Nabycie i utrata prawa własności:
Umowa przeniesienia własności – sprzedaż, zamiana, darowizna
Nabycie z mocy prawa – zasiedzenie
Nabycie na mocy orzeczenia sądowego – zniesienie współwłasności
Inne przypadki nabycia (utraty)
Utrata prawa własności bez nabycia zniszczenie rzeczy, porzucenie rzeczy ruchomej
NABYCIE PIERWOTNE – nabywca nie wywodzi swego prawa od swojego poprzednika
przykład: wywłaszczenie, zasiedzenie, zawłaszczenie porzuconej rzeczy ruchomej
NABYCIE
POCHODNE – nabycie własności jest wynikiem następstwa
prawnego pomiędzy zbywcą
a nabywcą, a więc następstwem
określonego stosunku prawnego:
Sukcesja singularna – przeniesienie własności w drodze umowy (sprzedaż, zamiana, darowizna)
Sukcesja uniwersalna – dziedziczenie ustawowe lub testamentowe
Przeniesienie własności w drodze umowy
Rzeczy oznaczone co do tożsamości – na postawie umów o podwójnym skutku zobowiązująco-rozporządzającym (art. 155 § 1 k.c.); przeniesienie własności następuje z chwilą zawarcia umowy (solo consensu)
Umowa
sprzedaży – sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego
własność rzeczy i wydać mu rzecz,
a kupujący zobowiązuje
się rzecz odebrać i zapłacić cenę – art. 535 k.c.
Umowa zamiany – każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy (art. 603 k.c.)
Umowa darowizny – darczyńc zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku (art. 888 k.c.)
Wyjątki od przeniesienia własności z chwilą zawarcia umowy:
- umowa przedwstępna (umowa zobowiązująca) i umowa przyrzeczona (umowa rozporządzająca)
- odroczenie terminu przejścia własności ruchomości
Przy nieruchomościach zakaz przenoszenia własności pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu – art. 157 k.c.!
Warunek przy prawie pierwokupu (ustawa o gospodarce nieruchomościami) – właściciel niezabudowanej nieruchomości nabytej uprzednio od Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego może ją sprzedać tylko pod warunkiem, że wójt/burmistrz/prezydent miasta nie wykona prawa pierwokupu
- zastrzeżenie o przeniesieniu własności z chwilą przeniesienia posiadania rzeczy
Rzeczy oznaczone co do gatunku i rzeczy przyszłe – warunkiem przeniesienia własności jest przeniesienie posiadania (art. 155 § 2 k.p.c.); samo przeniesienie własności następuje z chwilą przeniesienia posiadania; umowa rozporządzająco-zobowiązująca staje się umową realną, tj. obok oświadczenia woli konieczna jest dalsza czynność przeniesienia posiadania;
Czynność przeniesienia posiadania służy indywidualizacji rzeczy.
Zasada przyczynowości – art. 156
„Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania.”
Ważność umowy rozporządzającej zależy od istnienia poprzedzającego zobowiązania.
Co jeśli ktoś nie chce zawrzeć drugiej umowy? art. 64 k.c.
Nabycie własności rzeczy od osoby nieuprawnionej – art. 169 k.c.
Nemo plus iuris in alium transfere potest quam ipse habet – Nikt nie może przenieść na inną osobę więcej praw niż sam posiada
RUCHOMOŚCI
Można skutecznie nabyć własność rzeczy ruchomej gdy:
Nabywca działa w dobrej wierze
Zbywca rzeczą włada
Zbywca wydaje rzecz nabywcy
W przypadku rzeczy skradzionych, zgubionych lub w innych sposób utraconych przez właściciela – upływ 3 lat od daty kradzieży/zgubienia/utraty rzeczy – termin nie dotyczy pieniędzy, dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na licytacji publicznej w egzekucji
Wyjątek: rzeczy wpisane do krajowego rejestru utraconych dóbr kultury
Przeniesienie własności z chwilą przeniesienia posiadania – umowa realna
KAZUS: Jan Kowalski nabywa na licytacji komorniczej telewizor, który jak się później okazuje nie stanowił własności dłużnika, tylko jego sąsiada. Czy sąsiad dłużnika może domagać się od Jana Kowalskiego zwrotu telewizora?
NIERUCHOMOŚCI
Domniemanie zgodności wpisu z rzeczywistym stanem prawnym
– nie dotyczy działu I KW
- ma charakter usuwalny – można obalić dowodem przeciwnym:
skutki tylko w danym postępowaniu windykacyjnym/negatoryjnym, o rozgraniczenie nieruchomości, o stwierdzenie zasiedzenia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności
Skutki na wszystkie postępowania – postępowanie o uzgodnienie treści KW z rzeczywistym stanem prawnym: niezgodność musi być wykazana orzeczeniem sądu zapadłym w postępowaniu procesowym lub innymi dokumentami; sąd procesowy nakazuje sądowi wieczystoksięgowemu dokonanie odpowiedniego wpisu
Co bierze pod uwagę sąd procesowy rozstrzygając niezgodność?
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych – bezwzględna przewaga treści księgi wieczystej nad rzeczywistym stanem prawnym; czyli ochrona tego kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe
Zasiedzenie
ZASIEDZENIE – instytucja prawna służąca nabyciu własności przez posiadacza rzeczy na skutek jego długotrwałego posiadania przy spełnieniu wszystkich wymaganych prawem przesłanek
Art. 172 k.c. – nieruchomości i analogicznie prawo użytkowania wieczystego; udział w nieruchomości, część gruntu, własność lokalu
Art. 174 k.c. – ruchomości
Art. 292 k.c. – służebności gruntowe
Nabycie ex lege – z mocy ustawy, jednakże w postępowaniu procesowym o stwierdzenie zasiedzenia
Nabycie pierwotne – niezależnie od prawa poprzednika
Przesłanki:
Posiadanie samoistne– art. 336 – ten kto faktycznie włada jak właściciel; art. 339 – ten, kto rzeczą faktycznie włada jest posiadaczem samoistnym
Przeciwieństwo: posiadacz zależny, czyli użytkownik, najemca, dzierżawca
Posiadanie o charakterze ciągłym – art. 340 zd. 1 – domniemywa się ciągłość posiadania
Wystarczy udowodnić nabycie i obecne posiadanie
Dobra wiara – błędne, ale usprawiedliwione okolicznościami przeświadczenie o przysługującym prawie własności; wyjątek: niedołożenie należytej staranności
- ruchomości – w trakcie całego posiadania
- nieruchomości – w chwili nabycia posiadania
Zła wiara – posiadacz, który wie lub przy dołożeniu należytej staranności powinien wiedzieć, że nie przysługuje mu prawo własności
- ruchomości – wyklucza zasiedzenie
- nieruchomości – skraca termin
Długość terminu
- ruchomości – 3 lata
- nieruchomości: dobra wiara 20 lat; zła wiara 30 lat
Wyjątek: art. 173 - Jeżeli właścicielem jest małoletni, zasiedzenie nie może się skończyć wcześniej niż z upływem dwóch lat od uzyskania pełnoletności przez właściciela.
Art. 176 – doliczanie posiadania poprzednika; zd. 2 – pomimo, że następca posiada w dobrej wierze potrzebny jest okres lat 30, gdy poprzednik posiadał w złej wierze
Inne wypadki nabycia i utraty własności
Wyzbycie się
Ruchomości – art. 180 – zamiar porzucenia rzeczy
Nieruchomości – TK orzekł wyrokiem z 15.03.2005 r., że treść art. 179 k.c. niezgodny z Konstytucją – możliwość wyzbycia się własności nieruchomości w formie aktu notarialnego; przechodzi na własność gminy wg miejsca położenia
Wyjątek: art. 16 GospNier – możliwość zrzeczenia się przez państwową lub samorządową osobę prawną
Zawłaszczenie niczyjej rzeczy ruchomej – art. 181 – objęcie w posiadanie samoistne, czyli w zamiarze uzyskania własności
Wyjątek – art. 182 rój pszczół
Znalezienie rzeczy i przemilczenie
Zgubienie nie uprawnia osób trzecich do jej zawłaszczenia
Przemilczenie właściciela jest przesłanką do nabycia własności
Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o rzeczach znalezionych
Zgodnie z art. 4 u.rz.z. ten, kto znalazł rzecz i zna osobę uprawnioną do jej odbioru oraz jej miejsce pobytu, powinien niezwłocznie zawiadomić ją o znalezieniu rzeczy i wezwać do jej odbioru. Jeżeli natomiast ktoś znalazł rzecz i nie zna osoby uprawnionej do jej odbioru lub nie zna jej miejsca pobytu, powinien niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu rzeczy starostę właściwego ze względu na miejsce zamieszkania znalazcy lub miejsce znalezienia rzeczy (art. 5 ust. 1 u.rz.z.). Ten zaś, kto znalazł rzecz w cudzym pomieszczeniu, niezwłocznie zawiadamia o tym osobę zajmującą pomieszczenie i na żądanie tej osoby oddaje jej rzecz na przechowanie. Jeżeli osoba zajmująca pomieszczenie nie zna osoby uprawnionej do odbioru rzeczy lub nie zna miejsca jej pobytu, niezwłocznie zawiadamia o znalezieniu rzeczy właściwego starostę (art. 5 ust. 2 u.rz.z.).
Osoba, która znalazła pieniądze, papiery wartościowe, kosztowności, o których mowa w art. 21 ust. 4 u.rz.z., lub rzeczy o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej i nie zna osoby uprawnionej do ich odbioru lub nie zna jej miejsca pobytu, oddaje rzecz niezwłocznie właściwemu staroście (art. 5 ust. 3 u.rz.z.). Znalazca rzeczy, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej znaki szczególne wskazują, że stanowi ona sprzęt lub ekwipunek wojskowy (a także w wypadku znalezienia dokumentu wojskowego, a w szczególności legitymacji, książeczki lub zaświadczenia wojskowego albo karty powołania), powinien je oddać niezwłocznie właściwemu staroście (art. 5 ust. 4 u.rz.z.).
Znalazca rzeczy w budynku publicznym, innym budynku lub pomieszczeniu otwartym dla publiczności albo środku transportu publicznego, oddaje rzecz zarządcy budynku, pomieszczenia albo środka transportu publicznego, który po upływie 3 dni od dnia otrzymania rzeczy ma obowiązek przekazania rzeczy znalezionej właściwemu staroście, chyba że w tym terminie zgłosi się osoba uprawniona do odbioru rzeczy.
Zabytki i materiał archiwalny – nagroda max 30-krotność przeciętnego wynagrodzenia albo dyplom
Inne rzeczy – znaleźne 1/10 wartości
Art. 187 § 1– przeniesienie posiadania na nabywcę jeżeli:
- posiada rzecz o wezwał osobę uprawnioną do odbioru i upłynął termin 1 roku od doręczenia wezwania
- posiada rzecz i w przypadku niemożności wezwania upłynął termin 2 lat od dnia znalezienia rzeczy
- oddał rzecz staroście i odebrał następnie od starosty w wyznaczonym terminie
Art. 187 § 2 – przeniesienie posiadania na Skarb Państwa jeżeli:
- rzecz jest zabytkiem lub materiałem archiwalnym
- po upływie terminu do jej odebrania przez osobę uprawnioną
Art. 189 – współwłasność znalazcy i właściciela nieruchomości, na której rzecz została znaleziona jeżeli:
- znalezienie w takich okolicznościach, że poszukiwanie właściciela byłoby oczywiście bezcelowe – skarb
- wyjątek: zabytki i materiały archiwalne Skarb Państwa
Nabycie pożytków naturalnych – art. 190 – przez odłączenie od rzeczy
Superficies solo cedit – art. 191- Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą przez połączenie - sadzenie drzew, budowa domu
Przetworzenie – art. 192 – rzeczy jednej osoby; wytworzenie nowej rzeczy ruchomej z cudzych materiałów:
Własność przetwórcy – gdy wartość nakładu pracy jest większa od wartości materiałów
Własność właściciela materiałów – gdy przetwórca działał w złej wierze lub gdy wartość materiałów jest większa niż wartość nakładu pracy
Połączenie lub pomieszanie rzeczy – art. 193 – rzeczy kilku osób; przywrócenie do stanu poprzedniego wiąże się z nadmiernymi trudnościami lub kosztami
Współwłasność właścicieli rzeczy – zasada; udziały wg wartości rzeczy
Własność tylko jednego właściciela rzeczy – jedna z rzeczy połączonych ma znacznie większą wartość niż pozostałe rzeczy; pozostałe rzeczy stają się częściami składowymi
Art.
194 – przy
przetworzeniu/połączeniu/pomieszczaniu – możliwe powództwo
odszkodowawcze
i o bezpodstawne wzbogacenie
Wywłaszczenie – art. 112 i nast. UgospNier
polega na pozbawieniu lub ograniczeniu w drodze decyzji prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości
Np. ustanowienie w trybie wywłaszczenia niezbędnych służebności gruntowych
tylko jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób ni przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy
najpierw rokowania o nabycie w drodze umowy i pisemne wezwanie do właściciela do zawarcia umowy w terminie 2 m-cy
w KW ujawnia się wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego
starosta przeprowadza rozprawę administracyjną i wydaje decyzję o wywłaszczeniu
w decyzji wskazuje się nieruchomość zamienną (za zgodą właściciela) lub wysokość odszkodowania
przejście własności na
rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego
następuje
z dniem, w którym decyzja o wywłaszczeniu
nieruchomości stała się ostateczna