Wydział Geoinżynierii Lubin, 13 maja 2011
Górnictwa i Geologii
Politechniki Wrocławskiej
CHEMIA
Sprawozdanie z ćwiczenia
pt. „Właściwości wodnych roztworów soli”
grupa: poniedziałek 1310-1440
rok: I
WPROWADZENIE
Reakcja endotermiczna - to reakcja chemiczna, która posiada ujemny bilans wymiany ciepła z otoczeniem. Można też powiedzieć, że jest to reakcja, w której ciepło znajduje się po stronie substratów, albo inaczej która pochłania ciepło z otoczenia (Wikipedia).
Reakcja egzotermiczna - to reakcja chemiczna, która ma dodatni bilans wymiany ciepła z otoczeniem. Można też powiedzieć, że jest to reakcja, w której ciepło znajduje się po stronie produktów, albo inaczej która emituje ciepło (Wikipedia).
Krystalizacja - to proces powstawania fazy krystalicznej z fazy stałej (amorficznej), fazy ciekłej, roztworu lub fazy gazowej. Krystalizacja jest procesem egzotermicznym. Przeprowadza się ją w celu wyodrębnienia związku chemicznego z roztworu. Mieszaniny jednorodne cieczy (rozpuszczalnik) i ciała stałego (substancja rozpuszczona) mają graniczne stężenie, w którym rozpoczyna się proces krystalizacji (Wikipedia).
Iloczyn rozpuszczalności - iloczyn odpowiednich potęg stężeń jonów (stężeniowy) lub aktywności jonów (termodynamiczny) znajdujących się w nasyconym roztworze elektrolitu. Ma charakter stałej równowagi dynamicznej i zależy od temperatury. W zależności od tego, czy reakcja rozpuszczania soli jest egzoenergetyczna, czy endoenergetyczna, rozpuszczalność albo maleje, albo rośnie ze wzrostem temperatury, zgodnie z regułą przekory Le Chateliera-Brauna. Iloczyn rozpuszczalności służy do ilościowego przewidywania wpływu składu roztworu na rozpuszczalność (Wikipedia).
Ciepło rozpuszczania - efekt cieplny towarzyszący procesowi rozpuszczania. W przypadku procesu rozpuszczania prowadzonego pod stałym ciśnieniem ciepło rozpuszczania jest równoważne entalpii tego procesu.
W procesie rozpuszczania substancji krystalicznych ulega zniszczeniu sieć krystaliczna kosztem pobrania z otoczenia energii równej tzw., energii sieciowej (Es). W drugim etapie powstałe cząsteczki lub jony ulegają procesowi solwatacji, czemu towarzyszy wydzielanie się energii (ΔHsolw). Zgodnie z prawem Hessa można to przedstawić w następujący sposób:
ΔHr = Es + ΔHsolw
gdzie ΔHr to sumaryczna entalpia rozpuszczania.
Proces rozpuszczania może być:
egzotermiczny (powodujący wzrost temperatury roztworu), jeżeli wydzielana energia solwatacji jest wyższa niż energia sieciowa,
endotermiczny (powodujący obniżenie temperatury roztworu) jeśli dominuje energia sieciowa nad energią solwatacji (Wikipedia).
Stała równowagi - współczynnik opisujący stan równowagi odwracalnych reakcji chemicznych. Stała ta jest równa ilorazowi reakcji w stanie doskonałej równowagi, t.j. w sytuacji gdy szybkość reakcji w stronę od substratów do produktów i od produktów do substratów jest dokładnie taka sama (Wikipedia).
Cele ćwiczeń:
określenie reakcji endotermicznych i egzotermicznych,
określenie temperatury krystalizacji soli,
zależność temperatury krystalizacji od stężenia soli,
określenie wpływu temperatury na rozpuszczalność soli w wodzie,
sprawdzenie reguły Le Chateliera Brauna,
wyliczenie stężenia procentowego i molowego,
wyliczenie iloczynu rozpuszczalności, stałej równowagi termodynamicznej reakcji, ciepła rozpuszczania.
CZĘŚĆ EKSPERYMENTALNA
Metodyka
Przed przystąpieniem do bezpośredniego wykonania ćwiczeń umyłem wodą destylowaną i dokładnie osuszyłam probówki i zlewki. Do wcześniej przygotowanych naczyń dodawałem substancje, które mieszałem w ilościach określonych w instrukcji do ćwiczeń.
Doświadczenie 2 wymagało ogrzania mieszanin. Ogrzewanie przeprowadzałem nad łaźnią wodną. Za pomocą drewnianych szczypiec substancje w probówkach umieszczałem i wyciągałem z łaźni wodnej. Mieszanie roztworu w probówce przeprowadzałem za pomocą bagietki. Pomiaru temperatury dokonałem za pomocą termometru. Do ćwiczeń wykorzystałem zwykłą wodę z kranu, wodę destylowaną, sól kuchenną, NaOH, kwas siarkowy, KCl, CaCl2.
2.2 Obserwacje
Ćwiczenie 1
Efekty cieplne rozpuszczania
Do czterech małych, przygotowanych wcześniej probówek wlałem około 2 cm3 zwykłej wody z kranu. Do pierwszej dodałem około 1 cm3 wody destylowanej.
Schemat 1. Dodanie wody destylowanej.
Do drugiej probówki dodałem 3 granulki NaOH.
Schemat 2. Dodanie 3 granulek NaOH.
NaOH = Na+ + OH-
Do trzeciej probówki dodałem 1 g soli kuchennej.
Schemat 3. Dodanie soli kuchennej.
Do czwartej probówki dodałem 1 cm3 H2SO4 o stężeniu 1mol/dm3.
Schemat 4. Dodanie kwasu siarkowego.
Zawartość pierwszej probówki służyła mi do celów kontrolnych. W stosunku do probówki pierwszej oceniałem zmianę temperatury w pozostałych probówkach. Dotykając lekko palcem dna poszczególnych probówek oceniłem, że zmiana temperatury zaszła w probówce zawierającej granulki NaOH oraz w probówce zawierającej H2SO4. Probówki były ciepłe.
Ćwiczenie 2
Rozpuszczalność soli w wodzie
Do suchej probówki wlałem 10 cm3 wody destylowanej, kolejno wsypałem 4,5 g KCl. Tak przygotowany roztwór za pomocą drewnianych szczypiec umieściłem w łaźni wodnej. Całość podgrzałem do temperatury bliskiej wrzenia, mieszając roztwór bagietką. Probówkę ogrzewałem przez 7 minut, aż do momentu całkowitego rozpuszczenia soli. Następnie wyciągnąłem probówkę z łaźni wodnej i umieściłem w statywie. Następnie delikatnie mieszałem roztwór termometrem i obserwując spadek temperatury, aż do momentu pojawienia się pierwszych kryształków soli.
Pierwsza temperatura krystalizacji: 65oC.
Wartość temperatury krystalizacji soli zapisałem w celu porównania z dalszymi wynikami i sporządzenia wykresu. Następnie do probówki dodałam 1 cm3 wody destylowanej i powtórzyłem wszystkie czynności.
Druga temperatura krystalizacji: 51oC.
Ponownie do zawartości probówki dodałam 1cm3 wody destylowanej.
Trzecia temperatura krystalizacji: 45oC.
Kolejny etap doświadczenia polegał na obliczeniu stężenia procentowego badanego roztworu w trzech sytuacjach.
1cm3 = 1g
Cp - stężenie procentowe [%]
ms - masa substancji [g]
mr - masa roztworu [g]
mrozp. - masa rozpuszczalnika [g]
Cp =(ms/mr) x 100%
I sytuacja - ilość wody 10 cm3
mrozp. = 10 cm3 = 10 g
ms = 4,5 g
mr = ms + mrozp.
mr = 10 g + 4,5 g = 14,5 g
Cp =(4,5 g/14,5 g) x 100% = 31%
II sytuacja - ilość wody 10 cm3 + 1cm3 = 11 cm3
mrozp. = 11 cm3 = 11 g
ms = 4,5 g
mr = ms + mrozp.
mr = 11 g + 4,5 g = 15,5 g
Cp =(4,5 g/15,5 g) x 100% = 29%
III sytuacja - ilość wody 11 cm3 + 1cm3 = 12 cm3
mrozp. = 12 cm3 = 12 g
ms = 4,5 g
mr = ms + mrozp.
mr = 12 g + 4,5 g = 16,5 g
Cp =(4,5 g/16,5 g) x 100% = 27%
Porównując otrzymane wyniki zauważyłem zależność między temperaturą krystalizacji, a stężeniem soli.
Wykres 1. Zależność między temperaturą krystalizacji, a stężeniem procentowym.
Ćwiczenie 3
Iloczyn rozpuszczalności
Do przygotowanej wcześniej probówki wlałem 10 cm3 1M roztworu CaCl2. Następnie dodałem 1 cm3 1M H2SO4. Wszystko dokładnie wymieszałem za pomocą bagietki. W wyniku reakcji wytrącił się biały osad. W celu trwałego zmętnienia roztworu dodałem 5 kropel kwasu siarkowego.
CaCl2 + H2SO4 → 2 HCl + CaSO4
CaSO4 = Ca2+ + SO42-
Kolejny etap doświadczenia polegał na obliczeniu stężenia molowego badanego roztworu.
X - liczba moli substancji
1000 cm3 - 1M CaSO4 |
10 cm3 - X mola CaCl2 |
X = (10 cm3 x 1M) / 1000 cm3 = 0,01 mola
X - liczba moli substancji
1000 cm3 - 1M CaSO4 |
1 cm3 - X mola H2SO4 |
X = (1 cm3 x 1M) / 1000 cm3 = 0,001 mola
Cmol - stężenie molowe
n - liczba moli substancji [mol]
Vroz. - objętość roztworu [dm3]
Cmol = n / Vroz.
Vroz. = 11 cm3
1 dm3 - 1000 cm3
11 cm3 = 0,011 dm3
Stężenie molowe CaCl2:
n = 0,01 mola
Cmol = 0,01 mola / 0,011 dm3 = 0, 91 mol/dm3
Stężenie molowe H2SO4:
n = 0,001 mola
Cmol = 0,001 mola / 0,011 dm3 = 0, 091 mol/dm3
Zakończenie doświadczenia polegało na obliczeniu iloczynu rozpuszczalności CaSO4.
AB = A+ + B-
Ir = [A+] x [B-]
Ir = [Ca2+] x [SO42-]
Ćwiczenie 4
Obliczenia termodynamiczne
MmXn(s) = mMn+(aq) + nXm-(aq)
(∆Go)reakcji = m∆Gof (Mn+(aq)) + n∆Gof (Xm-(aq)) - ∆Gof (MmXn,s)
lnK = ∆Go / RT
K = e(-∆Go / RT)
K = Ir
T = 298,15 K
R = 8,3143 J/(mol K)
RT = 8,3143 J/(mol K) x 298,15 K = 2478,90 J/mol = 2,4789 kJ/mol
NaCl
NaCl = Na+ + Cl-
(∆Go)reakcji = 1∆Gof (-261,89) + 1∆Gof (-131,26) - ∆Gof (-384,15) = - 9
lnK = ∆Go / RT
K = e(-(-9) / 2,4789) = 2,7 3,6 = 35,72 = Ir
HCl
HCl = H+ + Cl-
(∆Go)reakcji = 1∆Gof (0) + 1∆Gof (-131,26) - ∆Gof (-95,3) = 252,89
w tym przypadku obliczamy tylko ciepło rozpuszczania w wodzie.
MgCl2
MgCl2 = Mg2+ + 2Cl-
(∆Go)reakcji = 1∆Gof (-454,8) + 2∆Gof (-131,26) - ∆Gof (-591,8) = -125,52
lnK = ∆Go / RT
K = e(-(-125,52) / 2,4789) = 2,7 50,63 = 6,91 = Ir
2.3 Interpretacja
Woda z kranu + woda destylowana - reakcja endotermiczna.
Woda z kranu + NaOH - reakcja egzotermiczna.
Woda z kranu + H2SO4 - reakcja egzotermiczna.
Woda z kranu + sól kuchenna - reakcja endotermiczna.
Reakcje z użyciem NaOH i H2SO4 są egzotermiczne, ponieważ układ wydzielił ciepło do otoczenia, probówki były
ciepłe.
Temperatura krystalizacji soli zależy od stężenia soli w roztworze. Im stężenie jest większe tym temperatura krystalizacji wyższa.
Stężenie procentowe |
Temperatura krystalizacji |
31% |
65oC |
29% |
51oC |
27% |
45oC |
Tabelka 1. Zestawienie stężenia procentowego i temperatury krystalizacji.
Stężenie molowe CaCl2:
Cmol = 0, 91 mol/dm3
Stężenie molowe H2SO4:
Cmol = 0, 091 mol/dm3. Kwas siarkowy ma mniejsze stężenie molowe niż chlorek wapnia. W doświadczeniu 3 nie musiałem dodawać następnej porcji H2SO4, ponieważ biały osad wytrącił się od razu.
Związki mają różne ciepło rozpuszczania, różną stałą równowagi i iloczyn rozpuszczalności. Stała równowagi jest równa co do wartości iloczynowi rozpuszczalności.
Związek |
(∆Go)reakcji |
K |
Ir |
NaCl |
-9 |
36 |
36 |
HCl |
252,89 |
|
|
MgCl2 |
-125,52 |
6,9 |
6,9 |
Tabelka 2. Zestawienie wyników z doświadczenia 4.
2.4 Wnioski
Z doświadczenia 1 wynika, że probówki z NaOH oraz H2SO4 wykazują zmianę temperatury układu, czyli przesunięcie stanu równowagi reakcji chemicznej. O kierunku przesunięcia mówi reguła Le Chateliera - Brauna. Położenie równowagi przesuwa się w kierunku warunków pierwotnych. Reakcja egzotermiczna to obniżenie temperatury układu powodujące przesunięcie stanu równowagi. Układ stara się o dostarczenie ciepła, które ubywa przez obniżenie temperatury.
Doświadczenie 2 ukazuje, że temperatura krystalizacji jest zależna od stężenia. Za każdym razem jak dodawałem wody (rozpuszczalnika) temperatura pojawienia się pierwszych kryształków była niższa. W przypadku mieszanin temperatura krystalizacji zależy od składu mieszaniny. Krystalizacja jest procesem egzotermicznym. Substraty doświadczenia 3 mają różne stężenie molowe, które wynika z różnej liczby moli. Obliczenia w doświadczeniu 4 mówią o tym, że badane substancje mają róże ciepło rozpuszczania, iloczyn rozpuszczalności i stałą równowagi termodynamicznej.
LITERATURA CYTOWANA
J. Więckowskiej, J. Surygały - praca zbiorowa, Ćwiczenia laboratoryjne z chemii dla studentów Wydziału Górniczego, Wrocław 1993.