Burek Stanisław29.XI.2006r.

Historia przestępczości zorganizowanej

Przestępczość zorganizowana ma swój początek w mafii w jej pierwotnym kształcie. Samo pochodzenie słowa mafia jest niejasne, powstanie mafii jako organizacji nastąpiło zaś ok. XII wieku we Włoszech. Organizacja ta miała charakter tajnego stowarzyszenia, organizacji samopomocy dla celów ochrony ludności przed nadużyciami obcych wojsk i zbójeckimi napadami. Z czasem z powodu słabości struktur państwowych i niechęci ludności do aparatu władzy organizacja ta w rolniczych społecznościach sycylijskich nabierała znaczenia, stając się pewnego rodzaju alternatywą dla struktur państwowych.

Oprócz pełnienia funkcji ochronnej mafia zajmowała się także rozwiązywaniem wewnętrznych konfliktów wspólnoty, jak i jej kontaktami społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi na zewnątrz. Mafia nie miała wówczas charakteru zamkniętej, tajnej organizacji. Z czasem przekształciła się w grupę nacisku, która coraz częściej wykorzystywała w swej działalności przemoc w postaci wymuszeń, przekupstwa czy kradzieży bydła. Przywódcy starali się jednocześnie o oficjalne stanowiska w aparacie państwowym, by mieć wpływ na struktury państwa w tym zwłaszcza na Policję i sądy.

Mafia przekształciła się w organizację o charakterze kryminalnym o szczególnym niebezpieczeństwie, które wynikało z prób przedostawania się członków do polityki i gospodarki. Zasięg ekspansji rozszerzał się już pod koniec XIX wieku na obszar całych Włoch przenikając także na państwa sąsiednie.

Na początku drugiej połowy XX wieku sycylijska mafia skierowała swoje zainteresowanie na rynek narkotykowy stając się wielonarodowym kartelem. Szefowie organizacji zauważyli bowiem, że jest to proceder przynoszący nieporównywalnie większe dochody niż inna działalność przestępcza.

W USA, w oparciu o osoby przybyłe z Włoch a rekrutujące się ze struktur mafii sycylijskiej i innych włoskich grup przestępczych a także o rodzime grupy przestępcze, wykształciły się grupy określane mianem organized crime. Nieformalną stolicą amerykańskiej przestępczości zorganizowanej było Chicago, gdzie działał także najbardziej znany reprezentant mafii lat dwudziestych, Al. Capone. Kontrolował on ze swoją organizacją nie tylko duże obszary nielegalnego rynku alkoholowego, lecz również kasyna gry oraz prostytucję. Przedsiębiorcy, którzy nie wyrażali zgody na uiszczanie żądanych - według włoskiego modelu - pieniędzy „za ochronę”, byli brutalnie atakowani, ich zakłady i sklepy były dewastowane. W latach dwudziestych XX w. w USA dochodziło niejednokrotnie do bardzo krwawych walk pomiędzy gangami o prymat w miejscowym zorganizowanym świecie przestępczym.

Brutalizacja metod działania, eskalacja walk między grupami przestępczymi oraz wzrastające zagrożenie płynące z ich strony dla gospodarki i struktur państwa doprowadziły do tego, że wydana została wojna gangsterom. Kierował nią osobiście aż do lat pięćdziesiątych John Edgar Hoover stojący od 1924 roku na czele FBI.

Hoover za najważniejszy cel uznał pokonanie Ala Capone. W tym celu w FBI powstała specjalna grupa, której zadaniem było zbieranie dowodów łamania przez niego prawa o prohibicji. Nie skazano go jednak ani za morderstwa, ani za podpalenia czy wymuszenia. Capone nie posiadał konta w żadnym banku, nie podpisywał czeków i nie wykazywał żadnych legalnych dochodów, od których należałoby odprowadzić podatek. Takim działaniem naruszył więc przepisy w związku ze zmianą, jaka zaistniała po tzw. precedensie Sullivana za co ostatecznie skazano go na karę 11 lat więzienia i wysoką grzywnę.

Mimo, iż skazanie Ala Capone było niewątpliwym sukcesem FBI w walce przestępczością zorganizowaną, to zjawiska jako takiego nie udało się zlikwidować. Szefowie ugrupowań mafijnych zwani bossami wyciągnęli wnioski z przypadku Ala Capone dochodząc do porozumienia i tworząc kartel przestępczy. Swym zasięgiem objął on USA, wyspy Bahama oraz część Kanady. Wtedy też zwrot questa una cosa nostra posłużył dla nadani

Służby powołane do walki z przestępczością zorganizowaną

Zgodnie z Konstytucją Rzeczpospolita Polska zapewnia bezpieczeństwo obywateli. Zadaniem władz publicznych jest, więc zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom, w tym także praktyczne zagwarantowanie ochrony takich dóbr jak życie, zdrowie, własność itd., co obejmuje także walkę z przestępczością atakującą te dobra.

Wśród wymienionych przykładowo w Konstytucji zadań Rady Ministrów znajduje się zapis, iż Rada Ministrów w zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek publiczny. Rada Ministrów określa przy tym ogólne kierunki polityki w danym zakresie spraw i pełni funkcje koordynacyjne a także kieruje administracją rządową. Zakres działów administracji rządowej oraz właściwość ministra kierującego danym działem określa ustawa z dnia 4 września 1997 roku o działach administracji rządowej (tekst jednolity Dz. U. Nr 159, poz. 1548 z późn. zm.) W art. 5 ww. ustawy określona została klasyfikacja działów administracji rządowej, z których z punktu widzenia zwalczania przestępczości znaczenie mają sprawiedliwość (art. 5 pkt 20) oraz sprawy wewnętrzne (art. 5 pkt 24). Dział sprawiedliwość, zgodnie z treścią art. 24 ustawy obejmuje sprawy:

1) sądownictwa;

2) prokuratury, notariatu, adwokatury i radców prawnych, w zakresie wynikającym z przepisów odrębnych;

3) wykonywania kar oraz środków wychowawczych i środka poprawczego orzeczonego przez sądy oraz sprawy pomocy postpenitencjarnej.

Ponadto minister właściwy do spraw sprawiedliwości zapewnia przygotowywanie projektów kodyfikacji prawa cywilnego, w tym rodzinnego, oraz prawa karnego a także jest właściwy w sprawach sądownictwa w zakresie spraw niezastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów państwowych i z uwzględnieniem zasady niezawisłości sędziowskiej. Ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości podlega także Centralny Zarząd Służby Więziennej.

Dział sprawy wewnętrzne obejmuje zaś m. in. sprawy:

1) ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;

2) ochrony granicy Państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością m. in. Policji, Straży Granicznej oraz Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej.

Nad działalnością administracji rządowej nieobjętą zakresem działów administracji rządowej, wykonywaną przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencję Wywiadu sprawuje Prezes Rady Ministrów. Zgodnie zaś z art. 33b ustawy Prezes Rady Ministrów wykonując politykę Rady Ministrów wydaje szefom Agencji wiążące wytyczne i polecenia. Konkretyzacja tego uprawnienia nastąpiła w art. 7 ust.1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu. W myśl tego przepisu Prezes Rady Ministrów określa kierunki działania Agencji w drodze wytycznych. Szefowie Agencji z kolei mają obowiązek przedstawić Prezesowi Rady Ministrów najpóźniej na 3 miesiące przed końcem roku kalendarzowego roczne plany działania na rok następny i corocznie także - do dnia 31 stycznia - sprawozdania z działalności Agencji za rok poprzedni.

Wspomniany już wcześniej minister właściwy w sprawach sprawiedliwości swoje zadania w zakresie walki z przestępczością wykonuje przede wszystkim pełniąc, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 roku o prokuraturze, funkcję Prokuratora Generalnego. Poza zadaniami określonymi ogólnie dla całej prokuratury, a które omówione zostaną w dalszej części pracy, Prokurator Generalny kieruje osobiście bądź przez zastępców działalnością prokuratury, wydając wytyczne, zarządzenia i polecenia, które nie mogą jednak dotyczyć treści czynności procesowych. Prokurator Generalny jest przełożonym prokuratorów powszechnych i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury. Prokurator Generalny powołuje prokuratorów powszechnych jednostek prokuratury a prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury powołuje na wniosek Ministra Obrony Narodowej.

Istotną kompetencją Ministra Sprawiedliwości jest ustalanie w drodze rozporządzenia regulaminu określający tryb wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. Minister Sprawiedliwości określa także wewnętrzną organizację powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz zakres działania sekretariatów i innych działów administracji.

Jak już była mowa wcześniej minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością m. in. Policji, Straży Granicznej oraz Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku stanowi, iż centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Komendant Główny Policji, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji.

Art. 6 ust. 1 ustawy o Policji stanowi, iż organami administracji rządowej na obszarze województwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego są:

1) wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji działającego w jego imieniu albo komendant wojewódzki Policji działający w imieniu własnym w sprawach:

a. wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych i czynności z zakresu ścigania wykroczeń,

b. wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, jeżeli ustawy tak stanowią,

2) komendant powiatowy (miejski) Policji,

3) komendant komisariatu Policji.

Zgodnie zaś z art. 3 ustawy o Policji wojewoda oraz wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta sprawujący władzę administracji ogólnej oraz organy gminy, powiatu i samorządu województwa wykonują zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego na zasadach określonych w ustawach.

Jeżeli chodzi o Straż Graniczną to podobnie jak Policja podlega ona ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 roku o Straży Granicznej stanowi, iż centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony granicy państwowej i kontroli ruchu granicznego jest Komendant Główny Straży Granicznej. Komendanta Głównego Straży Granicznej, który jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Straży Granicznej, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Ważnym elementem działań rządu i administracji publicznej jest programowanie będące narzędziem koordynacji danej polityki. Także w zakresie bezpieczeństwa publicznego i zwalczania przestępczości opracowywane są a następnie realizowane różnego rodzaju programy, stanowiące zespół działań określonych dla osiągnięcia danego celu.

Program „Bezpieczna Polska” wśród głównych celów wymienia Zredukowanie poziomu przestępczości i poprawa społecznego poczucia bezpieczeństwa zaś działania służące realizacji celów programu usystematyzowane zostały w takich obszarach jak:

Ø zapobieganie przestępczości i powrotowi do przestępstwa,

Ø skuteczne ściganie i karanie sprawców przestępstw.

W obszarach tych przewidziane jest szereg różnego rodzaju środków jednakże szczegółowe omawianie ich ze względu na fakt, iż omawiany dokument ma jedynie charakter programowy - postulatywny a nie normatywny, nie wydaje się celowe biorąc pod uwagę przedmiot niniejszego opracowania. Dla porządku wspomnieć jednak wypada, że w obszarze walki z zorganizowaną przestępczością istnieją jeszcze dwa programy: „Krajowy program zwalczania i zapobiegania handlowi ludźmi”, który jest uzupełnieniem Programu „Bezpieczna Polska” oraz przyjęty przez Radę Ministrów 17 września 2002 roku Program zwalczania korupcji „Strategia antykorupcyjna.

Przestępczość zorganizowana w Polsce

- jest raczej zjawiskiem nowym, do końca lat osiemdziesiątych w zasadzie nie używano tego terminu. Sytuacja uległa wyraźnej zmianie po 1989 roku. Przestępczość w Polsce zaczęła gwałtownie rosnąć. Coraz większego znaczenia nabrały formy zorganizowanej przestępczości popularnie zwane mafiami lub gangami.

Grupy przestępcze są sprawcami większości rabunków i wymuszeń, zajmują się rewindykacją długów stosując przemoc, podejmują się zwalczania konkurencyjnych firm oraz wymuszania haraczy od właścicieli sklepów lub restauracji. Bandyci posługują się coraz częściej bronią palną oraz materiałami wybuchowymi.

W latach dziewięćdziesiątych nasiliły się także przestępstwa porachunkowe - nowa, nie występująca w Polsce przed 1989 rokiem, kategoria przestępczości zorganizowanej. Na tym właśnie tle pojawił się tzw. terroryzm kryminalny. Jego przejawem są głównie

zamachy bombowe.

KALENDARIUM NAJGŁOŚNIEJSZYCH ATAKÓW

Marzec 1994

Eksplozja niszczy restaurację Multi Pub, prawdopodobnie jest to ostrzeżenie dla właściciela.

Maj 1994

W restauracji Escada wybucha trotyl. W lokalu spotykają się ludzie z tzw. mafii pruszkowskiej.

Lipiec 1994

pod samochodem „Pershinga” wybucha bomba.

Styczeń 1995

Eksplodował trotyl w budynku przy ul. Ostrobramskiej 76 pod mieszkaniem Zygmunta R. członka grupy pruszkowskiej. Trzy pietra zniszczone, dwie osoby ranne.

Luty 1995

Ładunek wybucha w fiacie 126 p. Zdaniem policji było to ostrzeżenie dla jednego z członków mafii pruszkowskiej, „Zbynka”.

W ładzie stojącej na jednej z ulic Targówka wybucha bomba. Ranni zostają państwo K., którzy razem z Henrykiem N., ps. Dziad, domniemanym szefem gangu wołomińskiego prowadzą lombard i kantor.

Marzec 1995

Eksploduje ładunek podłożony w jednej z willi w Markach. Giną dwie osoby. Jedna z nich to Czesław K., ps. Cerber, były kasjer gangu wołomińskiego, drugi to Jerzy M. ps., Kaskader.

Sierpień 1995

Wybucha bomba podłożona w pubie Amadeus przy ul. Żeromskiego 27. Ładunek przeznaczony jest dla jednego z 30 gości, powiązanego z mafią pruszkowską. Klub należał do Jeremiasza Barańskiego ps. Baranina.

Grudzień 1995

Znaleziono bombę w mercedesie należącym do Jarosława S. ps., Masa, jednego z bossów tzw. mafii pruszkowskiej. Nie było ofiar. Miesiąc później nieznani sprawcy podłożyli bombę pod forda escorta, którym jeździł Jarosław S. Ładunek wybuchł przy ul. Kopernika w Pruszkowie, niedaleko komendy policji. Właściciel został ranny.

Marzec 1996

Na drugim piętrze budynku w al. Zjednoczenia 38 do framugi jednego z mieszkań zostaje przyczepiona bomba domowej konstrukcji. Policja podejrzewa, że powodem zamachu mogły być porachunki między właścicielem, który handlował pod PKiN, a konkurencją. Także w marcu , w mercedesie Jana S., ps. Łysy zaparkowanym przed bankiem w Wodzisławiu przy ul. Rybnickiej wybucha bomba. Janowi S. cudem udaje się ujść z życiem.

Luty 1996

W Pruszkowie zastrzelono jednego z domniemanych szefów gangu pruszkowskiego, Wojciecha K., ps. „Kiełbasa”. Ostrzelano go z broni automatycznej, kiedy jechał samochodem w centrum miasta.

Styczeń 1997

W domu „Dziada” z Ząbkach przy ul. Warszawskiej 48 eksplodują granaty. Nie było ofiar. Do kolejnego zamachu dochodzi w nocy z 7 na 8 lutego. Ktoś podłożył na dachu willi pięciokilogramową bombę. Policjantom udaje się rozbroić ładunek.

Luty 1997

Policja otrzymuje informację o podłożeniu bomby w kantorze Henryka N. w Ząbkach. Ładunek udaje się rozbroić. W paczce znajdują się trzy kilogramy sprasowanego trotylu, uzbrojonego w zapalnik. Przed domem konkubiny Pawła N., syna „Dziada” eksplodują dwa granaty F-1.

Kwiecień 1997

Przy ul. Jagiellońskiej, eksploduje bomba, która była zainstalowana w mercedesie 27 - letniego Artura G., ps., Kręciłapka, podejrzewanego o handel narkotykami i powiązania z gangiem pruszkowskim. Mężczyzna ginie w kolejnej eksplozji, do której dochodzi 21 lipca. Tym razem ładunek zostaje zdetonowany po drugiej stronie ulicy Jagiellońskiej. Artur G. ponosi śmierć na miejscu.

Wrzesień 1997

W Mińsku Mazowieckim wylatuje w powietrze polonez należący do Adama M. Mężczyźnie grożono od kilku miesięcy. Cudem uniknął śmierci.

Styczeń 1998

W przejściu podziemnym niedaleko hotelu Marriott w Warszawie, zastrzelono związanego z grupą wołomińską Andrzeja G., pseud. „Junior”. Zginął prawdopodobnie dlatego, że miał być świadkiem w procesie gangu „Rympałka”.

Luty 1998

Na warszawskiej Pradze Południe został zastrzelony Wiesław N., pseud. „Wariat”, brat „Dziada” - domniemanego bossa gangu wołomińskiego. „Wariat” wsiadał do swojego chevroleta. Był prawdopodobnie właścicielem największej wykrytej w Europie fabryki amfetaminy w Woli Karczewskiej.

Marzec 1998

Wylatuje w powietrze osiedlowy sklep spożywczy „Bartek” przy ul. Katalońskiej na Stegnach. Właścicielowi grożono od kilku miesięcy.

Kwiecień 1998

Eksplozja niszczy sklep spożywczy przy ul. Długosza na Woli. Bomba wybucha w nocy, nikt nie został ranny. W gdyńskiej agencji towarzyskiej został zastrzelony domniemany szef gangu z Wybrzeża Nikodem S., pseud. „Nikoś”.

Maj 1998

400 gramów trotylu eksploduje pod drzwiami pubu Yellowstone przy ul. Marymonckiej na Żoliborzu. W lokalu zwykli przesiadywać ludzie Stefana K., ps., Ksiądz. Przypadkowa osoba zostaje ranna.

Lipiec 1998

Eksploduje bomba w garażu przy ul. Magiera. Wybuch niszczy pomieszczenie i stojącą w nim Nysę.

Wybucha petarda podłożona pod nissanem na warszawskiej starówce. Auto należy do restauratora, który kilka lat temu nie chciał płacić haraczu.

Sierpień 1998

Wybucha bomba podłożona przed wejściem do domu „Carringtona” w Zawidowie w województwie lubuskim. Ładunek sterowany radiowo eksploduje za wcześnie, co ratuje jego życie.

Na warszawskim Żoliborzu wybucha ładunek pod starym oplem recordem. Nikt nie został ranny. Policjanci są przekonani, że eksplozja jest częścią wojny o wpływy między żoliborskimi gangsterami.

Wrzesień 1998

W ubikacji budynku przy ul. Zawidowskiej w Lubaniu wybucha bomba. Ranny zostaje Marek W. łączony ze strzelaniną w Bożkowicach, umiera w szpitalu.

W lesie pod Lubaniem (woj. jeleniogórskie) znaleziono ciała pięciu młodych mężczyzn. Bandyci pomylili się zastrzelili przez pomyłkę przypadkowych mężczyzn.

Marzec 1999

W warszawskiej restauracji „Gama” zostało zastrzelonych pięciu gangsterów, w tym dwóch domniemanych szefów gangu wołomińskiego - Marian K., ps. „Klepak” i Ludwik A., ps. „Lutek”.

W Zakopanem zostaje zastrzelony Andrzej K. „Pershing”. O podżeganie do zabójstwa oskarżony jest Mirosław D. „Malizna”, a o wykonanie zamachu Ryszard B. Oskarżony tez w sprawie zabójstwa generała Marka Papały.

Luty 2000

W Chełmży koło Torunia doszło do wybuchu bomby podłożonej w samochodzie osobowym. Obyło się bez ofiar w ludziach. Eksplodował mercedes należący do jednej z osób zamieszanych w strzelaninę w korytarzach sądowych w Toruniu przed dwoma laty.

Kwiecień 2000

We Włocławku doszło do wybuchu bomby. W powietrze wyleciał volkswagen golf, zaparkowany na strzeżonym parkingu. Bomba wybuchła dokładnie o północy, ale policja została poinformowana o eksplozji dopiero nad ranem.

Maj 2000

Bomba na Bemowie. Ładunek podłożono pod mercedesem. Bomba eksplodowała kilka minut po tym, jak kierowca wsiadł do samochodu i wyjechał nim z parkingu. Młody mężczyzna został ciężko ranny. Policja uważa, że padł ofiarą porachunków przestępczych.

Czerwiec 2000

Eksplozja w restauracji w Chwaszczynie niedaleko Gdyni. Wyrównywanie porachunków przestępczych to prawdopodobna przyczyna podłożenia ładunku.

Bomba w pubie EB. Wybuch rozerwał na strzępy cztery niewinne osoby. Członkowie gangu modlińskiego chcieli się pozbyć szefów rywalizującej z nimi grupy.

Wrzesień 2000

Zamachu na Jarosława P., który zginął od wybuchu bomby w samochodzie, na jednym ze skrzyżowań w Olsztynie. Jarosław P. był wcześniej znany policji. Zajmował się kradzieżami samochodów. Bomba pod jednym z samochodów w Siedlcach, najbardziej prawdopodobna przyczyna to gangsterskie porachunki.

Październik 2000

Wybuch w sklepie z artykułami sanitarnymi, policja podejrzewa, że może chodzić o zastraszenie lub wymuszenie haraczu. W Szpitalu Wojskowym przy ul. Szaserów został zastrzelony Andrzej C., pseud. „Kikir”. Zamachowiec wszedł do sali i strzelił do niego kilka razy.

Styczeń 2001

Eksplozja bomby w wieżowcu na warszawskim Mokotowie. Ładunek znajdował się w domu mężczyzny, który był właścicielem kilku parkingów.

Październik 2001

Wybuch w jednym ze szczecińskich lombardów. Na miejscu zginął dwudziestokilkuletni współwłaściciel lombardu.

Styczeń 2002 Bomba ukryta w przesyłce pocztowej. Ginie mężczyzna, który był adresatem paczki.

Marzec 2002

Strzelanina w Parolach. Na posesję, gdzie policjanci zabezpieczali kradziony towar znaleziony w tirze, podjechało kilka dużych, ciemnych samochodów. Wysiadło z nich kilkunastu mężczyzn, którzy zaczęli strzelać do pracujących policjantów i do cywili.

Maj 2002

Strzelanina w warszawskim centrum handlowym Klif przy ul. Okopowej. Na oczach prawie 100 osób w jednym z barów na terenie centrum, zastrzelonych zostało dwóch gangsterów a trzeci został ranny. Czwartego z nich Tomasza S. zastrzelono kilka miesięcy później na stacji benzynowej w Warszawie. Czerwiec 2002 Eksplozja bomby w zakładzie fotograficznym, właściciel jest terroryzowany od wielu miesięcy. Nikt nie zginął, jednak straty materialne sięgają kilkuset tysięcy złotych.

Lipiec 2002

W biały dzień na plaży w Wyszkowie dwaj bandyci zaczęli strzelać do czterech gangsterów siedzących w bmw. Dwóch zabili, pozostałych ranili. W ich sprawie toczy się proces. Grozi im za to dożywocie. Podczas strzelaniny lekko ranna została jedna z plażowiczek.

Sierpień 2002

Eksplozja bomby na jednym z osiedli Dąbrowy Górniczej. Ginie mężczyzna, najprawdopodobniej ładunek przeznaczony był dla kogoś innego.

Luty 2003

W jednym z pruszkowskich zakładów fryzjerskich przypadkowo zginęła spodziewająca się dziecka właścicielka salonu. Miała pecha, bo w jej zakładzie mordercy postanowili dopaść Krzysztofa B. powiązanego z gangiem „Mutanta”.

Październik 2003

Dwaj członkowie jednej z warszawskich grup przestępczych zostali zastrzeleni w siłowni na Gocławiu. W siłowni nie było innych klientów, nikt nie został ranny.

Sierpień 2004

Konrad O. ps. Obój, zastrzelony w Szpitalu Bielańskim.

Wrzesień 2004

Wybuchły bomby w firmowym biurowcu w Warszawie i w domku współpracownika Kolmexu. Ładunki nie były duże - świadczą o tym małe zniszczenia i fakt, że ranna została tylko jedna osoba. Można więc spekulować, że wybuch miał tylko przestraszyć właściciela firmy.

Listopad 2004

Warmińsko-mazurscy policjanci zneutralizowali bombę zapalającą, którą pod swoim samochodem znalazł mieszkaniec Kurzętnika koło Nowego Miasta Lubawskiego. Mężczyzna był właścicielem firmy budowlanej.

Grudzień 2004

Pożar w jednej z warszawskich siłowni. Policja przypuszcza, że tłem mogły być porachunki gangów.

literatura:

„Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie” Zbigniew Rau

http://republika.pl/przestepczosczorganizowana/

http://ww2.tvp.pl/2830,20041213141383.strona

9

---