Zator tętnicy płucnej
Zator tętnicy płucnej (zatorowość płucna) polega na zaczopowaniu, najczęściej skrzepliną, tętnicy płucnej (zator masywny) lub obwodowej gałęzi tętnicy płucnej (zator mały), czego konsekwencją jest upośledzenie wymiany gazowej w płucach.
W większości przypadków jest następstwem powikłań zakrzepowych. W sposób patologiczny wewnątrz naczyń krwionośnych formuje się czop wykrzepionej krwi (skrzeplina), który odrywa się od ściany naczynia i wędrując dalej z prądem krwi powoduje zamknięcie (zator) naczynia w innym miejscu - często w płucach. Skrzeplina powstaje w układzie żylnym, głównie w żyłach głębokich kończyn dolnych i miednicy małej lub w prawej komorze i prawym przedsionku serca. Przy podejrzeniu zatoru tętnicy płucnej wykonuje się badania: EKG, RTG klatki piersiowej, scyntygrafię płuc, angiografię płuc i badania laboratoryjne krwi (badania gazometryczne).
Niewydolność oddechowa
Niewydolność oddechową określa się jako niedostateczne wysycenie tlenem krwi tętniczej lub obniżone wydalanie dwutlenku węgla.
Niewydolność oddechowa rozpoznawana jest w oparciu o badanie przedmiotowe (zwiększenie liczby oddechów) i badanie gazometryczne krwi tętniczej oraz inne badania, zależnie od przyczyny wystąpienia choroby.
Astma (dychawica) oskrzelowa
Astma (dychawica) oskrzelowa jest spowodowana zwężeniem oskrzeli i oskrzelików wskutek skurczu ich mięśni gładkich, obrzękiem błony śluzowej, nadmiernym wydzielaniem śluzu i jego zastojem w drogach oddechowych. Dominującym objawem klinicznym jest duszność napadowa. Należy w większości przypadków do chorób alergicznych układu oddechowego.
Dla rozpoznania astmy oskrzelowej i ustalenia stopnia jej zaawansowania wykonuje się badania: badanie podmiotowe (wywiad lekarski), badanie przedmiotowe (np. osłuchiwanie i opukiwanie klatki piersiowej), alergenowe testy skórne, badanie gazometryczne, EKG, RTG klatki piersiowej i badanie spirometryczne.