Sytuacja traumatyczna to jest sytuacja w której jesteś światkiem uczestnikiem sytuacji w której jest zagrożenie życia. Odczuwasz strach i wiesz że nic nie możesz z tym zrobić.
Cechy charakterystyczne (wg Dudka) :
cały czas sobie przypomina tę sytuację traumatyczną (przypominanie sobie tych zdarzeń)
sny o zdarzeniu
ponowne przeżywanie
obrazy które przypominają to zdarzenie wzbudzają te same emocje
unikanie bodźców które przypominają
niezdolność przypomnienia sobie zdarzenia traumatycznego
poczucie wyobcowania
reakcje sub-depresyjne
niemożność zaśnięcia
objawy gniewy, irytacji
duże problemy z koncentracją
wzmożona czujność
czas trwania jest dłuższy niż 3 tygodnie
3 stany
ostry stan (od razu jest wystąpienia)
chroniczny stan (trwający bardzo długo)
z odroczonym początkiem
cztery fazy powstawania PTD
faza traumatyczna, człowiek jeszcze zachowuje się w sposób naturalny, potrafi panować nad sobą, potrafi wyrażać swoje uczucia, minimalna tendencja do unikania ludzi,
pogorszenie się funkcjonowania, czyli wzrasta odrętwienie, problemy ze snem, nie panuje nad emocjami, wzrasta impulsywność, ale jeszcze jest tak że może opanowywać sytuację (jeśli zapewni się odpowiednią ilość snu i wsparcie rodziny może taka osoba może wyjść z tego)
jeśli nie dostanie wsparcia to: wzrasta pobudliwość, emocjonalność, wzrastają emocje ambiwalentne i ambitendencje, dwa rodzaje zachować
a) zachowania ucieczkowe – całkowicie odizolowuje się od ludzi, bardzo często zamyka się w pokoju, nie chce z nikim nawiązywać kontaktu, zasłania zasłony (życie w ciemności)
b) rzuca się w sytuacje ekstremalne – nadużywa alkoholu, środków dopingujących, rzuca się w działania sportów ekstremalnych, nieprzyjmujący od otoczenia pomocy,
taka osoba popada w stan depresyjny, bardzo często następuje tendencja samobójcza (targnięcie na własne życie) – potrzebna pomoc psychologa lub psychiatrii.
Typy zdarzeń traumatycznych:
katastrofy naturalne
przemoc między ludźmi (wojny tortury uprowadzenie zabójstwa, przemoc w rodzinie, molestowania seksualne, przemoc fizyczna)
okresy
okres przedtraumatyczny – cechy psychiczne (takie jak: neurotyczności, duża labilności, impulsywności,) stan w jakim się znajdujemy jednostka (zarówno stan psychiczny jak i cechy wpływają na ocenę)
trauma – (same zdarzenie) ważne jaką rolę spełnia jednostka czy jest ofiarą, uczestnikiem czy obserwatorem; subiektywny odbiór tych zdarzeń, wszystkie zmysły (dotyku wzroku węchu słuchu) one wpływają na przetwarzanie informacji
potraumatyczny – kontekst w jakim widziane jest i opisywanie zdarzenie,
159 -19=159 …
po okresie traumatycznym 5 faz zachowań:
faza krzyku („ja się na to nie zgadzam”)
faza zaprzeczania („nie będzie lepiej na pewno mi się uda”)
faza wdzierania się w psychikę wydarzenia
faza przepracowania tematu
faza zakończenia (wejście w normalnie funkcjonowanie)
debriew – ponowne przerobienie tematu z klientem – stworzenie sytuacji w której następuje rozładowanie emocji, przerobienie tematu i ponowne włączenie się już do funkcjonowania.
PTD
wypalenie zawodowe – następuje wtedy kiedy praca przestaje dawać satysfakcję kiedy człowiek czuje się przepracowany nie zadowolony kiedy to co kiedyś sprawiało przyjemność odczuwa awersję. Wypalenie zawodowe na ogół mówi się że dotyczy intensywnych kontaktów z ludźmi.
Warunki zewnętrzne -
wypalenie wyalienowanie
znurzenie
wyczerpanie emocjonalne – pesymizm, duże napięcie psychofizyczne, niechęć, duża drażliwość, częste bóle głowy, bezsenność, obniżona aktywność.
Depersonalizacja – uprzedmiotowienie drugiego człowieka, duży dystans do drugiej osoby, obojętność, obwinianie innych za to że coś się nie udało.
Obniżenie poczucia dokonań osobistych – spada poczucie własniej wartości, dużo zachowań wyrazających niezadowolenie, poczucie niezrozumienia, zachowania bardzo agresywne albo absencja (niechęć do chodzenia do pracy)
3 etapy wypalenia:
(ostrzegawcze) somatyczne – bóle głowy, objawy przeziębienia, bezsenność, katary, chrypi, itp. częste poczucie irytacji, rozdrażnienia
zwiększone napięcie, zaczyna być pogardliwe traktowanie (odnoszenie) się do innych, (trzeba na tym etapie wziąć dłuższy urlop)
wrzody żołądka, nadciśnienie, bardzo duże poczucie osamotnienia, osoba przenosi na innych, udziela się osobom obok (na tym etapie trzeba iść do lekarza)
przyczyny powstawania wypalenia
płaszczyzna indywidualna – co we mnie, pewne cechy psychiczne (bierność, poczucie zależności od innych, niewiara we własne siły, perfekcjonizm)
interdyscyplinarna – tego co wokół mnie – relacje z innymi, z rodzinami, relacja z szefem.
organizacyjna – struktura pracy w której jestem - dotyczy oczekiwań i organizacji pracy, żeby nie czuć się przemęczonym, wymagania powinny być adekwatna z wymaganiami
zwiększenie przemęczenia może przyspieszyć: jeżeli stawia się sobie nierealne wymagania, perfekcjonizm, postawa defensywna, zbyt duża wrażliwość na uwagi (nadinterpretacja)
pięć etapów:
zauroczenie pracą – zadowolenie ze wszystkiego w pracy
przebudzenie – już nie ma idealistycznego podejścia
szorstkości
niechęci do pracy
odrodzenie się na nowo
trzy typy stresu:
doraźny – jest to chwilowe, nagłe załatwienie jakieś sprawy, nagłe wystąpienie, krótkie ale intensywne
przewlekły – czynnik stresowy długo trwającego,
periodyczny – od czasu do czasu się pojawia
symptomy wypalenia zawodowego
indywidualnym poziomie
emocjonalne: nastroje depresyjne, płaczliwość, wyczerpanie emocjonalne, duże napięcie, dyskomfort niepokoju;
poznawcze: uczucie bezradności, bezsilności, poczucie złapania w pułapkę, niska samoocena, trudność koncentracji uwagi, poczucie winy, zapominanie, trudności w podejmowaniu decyzji (u osoby która wcześniej tego nie miała), zmniejszona tolerancja na daną sytuację;
objawy fizyczne: bóle głowy, nudności, niepokój, bóle mięśniowe, zaburzenia snów, spadek wagi ciała, utrata apetytu, chroniczne zmęczenie, ogólne osłabienie, choroby serca, częste przeziębienia;
behawioralne objawy: nad aktywność, impulsywność, rzucanie się w objadanie się, albo niedojadanie, ciągłe narzekanie, większa wypadkowość, uprawianie sportów ekstremalnych
interpersonalny
emocjonalne: irytacja, nadwrażliwość, wzmożony gniew, chłód emocjonalny (przeciwne do dotychczasowego);
negatywny stosunek do ludzi, częste obrażanie innych, poczucie wielkości, podejrzliwość, wrogie podejście do świata, projekcja,
behawioralna: gwałtowne wybuchy, skłonność do zachowań agresywnych, duża konfliktowość z ludźmi, izolowanie się od ludzi, wyakcentowanie beznadziejności świata, utrzymywanie dużego dystansu do innych osób, duża zazdrość,
organizacyjny
brak satysfakcji z pracy
poznawcze – uczucie że jest się niedocenionym, brak zaufania do współpracowników
zachowawcze – obniżona efektywność, mierne wyniki, spowolnienie tępa pracy, niechęć do zmian, zwiększona ilość zwolnień lekarskich, pilnowanie godzin pracy, brak zdolności organizacyjnych, złe zarządzanie czasem
Autodiagnoza, wydelegowanie odpowiedzialności,
bardzo często sytuacja trudna spostrzegana jest jako:
krzywda
zagrożenie
wyzwanie
znużona – spostrzega jako krzywdę, nic nie robi żeby cokolwiek zmienić, (na spalonej pozycji), zmęczona, ma wszystkiego dosyć
osoba frenetyczna – osoba która spostrzega jako wyzwanie, zrobi wszystko żeby zmienić i udokumentować światu że udało się,
osoba niewystarczająco stymulowana - zagrożona potrzebuje wsparcia
MODEL idealistyczny wizerunek siebie
czynniki:
słaba orientacja – myśl o wsparciu
obciążenie pracą
rutyna
niezgodność moich celów z celami instytucji do której się idzie
izolacja społeczna
Czern:
aktywista społeczny – osoba udziela się innym, z chęcią poświęca czas innym, altruista
rzemieślnicy – chcą wykonywać cokolwiek robią bardzo dobrze, to co ode mnie wypływa wykonuję bardzo dobrze, perfekcjonizm
karierowicz – zwraca uwagę gł. na prestiż
inwestujące w siebie – najważniejsza rodzinka, patrzy w pracy ile dostaje ale najważniejszy dom
postrzeganie subiektywne danej sytuacji
choroba jako źródło stresu
dowiedzenie się o chorobie to jest przede wszystkim totalna zmiana w sytuacji, to jest odczuwanie strachu i to jest przede wszystkim przyjęcie nowej roli społecznej – roli chorego. To jest od razu zmiana planów życiowych, modyfikacji, jest to jednocześnie przekreślenie dalszych planów, zmiana sytuacji materialnej.
Osoba która się dowiaduje jest chora, pierwsze pytanie: „dlaczego ja?”.
Chory robi podświadomie taki bilans: jakie mam korzyści a jakie straty.
Zachowania emocjonalne chorego:
emocje zawsze na początku bardzo mocno nasycone. Wpływa na to przyjęcie do świadomości że jest się chorym, pogorszenie się zdrowie, różne zabiegi.
Emocje:
negatywne:zagrożenia, gniew, złość, poczucie własnego ograniczenia, poczucie winy i wstydu (szczególnie w stosunku do rodziny), przegłębienie, apatia, bezradność, smutek rozpacz
pozytywne: uczucie nadziei, zapał, podekscytowanie,
Zjawisko zaprzeczania u pacjentów szczególnie w sytuacji ekstremalnej – zjawisko nie przyjmowania że jest się chorym albo że jest aż tak choruje. Z drugiej strony powoduje że pacjent bagatelizuje swoją chorobę. Mechanizm zaprzeczania na początku choroby nie podejmuje aktywności chroniącej.
Tariel na podstawie badań podała teorie, adaptacja poznawczej: w momencie choroby
jest pan/pani chora/y, poszukiwanie sensu i znaczenia,
musi poczuć że ma kontrolę nad sytuacją
podejmuje wysiłku w celu zmiany tej sytuacji, pacjent porównuje się z osobami które są w gorszej sytuacji,
te reakcje emocjonalne pacjentów są bardzo dużym problemem dla personelu, mogą to być niekontrolowane wybuchy gniewu, płacz, histeria, napady paniki wybuchy złoci, poczucie wstydu i poczucie winy. Wybuch złości to jest odreagowanie natomiast potem jest poczucie winy. Pacjent ma do przezwycizenia dwa etapy:
1.
strategia poznawcza – pacjent zdobywa wszelkie możliwe informacje o chorobie i buduje obraz tej choroby
strategia behawioralna
pacjenci często stosuję własne metody lecznictwa (najczęściej ziołolecznictwo), chodzenie do niekoniecznie fachowych sił, i często prowadzi to do degradacji zdrowia.
Jak indywidualne sposoby radzenia sobie:
uzyskiwanie jak największych informacji na temat choroby i wykorzystywanie ich
działania podejmowane z własnej inicjatywy
unikanie informacji
Co to jest psychologia kliniczna – psychologia kliniczna to jest dziedzina która zajmuje się opisem i wyjaśnianiem zdrowych i zaburzonych form zachowania, zajmuje się opisem przeżywania i funkcjonowania jednostki w chorobie somatycznej. Zadanie polega na zdefiniowaniu zdrowia i na udzieleniu pomocy.
Zajmuje: się aspektami jednostkowymi, społecznym (jednostka na tle grupy), aspektem chorobowym, aspektem zdrowia.
Zaburzenie psychiczne: błędne spostrzeganie, wyraz stosowania mechanizmów obronnych, złe komunikowanie się z rzeczywistością, nieradzenie sobie ze stresem i nie radzenie sobie z jakimkolwiek kryzysem.
Norma psychiczna to jest:
powszechność
masowość i
częstość występowania danego zachowania w danej społeczności, zgodność zachowań z danymi normami odstępstwo od niej traktuje się jako patologię,
Patologia
wskaźnik statystyczny zachowania – na podstawie badań statystycznych
zachowania niespodziewane – odbiegające od tego czego oczekujemy
naruszenie norm obowiązujących w danej populacji (grupie)
poczucie dyskomfortu ale odczuwane subiektywne
niesprawność (niemożliwość dostosowania się do wymogów grupy)
czy pacjent jest z domu czy z szpitala? (ze szpitala lepiej obeznany, z domu zawsze z lekką depresją)
czy pacjent próbuje być samodzielny?
Czy pacjent jest aktywny?
Nastrój?
Kontakt z pacjentem?
(kontakt utrudniony, kontakt ograniczony)
zachowanie
przytomny nieprzytomny (zachowanie adekwatne do sytuacji lub pacjent machał rękami wypowiadał dużą ilość słów, pacjent nie odpowiadał na pytanie, nie rozmawiał, nie nawiązał kontaktu)
nastawienie pacjenta (pozytywne lub negatywne, obojętne)
jakie potrzeby ma pacjent? (co lubi robić?)
stymulacja pacjenta w kierunku działania. Stymulacja w kierunku pozytywnego widzenia świata. Czas na adaptację.
Rodzina:
jak długo chorował pacjent?
Jak pacjent reaguje na problemy? Specyficzne reakcje?
profilaktyka postępowania z rodziną.
Różne rodzaje terapii:
terapia ma za zadanie zmienienie zachowania pacjenta.
Terapia może być długoterminowa (longitudinal)
krótkotrwała (dwie 3 rozmowy które doprowadziło do zmiany)
indywidualna terapia
grupowa terapia (co najmniej 3 osoby) – do 10 osób
terapia zbiorowa powyżej 10 osób – bardzo często społeczność terapeutyczna
dochodzi do bardzo wielu relacji między ludzmi w terapii zbiorowej oraz grupowej. Zebranie społeczności terapeutycznej
terapia systemowa – zajmuje się prowadzeniem zmiany nie w pacjencie ale w jego otoczeniu
terapie ze względu na rodzaj:
dyrektywna – ukierunkowywanie pacjenta
niedyrektywna – pozwalanie na to żeby pacjent wyładowywał się
terapia podtrzymująca/spierająca – nie koncentrację się na jego osobowości ale przeprowadzam do końca swoje zadanie
terapia rekonstrukcyjna – pacjent nagle sobie przypomina co się działo
terapia wglądu – nagle dlaczego zabiera się za ekstremalne rzeczy (wgląd w siebie)
terapia abreaktywna -
terapia empatyczna – wyczuwanie pacjenta
terapia katarzis – oczyszczająca, wyrzucenie siebie emocji itp.
terapia relaks
logoterapia – nadawanie sensu/wartości biegowi wydarzeń
terapia rzeczywistością – krystalizowanie
adaptacja może być:
aktywna – pacjent który się włącza
bierna – ten który tylko się przygląda
terapia RTZ – racjonalna terapia zachowań – nauczyć się nie interpretować zachowań ludzi tylko obserwować (5 pytań które sobie zadajesz, ) nie patrz na zjawisko poprzez pryzmat swoich myśli.
Psychologiczna diagnoza zaburzeń psychicznych:
objawy chorobowe z zaburzeniami psychicznymi o kreślonych zaburzeń psychicznych – chodzi o określenie jaki to jest rodzaj choroby, na podstawie zauwarzonych objawów sklasyfikowanie chorobowych
- skalsyfikowanie objawów
- staranie się wyjaśnienia przyczyn takiego zachowania
- znalezienie metody która to w jakiś sposób rozładuje
ICD – międzynarodowa klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych,
DSM – podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych
schizofrenia - pacjent ma wrażenie że ktoś mu posyła myśli, ma wrażenie że ktoś na niego oddziałuje na niego, pacjent ma omamy (rzeczy które widzi a w ogóle nie ma)[omamy mogą być też polekowe], [urojenia (to są sądy, fałszywy sąd o czym, o czymś co istnieje w rzeczywistości)], poczucie mocy i nadprzyrodzonych zdolności które nie są adekwatne kulturowo, brak koncentracji który wynika z tego że ma przerywany tok myślenia przez omamy, zachowania katatoniczne (nagłe zastygnięcie (osłupienie katatoniczne) albo nadmierne pobudzenie), apatia (wycofanie się z rzeczywistości) utrata zainteresowań, (Sch)
aktualne objawy/stan pacjenta:
czy są jakiekolwiek długotrwałe zaburzenia
czy występują inne oprócz tych widocznych objawy?
Jakie są warunki środowiskowe w jakich przebywa pacjent (np. warunki mieszkaniowe, ekonomiczne itp.)
jak pacjent ostatnio funkcjonował, jak sobie radził
psychologiczne aspekty tego że ktoś choruje psychiczne:
zaburzenie psychiczne jest wynikiem patologicznej struktury psychicznej
- konflikty wewnątrz psychiczne
- wadliwe nawyki i wzorce, wadliwy sposób przeżywania na skutek życiowych doświadczeń,
brak umiejętności radzenia sobie w trudnościach (w rozwiązywaniu problemów),
- brak umiejętności komunikacji
- brak nawiązywania relacji
zaburzenia psychiczne mogą być wynikiem patologi systemu w którym funkcjonujemy
- patologia rodziny (zaburzenie relacji emocjonalnej i komunikacji)
- patologia środowiskowa
- brak wsparcia (samotność, niezaradność, odrzucenie przez grupę – bycie autsajderem, poczucie bycia innym niż wszyscy)
zaburzenia nerwicowe
zaburzenie nerwicowe zawsze jest związane z przeżywaniem bardzo dużego stresu i zawsze przyczyna jest natury psychicznej. Nie ma żadnych zaburzeń organicznych
zaburzenia lękowe:(lęk powoduje silne zmęczenie)
* lęk fobiczny – przyczyna która wywołuje tę lęk jest nieadekwatna do tego co wywołuje ten lęk. Źródło lęku obiektywnie patrząc jest niegroźne. Subiektywnie jednostka jest przerażona. Jest silny niepokój, drżenie wewnętrzna, duża potliwość, może być przetransponowane na lęk przed śmiercią
* agorofobia – lęk przed otwartą przestrzenią – pocenie się, bardzo silne napięcie, lęk przed podróżowaniem pociągiem samolotem, wyjściem na otwartą przestrzeń, zmęczenie, omdlenia,
* fobia społeczna – lęk przed byciem w grupie, lęk przed podaniem ręki, przed podejmowaniem decyzji, przed odezwaniem, (nie tyle przed samymi ludźmi)
zaburzenia adaptacyjne – reakcja na ciężki stres – jest źródło realne które to spowodowało – w reakcji na ciężki stres występuje podwyższony nastrój, nierealna ocena sytuacji, reakcja szokowa, oszołomienie, zawężenie pola widzenia (nie wznaczeniu okulistycznym) zawężenie pola świadomości, brak rozumienia bodźców – po kilku dniach występuje zespół depresyjny, złość, rozpacz, rozczarowanie i niepewność
zaburzony system adaptacyjny to jest nieumiejętność znalezienia wyjścia z sytuacji
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (natręctwa) – zaburzenia obsesyjne dotyczą myślenia, tz. myśli natrętne mające charakter negatywny, myślenia że człowiek nie panuje nad tym i są związane z takim imperatywem wykonania, czynności kompulsywne – wykonywanie po kilkaset razy danej czynności i dana osoba nie jest wstanie danej czynności nie wykonać
zaburzenia dysoscjacyjne – dotyczą braku integracji pomiędzy przeszłością tym co jest teraz i z poczuciem własnej tożsamości, zawsze istnieje jakaś realna sytuacja która to wywołuje
* dysocjacyjna amnezja – to jest utrata pamięci ważnych wydarzeń ale bieżących
* osłupienie dysocjacyjne – brak prawidłowej reakcji na bodźce – w reakcji na szok
* zaburzenia ruchu – utrata możliwości poruszania kończynami
zaburzenia pod postacią somatyczną – skarży się na objawy, że coś jej dolega, na ogół istnieją naciski na to żeby jej zrobić badania a potem jak są dobre twierdzi że jej źle wykonali, zaburzenia hipochondryczne (to jest ciągły lęk przed zachorowaniem, ciągłe doszukiwanie się że na pewno coś mi dolega)
desansytyzacja – to czego się boję są przetwarzanie na coś co jest przyjemne
test
świadome aspekty osobowości
zestaw 1 – typ perfekcjonizmu
wykonuje wszystko najlepiej jak potrafię, to co jest ważne w życiu to perfekcja wykonanie, wszystko za co się zabiera musi być wykonanie na jak najwyższym poziomie
efektem jest: zmęczenie, wewnętrzne poczucie nieładu, dwa słowa w głowie: muszę i powinienem, wewnętrzna presja, przeszkadza krytyka, przewrażliwiony na krytykę, pragnie być bez zarzutu, bardzo poukładane schematy wewnętrzne, wszystko jest solidne, zawsze cokolwiek robią muszą mieć poczucie dobrze wykonanej pracy, są rygorystyczne do siebie a także do innych ludzi, co może generować konflikty,
plus perfekcjonisty – osoba która lubi czynić dobra dla innych ludzi, osoba życzliwa wobec przyjaciół, powiesz perfekcjoniście to to zrobi,
imperatyw: powinienem, muszę,
zestaw 2 – altruiści
troska o innych ludzi, drugi człowiek jest ważniejszy niż ja, niosę mu wsparcie i pomoc, bardzo często zapomina o sobie, nie zrealizuje swoich potrzeb a zrealizuje potrzeby towarzysza, cel pomagać innym, jeżeli ma komuś pomóc wyjdzie z siebie a pomoże,
altruista czeka że podziękuje się mu – podświadome, altruista w swojej pomocy zagłaskuje innych, powoduje to że inni manipulują, altruista jest zaborczy w pomaganiu i nawet tego nie wie, ma bardzo duże zdolności przywódcze ale ich nie wykorzystuje, altruista nie chce rządzić a pomagać,
poczucie wartości u altruisty jest zależne od otoczenia – wie że funkcjonuje dopiero jak usłyszy że dobrze robi, woli bardziej działać fizykalnie niż intelektualnie,
uzależnia samoocenę poczucie wartości od zewnętrznej grupy, i oczekuję aprobaty
zestaw 3 – aktywista
pełna dynamika, pełnia życia, duża elastyczność, osoby które potrafią znaleźć się w każdej sytuacji, aktywność ich rozsadza, czego się nie dotkną to są zadowoleni, potrafią obserwować, osoby wysportowane, sprawne, bardzo elastyczne, do zmiany poglądów,
minus – jeśli zabraknie działania jeśli nie ma działania to się nudzi, nie wie co z sobą zrobić, osoby z niepokojem, nie ma działania to podupadają, czują się wtedy bardzo dyskomfortowo, jeśli się przedłuża to zaczynają powątpiewać w swoje siły
zestaw 4 – romantyk
duża wrażliwość emocjonalna, koncentracja na wrażeniach, głębokie przeżywanie rzeczywistości, bardziej koncentruje się na bardziej duchowej stronie życia (poezja kino teatr itp.), osoba którą bardziej ekscytuje to czego nie ma niż to co ma, nie lubi rywalizacji, wierzy w swoją kreatywność,
plus/minus – napędza ją to co jest w planie, w dążeniu złamie wszystkie przeszkody, łamie wszystkie zasady (jadę pod prąd to jadę pod prąd, nie ma problemu)
zestaw 5 – obserwator
lubi spokój, unika napięć emocjonalnych, zachowuje duży dystans do ludzi, bardzo ceni niezależność, bardzo silna potrzeba autonomii, poczucie osamotnienia, intelektualista, dalekie są emocje,
źle znosi że jest w grupie, jak potem jest w domu to ona wszystko sobie analizuje, bardzo się męczy gdy czuje emocje, męczą je ona,
potrafi wszystko prześledzić np. na jakiś temat wyszuka w internecie obczyta dużo książek
lubi podróże, koncentruje się na intelekcie, musi zrozumieć, dlaczego tak jest i poco,; osoba jest przyjacielem na całego
zestaw 6 – strażnik wartości
świat jej wartości jest najważniejszy, osoba która neguje autorytety, nie ma zaufania do władzy, natomiast, jest w jakieś grupie jest całkowicie oddana, te wartości które są ważne dla grupy ona będzie za nie wartość, osoba źle czuje się jak jest sama, źle się czuje jeśli są nowe sytuacji, brak pewności siebie, woli żeby decydowała grupa, lubi pracować i być w ustabilizowanym systemie,
osoba konserwatywna i tradycyjna, bardzo często wyobraża sobie różne scenariusze życiowe ale te najgorsze,
zestaw 7 – typ epikurejczyka (apoteoza i pochwała szczęścia)
szybko podejmuje decyzje,
lubi bardzo planować, jak planuje na pewno to zrealizuje, nie ma problemów, buduje złote zamki na lodzie, marzyciel, przeskakiwania z tematu na temat, nie ma problemu jak coś nie wyjdzie, nie zraża się że coś nie może się udać, koncentruje się na tym na tym co wychodzi,
słomiany ogień, wyłapuje pozytywne strony życia, osoba która lubi adrenalina, musi mieć ekscytujące przeżycia, chce robić coś ciekawego, zainteresowania wszechstronne, optymista życiowy,
jeśli coś jej się nie udaje może z dużą agresją zaatakować,
zestaw 8 – typ szefa
priorytetowe bardzo poczucie sprawiedliwości oczywiście subiektywnej
lubi kontrolować, opiekować (instynkt opiekuńczy z nutą dominacji) lubi jak jedno wynika z drugiego, nie lubi bałaganu życiowego, duża ilość energii, czuje się silnie wewnętrznie, jeśli dochodzi do konfliktów potrafi być agresywna,
minus – wewnętrznie nie uznaje ludzi słabych, mają większą trudność wyrażania uczuć, chowa się ze swoją wrażliwością (bo uznaje je za oznakę słabości)
duże ambicje, nie boi się odważnych przedsięwzięć, bardzo szybkie podejmowanie decyzji, śmiało odważnie i rozważne podejmowanie decyzji; potrafi podejmować decyzje jedno osobowe,
zestaw 9 – typ mediatora
lubi święty spokój
zgodna, bardzo łatwa w byciu, nie śpieszmy się, (jutro wszystko zrobię a dzisiaj jeszcze odpocznę) nie wchodzi w konflikty bo źle toleruje obcesowość, ma łatwość dostosowywania się, zmienia swoje potrzeby zgodnie z sytuacją
nie lubi jak jej się coś narzuca, nie poddaje się sugestiom, jeśli szuka pracy to tak żeby się nie było stresu, rywalizacji i nie przemęczyć się, ma dużą empatię, współodczuwa, „nie chce mi się jutro pomogę”
bardzo pracowita, bardzo dokładna, ale jeśli działa sobie sama, jeśli jest jakaś presja to nie będzie tego robiła,
jeśli są duże naciski, to ona się wycofa z takiej grupy, będzie się wtedy czuć niepewnie,
niebezpieczne
perfekcyjna – błędne przeświadczenia że muszę to zrobić i powonieniem
altruisty – błędne przekonanie że moja wartość zależy od tego ile pomogę i błędne przekonanie że nie realizuje swoich pomocy
aktywista – błędne przekonany że jeżeli coś osiągnę jeśli nie osiągnę to jestem słaby
romantyk – świat jest nudny jeśli nie ma emocji strach przed przeciętnością
obserwator – tylko intelektualnie można coś rozwiązać można
strażnik wartości – tylko będąc w grupie będę bezpieczni, banie się niezależności
epikurejczyk – niezauważanie porażek, bujanie w obłokach że nie ma problemów
szef – błędne przekonanie że wszystko musi być sprawiedliwe, i wszystko jest w imię sprawiedliwości
mediator – błędne pobłażanie sobie, rezygnacja z przyjmowania odpowiedzialności.
Urojenia typy:
nasyłania – osoba ma przeświadczenie że to co myśli jest nasłane przez kogoś innego
oddziaływania – pacjent wykonuje różne czynności ale on wie że one są specjalne i ktoś nimi kieruje
o nie dostosowanej kulturowo treści – ktoś wyobraża sobie że jest napoleonem, matką boską
o posiadaniu nadludzkiej mocy
słyszenie głosów omamowych
omamy węchowe
przerwy, wstawki myślowe – pacjent sprawia bardzo rozkojarzonego
zachowania katatoniczne – nagłe zastyganie w bezruchu (stupor) i tkwienie w nim
negatywne objawy:
zachowania emocjonalne są nieadekwatne do sytuacji
zmniejszenie (albo za duży dystans albo za mały) dystansu między sobą a innymi
utrata zainteresowań
rodzaje schizofrenii
paranoidalna – dominują urojenia i omamy – urojenia prześladowcze, urojenia że mam specjalną misję do spełnienia, dotyczące zmiany postaci ciała, i omamy słuchowe (nakazujące lub zakazujące), dotykowe, bardzo często pacjent jest drażliwy, lękliwy, podejrzliwy, podirytowany i wybucha gniewem,
hebefreniczna – nie ma urojeń ani omam, bardzo wyraźna pustka afektywna (uczuciowa), pustka myślowa, pacjent jest nieobecny, pacjent patrzy na ciebie i cię nie widzi jakby, spowolnienie ruchowe, zaburzenia wypowiedzi (myślowe), wykazuje zachowania regresywne (dorosły człowiek zachowuje się jak małe dziecko) bardzo często pacjent chichocze śmieje się do siebie, działania są pozbawione celu,
katatoniczna – wszystkie zmiany dotyczą odczuwania swojego ciała, osłupienie (pacjent nie reaguje) nie ma takiego czegoś jak spontaniczność ruchowa, lub nadmierne pobudzenie (aktywność ruchowa bezcelowa), pacjent zastyga nagle w bezruchu, negatywizm (charakteryzuje się uporem) sztywność, automatyzm (wykonuje ruchy jak robot), giętkość woskowa (zupełnie jak z plasteliny)
rezydualna – zaczyna się nagle, epizod psychotyczny na ogół bardzo ostry, jak minie to zachowania zaczynają być spowolnione, brak inicjatywy, wypowiedzi bardzo oszczędne skąpe, komunikacja werbalna i pozawerbalna bardzo płytkie, brak zainteresowania rzeczywistością, wycofanie się z pełnienia ról społecznych, unikanie kontaktów wzrokowych,
prosta – nie ma urojeń i nie ma omamów natomiast jest brak zainteresowań, brak napędu działania, zamknięcie się w sobie, apatyczne zachowanie (zdystansowanie się do wszystkiego), bierność, wypowiedzi bardzo oszczędne, nie ma epizodów psychotycznych,
są różne rodzaje przebiegu schizofrenii
prosty – zauważa się że coś się dzieje z daną osobą i narasta stopniowo
falujący – następują epizody, nagłe zachowania, mijają i pacjent zachowuje się w sposób normalny
oddziały dzienne – mieszka w domu ale w ciągu dnia idzie do takiego oddziału na
hospitalizacja domowa -
opieka środowiskowa – są włączeni w to asystenci socjalny
mieszkania grupowe
kluby pacjentów
pomoc rodzinna – włącza się grupę ludzi którzy stanowią jakby rodzinę zastępczą (są to wolontariusze zazwyczaj)
środki wsparcia społecznego
ośrodki interwencji kryzysowej
warsztaty terapii zajęciowej
kompleksowy program rehabilitacyjny (resocjalizacja) – na poziomie rodzinnym, uczenie ich jak postępować z osobą chorą, na co zwracać uwagę, relacje; poziom zawodowy – nie zależnie od choroby możesz funkcjonować i możesz pracować; środowiskowe – nawiązywanie kontaktów z poza rodziny; poziom osobisty – wyczulenie pacjenta na głosy na to co płynie z wnętrza i sygnalizowanie, uczenie rozwiązywanie samemu pewnych spraw
cechy depresji klinicznej:
nastrój dysmorficzny – przegłębienie, smutek, poczucie beznadziejności, utrata zainteresowania czymkolwiek, zanik aktywności, zanik czerpania przyjemności z czegokolwiek (anhedonia – brak umiejętności cieszenia się), (zanik chęci do działania – abulia)
apetyt – brak jego i w konsekwencji utrata wagi
sen – cierpi na bezsenność albo taka osoba ma potrzebę nadmiernej ilości godzin
aktywność ruchowa – znaczne spowolnienie, może być nadpobudliwość,
poczucie winy, bardzo niskie poczucie wartości, samooskarżanie się, poczucie wstydu
koncentracja – zmniejszona zdolność do niej, trudność w myśleniu, problemy z pamięcią,
samobójstwo – jest myślenie o śmierci i o autoagresji ale osoba w głębokiej depresji nie jest wstanie popełnić samobójstwo
3 stopnie nasycenia depresyjności
łagodne – zaburzenie nastroju, trudność koncentracji, trudność z myśleniem, leciutkie poczucie winy, w łagodnym jest realna przyczyna, jeżeli mija i z takiego stanu szybko wraca
w umiarkowanym – objawy są na tyle silne że nie jest w stanie normalnie funkcjonować
ciężki – i w takim trzeba wzywać lekarza, apatyczna, abuliczna, czuje się od takiej osoby jak w bagno
podstawowe objawy i wtórne objawy
1 rzędowe:
dysforia
apatia
zmiejszenie reakcji na bodźce
anchedonia
2 rzędowe
wycofywanie się z kontaktów z ludźmi
zaczyna mówić „czy to ma sens” takie poczucie beznadziejności
zaczyna mówić o tematyce śmierci (zaczyna ta tematyka interesować)
spowolnienie,
może być płacz ale bez widocznej przyczyny
trudność w podejmowaniu decyzji
trudności z odżywianiem
może być większa ilość spożywanego alkoholu lub w inne aktywne substancje
rodzaje depresyjności:
depresja sezonowa – zima jesień i skrócone dni wyzwala stany depresyjności, większa chęć spożywania słodyczy, spania
depresja endogenna – przyczyny wewnętrzne, spadek nastroju, nie chce się jeść pić, skrócenie snu, gorsze samopoczucie rano
depresja atypowa – nie ma objawów spadku nastroju czy melancholii, jest wyraźne poprawienie nastroju wieczorem, częste poczucie zmęczenia szczególnie z rana,
epizod depresyjny – jest przyczyna dla której jesteśmy smutni – na ogół ma krótki czas trwania
depresja maskowana – nie odczuwa smutku, głównie odczucia bólowe (ręce nogi) odczucia somatyczne, odczucie osłabienia, jest to dotkliwe,
przebieg depresyjności – jest to choroba nawracająca , stany nawracające, i remisji , i poprawa może trwać bardzo długo,
wiek teoretycznie każdy ale najsilniejsze depresjie albo wieku starszego (podeszłym) albo najbardziej intensywne w wieku 18-21 i ok.40 r życia.
Przyczyny depresji:
przyczyny endogenne – wrodzone predyspozycje
organiczne – coś się dzieje z organizmem i organizm jest bardzo osłabione
i psychosocjalne
przewlekle obniżony nastrój – jest niewspółmierna reakcja, nieadekwatna reakcja na sytuacje
dystymia – taka osoba spostrzegana jest przez innych jako mało aktywna, nieporadna, jako leniwa, i teoretycznie spostrzegana jako osoba depresyjna
w postawaniu depresji etapy:
niesprzyjające warunki środowiskowe
wycofanie z kontaktów społecznych
obniżona zdolność przetwarzania informacji
nie prawidłowe zachowania społeczne
poczucie winy, samoobwinianie się
deprecjonowanie siebie (no tak do bani jestem nie potrafię niczego zrobić)
wycofanie z zycia społecznego
wchodzi somatyka
i wchodzi stan depresyjny
temat dotyczący samobójstw - agresja skierowana na siebie i wymaga jakieś aktywności i zawsze jest jakiś motyw
rodzaje samobójstw:
samobójstwo realistyczne - wynik reaalnego strachu i bólu (np. przy porwaniach)
altruistyczne – podporządkowanie się grupie, grupa decyduje, (np. w sektach, kamikadze)
nieumyślne – osoba jest doprowadzona do takiej sytuacji i chęć na kogoś w płynąć , często tak trochę niechcący
złośliwe – w celu wpłynięcia na kogoś, chce spowodować cierpienie osoby która przeżyje
dziwaczne – np. bo głosy w głowie tak powiedziały
anomiczne – głównie spraw ekonomi,
symptomy w osobowości które wskazują że może to zrobić
osoby które kiedyś cierpiały na głęboką depresję
jeżeli było podobne zachowanie – taki przypadek
jeżeli ktoś jest bojkotowany w domu, podsycany
rodziny patologiczne i ktoś pochodzi z rodziny gdzie było częste samookaleczanie się
jeżeli ktoś nagle zaczyna zachowywać się dziwacznie ale ma napęd do działania
osoby które zaczynają porządkować swoje życie (nagle się zaczyna, często u starszych osbób)
uzależnienia
owładnięcie myślą o śmierci
mieszkanie z osobą którą kochamy ale ona z nami ciągle współzawodniczy
tematyka niedawania sobie rady w życiu (subiektywny stan duczenia się)
postrzeganie śmierci jako wyzwolenia
osoba która zaczyna nielubić samej siebie !
Spostrzeganie siebie jako osoby jako przynosąca wstyd osobą bliskim
łatwy dostęp do substancji które są szkodliwe
brak wsparcia
brak snu !!
wysoka nadreaktywność
w ataku paniki może sobie coś zrobić
EFEKT UTORZSZAMIANIA SIĘ – jeżeli są filmy w tematyce lub w prasie, to uaktywnia w tych osobach to że zrobią to samo,
hipoteza przyspieszenia -
aby zmiejszyć ilosc samobójstw powinien być w mediach zakaz rozgłaśniania tych sprawiedliwe
teoria po stracie kogoś
zaburzenia border line -adolf stern – zaburzenia z pogranicza - wszystkie osoby takie są bardzo oporne na terapię,
ból psychiczny – wyraźnie dysfunkcyjna – bolą ją ręce nogi, głowa, boli to że ktoś jej coś proponuje i jak nie proponuje, chroniczny ból
narcyzm
nadwrażliwość
bardzo duża sztywność psychiczna – negatywna reakcja na porady, poczucie mniejszej wartoścości,
zachowania samoudręczania się
brak poczucia bezpieczeństawa
mechanizmy zaprzeczania – cały świat jest zły ale na pewno nie ja
projekcyjne zaprzeczania
chroniczne poczucie złości na ludzi i świat
defekt w kontaktach z ludźmi, nie umiejętność nawiązywania kontaktów
stany subdepresyjne
brak spójnej tożsamości
silne poczucie lęku
zaburzenie border line – to jest stan stały, on nie przechodzi – chroniczny stan dyskomfortu, bardzo niski poziom osiągnięć mimo że jest bardzo zdolna, duża impulsywność w np. z seksem i nadurzywaniem różnych urzywek, tendencje samobójcze, mogą występować epizody psychotyczne, zaburzone układy z najbliższymi (albo całkowity chłód, albo nadmierne uzależnienie – osoby żyjące z taką osobą czują się ciągle kontrolowane), mechanizmy infaltywne regresywne, całkowity brak satysfakcji czegokolwiek by nie robiły, silna wrogość wobec ludzi, zastraszanie, „musisz robić co ja ci karzę”
jacy ludzie:
grupy mniejszościowe
grupy inne kulturowo
grupy nastawione na prześladowanie, wystawione na dyskryminowanie
grupy bardzo biedne
osoby które wychowują się w dwu kulturowo
grupa gdzie jest dużo urazowych wydarzeń
w rodzinie brak stabilności
border line
pierwsza cecha – opis własnej osoby jest niezborny, dlatego że podaje bardzo dużo informacji o sobie ale te informacje są sprzeczne ze sobą (niespójne), albo mówi w samych superlatywach albo w samych negatywach, informacje które są przekazywane nie zawsze mają sens, bardzo często przeskakiwanie z tematu na temat.
Nieprzewidywalność zachowań – przejawia się w ciągu kilku godzin, zachowania nagłe radykalne, bardzo często taka osoba zakłada że te jej radykalne zachowania dlatego że inni są źle do niej nastawieni
bardzo zaniżana samoocena (lub zawyżona), nie przyjmowanie do informacji o swoich błędach nieodpowiednich zachowaniach, bardzo duży zamęt zachowania, bardzo impulsywne,
osoby zwracają uwagę swoim ubiorem
rozczepienie osobowości – (pewien mechanizm obronny) – rozdzielenie dwóch sprzecznych obrazów siebie, - charakterystyczne – nie potrafi przeżywać dwóch stanów przeżywać jednocześnie (nie potrafi doświadczać sprzecznych stanów emocjonalnych jednocześnie) nie ma zewnętrznie przyczyn które by to wywoływały, wyraźne rozdzielanie cech osobowości, sztywność schematyczna
bardzo się boję autonomi działania
typy mechanizmów obronnych z zaburzeniami border line:
mechanizm zaprzeczania – nie przyznawania się do istnienia jakichkolwiek zaburzeń
idealizacja – widzę siebie zawsze w dobrym świetle
dewaluacja siebie – spostrzeganie siebie jako gorszej, złej
poczucie wszechmocy – kontrolowanie otoczenia,
identyfikacja projekcyjna – upodobnianie się do innych ludzi
badanie rzeczywistości – zaburzenia psychotyczne – bardzo często ma wrażenie że umie więcej niż inni (umiejętnościach parapsychologicznych), bardzo często są to osoby które są przekonane że są chore nieuleczalnie, może być przekonana że ktoś jej czyta w myślach, zachowania typu psychotycznego są niewidoczne bo są zastosowane mechanizmy obronne,
depersonalizacja i derealizacji, depersonalizacji – uprzedmiotowianie ludzi , derealizacja – poczucie wyjścia z siebie, te epizody są krótkie
ogromne problemy z kontrolą impulsów – działają nadpobudliwie, impulsywnie, psychiczne ADHD, wprowadzają niepokój, ucieczka w używki, nie ma wyraźnych przyczyn które by uruchamiały te impulsy
bardzo niską tolerancję lęku – nie radzą sobie z lękiem, każda sytuacja spostrzegana jako stresowa dezorganizuje taką osobę, mogą się zdarzać nawet zachowania autodestrukcyjne
trudności z regulacją uczuć – eskalacja uczuć od płaczliwości do radości, emocje nie są adekwatne do sytuacji, momentalnie potrafi być przejść z irytacji w wściekła, (bardzo przechodzenie szybkie między emocjami) wykazują bardzo dużą labilność (przeskakiwanie emocjonalne), zmienność nastrojów, zawsze jest to nieadekwatne do sytuacji, brak panowania nad własnymi emocjami, mimo że wykazują dużą labilność i ich to męczy szukają takich układów życiowych w których będzie jej ta adrenalina włącza
negatywne – złość, brak satysfakcji, poczucie zazdrości, agresywność, uczucie pustki wewnętrznej, poczucie ograniczenia w byciu z ludźmi, subiektywnie poczucie dyskomfortu, nadwrażliwość
bardzo duża trudność w odzyskaniu spokoju, we wszelkich związkach są zaleźnościowe, poczucie lgnięcia (lepkość emocjonalna) do drugiej osoby, ciągle szuka aby ktoś było obok, stapianie się z innymi (fuzja) musi czuć nieustanną bliskość, nie są podatne na persfazje/ proźby, są zaborcze dominujące kontrolujące, nie kotrolują (przekraczają obszar intywności), wszelkie próby kończą się albo manipulowaniem albo tendencja samobójczą !! bardzo duży problem z poczuciem własnej wartości
defekty superego – (poczucie sumienia – wiem że robię coś dobrze lub wiem że robię coś nie dobrze,) nie mają poczucia winy, nie ma odczucia że robią coś źle, brak empatji z innymi ludźmi, sprzeczne odczucia do działań etycznych, intelektualnie mają pewne normy moralne ale emocjonalnie nie są wstanie zapanować, wykazują skłonność do samoobwiniania się, widać dysproporcję między tym co głoszą a tym co robią
nieumiejętność nawiązywania związków interpersjionalnych bo jest chwiejność emocjonalna zabordzość, wytwarzanie zależności – w poddekście motywu jest wyszukiwanie emocjonalne,
rodziny
rodzina nadmiernie zaangażowana – rodzice są po dwóch stronach barykady, rodzice dają sprzeczne postawy wychowawcze, powodują swoim zachowaniem zniewolenie, rodziny nie potrafią się odseparować od wychowanka, związek symbiotyczny, rodzice czują się bezradnie wobec pewnych zachowań , są ich przyczyną ale nie potrafią się wycofać,
rodzina odzucająca – traktują dziecko jako niepotrzebne (wroga) para zakłada że jakby tego dziecka nie było to by było idealnie, za sytuację rodzinnę zucają winę na dziecko, i bardzo pozytywnie reagują na ograniczenie na ograniczenie ich obowiązków,
rodzina zaprzeczająca/ idealizująca – spostrzegająca siebie jako idealna, jako taką która nie ma żadnych trudności, nieprzyznawanie się do jakichkolwiek konfliktów rodzinnych, zniewalający dziecko, wymuszająca pewne zachowania ale nie szukająca pomocy u innych
rodziny – nie ma akceptacji dziecka (dziecko intruz z innej planety), nieakceptowanie tego jakim jest to dziecko.
Zaburzenia osobowości – utrfalone sztywne sposoby zachowania uniemożliwiające zachowanie, i które prowadzą do subiektywnego cierpienia i prowadzą do zakłucenia norm społecznych, osoba nie ma poczucia inności postrzegają swoje zachowanie jako zgodne z swoim ja. Trzy typy:wyglądają na dziwaczne ekscentryczne,
zaburzenia paranoiczne -
shizoidalny aspołeczny
shizoidalny shizofreniczny
dramatyczne emocjonalne drastyczne
osobowaść histeryczna – kwiacistość wymowy, wyrazista mimika, nadpobudliwość przekazywanych treści ale płytkość tego co jest przekazywanie
osobowość narcystyczna
osobowość antyspołeczna – (czasami zaliczane borde line)
zaburzenia oparte na lęku i strachu
osobowośc unikająca – nieśmiałość niewchodzenie wzwiązek, strach przed ryzykowaniem
osobowość zależna – imfaltywny podejrzliwy, uzależniający
osobowość impulsywno-obsesyjna – zachowanie chłodne oficjalne, uczucia na ostatnim miejscu,
bierno-agresywne – pasywna agresywność – webalna agresywność upór przeciwstawianie się
osobowości psychotyczne:
typ kontrolujący
1. manipulująco kotrolujący – psychopata
2. stosunek do innych autorytarny – manipulujący psychopata – styl myślenia coś muszę mieć z tego, oburzony na ludzi, wszyscy mnie się mają słuchać, obraz siebie jako niedoceniony – kontrolujący
3. nie zrobisz to się zabiję
agresywny
1 typ zachowania – śmiały, pewny siebie szybki w decyzjach
2. zachowanie wobec innych - przygaszający
3. styl myślenia – dogmatyczny
4. wyrażanie nastroju – nieufny
5. obraz samego siebie wyidealizowany
6. zaburzenia społeczne – fanatyk (np. religijny)
przywodca polityczny
1 – utzymyjący dystan i
2 brak empatii
3. duża kreatywność – wizjoner
4. obojentność i spokój
5. pewny siebie zadufany w sobie zapatrzenie w siebie
6. za
towarzyskość - (typ piotrusia pana)
1. ożywiony ujmujący biorący na swój lep
2. wykazuje się ile potrafi jaki jest błyskotliwy
3 bardzo powierzchowny
4. dramatyczny, chwiejny
5. czarujący
6. histeryczność,
spółpracująca (
1. poszłuszeństwo i uległość
2. usłużność
3. otwartość
4. strachliwość
5. słabiutki, przezroczystość, brak skrystalizowanej osobowości
6. zależna kompulsywna
wrażliwy
1. duże wyczulenie
2. nieprzewidywalność
3. rozbierzność
4. pesymizm poczucie zranienia
5. nie rozumiem siebie, nie wiem kim jestem
6. bierno agresywny
zaangarzowana
1, uwarzny ostrożny
2. nieśmiałosć, wycofywanie się
3. zamknięty
4. niespokojność
5. poczucie dużej samotności odizolowania
6. zaburzenia schizotopowe
introwertywny
1. bardzo duża bierność, nie wychodzenie przed szereg
2. wycofywanie się
3. niejasny styl myślenia
4. chłodny i z dystansem
5. spokojny, nieangażujący się
6. zaburzenia schizoidalne
emocjonalny
1. energetyczność,
2. prowokujący
3. rozproszenie
4. bardzo duża intensywność
5. interesująca
6. trochę borde line narcysyczny, trochę transwestyta itp.