2011-12-19
BADANIE OGÓLNE KAA
U
Iwona Bil-Lula
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii klinicznej
SKA
AD KAA
U PRAWIDA
OWEGO
l� resztki pokarmowe (skrobia, tłuszcze, włókna mięsne i roślinne)
l� wydzieliny ściany jelita cienkiego, grubego, żołądka,
wątroby, trzustki
l� złuszczony nabłonek jelitowy
l� wydzieliny przewodów żółciowych
l� szczątki leukocytów, erytrocytów
l� bakterie (50% masy kałowej)
l� elektrolity i woda
Średnio 150 g / dobę
1
2011-12-19
POBRANIE PRÓBKI DO BADANIA
l� Na 2-3 dni przed pobraniem próbki do badania pacjent powinien
pozostać na diecie ogólnej lub bezmięsnej.
l� Kał (50-100g) należy pobrać do jednorazowego pojemnika
polipropylenowego, po czym należy dokładnie go zamknąć aby
uniknąć odparowania wody i zmniejszenia masy kału.
l� Oddany stolec nie powinien mieć kontaktu z wodą z toalety,
moczem (całkowicie opróżnić pęcherz moczowy przed oddaniem
kału), papierem toaletowym i innymi zanieczyszczeniami.
l� Do badań mikrobiologicznych konieczne jest pobranie materiału do
STERYLNEGO POJEMNIKA!!!!
l� Ze względu na niejednorodność kału w celu wykrycia obecności
pasożytów zaleca się co najmniej 3-krotne badanie kału w
odstępach kilkudniowych (w ciągu 10 dni).
l� Do badań ilościowych kał należy zbierać co najmniej przez trzy dni.
l� Kał powinien zostać zbadany w czasie nie dłuższym niż 12 godz. od
pobrania (2-8�C)
BADANIE KAA
U
1.BADANIE OGÓLNE KAA
U
q� Badanie makroskopowe
q� Badanie właściwości chemicznych
q� Badanie mikroskopowe
2. BADANIE W KIERUNKU PASOŻYTÓW
3. BADANIE MIKROBIOLOGICZNE
4. OCENA ILOŚCI BIAA
KA ORAZ TA
USZCZÓW
2
2011-12-19
BADANIE MAKROSKOPOWE
Oceniając kał makroskopowo należy kilka grudek kału wymieszać z wodą destylowaną i
mieszaninę przenieść na szalkę Petriego, którą należy ustawić na czarnym tle i po opadnięciu
osadu oglądać elementy widoczne gołym okiem, pod lupą i z użyciem igły preparacyjnej.
1) ILOŚĆ
l� 150-200 g/ dobę
l� ilość zależna od diety
q� wzrost ilości (dieta roślinna, stolce tłuszczowe, zapalenia jelit, trzustki, biegunki)
q� mała ilość kału (przewlekłe zaparcia, głodówka)
2) KSZTAA
T I SPOISTOŚĆ (stały, mazisty, papkowaty, półpłynny, płynny)
l� prawidłowo miękkie, walcowate twory o średnicy ok. 2,5 cm
l� stolce zbyt twarde (zaparcia nawykowe-atonia mięśniówki j. grubego)
l� stolce w postaci kulek, scybala (zaparcia skurczowe)
l� kał taśmowaty (zwężenia j. cienkiego z powodu nowotworu, blizny itp.)
l� kał papkowaty, płynny (środki przeczyszczające, biegunki)
l� kał flotujący (nietolerancja laktozy, stolce tłuszczowe)
l� kał spieniony i flotujący (duża zawartość gazów w masie kałowej)
BADANIE MAKROSKOPOWE
l� BARWA (od jasnobrązowej do ciemnobrązowej  STERKOBILINA,
UROBILINA, MEZOBILINA)
Zmiany zabarwienia:
- barwa jasnożółta (dieta mleczna)
- barwa ciemnoszara (spożycie dużej ilości kakao lub czekolady)
- barwa czerwonawa lub czarna (duża zawartość owoców w diecie, krwawienie z dolnych
odcinków przew. pokarm., buraki, podanie bromosulfoftaleiny)
- barwa zielonkawa (szpinak, jarzyny zawierające chlorofil)
- zmienne zabarwienie pochodzące od leków (kalomel, Fe, Bi, prontosil itp)
- stolec czarny, smołowaty (krwawienie z górnych odcinków przew. pokarm, podanie węgla leczniczego,
Fe, Bi, głód)
- stolec blady, gliniasty  acholiczny (żółtaczka mechaniczna, podanie siarczanu baru
jako środka kontrastowego)
3
2011-12-19
BADANIE MAKROSKOPOWE
ZAPACH
l� zapach stolca pochodzi od związków aromatycznych (indolu i
skatolu powstających z rozpadu Trp pod wpływem bakterii
gnilnych)
l� kał zjełczały (fermantacja węglowodanów)
l� zapach bardziej ostry przy diecie białkowej
l� kał bezwonny (dieta mleczna)
BADANIE MAKROSKOPOWE
ŚLUZ
(prawidłowo nie występuje, lub w ilości nie widocznej)
Zwiększona zawartość śluzu:
l� nieżyt jelita (głównie grubego)
l� gruz
lica jelit
l� czerwonka bakteryjna
l� nowotwory złośliwe
l� bardzo duża ilość w postaci błon stanowiących
odlew jelita (błoniasty nieżyt jelita grubego)
l� śluz wymieszany z kałem (pochodzi z j. cienkiego)
l� śluz wydalany obok kału (z j. grubego/odbytnicy)
4
2011-12-19
INNE ELEMENTY
l� Należy zwrócić uwagę na pęczki włókien mięsnych, fragmenty tkanki łącznej,
tkanki roślinne
l� ropa (np. nowotwory okrężnicy i odbytu)
l� krew (krwawienie z przewodu pokarmowego)
l� kamienie żółciowe (składają się z cholesterolu, bilirubiny i soli wapnia, lżejsze
od wody)
l� kamienie trzustkowe (fosforan wapnia, cięższe od wody)
l� kamienie kałowe (jądro stanowi masa kałowa na której osadziły się
nierozpuszczalne sole, np. fosforan amonowo-magnezowy, siarczan wapnia)
l� pasożyty jelitowe
BADANIE WA
AŚCIWOŚCI
CHEMICZNYCH
1. pH
2. krew utajona w kale
3. barwniki żółciowe
4. białko
5. ocena zawartości tłuszczów (jakościowo lub poprzez ocenę
wydalania Tg znakowanych radioizotopami)
5
2011-12-19
BADANIE WA
AŚCIWOŚCI
CHEMICZNYCH
ODCZYN (pH 6,9-7,2)
Wpływ diety:
- zasadowy (dieta białkowa, mięsna)
- kwaśny (wzmożona fermantacja przy diecie węglowodanowej,
brak enzymów trzustkowych, dieta jarska, tłuszczowa)
Badanie: grudkę kału wielkości ziarna grochu rozetrzeć z wodą
dest. ok. 2 ml rozcieńczony kał nanieść na papierek wskaz
nikowy
pH
KREW UTAJONA W KALE
l� najwcześniejszy marker raka okrężnicy/odbytnicy, polipów okrężnicy
l� zaleca się coroczne badanie przesiewowe u osób po 50 r.ż.
l� nie zaleca się wykonywania testów na krew utajoną:
q� podczas menstruacji,
q� w trakcie leczenia stomatologicznego,
q� gdy krwawienie może być skutkiem przyjmowania leków, np. aspiryna, żelazo, prep.
fenylobutazonu, indometacyna
PRZYGOTOWANIE PACJNETA DO BADANIA
l� Na 1-2 dni przed wykonaniem badania pacjent powinien pozostawać na diecie bezmięsnej
z wyeliminowaniem wszystkich pokarmów zawierających substancje peroksydazo-podobne
(buraki, chrzan, pomidory, banany, zielone warzywa) . Na 3 dni przed badaniem nie należy
spożywać kaszanki, tatara itp.
l� Należy wyeliminować leki zawierające Fe, Br, fenulobutazon, aspirynę, wit.C
l� Pacjent pobiera próbki z kilku miejsc stolca (co najmniej 2)
6
2011-12-19
KREW UTAJONA W KALE
Metody:
l� Próba piramidonowa (Hb w obecności nadtlenku wodoru utlenia piramidon z utworzeniem
barwnej pochodnej)
l� Test z żywicą gwajakolową np. Quick-Cult (bibuła nasączona żywicą gwajakolową. Hb
(głównie jej frakcja zwana hematyną) wykazuje aktywność pseudoperoksydazową utleniając
kwas ą- gwajakolowy (pochodna fenolowa) w obecności H2O2)
ż�
Czułość 2-13 mg/g kału
l� Mała swoistość testu
l� Test immunochemiczne np. FOB (Hydrex); (p-ciała monoklonalne przeciwko ludzkiej Hb;
lub albuminie; wysoka czułość (0,03 mg/g stolca) i swoistość testu; brak konieczności
stosowania restrykcji dietetycznych )
Wynik ujemny Wynik dodatni
HemoQuant (test wykrywający fluoryzujące porfiryny, powstające po konwersji Hb do fluoryzujących
porfiryn- uwzględnia tę formę w jelicie)
Test Apta
l� Odróżnienie krwi płodowej (HbF oporna na działanie zasad) od krwi matczynej (HbA) w
kale i/lub wymiocinach noworodka
l� Zdiagnozowanie vasa previa
l� Ocena występowania przecieku płodowego
Wykonanie:
1. Próbkę kału/wymiocin/krwi z krwotoku poddać hemolizie pod wpływem wody
2. Próbkę odwirować
3. Supernatant rozdzielić do dwóch próbówek (badana/kontrola)
4. Do próbki badanej dodać 1 ml 1% NaOH na każde 5 ml supernatantu. Po upływie 2 min
odczytać wynik.
5. Zmiana zabarwienia supernatatntu z różowawej na brązową świadczy o denaturacji krwi
matczynej. Brak zmiany zabarwienia potwierdza obecność HbF.
7
2011-12-19
BADANIE WA
AŚCIWOŚCI
CHEMICZNYCH
STERKOBILINA/BILIRUBINA (produkt przemian bilirubiny wydzielanej wraz z żółcią
do przewodu pokarmowego)
* Próba wykonywana głównie przy odbarwieniu kału
Wykrywanie, metoda Schmidta:
sterkobilina + sublimat (HgCl2) czerwone zabarwienie
bilirubina + sublimat zielone zabarwienie
Grudkę kału wielkości ziarna grochu umieścić w płaskim naczyniu
szklanym. Do naczynia dodać niewielką ilość nasyconego r-ru sublimatu i
rozetrzeć kał w roztworze. Inkubacja 24 godz. w temp pok. lub 30 min w
37�C.
BADANIE WA
AŚCIWOŚCI
CHEMICZNYCH
CIAA
A BIAA
KOWE
l� Fizjologicznie w kale nie są obecne ani białko ani produkty jego wstępnej degradacji
Próba Tribouletta
Odczynnik Tribouletta ( zaw. HgCl2) rozpuścić w mieszaninie kwasu octowego i wody. Grudkę kału rozetrzeć z 20 ml
wody, przesączyć i przesącz dopełnić wodą do 30 ml. Rozlać do 2 próbówek. Do jednej dodać odczynnika Tribouletta a
do drugiej wody jako kontroli. Pozostawić do następnego dnia. W przypadku obecności ciał białkowych pojawią się
brunatny osad i przejrzysty nadsącz.
Obecnie do oceny utraty jelitowej białka wykorzystuje się ocenę stężenia ą1-antytrypsyny
(białko oporne na działanie proteaz jelitowych) lub klirens ą1-AT.
masa stolca (g/dobę) x stęż. ą1-AT w stolcu (mg/100 g)
Klirens ą1-AT (ml/24 h)=
stęż. ą1-AT w surowicy (mg/dl)
Wartości prawidłowe: Klirens ą1-AT<35 ml/24 godz.
Stężenie ą1-AT < 0,4 mg/g stolca
8
2011-12-19
BADANIE WA
AŚCIWOŚCI
CHEMICZNYCH
OZNACZANIE TA
USZCZU W KALE (Wartość prawidłowa: <7 g/24 godz.)
l� Metoda miareczkowania kw. Tłuszczowych (saponifikacja) (Van der Kamer JH, 1949):
- przekształcenie tłuszczy obojętnych w mydła przy użyciu KOH
- Dodanie HCl powoduje przejście mydeł w kwasy tłuszczowe
- Dodanie etanolu oraz eteru, oraz NaCl i alk.etylowego prowadzi d o ekstrakcji kw.
tłuszczowych
- Kwasy tłuszczowe w warstwie eterowej są następnie miareczkowane zasadą w obecności
wskaz
nika (bł. tymolowy)
l� Metoda grawimetryczna (ekstrakcja, suszenie i ważenie tłuszczu)
l� Ocena ilości tłuszczu znakowanego izotopami
y
ródło:
1) Nieprawidłowe trawienie (niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki, niedobór kwasów
żółciowych)
2) Nieprawidłowe wchłanianie (choroby jelita cienkiego)
BADANIE MIKROSKOPOWE
W probówce rozetrzeć grudkę kału z wodą dest. aby uzyskać jednolitą
zawiesinę. Wykonać 4 preparaty:
1. Preparat przeglądowy (1 kroplę zawiesiny przenieść na szkiełko
podstawowe, przykryć szkiełkiem nakrywkowym). Ocenić resztki pokarmowe,
elementy tkanki łącznej, śluz i twory krystaliczne
2. Preparat do wykrywania włókien mięsnych i leukocytów:
(do 1 kropli zawiesiny kału dodać 1 kroplę 30% kwasu octowego, sporządzić
preparat). Do barwienia leukocytów stosuje się błękit metylenowy lub barwnik
Wright`a (błękit alcjanu)
3. Preparat do wykrywania niestrawionego tłuszczu
(do 1 kropli zawiesiny kału dodać 1 kroplę nasyconego r-ru Sudanu III w 70%
alkoh. Etylowym, Sudan IV, czerwień olejowa O. Krople tłuszczu zabarwiają
się na czerwono)
4. Preparat do wykrywania skrobi
do 1 kropli zawiesiny kału dodać1 kroplę płynu Lugola (skrobia barwi się na
kolor fioletowy lub niebieski a częściowo rozłożona na czerwono (dekstryny))
9
2011-12-19
BADANIE MIKROSKOPOWE
W badaniu mikroskopowym należy ocenić resztki pokarmowe, kryształy, komórki.
RESZTKI POKARMOWE:
SKROBIA (wykrycie dużej liczby ciałek
skrobiowatych zabarwionych na filetowo lub
niebiesko z koncentrycznym uwarstwieniem
dowodzi niedostatecznego trawienia
węglowodanów.)
Prawidłowo: w diecie mieszanej kał zawiera
pojedyncze ziarna skrobi.
Występowanie większej ilości skrobi może być
rezultatem przyśpieszonego pasażu
węglowodanów w jelicie lub zaburzonego
wydzielania amylazy.
BADANIE MIKROSKOPOWE
WA
ÓKNA MI
SNE (drobne owalne lub walcowate twory o żółtawym lub brunatnym
zabarwieniu, należy zaznaczyć czy są zupełnie czy częściowo nie strawione)
l� Włókna zupełnie nie strawione - wykazują widoczne poprzeczne prążkowanie,
brzegi ostro ścięte pod kątem 90�
l� Włókna częściowo strawione - nie wykazują prążkowania i mają zaokrąglone brzegi
Prawidłowo: w diecie mieszanej kał zawiera
niewielka ilość włókien mięsnych z
zatartym prążkowaniem
10
2011-12-19
BADANIE MIKROSKOPOWE
TKANKA A

CZNA (wyglądem podobna do pasm śluzu,
bardziej wyraz
ne kontury, brak przejrzystości,
po dodaniu kwasu octowego wyraz
ne uwarstwienie
i prążkowanie, szarobiałe).
q� Występują w upośledzeniu trawienia żołądkowego
Prawidłowo: w diecie mieszanej kał zawiera
niewielką ilość fragmentów tkanki łącznej
WA
ÓKNA SPR
ŻYSTE (pojedynczo lub w skupiskach,
ostry zarys, silnie łamiące światło)
q� brak znaczenia diagnostycznego
BADANIE MIKROSKOPOWE
TA
USZCZE
l� TA
USZCZ OBOJ
TNY- TG (Mniejsze lub większe kulki silnie
łamiące światło, zabarwione Sudanem III przyjmują barwę
czerwono-różową).
l� KWASY TA
USZCZOWE (mogą po wybarwieniu Sudanem III
na pomarańczowo przyjmować kształt drobnych kłaczków;
mogą również się nie wybarwiać i występować w postaci
wiązek igieł przypominających kryształy).
l� Po dodaniu kwasu octowego na szkiełko i podgrzaniu
preparatu, dochodzi do hydrolizy mydeł. Ocena tłuszczu
całkowitego (TG i kwasów tłuszczowych)
q� obecność dużej ilości tłuszczów może świadczyć o
zaburzeniach wydzielania trzustkowego i/lub o upośledzonym
odpływie żółci do dwunastnicy.
Prawidłowo: kał w diecie mieszanej zawiera <60 kuleczek
Tłuszczowych wpw/HPF. Kał dobowy może
zawierać do 6 g tłuszczu.
11
2011-12-19
BADANIE MIKROSKOPOWE
KRYSZTAA
Y
l� fosforan amonowo-magnezowy
l� szczawian wapnia (dieta roślinna)
KRYSZTAA
Y
l� kryształy Charkot-Leyden`a
(powstają z substancji eozynofilowej przy eozynofilii, głównie w
chorobach pasożytniczych, owrzodzeniach jelita, czerwonce
pełzakowatej)
12
2011-12-19
KRYSZTAA
Y
l� kryształy hematoidyny
(krwawienia w przewodzie pokarmowym)
l� kryształy cholesterolu/bilirubiny
(kamica żółciowa)
KRYSZTAA
Y
13
2011-12-19
BADANIE MIKROSKOPOWE
KOMÓRKI
l� w warunkach prawidłowych można spotkać niewielką liczbę komórek
nabłonkowych . Nie występują leukocyty
l� ę!Leukocytów
- stany zapalne,
- rozpoznanie różnicowe biegunki,
- zakażenia
- uchyłkowe zapalenie jelit
- ropnie i przetoki
BADANIE MIKROSKOPOWE
KOMÓRKI c.d.
l� ę! eozynofili- barwienie Pappenheima
q� nieżyt błoniasty j. grubego,
q� czerwonka pełzakowata,
q� stany spastyczne jelit na tle uczuleniowym
l� ę! nabłonków nie zdegenerowanych (płaskie lub walcowate)
(różne stany chorobowe)
l� ę! erytrocytów (krwawienie z jelita grubego, odbytnicy, odbytu)
l� makrofagi (czerwonka pełzakowata, rzadko czerwonka bakteryjna)
14
2011-12-19
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I ICH JAJ
Pierwotnaki, np.:
q� Entamoeba coli (pełzak okrężnicy)
q� Trichomonas vaginalis (rzęsistek pochwowy)
q� Lamblia intestinalis (wielkouściec jelitowy)
Robaki, np.:
q� Enerobius varmicularis (owsik)
q� Ascaris lumbricoides (glista ludzka)
q� Taenia (tasiemiec) solium (uzbrojony), saginata (nieuzbrojony),
nana (karłowaty)
q� Ancylostoma duodenale (tęgoryjec dwunastnicy)
q� Trichuris-trichiura (włosogłówka)
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW
I ICH JAJ
l� BADANIE MAKROSKOPOWE KAA
U
q� ocenić kał bezpośrednio w poszukiwaniu członów tasiemca,
glist
l� BADANIE MIKROSKOPOWE KAA
U
q� preparat bezpośredni
q� badanie metodą dekantacji
q� badanie metodą flotacji
l� BADANIE WYMAZÓW W KIERUNKU OWSIKA
q� odcisk celofanowy
q� metoda wycieru (rano, odciskając lub zeskrobując materiał z
fałdów odbytu)
15
2011-12-19
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I
ICH JAJ
ICH JAJ
Badanie mikroskopowe w poszukiwaniu pasożytów i Ich jaj
Badanie mikroskopowe w poszukiwaniu pasożytów i Ich jaj
l� kał do badania pobieramy z kilku miejsc i rozmazujemy na szkiełku
podstawowym z kroplą soli fizjologicznej (prep. bezpośredni);
l� pod małym powiększeniem obserwujemy jaja robaków
l� pod dużym powiększeniem obserwujemy cysty pierwotniaków
l� nie znalezienie jaj/cyst w prep. bezpośrednim obliguje do wykonania badania
w materiale zagęszczonym metodą dekantacji;
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I
ICH JAJ
ICH JAJ
MEDOTY SEDYMENTACYJNE
MEDOTY SEDYMENTACYJNE
Metoda dekantacji:
Metoda Rivasa
l� Z kilku miejsc kału pobrać ok. 3-4 g kału,
(z 5% kwasem octowym i eterem)
rozetrzeć na płytce Petriego/próbówce z
l� grudkę kału wielkości orzecha laskowego
dużą ilością wody (g. wzgl. mniejsza od
umieścić w próbówce
gęstości jaj i cyst).
l� dodać 5 ml 5% kwasu octowego i dokładnie
l� Po opadnięciu części stałych zlewamy płyn
rozetrzeć tworząc jednolitą zawiesinę,
znad osadu i ponownie napełniamy płytkę
l� zawiesinę przesączyć przez gazę do nowej
wodą.
probówki,
l� Czynność powtarzamy 3-krotnie.
l� do przesączu dodać równą ilość eteru,
l� Po ostatniej dekantacji płytkę układamy na
l� probówkę zamknąć korkiem i silnie
czarnym tle i za pomocą szkła
wstrząsać przez 1 minutę,
powiększającego oceniamy występowanie
małych form robaków i ich larw lub l� zawiesinę wirować 3 minuty przy 3000
wykonujemy preparat mikroskopowy (z obr/min.
płynem Lugola) i oceniamy występowanie
l� zlać ostrożnie powstałe trzy górne warstwy,
jaj i cyst pasożytów.
l� z pozostałego osadu wykonać preparat
bezpośredni z kroplą płynu Lugola
l� ocenić pod mikroskopem.
16
2011-12-19
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I ICH JAJ
POSZUKIWANIE PASOŻYTÓW I ICH JAJ
c.d.
c.d.
PRÓBy FLOTACYJNE
PRÓBy FLOTACYJNE
1) Metoda Fausta (z roztworem siarczanu cynku):
l� grudkę kału wielkości orzecha laskowego umieścić za pomocą bagietki w probówce
l� dodać wody (ok. 1/2 obj. probówki), dokładnie wymieszać tworząc jednolitą zawiesinę,
uzupełnić wodą całą próbówkę
l� wirować 1 minutę przy obrotach 2500 obr/min.
l� zlać płyn znad osadu do słoja z chloraminą
l� osad zalać ponownie wodą - powtórzyć wszystkie czynności jak poprzednio
l� osad zalać roztworem siarczanu cynku, dokładnie wymieszać
l� wirować 1 minutę przy obrotach 2500 obr/min. 
l� ezą z podwójnym oczkiem zebrać błonkę powstałą na powierzchni płynu i przenieść na
szkiełko podstawowe
l� dodać kroplę płynu Lugola, nakryć szkiełkiem nakrywkowym, ocenić pod mikroskopem.
2) Metoda Fulleborna
l� Grudkę kału rozetrzeć w próbówce z 20-krotnie większą objętością nasyconego NaCl
(gęstość wzgl. większa od gęstości jaj i cyst) i pozostawić na 1 h.
l� Z powierzchni płynu pobrać ezą kilka kropel i przenieść na szkiełko podstawowe. Przykryć
szkiełkiem nakrywkowym i oglądać w mikroskopie.
Entamoeba coli (Pełzak okrężnicy)
Cysta Trofozoit
17
2011-12-19
Trichomonas vaginalis (Rzęsistek pochwowy)
Postać dorosła
Lamblia intestinalis (Wielkouściec jelitowy)
Trofozoit Cysta
18
2011-12-19
Ascaris lumbricoides (Glista ludzka)
Postać dorosła Jajo
Trichuris-trichiura
Postać dorosła Jaja
19
2011-12-19
Taenia (Tasiemiec)
Postać dorosła Jajo
Ancylostoma duodenale (Tęgoryjec dwunastnicy)
Postać dorosła Jajo
20
2011-12-19
Enerobius vermicularis (owsik ludzki)
Larwa Jajo
WYKRYWANIE JAJ OWSIKA
1. PRÓBA SEDYMENTACYJNA
l� z kwasem octowym
2. METODA PRZYLEPCA polecana u dzieci.
l� rano po przebudzenia, przed podmyciem się
21
2011-12-19
WYKRYWANIE JAJ OWSIKA c.d.
3. METODA WYCIERU CELOFANOWEGO
l� Materiał pobieramy rano przed kąpielą.
l� Zwilżonym krążkiem celofanowym
wycierać fałdy odbytu.
l� Celofan rozprostować na szkiełku
podstawowym bądz
wytrząsać z kilkoma
kroplami zasady (NaOH, KOH).
l� Sporządzić preparat
(można podbarwić płynem Lugola).
PIŚMIENNICTWO
1. Kopczyński Z., Adam W. (red).Przewodnik do ćwiczeń z analityki klinicznej ogólnej.
Poznań, 1992.
2. Brunzel NA. Diagnostyka laboratoryjna. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2010.
3. Dembińska-Kieć A., Naskalski J. Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii
klinicznej. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 1998.
22