Prawo finansowe, ćwiczenia 8, 19.04.2017
Klasyfikacja budżetowa. Mamy tu dużo rozporządzeń, których nie będziemy omawiać i nie będą one wymagane – są one zbyt drobiazgowe. Klasyfikacja budżetowa ma odniesienie do każdego etapu pracy nad budżetem.
konstytucja – art. 219 ust. 2
przepisy ustawy o finansach publicznych – art. 114
rozporządzenia ministra finansów
nie ma definicji legalnej klasyfikacji budżetowej,
definiuje się ją że jest to intuicja prawna, która służy określenia stopnia szczegółowości budżetu – ta instytucja jest obligatoryjnie stosowana na każdym etapie pracy nad budżetem (na etapie planowania, ewidencji i sprawozdawczości budżetowej)
Na klasyfikację budżetową składają się cztery rzeczy: części, działy, rozdziały i paragrafy. Ta kolejność jest ważna, bo tworzą te podziałki strukturę hierarchiczną – od najbardziej ogólnej do najbardziej szczegółowej. Ten podziałki tworzą pewne poziomy. Rodzajowe przyporządkowanie dotyczy tylko dwóch podziałów – działów i rozdziałów. Można wprost powiedzieć, że działy dzielą się na rozdziały, ale nie można powiedzieć że części dzielą się na działy lub rozdziały na paragrafy.
CZĘŚĆ:
Budżet dzieli się na części i to jest ta pierwsza podziałka klasyfikacji budżetowej. Te części odpowiadają organom władzy publicznej, organom kontroli, sądom, trybunałom i administracji rządowej (tutaj przyporządkowujemy części działom administracji rządowej – np. rolnictwo, sprawiedliwość, praca, gospodarka, szkolnictwo wyższe, obronność – ustawa o działach administracji; administracja rządowa to działy i urzędy nadzorowane przez Prezesa RM – dla tych urzędów też tworzymy działy, np. urząd zamówień publicznych, gus, ksap, komisja nadzoru finansowego, sko – znajdziemy je w BIP.
Te podziałki mogą mieć charakter przedmiotowy, podmiotowy albo mieszany. Część jest podziałką co do zasady podmiotową, bo tworzy się w tym przypadku części, które mają charakter podmiotowy dla pewnych kategorii środków które mają z punktu widzenia budżetu państwa szczególne znaczenie, np. subwencja ogólna, rezerwa ogólna, rezerwy celowe – dla nich tworzy się odrębną część budżetu.
Części tworzymy dla jednostki budżetowej, dalej bardziej szczegółowo.
DZIAŁ:
Podziałka wyłącznie przedmiotowa – odpowiadają one podstawowym dziedzinom działalności publicznej, np. transport, łączność, turystyka, handel, obrona narodowa;
Dzielą się one na rozdziały.
ROZDZIAŁY:
Mają powiązane rodzajowe z działami, składają się one na działy.
Ta podziałka ma charakter mieszany – może być podmiotowa jak i przedmiotowa. Np. tworzymy taki rozdział dla Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Przeważają rozdziały w charakterze przedmiotowym – odpowiadają one zadaniom budżetowym, np. ochrona roślin, projekty badawcze.
PARAGRAF:
Mamy tutaj bardzo szczegółowo sklasyfikowane kategorie wydatków i dochodów. Dochody klasyfikujemy według źródła, pochodzenia, a wydatki według przeznaczenia.
Dysponent części budżetowej, dysponent głównej to dysponent od części klasyfikacji budżetowej (Rada Ministrów Minister Finansów dysponenci).
Wykonywanie budżetu państw.
One mają swoje odbicie w budżetach samorządów – mechanizmy są te same, zastosowanie trochę inne. Wszystkie instytucje, które są związane z budżetem państwa:
obowiązki informacyjne,
chodzi o te obowiązki, które dotyczą dysponentów części budżetowych. Pod dysponentem głównym są dysponenci drugiego i trzeciego stopnia.
Po uchwaleniu ustawy budżetowej, dysponenci główni przekazują im podległym dysponentom informacje o wydatkach i dochodach.
Jest tu termin na realizację tego obowiązku – do tej pory było to 21 dni od uchwalenia ustawy budżetowej, teraz jest to 10 dni roboczych – liczony od ogłoszenia ustawy budżetowej.
harmonogram realizacji budżetu,
ten harmonogram jest czym obowiązkowym, ma charakter obligatoryjny, a w przypadku budżetów samorządowych ma charakter fakultatywny,
ten harmonogram przygotowuje minister finansów po porozumieniu z dysponentami części budżetowej (dysponenci główni),
rolą tego harmonogramy jest ułatwienie procesu wykonywania budżetu – dzielimy wykonywanie budżetu na miesiące,
to nie jest tak, że 1 stycznia mamy wszystko, najpierw musimy zgromadzić – dzielimy to na miesiące żeby zgrać dwa procesy – gromadzenia i wydatkowania,
termin w jakim minister finansów ma przygotować harmonogram – nie ma terminu, ma to zrobić niezwłocznie po uchwaleniu ustawy budżetowej,
rezerwa ogólna
rezerwa ogólna jest na wydatki nieprzewidziane – nie mamy tu spełnionego wymogu szczegółowości,
rezerwa ogólna ma charakter obligatoryjny – obecnie zarówno w przypadku budżetów samorządowych od 2010 roku,
mają one limit górny – nie może ona przekroczyć 0,2% wydatków budżetu,
z rezerwy ogólnej można było przyznawać środki w kwocie 1 milion albo 5 milionów, teraz to jest 2 miliony i 10 milionów,
nie można powierzyć dysponowania tymi środkami dysponentom; dysponuje nimi Rada Ministrów – dysponent się zgłasza że ma nieprzewidziany wydatek i wtedy te środki są mu przyznawane, Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może upoważnić Premiera i Ministra Finansów do dysponowania tymi środkami – dla Ministra to jest 2 miliony, a dla Premiera – 10 milionów.
rezerwy celowe,
jest ich dużo w budżecie, tworzy się je na wydatki które są przewidziane, ale nie jesteśmy w stanie dokładnie ich sklasyfikować na etapie klasyfikowania budżetu,
wymóg szczegółowości prowadzi do powstania tych rezerw – np. czekamy na środki unijne i nie wiemy ile dostaniemy i ile będziemy chcieli otrzymać – gdybyśmy tego nie uwzględnili w tej rezerwie, to moglibyśmy korzystać dopiero w kolejnym roku z budżetu,
dzieli to Minister Finansów w porozumieniu z innymi dysponentami części budżetowej,
przenoszenie wydatków,
jest to furtka, uelastycznienie,
musi być zachowany profil, np. ministrowi zostało z jednej rzeczy, to przeznacza na to, co mu zabrakło, ale trzeba to robić na ściśle określonych zasadach,
przenoszenia wydatków dokonują dysponenci części budżetowych, ale mogą przenosić pomiędzy rozdziałami i paragrafami klasyfikacji budżetowej i w ramach danej części i danego działu budżetu,
od powyższej zasady są wyjątki, ale ich nie musimy znać,
blokowanie wydatków,
żeby podjąć decyzję o blokowaniu musi zaistnieć jedna przesłanka: stwierdzenie niegospodarności, opóźnienia w realizacji zadań, nadmiar posiadanych środków, naruszenie zasad gospodarki finansowej – wystarczy jedna z tych przesłanek,
może blokować minister finansów albo dysponenci – dysponent blokuje tylko w zakresie swojej części, a minister w zakresie całego budżetu,
wydatki bezwzględnie wymagalne,
jest to wyjątek od zasady dyrektywnego charakteru wydatków
realizujemy je niezależnie od tego ile środków na ten cel zaplanowaliśmy – np. jak zaplanowaliśmy na 100 mln, a wyszło nam 300 to realizujemy na 300.
Płatności tu wynikają z tytułów wykonawczych, wyroków sądowych, ugód
skąd bierzemy te środki? albo przenosimy wydatki, albo bierzemy je z rezerw celowych
wydatki niewygasające.