Ciążowa choroba
trofoblastyczna

Dr n. med.
Lech Podciechowski

III Katedra Ginekologii i Położnictwa

Uniwersytetu Medycznego



tło genetyczne (patologia komórki
jajowej)



duża ilość karotenu w diecie



palenie papierosów (4x)



występowanie rodzinne



działanie herbicydów (defoliantów)



działanie broni biologicznej na
mężczyzn

Etiologi
a

Objawy



zaburzenia miesiączkowania



krwawienie (73-97%)



niedokrwistość (50%)



macica większa niż czas
zatrzymania miesiączki



niepowściągliwe wymioty



objawy hyperthyreozy



przebieg bezobjawowy (2%)

Ultrasonografia



obraz „zamieci śnieżnej”



brak obecności płodu



brak obecności prawidłowej
kosmówki
i łożyska



brak worka i płynu owodniowego



występowanie torbieli
tekaluteinowych

Diagnostyka



wysokie stężenie beta
podjednostki HCG



nadmiernie powiększona macica



krwawienie



rak kosmówki 100 razy więcej
HCG niż w ciąży prawidłowej

Badanie histopatologiczne



zaśniad groniasty całkowity



zaśniad groniasty częściowy

Zaśniad groniasty
całkowity



makroskopowo - różowe pęcherzyki
zebrane w połączone grona



brak elementów płodu i błon
płodowych pozałożyskowych



w 92-98% kariotyp 46 XX



materiał genetyczny jest w całości
pochodzenia ojcowskiego

Zaśniad groniasty
częściowy



makroskopowo obraz nie
charakterystyczny



warunkiem rozpoznania jest
obecność:



błon płodowych pozałożyskowych



fragmentów sznura pępowinowego



lub płodu

Czynniki prognostyczne rozwinięcia
się przetrwałej choroby
trofoblastycznej

Leczenie zaśniadu
groniastego



wlew kroplowy z oksytocyny



znieczulenie ogólne



rozszerzenie kanału szyjki



odessanie zaśniadu z macicy



wyłyżeczkowanie (skrobanie ścian
macicy)!

Czynniki ryzyka przejścia
zaśniadu w proces złośliwy



stężenie Beta hCG > 100 000



nadmierne powiększenie macicy



średnica torbieli > 6 cm



stan przedrzucawkowy



objawy nadczynności tarczycy



wiek > 40 lub < 20 lat



przebyta uprzednio ciąża
zaśniadowa

Kontrola po leczeniu
zaśniadu



Antykoncepcja



Beta hCG

co 7-14 dni przez pierwsze 2

miesiące

co miesiąc do 6 miesięcy
co 2 miesiące do roku



Badanie ginekologiczne



RTG klatki piersiowej



USG miednicy mniejszej

Rak kosmówki
(Chorioncarcinoma)



50% po zaśniadzie
groniastym



25% po poronieniu



22% po porodzie



3% po ciąży ektopowej

Objawy raka kosmówki



krwawienie



objawy przerzutów



płuca (duszność, kaszel i krwioplucie)



OUN (padaczka, psychoza, bóle głowy, objawy
wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego,
zaburzenia widzenia)



„nieoczekiwane, niezwyczajne i dziwne
dolegliwości u kobiety w wieku rozrodczym
zawsze powinny być rozważane jako objawy
raka kosmówki”

Badania w raku kosmówki



HCG jest wybitnie podwyższone
(stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym
jest 60x > niż we krwi- wyższe stężenie
wskazuje na przerzuty do mózgu)



USG co 14-21 dni



RTG klatki



CT głowy, kl. piersiowej oraz j.
brzusznej

Punktowy system oceny
czynników prognostycznych wg.
WHO



<= 4 punkty
choroba o małym ryzyku



5 - 7 punktów
choroba o średnim nasileniu



>= 8 punktów
choroba o dużym nasileniu

Klasyfikacja wg. FIGO

Od 1991 r. FIGO uwzględnia
tylko 2 czynniki ryzyka:



stężenie Beta HCG

> 100 000

mIU/ml



czas trwania choroby
(od zakończenia ostatniej ciąży)
dłuższy niż

6 miesięcy

Klasyfikacja wg. FIGO

I st.

Choroba ograniczona do macicy

II st.

Choroba ograniczona do narządów

płciowych

III st.

Przerzuty do płuc

IV st.

Inne umiejscowienie przerzutów

Leczenie

Do podjęcia leczenia nie

jest konieczne

potwierdzenie

histopatologiczne,

szczególnie gdy

występują trudności w

uzyskaniu materiału

Terapia monolekowa



Metotreksat 20-25 mg i. m.
przez 5 kolejnych dni



Daktynomycyna 10-12 mg/kg
i.v. przez 5 kolejnych dni



Metotreksat 1 mikrog/kg i.m.
1, 3, 5 i 7 dniu, kwas foliowy
0.1 mg/kg w 2, 4, 6, 8 dniu

Leczenie operacyjne-

panhysterectomia

„Największym czynnikiem

ryzyka

dla chorej na rozrosty

i nowotwory trofoblastu

jest być leczoną w ośrodku

bez doświadczeń w zakresie

guzów trofoblastu i

chemioterapii

oraz bez możliwości

oznaczania

beta HCG

metodą ilościową.”