RODZAJE

ĆWICZEŃ W

KINEZYTERAPII

ĆWICZENIA
ROZLUŹNIAJĄCE



Mają na celu przez ułożenie ciała i
określone ruchy zmniejszenie napięcia
mięśniowego.



Cel-umiejętność świadomego rozluźniania.



Wskazania-przed i w czasie wykonywania
ćwiczeń leczniczych.



Wyróżnia się rozluźnienie ogólne i
miejscowe.



Rozluźnieniu ogólnemu sprzyjają spokojna
atmosfera, unikanie pośpiechu, miły ton
głosu, przyjemna muzyka i ćwiczenia
oddechowe.

ĆWICZENIA
ODDECHOWE



Cel-nauczenie prawidłowego oddychania,
prawidłowy rozwój klatki piersiowej,
zwiększenie wydolności.



Wskazania-wykonuje się je podczas ćwiczeń
leczniczych, przed i po zabiegach
chirurgicznych i w chorobach układu
oddechowego.



Przeciwwskazania-ostry okres chorób układu
oddechowego i krążenia.



Ważna jest pozycja wyjściowa. Pracę przepony
ułatwia pozycja stojąca, półsiedząca, siedząca.
Utrudniają leżenie tyłem i pozycja siedząca z
pochyleniem tułowia w przód.

ĆWICZENIA BIERNE



Wszelkie ruchy wykonuje kinezyterapeuta, pacjent
świadomie rozluźnia mięśnie.



Cel-niedopuszczenie do zrostów w stawach, przykurczów
torebki stawowej, mięśni i ścięgien, ułatwienie krążenia
krwi i chłonki, zapobieganie odleżynom, zachowanie
czucia proprioceptywnego, pamięci ruchowej.



Wskazania-porazenia i niedowłady wiotkie i spastyczne,
stany po unieruchomieniu (dlugotrwałym) kończyn,
początkowy okres uruchamiania stawu, choroby układu
krążenia w których wysiłek jest niewskazany.



Przeciwwskazania-ostry stan zapalny stawu, tkanek
okołostawowych i żył, gorączka.



Wykonanie- tempo wolne i rytmiczne, każdy ruch
powtarza się 20-30 razy, ćwiczy się 1-2 razy dziennie.

ĆWICZENIA WSPOMAGANE-
PROWADZONE



Kinezyterapeuta prowadzi ruch
odciążając kończynę, chory współdziała
na miarę możliwości.



Cel-wzmacnianie mięśni przez
ułatwienie im pracy, odtwarzanie i
utrwalanie w pamieci wzorcow
ruchowych przy niedowładach.



Wskazania-osłabienie siły mięśniowej.

ĆWICZENIA
SAMOWSPOMAGANE



Chory wykonując ruch jedną kończyną wspomaga
wykonanie ruchu w stawach drugiej kończyny,
zwiększając zakres. Autoredresja.



Cel-zwiększenie zakresu ruchu w stawach, uzyskanie
rozluźnienia nadmiernie napiętych mięśni.



Wskazania-ograniczenie ruchu w stawach, przygotowanie
do ćwiczeń czynnych wolnych, przygotowanie do redresji
wykonywanej przez fizjoterapeutę.



Wykonywanie-najlepiej w Uniwersalnym Gabinecie
Usprawniania Leczniczego. Przeciętnie 30 powtórzeń.



Na ćwiczoną kończynę zakłada się podwieszki z linką
biegnącą przez bloczek kierunkowy. Ruch jednej kończyny
powoduje ruch drugiej. Od odpowiedniego zawieszenia
bloczka zależy płaszczyzna ruchu.

REDRESJE CZYLI
ROZCIĄGANIA



Ćwiczenia i inne sposoby znoszące przykurcz
tkanek miękkich okołostawowych lub mięśni.



Cel-zniesienie ograniczenia ruchu w stawie
wynikającego z przykurczu tkanek miękkich.



Wykonanie-stosuje się zasadę dźwigni.
Kinezyterapeuta rozciąga przykurczone tkanki siłą
własnych mięśni. Stabilizacja bliższego odcinka
stawu. Odciąga się kosci tworzące staw. Po
każdym ruchu wraca się do pozycji wyjściowej.



Przeciwwskazania-ostry stan zapalny stawu i
okolicznych tkanek, mięśni, ostry okres chorób
układu oddechowego i krążenia, gorączka, cieżki
stan ogólny, odwapnienie kości, morfologiczne
zmiany w kościach.

ĆWICZENIA
IZOMETRYCZNE



Polegają na czynnym napinaniu mięśni bez
zmiany długości włokien. Nie powodują
ruchów w stawach.



Cel-przeciwdziałanie zanikom mięśni,
uzyskanie przyrostu masy i siły, utrzymanie
aktywności mięśni w unieruchomionych
odcinkach.



Wskazania-unieruchomienia, zaniki mięśni,
przypadki gdy ruch w stawie jest
niewskazany.



Wykonanie- z pomocą kinezyterapeuty, potem
bez. Skurcz trwa 10s, odpoczynek 5. Robi się
6-10 powtórzeń.

ĆWICZENIA CZYNNE W
ODCIĄŻENIU



Polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchów w
stawach w odciążeniu.



Cel-przeciwdziałanie zanikom mięśni, wzrost siły,
zapobieganie przykurczom wstawach i podnoszenie
zakresu ruchu.



Wskazania-zaniki i znaczne osłabienie siły mięśni,
słaby zrost kostny, zmiany chorobowe powierzchni
stawowych.



Przeciwskazania-ostry stan zapalny stawu, tkanek
okołostawowych i żył, gorączka.



Wykonanie-odciążenie przez podwieszenie kończyny,
zmniejszenie tarcia o podłoże, zanurzenie w wodzie,
podtrzymywanie kończyny przez fizjoterapeutę.



Cwiczy się raz dziennie.

ĆWICZENIA CZYNNE W
PODWIESZENIU



Podwieszenie osiowe-punkt zawieszenia
chorej kończyny prostopadle nad osią
ruchu. Ruch odbywa się w płaszczyźnie
poziomej wokół osi pionowej, przy
pełnym odciążeniu i zrównoważeniu
kończyny.



Ćwiczenia trwają 2 do 5 minut. Tępo
zależy od siły pacjenta. Ruch zaczyna
się od momentu bezwładności kończyny.

ĆWICZENIA CZYNNE W
PODWIESZENIU



Podwieszenie pozaosiowe-punkt
zaczepienia lienk połączonych z
podwieszkami jest poza osią ruchu.



Daje to pełne odciążenie kończyny, bez
zrównoważenia. Ruch odbywa się po
wycinku koła z elementem wznoszenia
(utrudnione) i opadania (ułatwione).

ĆWICZENIA CZYNNE W
ODCIĄŻENIU Z OPOREM



Umożliwiają słabym mięśniom wykonywanie
ruchu i pokonywanie nieznacznego oporu.
Można dawkować opór, tak najszybciej rośnie
siła mięśni.



Cel-uzyskanie przyrostu siły.



Przeciwwskazania-ostry stan zapalny stawu i
mięśni.



Wykonanie-Kończynę odciąża się podwieszajac
osiowo. Zakłada się mankiet, połączony z
ciężarkiem, z linką biegnącą przez bloczek
kierunkowy (ściana) i bloczek dodatkowy
(sufit).



Tempo zależy od siły mięśni.

ĆWICZENIA CZYNNE
WOLNE



Pacjent pokonuje samodzielnie cieżar
ćwiczonego odcinka ciała, bez przyborów.



Cel-zwiększenie siły i wytrzymałości grupy
mięśni, poprawa koordynacji, utrzymanie i
zwiększenie zakresu ruchów w stawach.



Wykonanie-choremu należy dokładnie
objaśnić czynności. Zaczyna się od ćwiczeń
łatwych, w pozycjach izolowanych, 2-3
powtórzenia jednego ćwiczenia. Stopniowo
zwiększa się ilość, dochodząc do 15 minut.



Można je wykonywać zespołowo w
odpowiedniej grupie.

ĆWICZENIA WOLNE Z
OPOREM



Pokonuje się siłę zewnętrzną
przeicwdziałającą wykonaniu ruchu.



Cel-uzyskanie przyrostu siły i wytrzymałosci
mięśni.



Wskazania-osłabienie mięśni.



Wykonanie-należy ustalic ilość powtorzeń i
opór. By uzyskać siłę powoli się ćwiczy, mało
powtorzeń, duży ciężar. By uzyskać
wytrzymałosć-odwrotnie.



Wykonanie-w wodzie, przeciw sile
fuzjoterapeuty, w UGUL-u, z kolumną
przyścienną, ze sprężyną, piłką lekarską, itd.