Konspekt zajęć z drużyną harcerską „Orliki”.
Zbiórka harcerska przeprowadzona przez druhnę Annę Stajniak.
TEMAT: Harcerz - przyjaciel przyrody.
Cele:
Harcerz:
wzbogaca w świadomy sposób swoją wrażliwość na potrzeby środowiska (uczy się nazywać te potrzeby),
odkrywa własne możliwości na rzecz ochrony środowiska, współtworzenie środowiska,
potrafi rozpoznać odgłosy zwierząt oraz potrafi nazwać zwierzęta,
naśladuje głosy zwierząt,
rozpoznaje i nazywa nasiona,
przedstawia gestem słyszane w tekście czynności (pląsy),
umiejętnie współdziała podczas zabaw, pląsów i zajęć praktycznych,
usprawnia koordynacje ruchowa i czynności manualne poprzez praktyczne działanie,
zna Prawo Harcerskie,
zna obrzędy i zwyczaje drużyny.
Metoda pracy:
harcerska - zbiórka drużyny.
Formy pracy:
gawęda,
obrzęd,
majsterka,
gry i zabawy,
piosenki i pląsy.
Pomoce dydaktyczne:
świece,
zdjęcia zwierząt:
leśnych domowych
dzięcioł kura
szpak kaczka
sowa świnka
wiewiórka pies
kuna kot
niedźwiedź owca
pszczoła krowa
gęś
królik
„kominek”,
tektura,
miód,
łyżki,
miseczki z ziarnami (pszenica, kukurydza, jarzębina, słonecznik),
gazety,
„grzechotki”.
Scenariusz zbiórki.
1.Obrzedowe rozpoczęcie zbiórki.
Musztra (zbiórka, meldunek, piosenka „Harcerzem być”),
Zapalenie świec - dobre uczynki:
Kto zrobił dziś coś dobrego?
(może ktoś komuś pomógł,
może jakaś Pani kogoś pochwaliła?),
Okrzyk harcerski „Szejker, szejker”,
Zgaszenie świec,
Zapoznanie z tematem zbiórki.
2.Piosenka:
„Płonie ognisko w lesie”.
3.Gawęda:
nawiązanie tematu zbiórki do szóstego Prawa Harcerskiego: „Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać”,
współtworzenie gawędy przez młodzież,
aktywny udział w opowiadaniu,
rozpoznawanie zwierząt,
przypomnienie odgłosów przyrody:
dzięcioł, stuk, stuk
szpak, frrr
sowa, uhu
wiewiórka,
kuna,
pszczoły, bzzzy
niedźwiedź człap, człap
Dziupla:
Rośnie w lesie dąb. Dąb gruby, prastary, potężne ma konary. I przyleciał DZIĘCIOŁ w czerwonym berecie:
- Tu zamieszkam z chęcią, to najlepszy dąb na świecie.
Dziobem w pień STUK, STUK (harcerz stuka w podłogę):
- Tu wykuje sobie dom dla mych dzieci.
Rąbał dziobem, stukał, dłubał - wykuł dziuplę.
W tej dziupli z dzięciołową dzieci wychowali. A kiedy nastała jesień odleciały gdzieś dzięcioły nowe dziuple kuć.
Minęła zima, przyszła wiosna, dowiedział się o dziupli SZPAK. Przyleciał, przysiadł na pniu, zajrzał do dziupli i pyta:
- Dziuplo, dziuplo dębowa, kogo w sobie chowasz?
Cisza, nikt nie odpowiedział, ucieszył się SZPAK. Zamieszkał w dziupli wraz z żoną. Mieszkali w dziupli dwa lata, aż znaleźli nowy dom.
A na trzeci rok SOWA dziupli szukała, latała po lesie i nawoływała:
UHU - UHU
UHU - UHU.
Przysiadła na krawędzi dziupli i huknęła:
- Dziuplo, dziuplo dębowa, kogo w sobie chowasz?
A echo z dziupli odpowiedziało:
- Mieszkał tu: DZIĘCIOŁ i SZPAK. A tyś, co za jedna?
- Ja jestem SOWA.
Wiec zamieszkała SOWA w dziupli. Wylatywała na łowy w nocy, a wracała rano. Mieszkała w niej długo, dziupla powiększyła się. SOWA]
z niej odleciała.
Po gałązkach skakała WIEWIÓRKA, przystanęła i pyta:
- Dziuplo, dziuplo dębowa, kogo w sobie chowasz?
A echo z dziupli odpowiada:
- Mieszkał tu DZIECIOŁ, - co korniki jadł,
SZPAK - ponoć mądry ptak,
SOWA - mocne szpony, tęga głowa.
- Teraz zamieszkam tu ja: WIEWIÓRKA z ruda kitą i mocnymi ząbkami,
co zjada orzechy
i żołędzie garściami.
Mieszkała WIEWIÓRKA w dębie przez całe dwa lata. Drzewo zaczęło schnąć, kruszyć się, kora z niego oblatywała.
Kiedy minął trzeci rok - KUNA przez las pędzi. Patrzy stoi prastary dąb. Myśli sobie:
- Mieszkanie dla mnie gotowe!
I pyta:
- Dziuplo, dziuplo dębowa, kogo w sobie chowasz?
A echo z dziupli odpowiedziało:
- Mieszkał tu: DZIECIOŁ,
SZPAK,
SOWA,
WIEWIÓRKA
A ty, kto jesteś?
- Jestem drapieżna KUNA - poluje na ptaki, małe zwierzęta. Mieszkała KUNA w dębie rok i drugi była zadowolona i szczęśliwa. W końcu postanowiła zmienić mieszkanie.
A na roczek trzeci rój PSZCZÓLEK leci: BZZZZZZY
Brać dla nas. Żyjmy tu długo. Brzęczą PSZCZOŁY, brzęczą, koło dębu się kręcą
i pytają:
- Dziuplo, dziuplo dębowa, kogo w sobie chowasz?
A echo z dziupli odpowiedziało:
- Mieszkał tu: DZIECIOŁ,
SZPAK,
SOWA,
WIEWIÓRKA
KUNA
A wy, co za jedne?
- My pszczeli rój.
I PSZCZOŁY z brzękiem wesołym w dziupli zamieszkały, naznosiły nektaru, miodu narobiły i tak sobie w dziupli żyły.
Po lesie słychać: CZŁAP, CZŁAP, CZŁAP - idzie NIEDŹWIEDŹ.
NIEDŹWIEDŹ miodek zwęszył, zaczaił się. PSZCZOŁY się przestraszyły z ula uciekły. NIEDŹWIEDŹ po dębie wlazł i miód zjadł.
Stał dąb pusty na skraju lasu. Opodal ludzie maszyny sprowadzili, ścinać drzewa zaczęli. Ścieli również i dąb prastary, co miał dziuple i konary.
4.Pląs:
„Niedźwiadek”.
5.Prowadzący zadaje pytanie:
Dlaczego ludzie wycinają drzewa?:
budowa domu,
opał,
papier,
meble.
Ale drzewa i las to schronienie dla zwierząt i musimy pamiętać, że naszym obowiązkiem jest sadzić małe drzewka (szkółka leśna).
Czego w lesie robić nie wolno?
Bywacie w lesie.
Jak się tam zachowujecie?
(Cicho, nie płoszymy zwierząt, nie zastawiamy sideł, itp.)
A co robicie ze śmieciami?
(zabieramy ze sobą lub zakopujemy).
Jak trzeba zbierać grzyby?
(nożykiem obciąć grzyb, resztę zostawić).
Nie wolno niszczyć gniazd i ptasich jaj.
Jak należy się zachować widząc ogrodzone mrowisko?
(nie deptać mrowisk).
Nie należy karmić zwierząt w lecie, one liczą na nasza pomoc tylko zimą. W lesie jest dużo jedzenia.
Nie słuchaj w lesie głośnej muzyki, płoszysz zwierzęta.
6.Pląs:
„Krasnoludek”.
7.Zabawa:
Na plecach będę przypinała obrazki zwierząt i proszę, aby każdy z Was po kolei wychodził na środek i pytał nas, jakim jest zwierzęciem.
My bez słów tylko gestem (ruchem) i dźwiękami, które to zwierze wydaje spróbujemy Wam podpowiedzieć.
Wychodzi jeden harcerz na środek, reszta podpowiada:
kura,
kaczka
świnka
pies
kot
owca
krowa
koń
gęś
królik
to były zwierzęta, które mieszkają w ...................
8.Pląs:
„Kaczuszka”
9.Majsterka:
Czeka nas jeszcze ważne zadanie, wczoraj przygotowaliśmy z kartonu nietypowy karmnik dla ptaków, a każdy z Was przyniósł różnego rodzaju ziarna, a ja przyniosłam miód. Gotowy karmnik po zajęciach zaniesiemy do parku.
10.Obrzędowe zakończenie:
Zaplątanie kręgu.
Ocena i udzielenie pochwał.
Myślę, że już jutro, gdy każdy z Was wejdzie do lasu to będzie tam miłym gościem, będzie pamiętał jak należy zachować się w lesie oraz jak pomagać zwierzętom w zimie,
Podziękowanie harcerzom za czynny udział w zbiórce,
Ustalenie kolejnej zbiórki harcerskiej,
Puszczenie „Iskierki”:
„Iskrę przyjaźni puszczam w krąg, niech trafi do Waszych serc i powróci do mych rąk”.
Okrzyk: „Czuj, czuj, CZUWAJ!
Czuj, czuj, CZUWAJ!
Czuj, czuj, CZUWAJ!, CZUWAJ!, CZUWAJ!”
Opracowanie: dh. Anna Stajniak
3