Chromatografia cienkowarstwowa TLC


Chromatografia cienkowarstwowa TLC

Chromatografia:

(gr. chromatos = barwa + grapho = pisze)

to technika analityczna lub preparatywna służąca do rozdzielania lub badania składu mieszanin związków chemicznych

Historia:

Wprowadzenie analizy chromatograficznej wiąże się z Cwietem, botanikiem rosyjskim, który w czasie swego pobytu w Warszawie przeprowadził rozdział mieszaniny barwników roslinnych na poszczególne składniki, a w publikacji z 1903 r. użył po raz pierwszy terminu „chromatografia” i opisał zasady teoretyczne tego procesu.

Chromatografia cienkowarstwowa jest znana od 1938 roku, kiedy to Izmaiłow i Schreiber podali jej zasadę, jednak dopiero od przełomu lat 50. i 60. datuje się jej szybki rozwój, który spowodował, że pod wieloma względami góruje ona nad innymi technikami chromatograficznymi.

Chromatografia

0x01 graphic

METODY CHROMATOGRAFICZNE

Do najczęściej wykorzystywanych technik chromatograficznych należą:

Stosowanie tych rodzajów chromatografii jest rozpowszechnione w badaniach toksykologicznych, w tym szczególnie w systematycznej analizie toksykologicznej.

CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA

Najczęściej zachodzi kombinacja wszystkich trzech zjawisk, z przewagą jednego lub drugiego.

MECHANIZMY ROZDZIAŁU

W zależności od stosowanego sorbentu i układu rozpuszczalników wyróżnia się różne mechanizmy selektywnego rozdziału składników oznaczanej mieszaniny.

CHROMATOGRAFIA PODZIAŁOWA

CHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA

RODZAJE ADSORBENTÓW -podział
FAZA STAŁA

0x01 graphic

ŻEL KRZEMIONKOWY

TLENEK GLINU

CELULOZA

POLIAMID

SEPHADEX

FAZA RUCHOMA(1)

Rozpuszczalnik

Moc elucyjna

n pentan

0,00

Cykloheksan

0,04

Chloroform

0,4

Aceton

0,56

Etanol

0,88

Woda

Bardzo duża

PRZYGOTOWANIE PŁYTEK

NANOSZENIE PRÓBEK

Próbki rozpuszcza się w małej ilości łatwo lotnego rozpuszczalnika.

Próbki nanosi się na linię startu w postaci plamek okrągłych albo pasma na całej szerokości płytki.

Linia startu powinna być w takiej odległości (15-20 mm) od brzegu aby po jej umieszczeniu w komorze linia startu nie była zanurzona w eluencie.

Miejsce naniesienia można zaznaczyć ostrożnie ołówkiem.

Roztwory nanosi się za pomocą kapilar, mikropipet lub mikrostrzykawek.

Wzorce chromatograficzne nakrapia się obok próbek badanych.

ROZWIJANIE CHROMATOGRAMU (1)

0x01 graphic

Komory chromatograficzne o dużej objętości wysyca się zwykle parami rozpuszczalnika.

0x01 graphic

WYWOŁYWANIE

METODY CHEMICZNE (1)

- lub jego roztwory w alkoholu reagują z wieloma substancjami, tworząc plamki o żółtym lub brązowym zabarwieniu.

- w stężonym kwasie solnym lub w wodorotlenku sodu reagują z wieloma substancjami utleniając je. W wyniku tego na fioletowym tle pojawiają się brązowe plamki produktów utlenienia.

- odczynnik uniwersalny.

- działa jak słaby utleniacz. Z reduktorami (związki fenolu i siarki) tworzy produkty o zabarwieniu od oranżowego do czarnego.

- wizualizacja aminokwasów i amin alifatycznych.

- kationy metali.

METODY FIZYCZNE

WSPÓŁCZYNNIK Rf

0x01 graphic

Dpróbki - odległość przebyta przez próbkę

Drozp - odległość przebyta przez rozpuszczalni

Położenie plami subtancji badanej względem związku wzorcowego określa nam współczynnik Rs

0x01 graphic

Dpróbki - odległość przebyta przez próbkę

Dwzorca - odległość plamki wzorca od startu

ANALIZA WYNIKU

PORÓWNYWANIE WIELKOŚCI PLAM

- metoda półilościowa oparta na fakcie, że rozmiar plamy jest proporcjonalny do logarytmu z ilości naniesionej substancji. Porównuje się wielkości plam, przerysowując je na papier milimetrowy i obliczając następnie ich powierzchnie.

METODA FOTOMETRYCZNA BEZPOŚREDNIA

- polega na przesunięciu wywołanego chromatogramu przed okienkiem fotokomórki. Na podstawie odczytanych wartości absorbancji znajduje się na krzywej kalibracyjnej odpowiadające im ilości substancji.

OZNACZANIE STĘŻENIA W ELUATACH

- zaadsorbowane substancje wymywa się z warstwy za pomocą odpowiednich rozpuszczalników i oznacza ich stężenie kolorymetrycznie lub spektrofotometrycznie. Po zlokalizowaniu plam zeskrobuje się je z płytki do roztworu eluującego i wykonuje pomiar.

ZASTOSOWANIE CHROMATOGRAFII CIENKOWARSTWOWEJ



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chromatografia cienkowarstwowa TLC, podstawy chemii organicznej
Chromatografia cienkowarstwowa planarna TLC
Chromatografia cienkowarstwowa planarna TLC
Chromatografia cienkowarstwowa planarna TLC
Chromatografia cienkowarstwowa, biologia, biochemia
Sprawozdanie Chromatografia cienkowarstwowa polarnych lipidów złożonych mózgu
CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA I KOLUMNOWA, NAUKA, WIEDZA
CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA I KOLUMNOWA
Chromatografia cienkowarstwowa
14 Chromatografia cienkowarstwowa
Chromatografia cienkowarstwowa lipidów
Analiza instrumentalna - lab. [EWA], Chromatografia cienkowarstw, Magdalena Sławińska
chromatografia cienkowarstwowa Nieznany
Kwasy karboksylowe Chromatografia cienkowarstwowa aminokwasów
chromatografia cienkowarstwowa kofeiny i teobrominy
Chromatografia TLC Instrukcja do cwiczenia
CHROMATOGRAFIA KOLUMNOWA I CIENKOWARSTWOWA
Identyfikacja?nsylowanych aminokwasów metodą cienkowarstwowej chromatografii na płytkach poliamidowy
Instrukcja TLC (chromatografia) 2014 2015

więcej podobnych podstron