Opracowanie zagadnień z książki McLuhana „Media w edukacji”
GORĄCE I ZIMNE środki przekazu.
Istnienie podstawowa zasada, która odróżnia gorący środek przekazu, taki jak radio od zimnego, takiego jak telefon, czy tez gorący środek przekazu, taki jak film do zimnego takiego jak telewizja.
Gorący środek to taki który przedłuża, pojedynczy zmysł z „wysoka rozdzielnością”.
Wysoka rozdzielność to stan silnego nasycenia danych np. : Fotografia ma wizualnie wysoka rozdzielność ale film rysunkowy niska, gdyż zawiera, gdyż zawiera małą ilość wizualnych informacji.
telefon jest zimnym środkiem przekazu lub środkiem o niskiej rozdzielności, gdy ucho otrzymuje za jego pośrednictwem skąpa ilość informacji.
mowa tez jest zimnym środkiem przekazu- dostarcza mało informacji i słuchacz sam musi uzupełnić to , czego brakuje.
media gorące - nie pozwalają odbiorcom zbyt wiele do uzupełnienia i w konsekwencji wywołują u nich słabe zaangażowanie w to, co im pokazują.
zimne media- działają odwrotnie.
media gorące (radio) wywierają inny wpływ na odbiorę niż zimne media( telefon).
zimne środki znak hieroglificzny lub ideogram na zupełnie inne oddziaływanie niż gorący i wybuchowy taki jak alfabet fonetyczny. Alfabet doprowadzony do wysokiego stopnia abstrakcji intensywności wizualnej stał się typografia.
Słowo drukowane, ze szczególna intensywnością, zerwało peta średniowiecznych gild i klasztorów, tworząc niezwykle indywidualistyczne wzorce przedsiębiorstwa i monopoli.
charakterystyczny zwrot nastąpił kiedy monopol doprowadził do ekstremalnej formy spowodował powrót korporacji, wraz z jej bezosobową władzą nad wieloma poddanymi. Podgrzanie pisma do intensywności powtarzalnego druku doprowadziło do nacjonalizmu i wojen religijnych XVI wieku.
Ciężki i nieporęczne media takie jak kamień są zimne, wiążą czas- użyte do pisania służą łączeniu epok.
papier jest medium gorącym za pomocą którego można poziomo ujednolicić przestrzeń- zarówno w świecie polityki, jak i rozrywki.
KAŻDE MEDIUM GORACE DOPUSZCZA MNIEJSZE ZAANGAŻOWANIE ODBIORCY NIŻ MEDIUM ZIMNE.
pojawienie się druku praktycznie wyeliminowało z życia i ze sztuki wcześniejsze formy.
w naszych czasach jest mnóstwo przykładów na to, że formy gorące wyłączają a zimne włączają
Intensywność lub wysoka rozdzielczość rodzi specjalizację i fragmentaryzacje zarówno w życiu codziennym, jak i w rozrywce. to wyjaśnia, dlaczego każde intensywne doświadczenie musi być „zapomniane”, „ocenzurowane” i doprowadzone do bardzo zimnego stanu, zanim zostanie „nabyte” lub przyswojone.
Freudowski „Cenzor” jest nie tyle czynnikiem moralnym, ile niezbędnym warunkiem uczenia się. Cenzor chroni nasz centralny system wartości, jak również nasz fizyczny system nerwowy przez znacznie ochładzanie natłoku doświadczeń. Dla wielu ten system chłodzenia zamienia się trwający całe życie stan psychiczny „rigor mortis” lub somnambulizm dający się wyraźnie zaobserwować w okresie pojawiania się nowej techniki. np. opisana przez Roberta Theobalda historia przywiezienia toporów z ostrzem stalowym aborygenom.
Tradycyjna plemienia i feudalna hierarchia załamuje się gwałtownie pod wpływem gorącego środka przekazu o charakterze mechanicznym, jednolitym i powtarzającym się.
Środki takie jak pieniądze, koło, pismo lub jakakolwiek forma przyśpieszenia procesu wymiany dóbr czy przekazu informacji, przyczyni się do rozbicia struktur plemiennych
z kolei dużo większe tego rodzaju przyśpieszenie dające o sobie znać za sprawą elektryczności może spowodować odrodzenie się plemiennych wzorców głębokiego zaangażowania. To wydarzyło się w Europie po wprowadzeniu radia czy w Ameryce po wprowadzeniu TV.
człowiek XVIII wieku uzyskał przedłużenie samego siebie w postaci przędzarki, której Yeats nadał w pełni seksualne znaczenie. Kobieta jest zatem postrzegana jako techniczne przedłużenie bytu mężczyzny.
nie ma medium, które mogłoby istnieć i oddziaływać w pojedynkę. Wszystkie środki przekazu są ze sobą w stałej zależności.
nowe struktury i konfiguracje życia, powstałe a sprawą elektryczności, coraz częściej ścierają się ze stałymi, linearnymi i fragmentarycznymi procedurami oraz instrumentami analizy, pochodzącymi z epoko mechanizacji. coraz częściej przechodzimy od badania treści przekazu do studiów nad jego całościowym oddziaływaniem.
K. Boulding - „Wymowa przekazu wyraża się w zmianie, jaką wywołuje on w obrazie.”
zainteresowanie raczej skutkami niż oddziaływaniem jest podstawową zmianą zachodzącą w naszych czasach elektryczności, jako, że skutki dotyczą całościowej sytuacji, Anie jednego poziomy przepływu informacji. Co dziwne, rozpoznanie raczej skutków niż informacji znajduje dobicie w angielskiej koncepcji oszczerstwa :” Im więcej prawdy, tym większe oszczerstwo”
trzy etapy wywołane pojawieniem się elektrotechniki : zaniepokojenie, przeciwstawienie się i wyczerpanie. teraz jest wg. autora znużenie.
podgrzanie jednego zmysłu prowadzi zwykle do hipnozy a ochłodzenie wszystkich zmysłów do halucynacji.
Zimne środki przekazu |
Gorące środki przekazu |
-telefon -telewizja -mowa -film rysunkowy -hieroglify lub ideogramy -kraje zacofane -wieśniak -epoka telewizji -twist -jazz typu cool ( pojawił się w momencie pogodzenie się z „nowymi mediami” radiem i kinem) |
-radio -film -fotografia -alfabet fonetyczny -druk -papier (gorące medium) -kraje rozwinięte -mieszczuch -epoka mechanizacji -walc -jazz typu hot ( wtedy gdy pojawiły się nowe media radio i kino) -literatura -gazety |
SŁOWO MÓWIONE
gdy w jakieś kulturze brak silnego wizualnego oddziaływania piśmienności, pojawia się inna forma zmysłowego zaangażowania i kulturowego okazywania przyjaznych uczuć.
przykład z książki - jedyny tubylec w wiosce potrafi pisać i czytać- czyta listy innych mieszkańców i bardzo mu to przeszkadza, chciałby nie wiedzieć co jest w tych listach.- tego rodzaju rozdzielenie zmysłów oraz oddzielenie jednostki od grupy raczej by nie nastąpiło bez udziału pisma fonetycznego.
w zrozumieniu istoty słowa mówionego może dopomóc przeciwstawienie go formie pisanej. Chociaż zapis fonetyczny dzieli i poszerza wizualną moc słów.
słowo pisane przedstawia w zdaniu to, co szybkie i niezauważalne w słowie mówionym.
człowiek piśmienny lub społeczeństwo piśmienne nabiera niezwykłej mocy działania w każdym kierunki, i to oderwanie od uczuć i emocjonalnego zaangażowania, które byłyby udziałem człowieka niepiśmiennego lub społeczeństwa niepiśmiennego.
Henri Bergson- tworzył w tradycji myśli zakładających, że język stosowaną przez człowieka technika zaburzania i umniejszania wartości zbiorowej nieświadomości. To właśnie przedłużenie człowieka w postaci mowy pozwala intelektowi oderwać się od o wiele szerszej rzeczywistości. Bez udziału języka,. jak twierdzi Bergson. ludzki umysł pozostawałby całkowicie zaangażowany w przedmiot swojej uwagi.
język przedłuża i wzmacnia człowieka, ale dokonuje również podziału jego zdolności.
świadomość zbiorowa lub świadomość intuicyjna została osłabiona przez techniczne przedłużenie świadomości , jakim jest mowa.
mowa służy do oddzielania człowieka do człowieka, a także oddalenia ludzkości od nieświadomości kosmicznej.
jako przedłużenie lub wypowiedzenie (uzewnętrznienie) wszystkich naszych zmysłów naraz, język zawsze stanowił najbogatsza formę sztuki człowieka, która z kolei odróżnia go od stworzeń świata zwierzęcego.
dzięki językowi ojczystemu człowiek w niepowtarzalny sposób uczy się postrzegać i odczuwać świat, a także działać w tym świecie.
język jako technika przedłużenia człowieka, której moc podziału i oddzielania tak dobrze znamy, mógł być Wieżą Babel, za pomocą której ludzie próbowali sięgać szczytów niebios.
wydaje się, ze następnym logicznym krokiem powinno być nie przekładanie jednego języka na drugi, a pominięcie języków na rzecz ogólnej, kosmicznej świadomości, która mogłaby w znacznym stopniu przypominać wymarzoną przez Bergsona zbiorowa nieświadomość.
SŁOWO PISANE
Nasze zachodnie wartości, zbudowane na słowie pisanym zostały już w znacznym stopniu naruszone przez elektryczne środki przekazu, takie jak telefon, radio i TV.
człowiek niewiele poczynił aby zbadać lub zrozumieć wpływ alfabetu fonetycznego na stworzenie wielu podstawowych wzorów kultury. Na wyjaśnienie tej kwestii może być już za późno.
przykład z książki : na maszcie zamiast flagi Stanów Zjednoczonych wywiesimy kawałek materiału z napisem „flaga amerykańska” symbole będą miały to samo znaczenie. ale ich oddziaływanie będzie zupełnie inne. Przetransportowanie bogatej wizualnej mozaiki flagi na formę pisemną oznaczałoby pozbawienie jej większości cech zbiorowego wizerunku i doświadczenia, ale dosłowna abstrakcyjna wieź pozostałaby w dużej mierze taka sama.
grecki mit o alfabecie- Kadmos, król słynący z wprowadzenie w Grecji liter fonetycznych, posiadał żeby smoka, a z nich wyrośli uzbrojeni mężowie. Jak każdy mit, zamyka długotrwały proces w nagłym olśnieniu. Alfabet oznaczał siłę i władze oraz kontrolę nad strukturami militarnymi na odległość. alfabet + papirus-lekki i tani materiał.
w odróżnieniu od pisma niealfabetycznego z jego niezliczoną liczba znaków, które trudno było opanować, alfabet można się było nauczyć w kilka godzin.
Zdobycie tak szerokiej wiedzy oraz tak złożonej umiejętności, jaką było opanowanie pisma niealfabetycznego, i zastosowanie jej w odniesieniu do taki nieporęcznego materiału, jakim były cegły i kamienie, gwarantowało koście skrybów monopol władzy kapłańskiej ( którzy kiedyś „panowali” w dziedzinie piśmiennej )
używanie łatwiejszego alfabetu w połączeniu z lekkim, tanim i przenośnym papirusem doprowadziło do przejście władzy z rąk duchowieństwa w ręce klasy wojskowych.
wszystko to zostało zawarte w micie o Kadmosie i zębach smoka, włącznie z upadkiem państw-miast i powstaniem imperiów i biurokracji wojskowej.
Elias Canetti w swoim traktacie „Masse Und Macht” przypomina nam, że zęby są symbolem władzy w wypadku człowieka, a zwłaszcza w wypadku wielu zwierząt.
alfabet fonetyczny jest wyjątkowym wynalazkiem technicznym. Wcześniej istniało wiele rodzajów pism, piktograficznych i sylabicznych. Jednak tylko w wypadku alfabetu fonetycznego bezznaczeniowe litery odpowiadają bezznaczeniowym dźwiękom. Z punktu widzenie kultury ta uderzająca rozdzielność i równoległość światów wizualnego i słuchowego były czymś brutalnym i bezlitosnym.
słowo zapisane fonetycznie wyrzeka się światów, znaczeń i percepcji, które zostały zachowane za pomocą takich form jak hieroglify i chińskie ideogramy.
wiele stuleci stosowania ideogramów nie zagroziło nienaruszonej dotychczas sieci rodzinnych i plemiennych więzów społeczeństwa chińskiego.
z kolei w dzisiejszej Afryce wystarczyło jedno pokolenie w posługiwaniu się pismem alfabetycznym, żeby tak jak w wypadku Galów dwa tysiące lat temu uwolnić, przynajmniej wstępnie, jednostkę z sieci więzów plemiennych. Fakt ten nie ma żadnego związku z treścią zapisanych alfabetycznie słów; jest wynikiem nagłego rozłamu miedzy słuchowym a wzrokowym doświadczeniem człowieka. jedynie za sprawą alfabetu fonetycznego dochodzi do tak wyraźnego podziału doświadczenia.
sam alfabet fonetyczny był wynalazkiem technicznym, który ma moc tworzenia „Człowieka cywilizowanego”- odrębnych jednostek równych wobec spisanego kodeksy prawa.
Osiągnięcia świata zachodniego świadczą niezbicie o ogromnym znaczeniu piśmienności.
jedynie kultury alfabetyczne opanowały posługiwanie się połączonymi ze sobą sekwencjami linearnymi jako wszechobecnymi formami psychicznej i społecznej organizacji.
Nie uświadamiamy sobie, że piśmiennictwo zmienia nasze nawyki, emocje i percepcje. Dal ludzi niepiśmiennych jest zupełnie oczywiste, że najzwyklejsze nawet wygody oznaczają całkowita zmianę kultury.
prawdopodobnie najbardziej wyrazistym przejawem piśmienności jest nasz system jednolitego wyznaczania cen artykułów, który przenika do najbardziej oddalonych rynków i przyspiesza obrót towarowy.
Wyjątkowa cecha alfabetów, polega na rozdzieleniu obrazu i dźwięku od semantycznej i werbalnej treści sprawiła, iż stały się one najbardziej radykalnym wynalazkiem technicznym, pozwalającym na transportowanie i homogenizacje kultur.
pismo piktograficzne i hieroglificzne, stosowane w kulturach Babilończyków, Majów i Chińczyków stanowi przedłużenie zmysłu wzroku w celu przechowania ludzkiego doświadczenia i przyspieszenia doń dostępu. Wszystkie te formy nadają znaczenie ustnemu wyrazistości obrazka. Jako takie przypominają animowane kreskówki i są wielce nieporęczne.
do oddania bowiem niezliczonych informacji i operacji związanych ze społecznymi interakcjami potrzeba mnóstwo znaków. Dla odmiany alfabet fonetyczny, za pomocą jedynie kilka liter, był w stanie objąć wszystkie języki.
Tego rodzaju osiągniecie wymagało jednak oddzielenie zarówno znaków, jak i dźwięków od ich semantycznej i emocjonalnej treści. Żaden inny system zapisu nie dokonał tego wyczynu.
DRUK
sztuka tworzenie obrazowych wypowiedzi w precyzyjny i powtarzalny formie, jest dla nas czymś oczywistym. Zapominamy, ze bez czcionki i światłokopii bez map i geometrii świat współczesnej nauki i techniki prawie by nie istniał.
w czasach Ferdynanda i Izabeli oraz innych oceanicznych monarchów mapy stanowiły największą tajemnicę państwową.
najważniejszą cecha druku- „obrazową wypowiedź można powtarzać dokładnie i w nieskończoność - przynajmniej do póty, dopóki istnieje powierzchnia, na której drukujemy. Powtarzalność stanowi sedno mechaniczności, która podbiła nasz świat, zwłaszcza od czasów wynalazku Gutenberga.
przesłaniem druku i typografii jest przede wszystkim powtarzalność.
SŁOWO DRUKOWANE
drukowanie przy użycie ruchomych czcionek było pierwszym rodzajem mechanizacji złożonego rzemiosła i stało się archetypem wszelkiej następującej po nim mechanizacji.
eksplozja typograficzna przedłużyła umysł i głos człowieka prowadząc do odnowienia na światową skalę dialogu pomiędzy ludźmi, którzy przerzucił pomost między wiekami.
typologia jedynie jako przechowalni informacji i nowemu środkowi szybkiego pozyskiwania wiedzy, to zauważymy, że przyczyniła się do końca zaściankowości i kultury plemiennej zarówno w aspekcie psychologicznym jak i społecznym, zarówno w przestrzeni, jak i w czasie.
od wynalezienia druku do 1700 roku ponad połowa wszystkich drukowanych książek to były książki starożytne lub średniowieczne.
typografia miała w swym działaniu psychologiczne i społeczne konsekwencje.
nastąpiło stopienie świata starożytnego i średniowiecznego w jedną całość.
książka drukowana stworzyła współczesny świat, który obecnie styka się z nową elektrotechniką.
elektroniczne środki przekazu informacji zmieniają nasza kulturę typograficzną tak gwałtownie, jak druk zmodyfikował średniowieczny manuskrypt i kultura scholastyczną.
alfabet (oraz jedno przedłużenie w postaci typografii) umożliwiło upowszechnienie władzy, jaką daje wiedza i uwolnił człowieka z sieci więzów plemiennych, tworząc tym samym aglomerację odrębnych jednostek. Elektroniczne pismo i prędkość powodują, że człowiek jest zalewany, natychmiast i bez przerwy, problemami innych. Znowu staje się częścią plemienia. Ludzka rodzina znów przekształca się w społeczność plemienną.
przedłużenie jaki się jako wzmocnienie organu, zmysłu lub funkcji, które pobudza ośrodkowy układ nerwowy do działań mających na celu samoobronę w postaci odrętwienia przedłużonego obszaru, przynajmniej w zakresie bezpośredniej analizy i świadomości zjawiska.
pod względem psychologicznym książka drukowana, jako przedłużenie zmysłu wzroku, zintensyfikowała perspektywę i stały punkt widzenia. w związku z naciskiem na odbiór wzrokowy punkt wiedzenia i punkt zbiegu, dającym złudzenie perspektywy, powstaje wrażenie, że przestrzeń jest wizualna, jednolita i ciągła. Linearna precyzja i jednolitość układu rumowych czcionek są nierozłączne z tymi wielkimi formami kulturowymi i innowacyjnymi doświadczenia renesansowego.
pod względem społecznym typograficzne przedłużenie człowieka przyczyniło się do narodzin nacjonalizmu, industrializmu, rynków masowych oraz powszechnego wykształcenie i edukacji. Druk dawał bowiem wyobrażenie powtarzalnej precyzji , która wpływa na powstanie całkiem nowych form przedłużenie energii społecznej.
najważniejszym darem, jaki człowiek otrzymał od typografii, było możliwość oddzielenia się i niezaangażowania- moc działania bez reagowania. Od czasów renesansu nauka wychwalała ten dar, który w epoce elektryczności, charakteryzującej się ciągłym wciąganiem każdego człowieka w sprawy innych, doprowadziło do kłopotliwej sytuacji . W ostatnich 10-leciach słowo „bezstronny”, wyrażające najwyższy stopień obiektywizmu i prawości człowieka typograficznego, było coraz częściej używane w znaczeniu „nic go to nie obchodzi”.
moc słowa drukowanego w zakresie rozdrażnienia i możliwości analizowania dała w naszym życiu psychicznym tę :odrębność wrażliwość”, która w dziedzinie sztuki i literatury była od czasów Cezanne`a i Baudelaire`a bezwzględnie najważniejszą sprawą do wyeliminowania we wszelkich programach reform dotyczących upodobań i wiedzy.
druk odmienił zarówno proces uczenia się, jak i dystrybucji. Książka była pierwszą maszyną do nauki i pierwszym masowo produkowanym towarem.
Wzmacniając i przedłużając słowo pisane, typografia uwidoczniła i znacznie wzbogaciła strukturę pisma.
nowy środek przekazu nigdy nie jest dodatkiem do starego, ani też nie zostawia go w spokoju.
druk zapewnił ogromną nową pamięć dla dawnych dzieł, za sprawą której pamięć indywidualna stała się niewystarczająca.
Społeczeństwo otwarte jest takie z racji jednolitego, typograficznego przetwarzania edukacji, umożliwiającego nieograniczoną ekspansję każdej grupy na zasadzie addytywności. Drukowana książka oparta na typograficznej jednolitości i powtarzalności w ramach wizualnego porządku była pierwszą maszyną do uczenia, podobnie jak typografia była pierwszym rodzajem mechanizacji rzemiosła.
psychologiczne i społeczne konsekwencje oddziaływania druku wiązały się z rozszerzeniem jego właściwości rozszczepiania i ujednolicania o stopniu homogenizacji różnych regionów, wraz z wynikającym z tego wzmocnienie siły energii i agresji, które kojarzymy z powstaniem nowych nacjonalizmów.
pod względem psych. wizualne przedłużenie i wzmocnienie jednostki przez druk miało wiele skutków:
E.M. Foster : „prasa drukarska, wynaleziona zaledwie 100 lat temu, była błędnie brana za machinę dającą nieśmiertelność, a ludzie spieszyli się, by powierzyć jej swe uczynki i pasję z Myśla o przyszłych stuleciach” . Ludzie zaczęli zachowywać się tak, jakby nieśmiertelność tkwiła w istocie magicznej powtarzalności i przedłużeń druku.
jednolitość i powtarzalność zadrukowanej strony sprawiają, że wywiera ona nacisk na „poprawną” ortografię, składnię i wymowę.
Wpływ druku był jeszcze bardziej zauważalny w oddzieleniu poezji od pieśni, prozy od oratoriów, języka potocznego do kulturalnego.
Z nadejściem typografii proces rozdzielania (czy eksplozji) funkcji zaczął przebiegać gładko na wszystkich poziomach i we wszystkich sferach.
najlepiej znanym nam nieprzewidzianym skutkiem działania typografii jest nacjonalizm. Dopóki druk nie przemienił każdego z miejscowych języków w potężny środek masowego przekazu, polityczne ujednolicenie ludności za pomocą języków narodowych oraz grup językowych było nie do przemyślenia.
sam nacjonalizm pojawił się jako intensywny nowy wizerunek grupowego przeznaczenia i statusu, zależnego od szybkości przekazu informacji, nieznanego przez pojawieniem się druku.
dzisiaj nacjonalizm jako wizerunek zależy od pracy, ale wszystkie elektroniczne środki przekazu są mu przeciwne.
w biznesie tak jak i w polityce skutkiem prędkości równej prędkości samolotu odrzutowego jest to, że dawne ugrupowania narodowe w ramach społecznej nie mają racji bytu.
wyrazistość czcionki oznaczała wyrazistość przekazu.
jednolitość dotarła również do obszaru mowy i pisma. Wprowadziła jeden ton i nastawienie do czytelnika i przedmiotu równomiernie przenikające cała kompozycje. Narodził się „człowiek liter”. Ów literacki equitone, rozszerzony na słowo mówione, umożliwił ludziom piśmiennym utrzymanie jednego druzgocącego „wysokiego tonu” w dyskusji.
nasycenie języka potocznego jednakowymi literackimi elementami spłaszczyło nasz język kulturalnym, Az stał się godziwą akustyczną kopią jednolitych i ciągłych wizualnych skutków typografii.
TELEGRAF
przykład z książki o pojawienie się telegrafu bez drutu pokazuje jak rozpoczynający się błyskawiczny przepływ informacji wpływa na nasze życie, plany, spiski, władze itp.
elektroniczne środki przekazu wykazują tendencję do tworzenie pewnego rodzaju organicznej wzajemnej zależności miedzy wszystkimi instytucjami społecznymi, z uwypukleniem poglądów de Chardina, że odkrycie elektromagnetyzmu powinno być uznane za „ogromne wydarzenie biologiczne”
szczególne cecha elektrycznej formy, polegająca na tym, że forma ta kończy epokę mechanizacji z jej indywidualnymi krokami i specjalistycznymi funkcjami, ma bezpośrednie wytłumaczenie. Podczas gdy wszystkie wcześniejsze odmiany techniki (poza sama mowa) przedłużyły pewne części naszego ciała, elektryczność uzewnętrzniła nasz ośrodkowy układ nerwowy, włącznie z mózgiem.
mechanizmy powstałe w wyniku rozdzielenie i przedłużenie poszczególnych części naszego ciała, takich jak dłoń, ręka i stopa, w formie długopisu, młota, czy koła. Mechanizacja zadania natomiast polega na podziale każdego fragmentu działania na wiele jednolitych, powtarzalnych i ruchomych części. Coś zupełnie przeciwnego cechuje cybernetyzację ( lub automatyzację), którą często opisuje się jako sposób myślenia, a także jako sposób wykonywania czynności. Cybernetyzacja oznacza postrzeganie produkcji jako zintegrowanego systemy przetwarzania informacji, a nie zajmowania się odrębnymi maszynami.
jednym ze sposobów zrozumienia tego przejście do epoki mechanizacji do epoki eklektyczności jest uchwycenie różnic w projektach graficznych prasy przeznaczonej dla ludzi wykształconych i prasy popularnej.
na początku człowiek nigdy nie zdaje sobie sprawy z nowego wynalazku.
każda innowacja zagraża równowadze istniejącej już organizacji.
Nastał Wiek Niepokoju. Wraz z nadejściem telegrafu człowiek zainicjował bowiem ten proces wyprowadzane na zewnątrz swojego układu nerwowego, który obecnie zmierza ku przedłużeniu świadomości za pomocą telewizji satelitarnej.
F. Nigtingale - odkryła nowa receptę na epokę elektryczności , a mianowicie opiekę medyczna. Dbanie o ciało stało się balsamem dla nerwów w epoce, która po raz pierwszy w historii ludzkości wyprowadziła układ nerwowy człowieka na zewnątrz.
Elektryczność zapewnia potężny głos słabym i cierpiącym , odsuwając na bok biurokratyczne specjalizację i opis zadań umysły uzależnionego od instrukcji obsługi. Wymiar „aspektu ludzkiego” to po prosty wymiar bezpośredniego uczestnictwa w doświadczeniu innych, które pojawia się wraz z błyskawiczną informacją.
TELEFON
J. Joyce w ”Finnegans Wake”: TELEVISION KILLS TELEPHONY IN BRATHER BROIL - w wolnym tłumaczeniu proponowanym przez McLuhana oznacza to - „telewizja zabija telefon w bratobójczej kłótni”
wraz z pojawienie się telefonu daje o sobie znać przedłużenie słuchu i głosu, które świadczy o pewnego rodzaju percepcji pozazmysłowej.
najbardziej nieoczekiwanym społecznym skutkiem używania telefonu było przyczynienie się przezeń do częściowej likwidacji domów publicznych i stworzenia kogoś takiego jak call girl.
maszyna do pisanie i telefon to najmniej podobne do siebie bliźniaki, które techniczna bezwzględności i dokładność opanowały proces przemiany amerykańskiej dziewczyny.
ponieważ wszystkie środki przekazu są fragmentami nas samych przedłużonych we własność publiczną, oddziaływanie któregoś z nich na nas polega na ogół na uruchomieniu innych zmysłów w nowych konfiguracjach.
nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie wszystkiego podczas rozmowy telefonicznej
w odróżnieniu do zapisanej lub zadrukowanej strony rozmowa telefoniczna wymaga pełnego zaangażowania.
Shannon i Weaver w swojej hipotezie dotyczącej Informacji podobnie jak Morgenstern w Teorii Gier , zdają się ignorować funkcje formy jako formę. Z tego właśnie względy zarówno Teorii Informacji jaki Teoria Gier ugrzęzły w sterylnej banalności, podczas gdy zmiany natury psychicznej i społecznej, będące skutkiem oddziaływania tych form odmieniły całej nasze życie.
wielu ludzie odczuwa silna potrzebę gryzmolenie na kartce papieru podczas rozmowy telefonicznej. Jest to związane z charakterem, tego środka przekazu, a mianowicie z tym, że wymaga on zaangażowania naszych zmysłów i umysłu.
do wynalezienia telefonu doszło przez przypadek, podczas prac Bellów (ojciec i syn) nad metodą opracowania uniwersalnego alfabetu widocznego, oraz tym aby mowa stała się widzialna dla głuchych. Pracowali oni również nad nowymi urządzeniami elektrycznymi.
tak samo przez przypadek powstało pismo Braille`a dla niewidzących. Powstało ono najpierw dla wojska aby czytać meldunki, depesze wojskowe po ciemku, po czym przeniesiono je do świata muzyki i na końcu zaczęto używać go dla niewidomych.
słowo telefon powstało w 1840 r. zanim urodził się pierwszy z Bellów w/w . Słowem telefon określano przyrząd skonstruowany do przenoszenie nut za pomocą drewnianych drążków.
W 1877 r. pierwszy telefon dla użytku publicznego wszedł na rynek.
Istota telefon polega na tym, że jest on niezwykle osobista forma.
FILM
w Anglii kino było pierwotnie nazywane „bioskopem”, ze względu na to, że przedstawiono w nim formy życia w rzeczywistym ruchu.
film wziął swój początek z próby sfotografowania ruchy kopyt galopujących koni.
film łączy to co mechaniczne z tym co ograniczone w świecie falistych form, to ma również związek z drukiem. Wyświetlając niejako słowa, czytelnik musi śledzić czarno-białe sekwencje zdjęć, które składają się na typografie, i podkładać pod nie własną ścieżkę dźwiękową.
umysł „ABCiDalny”- opanowany przez alfabet wg. J. Joyce
Jak zauważył Renè Clair, ekran otwiera swoje białe podwoje ku haremowi pięknych wizji i młodzieńczych snów, w porównaniu z którymi najcudowniejsze rzeczywiste ciało wydaje się niedoskonałe.
Yeats postrzegał film jako świat platońskich idei, w którym projektor filmowy jest jak „piana na widmowym paradygmacie bytów”
Ścisły związek między filmowym światem na szpuli a osobistymi doznaniami w świecie fantazji, zapewnionymi przez słowo drukowane, jest więc niezbędny do zaakceptowania przez człowieka Zachodu formy filmowej.
Film, zarówno w swojej formie szpulowej, jak i formie scenariusza, jest nieodłącznie związany z kulturą książki.
Ludzie piśmienni postrzegają przestrzeń jako ciągłą i jednolitą. Ludzie niepiśmienni po prostu nie odbierają wrażenia perspektywy lub oddalenia się wywoływanego przez światło i cień, którą to zdolność my uważamy za dana człowiekowi przez naturę.
Dla Eisensteina najważniejszą prawdą dotyczącą filmu było to, że jest on „aktem zestawienia czegoś z czymś”
film nie tylko jest doskonałym środkiem wyrazu mechanizmu. Paradoksalnie oferuje najbardziej magiczny z towarów konsumpcyjnych produkt, a mianowicie marzenia.
film nie tylko towarzyszy pierwszej wielkiej epoce konsumpcyjnej, ale również ja umacnia, reklamował i sam był głównym towarem.
Człowiek typograficzny szybko przekonał się do filmy, a to dlatego, że film podobnie jak książka, oferuje wewnętrzny świat fantazji i marzeń.
film jako całość nie jest w rzeczywistości jednostkowym środkiem przekazu, takim jak piosenka lub słowo pisane, ale zbiorową formą artystyczną, w której różne osoby zawiadują kolorem, oświetleniem, dźwiękiem, grą aktorów, sposobem mówienia.
film jest także monstrualnych rozmiarów reklamą dóbr konsumpcyjnych.
RADIO
Anglia i Ameryka uodporniły się przeciwko radiu przez długie obcowanie ze słowem drukowanym i z industrializmem.
kultury europejskie, bardziej przyziemne i mniej wizualne, nie były odporne na radio.
Siłę radia wykorzystał Hitler
siła radia polega na dogłębnym angażowaniu słuchaczy daje o sobie znać, kiedy młodzież włącza je w czasie odrabianie pracy domowej lub kiedy ludzie noszą odbiorniki ze sobą, chcąc stworzyć prywatny świat wśród tłumu.
Wiadomości, sygnał czasu, informacje o ruchu drogowym , a przede wszystkim prognoza pogody służą obecnie do zwieszania naturalnej mocy rada, polegającej na włączaniu ludzi w sprawy innych.
na większość ludzi radio oddziałuje bardzo silnie, oferuje świat milczącego porozumienie między pisarzem-spikerem a słuchaczem. Chodzi właśnie o tę bezpośredniość radia. Osobiste doświadczenie. Odbiera podświadomie głębie radia która jest naładowana rozbrzmiewającymi odgłosami plemiennych rogów i starożytnych bębnów.
znany przykład : słynna audycja O. Wellesa o inwazji Marsjan.
radio stworzyło didżeja i wyniosło autora gagów na wyżyny. Od chwili pojawienie się radia gag zastąpił dowcip, ale nie za sprawą talentów autorów gagów. Stało się tak, bo radio jest szybkim gorącym środkiem przekazu który ograniczył także przestrzeń dla opowieści reporterskich.
radio umożliwia zwiększenie tempa przekazu informacji, które skutkują podobnym przyśpieszeniem w wypadku innych mediów. Z pewność ma to wpływ na kurczenie się świata do rozmiarów wioski, a jednocześnie wywołuje nienasycony, wioskowy apetyt na plotki, pogłoski i osobistą złośliwość.
TELEWIZJA
telewizja jest środkiem przekazu , który odrzuca wyraziste osobowości i woli prezentować przebieg czegoś niż jakiś produkt.
E. Efron nazwał TV „nieśmiałym olbrzymem” . medium to nadaje się bowiem do przedstawiania palących problemów i wyraziście określonych kontrowersyjnych tematów.
H.K. Smith zauważył: „Stacje TV są zachwycone, gdy wchodzi się w polemikę w kraju o 14 tysięcy mil.
Napisy na ekranie są tak cenną oznaką głębokich skutków oddziaływania TV.
od nastania TV dialektyczny język zapewnia głęboka więź społeczną, nie możliwą do osiągnięcia przy użycie sztucznej literatury.
TV jest chłodnym, angażującym odbiorcę środkiem przekazu. Gdy zostanie podgrzana wprowadzoną do przekazu dramaturgia, radzi sobie gorzej, gdyż mniej jest w niej miejsca na uczestnictwa. Radio jest medium gorącym. Gdy przekaz radiowy zostanie wzmocniony, będzie odbierany jeszcze lepiej.
TV nie pełni roli tła. Wciąga. Musisz „być z nią w kontakcie”
Ten chłodny środek, przekazu sprzyja głębokim strukturom zarówno w sztuce, jak i w rozrywce, a także wywołuje u widzów chęć angażowania się dogłębnie w odbiór danego przekazu.
obraz TV nie ma nic wspólnego z filmem czy fotografią, poza tym że również oferuje niewerbalne gestalt, czyli postawę związaną z formą. W wypadku TV to widz jest ekranem. Bombardowany impulsami świetlnymi, co J. Joyce nazywał „Szarżą Świetlnej Brygady”, która atakuje „powłokę duszy podświadomymi skojarzeniami”. Obraz TV niesie stosunkowo mało informacji. Nie jest statyczny. Nie jest więc w żadnej mierze fotografią, a formującym się bezustannie konturem przedmiotów poddanych skanowaniu.
Obraz TV zapewnia widzowi około trzech milionów punktów na sekundę, z których jednorazowo widz odbiera tylko kilkadziesiąt i z nich buduje obraz.
Obraz TV jest obecnie mozaika jasnych i ciemnych plamek, czym ujęcie filmowe absolutnie nie jest- to nawet wtedy, kiedy jakość obrazu filmowego jest bardzo słaba.
Obraz TV ma małą intensywność lub niska rozdzielczość i dlatego, w odróżnieniu od filmu, nie dostarcza nam szczegółowych informacji na temat przedstawionych obiektów.
TV przejawia tendencję do bycia środkiem przekazu oferującym zbliżenia. Owe zbliżenia, które w filmie są wykorzystywane do tego, by nami wstrząsnąć, w TV są czymś zupełnie zwyczajnym.
chłodny środek przekazu taki jak TV, powianiem być o wiele bardziej zwięzły i skondensowany pod względem informacyjnym niż gorący środek przekazu taki jak np. film. Powszechnie wiadomo ze 0,5 minuty przekazu TV równa się 3 minutom sztuki teatralnej.
W wypadku chłodnego środka przekazu, takiego jak słowo mówione, manuskrypt, lub TV, słuchacz lub użytkownik ma dużo więcej do zrobienia niż w przypadku gorącego środka przekazu. Jeśli środek przekazu ma wysoką rozdzielczość to zaangażowanie odbiorcy jest małe. Jeśli środek przekazu ma małą intensywność, to zaangażowanie odbiorcy jest duże.
(umiejętność czytania i pisania jest niezbędna do wyrobienia nawyków jednolitości wszędzie i zawsze . Przede wszystkim jest konieczna do zapewnienia działania systemów cen i rynków.
TV przedłużenie naszych nerwów we włochatym stylu ma moc wywoływania istnej powodzi powiązanych ze sobą wyobrażeń co do ubioru, fryzur, sposobu chodzenia i gestykulacji.
Istnieje bardzo duża rola edukacyjna TV
TV zmieniła nasze wrażenia zmysłowe i procesy myślowe. Rozbudziła upodobania do wszystkiego, co zapewnia dogłębne doświadczenie, czegoś co w równym stopniu dotyczy języka, jak stylistyki samochodów.
Wraz z nadejściem TV zapotrzebowanie na pogłębianą i poszerzaną wiedzę stało się powszechne.
TV może w taki sposób przedstawić wzajemną zależność procesów i rozwój wszelkich form w jaki nie zrobi tego żadne inne medium.
TV jest przede wszystkim przedłużeniem zmysłu dotyku, który wymaga maksymalnej wzajemnej zależności wszystkich zmysłów
mozaikowa forma obrazu TV wymaga, tak jak zmysł dotyku, uczestnictwa i dogłębnego zaangażowania się całej istoty.
AUTOMATYZACJA
z automatyzacją wiąże się przepływ informacji; prowadzi ona nie tylko do zaniku wielu zawodów w świecie pracy, ale również wielu przedmiotów w świecie edukacji.
o ile w mechanicznej epoce fragmentaryzacji czas wolny oznaczał po prostu brak pracy czy zwykle lenistwo, o tyle w epoce elektryczności jest to coś zupełnie przeciwnego.
w wypadku mediów rozrywkowych mówimy o „mass mediach”, ponieważ źródło programu i proces jego odbioru są niezależne pod względem przestrzeni, ale symultaniczne. Ten podstawowy fakt wywołał rewolucję naukową w przemyśle, określaną jako „automatyzacja” lub „cybernetyzacja”
w edukacji konwencjonalny podział programy nauczania na przedmioty jest już w tej chwili przestrzegany.
każdy przedmiot który chce się poznać dogłębnie, od razy wieże się z innym.
szkolne programy nauczania nadal będą rozdrobnione i niespójne
zasadniczym aspektem epoki elektryczności jest to, że ustanawia ona globalną sieć, która ma wiele wspólnego z naszym ośrodkowym układem nerwowym. Nasz OSN nie jest jedynie siecią elektryczną, ale stanowi pojedyncze, jednolite pola doświadczenia.
ludzie związani z automatyzacja twierdzą, że jest ona w tym samym stopniu sposobem myślenia, co sposobem działania.
Automatyzacja czy cybernetyzacja radzi sobie ze wszystkimi elementami i składowymi procesu przemysłowego i marketingowego dokładnie tak samo, jak radio albo telewizja, które łączą jednostki w publiczność uczestniczącą w nowym wspólnym procesie.
elektrotechnika rozszerza obecnie możliwości natychmiastowego przetwarzania wiedzy dzięki powiązaniom od dawna występującym w obrębie naszego OSN.
automatyzacja sprawia, że „produkcja masowa” staje się realna- i to nie pod względem rozmiarów, ale błyskawicznego globalnego uścisku.
w układzie zautomatyzowanym bowiem konsument staje się produktem, podobnie jak czytelnik mozaikowej pracy informacyjnej tworzy własne wiadomości albo sam staje się tematem, swoją nowa wiadomością.
światło jest niespecjalistycznym rodzajem energii lub mocy, takim samym jak informacja i wiedza.
proces automatyzacji powoduje odchodzenie dzisiejszej siły roboczej z przemysłu , sprawia, że sama edukacja staje się podstawowym rodzajem produkcji i konsumpcji.
inżynierowie często twierdza, że coraz wyższy poziom przekazywanych informacji sprawia, iż prawie każdy materiał może być przystosowany do dowolnego użytku.
automatyzacja bez wątpienia zakłada istnienie serwomechanizmy i komputera. Oznacza to, że zakłada wykorzystanie elektryczności jako czegoś przechowującego i przesyłającego informację. W wypadku elektryczności chodzi o przechowywanie lub przenoszenie nie substancji materialnej, a wyobrażeń i informacji.
Jednak przedłużenie techniczne naszego OUN, które nazywamy obecnie mediami elektrycznymi, rozpoczęły swoją karierę ponad sto lat temu, czego sobie w pełni nie uświadamiano.
jeśli odtworzymy wstecz długą historie rozwoju piśmiennictwa i druku oraz ich oddziaływania na społeczne doświadczenia i organizację, to z łatwość dostrzeżemy, jak dzięki tym formom doszło do tak dużej jednolitości społecznej i homogeniczności społeczeństwa, niezbędnych przemysłowi mechanicznemu.
Elektryczna prędkość wymusza organiczną strukturę gospodarki globalnej.
automatyzacja i elektryczność wymagają bowiem dogłębnego podejścia do problemów we wszystkich dziedzinach i w każdym czasie.
automatyzację odczuto po raz pierwszy i ujrzano na dużą skale w przemyśle chemicznym, związanym z gazem, węglem, ropą i rudami żelaza. Wielkie zmiany, które umożliwiła energia elektryczna, opanowały teraz - dzięki komputerom- każdą sferę działalności urzędniczej i biznesowej. W rezultacie wiele osób zaczęło traktować całe społeczeństwo jak jednolitą maszynę do zapewniania dobrobytu.
paradoksalnie automatyzacja sprawia, że ogólne wykształcenie stało się wręcz konieczne.
Osoby zgromadzone wokół ogniska lub świecy w poszukiwaniu ciepła lub światło nie mogą się oddać niezależnemu myśleniu, czy tez zadaniom, w takim stopniu jak osoby mające dostęp do światła elektrycznego. W ten sam sposób wzorce społeczne i edukacyjne ukryte w automatyzacji to wzorce społeczne i edukacyjne ukryte w automatyzacji to wzorce pracy na własny rachunek i artystycznej autonomii. Panika związana z automatyzacja jako czymś, co niesie niebezpieczeństwo ujednolicenia wszystkiego na skalę światową, świadczy o przenoszeniu w przyszłość mechanicznej standaryzacji i specjalizacji, które należą już do przeszłości.
11