I
ZZSK
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
znane jest również jako
choroba Bechterewa
– jest to przewlekły, przeważnie postępujący
proces zapalny, obejmujący stawy krzyżowo-
biodrowe, drobne stawy kręgosłupa,
pierścienie włókniste i więzadła kręgosłupa,
prowadzący do ich stopniowego usztywnienia.
ZZSK występuje 3-4 razy częściej u
mężczyzn niż u kobiet i rozpoczyna się
zazwyczaj między 20 a 30 r.ż.
Etiologia
Etiologia choroby jest nieznana. Uważa
się, że jest predysponowana
genetycznie.
Jednocześnie należy dodać, że jest
brany także pod uwagę czynnik
infekcyjny zwłaszcza tych, które
przebiegają z zakażeniem dróg
moczowych.
Patogeneza
Patogeneza choroby jak do tej pory nie jest wyjaśniona. Wiadomo, że proces
zapalny dotyczy początkowo przyczepów ścięgnistych gdzie powstaje ziarnina. W
miejscach zmienionych chorobowo szybko dochodzi do odkładania sie soli
wapnia, następnie do kostnienia.
Kostnienie pierścieni włóknistych, stawów międzykręgowych i więzadeł
kręgosłupa prowadzi do jego zesztywnienia. Tworzą sie mostki kostne łączące ze
sobą sąsiednie kręgi początkowo w lędźwiowym a potem stopniowo obejmują
kręgosłup piersiowy.
W trzonach kręgów powstaje zanik kostny, niekiedy znaczny. Stan zapalny toczy
się także w stawach biodrowych, w samych kościach, w okostnej, w ścięgnach w
miejscu ich przyczepu do kości (gł. w Achillesie), w tkankach okołostawowych.
Zesztywnienie stawów skroniowo – żuchwowych utrudnia a nawet uniemożliwia
przyjmowanie pokarmów. Występują równie zmiany w mięśniach, których bóle
powodują odruchowy, obronny skurcz, który z czasem utrwala się.
Pojawiają sie zaniki mięsni głównie przykręgosłupowych i obręczy kończyn
górnych.
Charakterystyczna jest tzw. sylwetka narciarza, którą chory przyjmuje dla
równowagi.
Obraz tzw. Kija bambusowego
- Syndesmofity (mosty kostne) - Syndesmofity powstają w dolnych
kręgach piersiowych i górnych kręgach lędźwiowych kręgosłupa. Są
one zwykle obustronne i symetryczne. W zaawansowanych stadiach
choroby zarys kręgosłupa ma wygląd falujący określany jako
"kręgosłup bambusowy" . Syndesmofity można łatwo odróżnić od
osteofitów dzięki smukłej, "eleganckiej" formie oraz pionowym
położeniu.
Sylwetka tzw.
narciarza
Objawy
Wczesne objawy choroby to:
Tępy, głęboki ból w okolicy lędźwiowej
promieniujący do pośladków
Nasilanie bólów w nocy i nad ranem
Bóle obustronne i nasilające sie w
spoczynku
Sztywność kręgosłupa nad ranem.
Wczesne objawy choroby towarzyszące
to:
Uczucie osłabienia
Stany podgorączkowe
Spadek masy ciała
Brak apetytu
Męczliwość
W miarę rozwoju choroby dołączają się objawy:
Bóle kręgosłupa i klatki piersiowej
Nasilanie bólu klatki piersiowej podczas oddychania,
ból promieniuje od kręgosłupa wzdłuż żeber
Zmiana toru oddechowego na brzuszny
Ograniczenie a potem unieruchomienie odcinka
szyjnego kręgosłupa
Zajecie stawów obwodowych w formie ostrego
zapalenia pojedynczego stawu, najczęściej biodrowego,
kolanowego, skokowego
Ból i obrzęk okolicy stawów mostkowo – obojczykowych
Bóle piet.
1. Kręgosłup prawidłowy
2. Kręgosłup w ZZSK
LECZENIE
Leczenie ZZSK jest leczeniem
kompleksowym na które składa się:
Farmakoterapia
Kinezyterapia
Fizykoterapia
Leczenie operacyjne
Leczenie – cele:
●
zmniejszenie bólu i sztywności
●
przywrócenie prawidłowej ruchomości
kręgosłupa, bioder i klatki piersiowej
●
utrzymanie prawidłowej postawy
●
ograniczenie rozwoju kalectwa
●
zapobieganie i odpowiednie leczenie
powikłań
KINEZYTERAPIA
Rehabilitacja ogólno – kondycyjna w ZZSK jest
ukierunkowana na:
wzmocnienie prostowników grzbietu, stawów
kolanowych, stawów biodrowych, karku
ćwiczenia oddechowe, w pierwszej fazie choroby
angażujące tor piersiowy i poprawiające ruchomość
klatki piersiowej, w drugiej fazie choroby ćwiczony jest
już tylko tor brzuszny
wzmacnianie mięsni w systemie bloczkowo –
ciężarkowym lub na atlasie oraz ćwiczenia
izometryczne, głównie chodzi tu o prostowniki grzbietu
i mięsnie brzucha, prostowniki stawów biodrowych,
mięsnie ściągające łopatki.
FIZYKOTERAPIA
Przeciwbólowa i przeciwzapalna:
ciepło, światłolecznictwo,
prądy diadynamiczne i jontoforeza,
borowina, kąpiele siarczkowo – siarkowodorowe,
kąpiele solankowe, kąpiele radonowe.
W pierwszym okresie choroby duże opóźnienie w
postępie dają ultradźwięki na stawy biodrowo –
krzyżowe, łaźnia parowa, gorące kąpiele, parafina
na kręgosłup, masaż ręczny i podwodny.
BADANIE
Badamy:
1) zachowanie się krzywizn kręgosłupa,
2) ruchomość kręgosłupa,
3) napięcie mięśni przykręgosłupowych,
4) rozszerzalność klatki piersiowej i
pojemność życiową płuc,
5) Badanie RTG ( bądź TK)
BADANIE
W badaniu przedmiotowym stwierdza się:
Zniesienie lordozy lędźwiowej
Pogłębienie kifozy piersiowej
Bolesność w stawach krzyżowo biodrowych
Przesuniecie łopatek i barków do przodu
Pogłębienie lordozy szyjnej
Głowa przesunięta do przodu w skłonie w tył
Zawężenie kręgu widzenia na skutek ograniczenia
ruchomości kręgosłupa, chory obraca sie całym ciałem
Klatka piersiowa spłaszczona
Tendencja do usztywnienia w pozycji skłonu w przód.
Zmiany radiologiczne występują w stawach
krzyżowo biodrowych, w kręgosłupie i w
miejscu przyczepu ścięgien w miednicy i kości
piętowej.
Wczesne zmiany radiologiczne pojawiają się w
stawach krzyżowo-biodrowych , zawsze są
obustronne, symetryczne, chociaż początkowo
może występować minimalna asymetria.
Schemat zmian w stawach krzyżowo-biodrowych w ZZSK
a) stawy prawidłowe,
b) nadżerki na powierzchniach kości,
c) zarośnięcie szpar stawowych.
BADANIE RUCHOMOŚCI
KRĘGOSŁUPA
Odc.
Kręgosłu
pa
Metoda pomiaru
Wartoś
ci
prawid.
Szyjny
odległość brody od dołka jarzmowego przy skłonie do
przodu
odległość potylicy od podłoża w pozycji leżącej
0
0
Piersiowy
(objaw
Otta)
w pozycji stojącej zaznaczyć wyrostek kolczysty VII
kręgu szyjnego i punkt położony o 30 cm niżej;
porównać tę odległość z odległością tych punktów przy
skłonie do przodu
3 cm
Piersiowy i
lędźwiowy
w najgłębszym skłonie do przodu zmierzyć odległość
palców od podłogi
0
Lędźwiowy
(objaw
Schobera)
w pozycji stojącej zaznaczyć wyrostek kolczysty V
kręgu lędźwiowego i punkt położony o 10 cm wyżej;
powtórzyć pomiar odległości między punktami w
skłonie do przodu
4,5 cm
Zestaw podstawowych
ćwiczeń
1.
Leżenie na
plecach. Oba
kolana zgięte.
Stopy leżą na
podłodze.
2. Podnieś biodra
tak wysoko jak to
tylko możliwe.
Trzymaj tak przez 5
sekund i opuszczaj
powoli.
Leżenie na plecach. Oba
kolana zgięte. Stopy leżą na
podłodze.
Dotknij podbródkiem piersi i
ręce wyprostuj w kierunku
kolan.
Unieś głowę i ramiona.
Wyprostowanymi rękami
dotknij kolan i połóż się
spowrotem.
Leżenie na plecach, ręce pod głową, głęboki
wdech z uwypukleniem klatki piersiowej,
następnie powolny wydech.
Leżenie na plecach, przenoszenie nóg
zgiętych i złączonych w kolanach w prawo i
w lewo.