1. Metryczka konspektu

1. Imię i nazwisko osoby prowadzącej lekcje:………Kamil Frąc……………………

2. Klasa: ………III A, III D, III E, III F, III C…………................................................

3. Data prowadzonej lekcji: …………15.11.09r.…………............................

4. Miejsce realizacji lekcji:…………Sale: 12, 1, 10, 9, 3……………………………

5. Czas trwania lekcji:………………45min…………………………………………..

2. Umiejscowienie lekcji w strukturze jednostki metodycznej

1. Temat lekcji poprzedniej: „Czytanie i rysowanie schematów elektrycznych.”

2. Temat lekcji prowadzonej: „Montaż układów na podstawie schematów.”

3. Temat lekcji następnej:

3. Wiązka celów operacyjnych

A: Operacyjne cele instrumentalne

1. Wiadomości:

Wiadomości do zapamiętania: Uczeń wie;

- co to jest rezystor, cewka oraz kondensator

- wie w jaki sposób można podłączać rezystor, cewkę , kondensator

- jak obliczać napięcia i natężenia z szeregowo ułożonych rezystorów, cewek i kondensatorów

- jakie są główne parametry rezystora, cewki i kondensatora

-czym mierzymy ilość zużytej wody

Wiadomości do zrozumienia: Uczeń rozumie;

- istotę połączeń układów

- wykonywane obliczenia rezystancji zastępczej i pojemności zastępczej

2. Umiejętności:

Umiejętność stosowania wiadomości w sytuacjach typowych: Uczeń;

- samodzielnie liczy rezystancję zastępczą i pojemność zastępczą szeregowo i równolegle podłączonych rezystorów i kondensatorów

4. Metody uczenia się, nauczania i dydaktyczne środki kształcenia

1. Podstawowa strategia dydaktyczna:

- Dominujące metoda nauczania:

• pogadanka

• elementy wykładu

• ćwiczenia

-Środki dydaktyczne: tablica, kreda, zeszyt.

5. Struktura lekcji

L.p.	Fazy/ogniwa lekcji	Czas trwania
1.	Czynności organizacyjne (sprawdzenie obecności, wpis tematu lekcji do dziennika)	5min
2.	Uświadomienie celów lekcji	5min
3.	Zapoznanie z tematem lekcji	5min
4.	Faza główna lekcji	25min
5.	Czynności organizacyjno porządkowe, zakończenie lekcji	5min

6. Przebieg lekcji

Należy w formie punktów (opisu) przedstawić czynności nauczyciela i oczekiwane zachowania uczniów

L.p.	Faza/ogniwa lekcji	Czynności nauczyciela	Oczekiwane czynności / zachowania uczniów:
1.	Czynności organizacyjne	Na początku lekcji nauczyciel wita się z klasą oraz sprawdza listę obecności	Uczniowie po przywitaniu się z nauczycielem potwierdzają swoją obecność.
2.	Uświadomienie celów lekcji	Lekcję właściwą nauczyciel rozpoczyna od zaznajomienia uczniów z tematem i głównymi celami bieżącej lekcji	Uczniowie uważnie słuchają wypowiedzi nauczyciela
3.	Podanie tematu lekcji	Nauczyciel podaje temat lekcji, którym jest: „Montaż układów na podstawie schematów.”	Uczniowie przepisują temat do zeszytów
4.	Lekcja właściwa.	-Nauczyciel zachęca uczniów do aktywności: podaje zasadę oceny ich pracy na lekcji. (Za dobrą odpowiedź uczeń otrzymuje +, +++ to ocena bardzo dobra). -Nauczyciel na początku omawia co to jest układ RLC i przechodzi do pierwszego elementu, którym jest rezystor. Omawia jego sposób podłączenia: szeregowy i równoległy oraz obliczanie rezystancji zastępczej (załącznik nr 1). W ten sam sposób omawia kondensator i cewkę. (załącznik nr 2 i 3).	- Uczniowie robią notatki i wykonują ćwiczenia polecone przez nauczyciela
5.	Zakończenie zajęć	Na zakończenie lekcji nauczyciel dziękuje uczniom za współpracę oraz żegna się z klasą.	Uczniowie żegnają się z nauczycielem i wychodzą z sali.

Dodatkowe materiały niezbędna nauczycielowi w czasie prowadzenia zajęć (INstrukcje, treści zadań, ćwiczeń, itp.)

Załącznik nr 1

Elementy bierne RLC

Elementy bierne takie jak: R - rezystory, C - kondensatory i L - cewki indukcyjne to najczęściej spotykane elementy w elektronice, a w szczególności elektronice analogowej. Elementy te posiadają ciekawe i bardzo przydatne charakterystyki prądu I w funkcji napięcia U czy też napięcia w funkcji prądu. Dla rezystora prąd I jest wprost proporcjonalne do napięcia U, dla kondensatora prąd I jest proporcjonalny do szybkości zmian napięcia, natomiast dla cewki indukcyjnej napięcie U jest proporcjonalne do szybkości zmian prądu. Z tych krótkich opisów można wywnioskować, że kondensatory i cewki indukcyjne są właściwie bezużyteczne w obwodach prądu stałego, gdzie nie ma mowy o żadnych zmianach prądu czy napięcia.



Rezystory to elementy dwukońcówkowe o właściwości dającej się opisać równaniem R=U/I (znane prawo Ohma). Jeżeli U wyrazi się w woltach V, a I w amperach a to R będzie wyrażone w omach W.

Patrząc na równanie opisujące rezystor można powiedzieć, że przy ustalonym napięciu, zmieniając wartość rezystora zmieniamy wartość prądu płynącego przez ten rezystor i odwrotnie, jeżeli przez rezystor płynie stały prąd (np. ze źródła prądowego) to zmieniając wartość rezystora zmieniamy napięcie na rezystorze. Można więc powiedzieć, że rezystor to element, który służy do przetwarzania napięcia w prąd i odwrotnie.

Najistotniejszymi parametrami rezystorów są:

- rezystancja znamionowa - podawana zwykle w W, kW lub MW,

- tolerancja rezystancji (dokładność) - podawana w procentach,

- moc znamionowa - moc, którą może rezystor rozproszyć,

- współczynnik temperaturowy rezystancji TWR,

- napięcie znamionowe.

Zastosowań rezystorów jest bardzo dużo. Stosuje się je we wzmacniaczach jako elementy sprzężenia zwrotnego, z tranzystorami do ustalania ich punktu pracy, w połączeniu z kondensatorami pracują w układach filtrów, ustalają wartości napięć i prądów w wybranych punktach układu.

Rezystory produkowane są z różnych materiałów, ale najbardziej popularne są rezystory węglowe, które jednak ze względu na zbyt małą stabilność nie nadają się do zastosowania w układach, które muszą odznaczać się wysoką stabilnością i precyzją. Do takich celów lepiej nadają się rezystory metalizowane.

Szeregowe i równoległe łączenie rezystorów. Z prawa Ohma, które można zapisać R=U/I, wynikają następujące właściwości rezystorów:

- rezystancja zastępcza dwóch rezystorów połączonych szeregowo (rys. 2.3) wynosi:


R=R1+R2

czyli przez szeregowe połączenie rezystorów zawsze otrzymuje się większą rezystancję,

- rezystancja zastępcza dwóch rezystorów połączonych równolegle (rys 2.4) wynosi:





czyli przez równoległe łączenie rezystorów zawsze otrzymuje się mniejszą rezystancję.

Oczywiście należy przytoczone właściwości uogólnić i tak dla większej niż dwa ilości rezystorów prawdziwe są wzory:




Załącznik nr 2



Kondensatory to podobnie jak rezystory, elementy dwukońcówkowe o właściwości dającej się opisać równaniem Q=C*U, gdzie:

- Q jest ładunkiem wyrażonym w kulombach,

- U jest napięciem między końcówkami kondensatora,

- C jest pojemnością kondensatora podawaną w faradach.

Kondensatory są zbudowane z dwóch przewodzących elektrod (okładek) przedzielonych dielektrykiem (izolatorem).

Kondensator jest to element, który posiada zdolność gromadzenia ładunku. Patrząc na równanie, które go definiuje można powiedzieć, że kondensator o pewnej pojemności C i napięciu U zawiera ładunek Q na jednej okładce i przeciwnie spolaryzowany ładunek -Q na drugiej okładce.

Kondensator jest elementem nieco bardziej skomplikowanym niż rezystor, gdyż prąd płynący przez niego nie jest wprost proporcjonalny do napięcia lecz do szybkości jego zmian i dlatego można napisać:




Z tego wzoru można zauważyć, że jeśli na kondensatorze o pojemności 1F napięcie będzie się zmieniało z prędkością 1V/s, to przepływa przez niego prąd o natężeniu 1A. Można powiedzieć również odwrotnie, że gdy przez taki kondensator przepływa prąd o natężeniu 1A to napięcie na nim zmienia się z prędkością 1V/s.

Najistotniejszymi parametrami kondensatorów są:

- pojemność - podawana zwykle w mF, nF lub pF,

- tolerancja pojemności (dokładność) - podawana w procentach,

- napięcie znamionowe.

Zastosowań kondensatorów, podobnie jak rezystorów, jest bardzo dużo. Stosuje się je w filtrach, do blokowania napięć zasilających, w układach kształtowania impulsów, do oddzielania składowych stałych sygnałów, w układach generatorów, w układach zasilaczy, czy też do gromadzenia energii. Zdolność do gromadzenia energii wykorzystana jest np. w urządzeniach medycznych zwanych w defibrylatorami, gdzie gromadzi się energię w kondensatorze potrzebną do pobudzenia serca do pracy.

Podobnie jak zastosowań również typów kondensatorów jest wiele. Można dla przykładu wymienić następujące typy kondensatorów: mikowy, ceramiczny, poliestrowy, styrofleksowy, poliwęglanowy, polipropylenowy, teflonowy, olejowy, tantalowy, elektrolityczny.

Szeregowe i równoległe łączenie kondensatorów.

Dla dwóch kondensatorów połączonych szeregowo wzór na pojemność zastępczą ma taką samą postać jak wzór na rezystancję zastępczą rezystorów połączonych równolegle. Pojemność zastępcza dwóch kondensatorów połączonych szeregowo (rys. 2.11) wynosi:





czyli przez szeregowe połączenie kondensatorów zawsze otrzymuje się mniejszą pojemność.

Dla dwóch kondensatorów połączonych równolegle wzór na pojemność zastępczą ma taką samą postać jak wzór na rezystancję zastępczą rezystorów połączonych szeregowo. Pojemność zastępcza dwóch kondensatorów połączonych równolegle (rys. 2.12) wynosi:




C=C1+C2

czyli przez równoległe połączenie kondensatorów zawsze otrzymuje się większą pojemność.


Podane wcześniej wzory należy podobnie jak dla rezystorów uogólnić i wtedy będą miały postać:

Załącznik nr 3


Cewka indukcyjna jest elementem zdolnym do gromadzenia energii w polu magnetycznym. Szybkość zmian prądu płynącego przez cewkę indukcyjną zależy od panującego na niej napięcia. Zależność tą można wyrazić wzorem:




gdzie L czyli indukcyjność jest najważniejszym parametrem cewki indukcyjnej. Indukcyjność podaje się w henrach H.

Z podanego wzoru widać, że doprowadzenie do cewki napięcia stałego spowoduje narastanie prądu. Jeżeli więc do cewki o indukcyjności 1H przyłoży się napięcie 1V to prąd, który popłynie przez cewkę będzie narastał z prędkością 1A/s.

Symbol cewki indukcyjnej przypomina spiralę i tak jest w rzeczywistości, gdyż cewka jest spiralą z drutu nawiniętą na rdzeniu. Różnice między cewkami dotyczą głównie rdzenia, na którym są nawinięte. Zastosowanie rdzenia ma za zadanie zwielokrotnić indukcyjność cewki. Rdzenie są budowane z żelaza lub ferrytu (jest to nieprzewodzący materiał magnetyczny) i mogą mieć przeróżne kształty np.: toroidu czyli pierścienia, prętu, "kubka" itd.

Cewki mają wiele zastosowań szczególnie w układach radiowych w różnych filtrach i dławikach wielkiej częstotliwości w obwodach rezonansowych, generatorach czy też w układach kształtujących impulsy.

http://tpiatek.w.interia.pl

……………………………………………………………….

Podpis nauczyciela - opiekuna praktyki z ramienia szkoły

Uniwersytet Rzeszowski - ZDTiI

Aleja Rejtana 16 c

35 - 959 Rzeszów

Tel. [phone]

---