Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny” Juliusz Słowacki
GENEZA
Utwór wydany w marcu 1834 roku
Dramat stanowił ważny głos w dyskusji emigracyjnej nad losem Polski (rozpoczętej w Dziadach III)
Obraz świadomości narodowej w obliczu klęski państwa
Słowacki zamierzał napisać trylogię, ale ukazała się tylko pierwsza część (o reszcie znane są tylko niejasne wzmianki)
Pierwsza część poświęcona spiskowi koronacyjnemu, w prologu i epilogu pojawia się zapowiedź powstania, a także obraz kraju po jego upadku
Dramat romantyczny, brak chronologii, trudny do określenia sens ideowo-artystyczny dzieła
Uwydatnienie entuzjazmu młodych w przeciwieństwie do rozwagi starszych
SPISEK KORONACYJNY -> akcja wpleciona w daty powstania, punkt wyjścia = przed 1830 9przygotowanie do zamachu na życie cara Mikołaja I), koronacja na króla Polski = ogólne oburzenie, radykalizm młodzieży, który swe potwierdzenie znajduje w utworze MŁODOŚC MOJA Alojzego Skarżyskiego, który jest wezwaniem zamachu stanu, w połączeniu z zabójstwem cara (dwa plany: 1) organizowany przez studenta - Wincentego Smagłowskiego, 2) organizowany przez grupę podchorążych, oba nie doszły do skutku)
BOHATER
Samobójstwo nieznanego decyduje o przełomie w myśleniu Kordiana (rozmyślania nad śmiercią i sensem życia)
Postać złożona:
Pesymista, bardzo wrażliwy, miłość do ojczyzny i rodziny; przez wizje tragicznej przyszłości kraju, człowiek przedwcześnie dojrzały, w akcie III następuje jego upodobnienie do „postaci Pierwszej Osoby Prologu i postaci Prezesa”
Niedoszły samobójca, walczący o zmianę świata, szukający idei, która pozwoli mu sprzeciwić się przeznaczeniu; rozmyślania o sensie życia u historii narodowej
Postawa typowa dla romantyzmu, Kordian = reprezentant podstawowej idei romantycznej literatury -> postać pytająca i walcząca!
WOLNOŚC kontra KONIECZNOŚĆ (jak w każdym dramacie romantycznym)
Wiele akcentów świadomości młodzieży romantycznego przełomu -> rozterki historycznozoficzne i filozoficzne, pokolenie epoki stabilizacji, po klęsce epopei napoleońskiej (bajka o Janku, opowiedziana przez Grzegorza)
Kordian - kochanek, filozof, podróżnik i spiskowiec
Główna idea Kordiana = „POLSKA WINKELRIEDEM NARODÓW! POŚWIĘCI SIĘ, CHOĆ PADNIE JAK DAWNIEJ! JAK NIERAZ!” (dwuznaczność : walka, ale jednocześnie zapowiedź klęski)
Losy Kordiana = hołd dla prawdy historycznej, upadek powstania, bo młodzi organizatorzy ulegli poglądom konserwatystów
Kordian = typowy szlachecki rewolucjonista (walczy, ale bez wiary w zwycięstwo, poddaje się więc kunktatorstwu przywódców)
BÓG I SZATAN
Problem Boga i Szatana historii, bo czy historia jest moralna? (wizja dysharmonii między planem bożym, a jego realizacją; Bóg -> konserwatywne idee, przeciwnik rewolucji, która popiera szatan)
Doktor-Szatan => akt III, uosobienie przeznaczenia ludzkiego, a szczególnie dziejów Polski
Szatan pojawia się w kluczowych scenach: na początku losów narodu i przy klęsce bohatera (to kusiciel oddziaływujący na charakter bohatera i świadomość narodu)
ROMANTYCY = to tradycja panuje nad świadomością narodu
Charakter -> los człowieka Tradycja -> los narodu
|
Zemsta + Nieudolni przywódcy = klęska powstania
Elementy tradycji:
przywódcy -> sędziwi -> klęska (ostrożni, brak radykalnych i szybkich decyzji)
szabla szlachecka -> anarchia, zemsta na wrogu
SZATAN = kompromitacja narodu w oczach Boga i historii
SZATAN = klęska pozwoli mu objąć władzę nad narodem
Zgodnie z religia katolicką -> rezygnacja z zamachu na cara (scena w grobowcu królów)
Scena spiskowa = aluzja do czasów Jana Sobieskiego ( „Niech powstanie mściciel z kości naszych”)
Starcie młodych ze starymi = aluzja do dwóch wątków tradycji
Nawiązanie do sytuacji w Polsce po porwaniu Stanisława Augusta przez konfederatów (kapitulacja zamachowców, jak w Kordianie)
Kapitulacji, bo uległość wobec nurtów tradycji
Punkt zwrotny: Kordian spotyka widma tworzące orszak trumien królewskich
Bóg przeciw rewolucji, SZATAŃSKA NOC ZWĄTPIENIA
SCENA 6
Dom wariatów
Świat bez sensu, oddany na pastwę złu i przemocy
Bezradność wobec przywrócenia harmonii między bytem a jednostką
Myśli, idee Rousseau i Woltera postawione pod znakiem zapytania
Aluzje biblijne, np. do snu faraona, zapowiadającego klęskę
Kordian => ludzkie działanie, czyli walka o wolność, nie może zapobiec końcowi historii
Wielopiętrowy system w metaforyce dramatu: współczesna sobie historia to dalszy ciąg Bożego planu, mowy, rozpoczętej w Piśmie Świętym
Porównanie narodów do glinianych garnków, tworzonych lub niszczonych przez stwórcę wg proroctw Jeremiasza
Zakończenie: Kordian wzywa Boga, ale Ten nie czyni nic, by pomóc człowiekowi
|
ARTYZM DRAMATU
JĘZYK
Romantycy = przekonanie o podwójnym znaczeniu słowa: realnym i duchowym (niektóre słowa-klucze, a dramat to jeden wielki ZNAK)
Odwołanie do narodowej świadomości, czyli tradycji
Aluzje do Pisma Świętego (ok. 50)
Cytaty z Ewangelii (Pierwsza Osoba i śpiew Nieznajomego)
Odwołania do legend i mitów (kult siwych włosów, nieskalane królobójstwo tronu Polaków)
Odwołania do folkloru
Aluzje do mitologii antycznych
Tekst bardzo sceniczny
KSIĘŻYC DWUROŻNY => odesłanie do wierzeń ludowych, nów to czas szatana (Przygotowanie, scena 6, scena na Mont Blanc, idea Winkelrieda)
Kordian pisany głównie wierszem 13-zgoskowym stychicznym
Nieregularność toku wersowego => środek artystyczny dla pokazania zmian nastrojów psychicznych bohaterów
AKCJA: 3 płaszczyzny
niebo
ziemia
piekło (scena 6)
- łamane realne wymiary przestrzeni
światło = symbol wędrówki Kordiana w poszukiwaniu celu (sens tylko poetycki)
CZAS: swobodny tok myśli, niczym nie skrępowany
czas biblijny (boski, szatański)
czas historyczny (ludzki)
Kordian = żyje jednocześnie w teraźniejszości i przyszłości
Motto utworu z „Lambra”
KORDIAN OGÓLNIE
Przeciwstawienie mickiewiczowskiej wizji narodu, Boga i świata
Część I: wielka negacja wszystkiego
Prawdopodobnie w kolejnych częściach trylogii miało nastąpić stopniowe odrodzenie Polski, a kto wie czy nie nawet całego świata
Kordian, jako bohater przegrany podwójnie:
człowiek, który nie dokonał zamachu na cara
człowiek, który nie umiał sprzeciwić się argumentom Doktora
Kordian nigdy jednak nie zrezygnował z WOLNEJ WOLI
Występowanie postaci z ludu: Grzegorz, żołnierz spod Maciejowic, Starzec z ludu (wzywali do czynnej walki i zemsty na wrogach); przeciwstawieni z postawami innych starców, głównie przywódców oraz z postawą samego bohatera
Kordian to typowy bohater romantyczny, zastanawia się nad sensem życia, Grzegorz to jego mentor, poszukiwanie idei, której warto się poświęcić, ta idea to patriotyzm i walka o odzyskanie niepodległości, spisek koronacyjny, niejasne zakończenie;
PLAN AKCJI
- motto z Lambra Juliusza Słowackiego
Przygotowanie
- sylwester 1799, góry Karpackie, chata Twardowskiego
- zgromadzenie szatanów i czarownic
- z kotła, w którym mieszają wyłaniają się sylwetki przywódców powstania listopadowego: Chłopickiego, Czartoryskiego, Skrzyneckiego, Niemcewicza, Lelewela i Krukowieckiego
- pojawia się tez korpus Królestwa Polskiego i posłowie na sejm powstańczy
- prace przerywa głos wzywający Boga
- wszystko nagle znika
Prolog
- trzy koncepcje poezji:
a) pierwsza osoba -> poglądy Mickiewicza, poezja to „balsam na narodowe rany”
b) druga osoba -> nie wierzy w moc słowa
c) trzecia osoba -> poezja = rozbudzanie uczuć patriotycznych, kształtowanie świadomości narodowej
Część Pierwsza
Akt Pierwszy
Scena pierwsza
- Kordian (15 klat) => rozmyślania na temat sensu życia
- sługa Grzegorz opowiada 3 historie:
a) bajka „O Janku, co psom szył buty”
b) i c) opowiedziane doświadczenia Grzegorza z walk w Egipcie u boku Napoleona, a także z niewoli rosyjskiej
Scena druga
- Kordian zakochany w Laurze
- Laura => Kordian to niedojrzały młodzieniec
- Kordian postanawia popełnić samobójstwo
Scena trzecia
- Laura znajduje w swym pamiętniku list od Kordiana
- niepokój o życie młodzieńca
- Grzegorz oświadcza, że Kordian się zastrzelił
Akt drugi
Wędrowiec; Rok 1828
- Kordian przeżył samobójczą próbę( nowy cel = szerzenie wiedzy o świecie)
- początek podróży po Europie:
Anglia => Londyn, opowieść dozorcy parku o dominacji pieniądza; Dover, nadmorska skała, rozważania nad twórczością Szekspira
Włochy => willa, spotkanie z Wiolettą ( Kocha dopóki Kordian twierdzi, ze jest bogaty)
Watykan => spotkanie z papieżem, prośba o błogosławieństwo dla Polaków, ale Ojciec Święty zainteresowany zamiast tego papużką mówiącą po łacinie
Szwajcaria => Mont Blanc, WIELKI POETYCKI MANIFEST- MONOLOG
Akt Trzeci
Spisek koronacyjny
Scena pierwsza
- tłum na placu warszawskim czeka na cara Rosji - Mikołaja I (wkrótce mającego zostać królem Polski)
- świadkowie: Szewc, Szlachcic i Żołnierz (najbardziej nieprzychylny), którzy wyrażają swoje niepochlebne opinie na ten temat
Scena druga
- katedra -> ceremonia koronacji i zaprzysiężenia Mikołaja I na króla Polski
Scena trzecia
- uczta przed zamkiem dla tłumu po koronacji
- nastroje przygnębienia
- obawy o niedotrzymanie przez Mikołaja I przysięgi konstytucyjnej
- carski orszak, wcześniej książę Konstanty z żandarmerią (okrutne zachowanie: wytrącenie kobiecie dziecka z rąk)
- pieśń o sekretnym buncie (wezwanie do walki o wolność)
Scena czwarta
- podziemia kościoła:
Tajne zgromadzenie spiskowców
Rozważane kwestie zamachu na cara
Prezes i Ksiądz = apel o zaniechanie zbrodniczemu czynowi (wartości etyczne, wiara w Boga to argumenty)
Podchorąży = Kordian -> wezwanie do akceptacji morderczego zamiaru
Kordian poparty przez Starca
Argumenty Kordiana: tylko jedna zbrodnia, w porównaniu do mnogości ofiar caratu
Głosowanie: 105 przeciw zamachowi, 5 za zamachem
Kordian jednak zgłasza, ze sam zgładzi cara (tej nocy jego warta na zamku), poświęcenie się za wolność
Scena piąta
- Kordian na zamku, zmierza do sypialni cara
- pojawia się jednak Strach i Imaginacja ( postaci dostrzegalne oczami wyobraźni)
- Kordian rozdarty wewnętrznie: boi się konsekwencji swego występku, ale chce wolności Polski
- Kordian mdleje przed sypialnia cara, gdzie car go znajduje
- Car posądza o zamach swego barata- Konstantego
- Kordian = objawy obłąkania
Scena szósta
- Kordian w szpitalu dla obłąkanych
- spotkanie z Doktorem (wcielenie szatana)
- Szatan przedstawia dwóch szaleńców: 1) poza krzyża, który dźwiga Jezusa, 2) mityczny Atlas, podtrzymujący niebo
- obłąkani uważają, że poświęcają się dla ludzkości, tak jak Kordian (ośmieszenie pojedynczej ofiary)
- informacja od księcia Konstantego => Kordian ma stawic się na Placu Saskim
Scena siódma
- plac Saski: zgromadzenie żołnierzy
- na rozkaz Konstantego Kordian ma przeskoczyć piramidę z bagnetów
- skok się udaje, więc Książe obiecuje wolność Kordianowi
- Mikołaj I jednak zwołuje sąd wojenny, który ma zatwierdzić wyrok śmierci
Scena ósma
- spowiedź Kordiana w celi więziennej tuz przed śmiercią
- pożegnanie z życiem i Grzegorzem
- nie chce być zapomniany, ale wie, że trafia w szeregi Polaków, którzy oddali życie za wolność ojczyzny
Scena dziewiąta
- Konstanty chce wymóc na carze akt ułaskawienia dla Kordiana
- kłótnia między braćmi o władzę, w końcu słowna walka
- Konstanty grozi użyciem armii, więc Mikołaj I podpisuje akt ułaskawienia
Scena ostatnia
- Plac Marsowy => tłum czeka na egzekucję Kordiana
- przed śmiercią zostaje odebrany mu tytuł szlachecki
- oficer przygotowuje się do strzału, a wśród tłumu pogłoska o nadjeżdżającym Adiutancie
- ułaskawienie w drodze, ale czy posłannik carski zdąży?
4