Planowanie to wytyczanie celów i sposobów działania (decydowanie o tym, co zamierzamy robić i w jaki sposób).
Możemy wyróżnić następujące powody planowania:
Zmiany w otoczeniu
Ustanowienie standardów ułatwiających kontrole
Wytyczenie kierunków działań
Ograniczenie wpływów zmian- przewidywanie tego co będzie w przyszłości
Minimalizowanie marnotrawstwa i dublowania czynności
Wyróżnia się następujące etapy planowania:
Definiowanie celów
Ustalenie ile już zostało przez nas osiągnięte w celu określenia naszych mocnych i słabych stron
Opracowanie przesłanek dotyczących warunków w przyszłości, jakie będą okazje a jakie mogą się pojawić zagrożenia. Opracowanie alternatywnego scenariusza
Analiza rożnych wariantów działania- umyślny dobór środków działania i zasobów oraz wybór najlepszego
Wdrożenie planu i ocena osiągniętych wyników
Ze względu na charakter planów wyróżnia się plany:
Strategiczne- dotyczą najważniejszych problemów organizacji, zakreślają ogólne ramy działania organizacji. Odpowiadają na pytanie w jakiej domenie będziemy działać i jak wygrać w niej rywalizację (domena – pole działania określone przez rodzaj wytwarzanych wyrobów względem świadczonych usług)
Operacyjne- ukierunkowują bieżącą działalność na podstawie sformułowanych celów strategicznych.
Plany strategiczne różnią się od operacyjnych stopniem szczegółowości, tym gdzie w organizacji są opracowywane oraz horyzontem czasu.
Ze względu na horyzont czasu, którego plany dotyczą, wyróżnia się plany:
Długoterminowe- dotyczą kilku lat
Krótkoterminowe- dotyczą dni, tygodni, kilku miesięcy
Etap I – analiza otoczenia
Analiza otoczenia dalszego sprowadza się do określenia sił oddziałujących w jego 5 sektorach:
Otoczenie makroekonomiczne
Otoczenie polityczno-prawne
Otoczenie socjo-kulturowe
Otoczenie naturalne
Analiza sił oddziałujących poszczególnych sektorów polega na:
Określeniu wielkości oddziałujących sił
Określeniu powiązań między siłami
Zaprojektowaniu scenariuszy rozwoju otoczenia dalszego
Określeniu założeń dotyczących dalszego trybu postępowania, w szczególności szans i zagrożeń
Analiza otoczenia bliższego polega na określeniu atrakcyjności domeny.Atrakcyjność uzależniona jest od:
Produktów substytucyjnych (im więcej substytutów tym atrakcyjność mniejsza)
Dostawców i odbiorców (im większy nacisk dostawców i odbiorców tym atrakcyjność mniejsza)
Polityki gospodarczej (im większa ingerencja państwa w domenę tym atrakcyjność mniejsza)
Rywalizacji między oferentami (im większa rywalizacja tym atrakcyjność mniejsza)
Barier wejścia i wyjścia (im niższa bariera tym atrakcyjność mniejsza)
Etap II – analiza organizacji
Celem analizy organizacji jest określenie jej mocnych i słabych stron.
Typowymi obszarami mocnych i słabych stron są:
finanse i rachunkowość
technologia i produkcja
personel
organizacja i zarządzanie
m arketing
Etap III – określanie opcji strategicznych
Opcje strategiczne należy określić na szczeblu całej organizacji oraz na szczeblu domen
Określanie opcji strategicznych na szczeblu całej organizacji (rysunek)
Określenie opcji strategicznych na szczeblu domeny polega na udzieleniu odpowiedzi na następujące pytania:
Gdzie będziemy działać? (na całym rynku czy tylko na części)
W jakim kierunku będziemy działać? (strategia wyróżniania czy strategia kosztowa)
Według jakich reguł będziemy działać? (strategia optymalnego dostosowania się do obowiązujących na rynku reguł czy strategia innowacyjna)
Etap IV – wybór strategiczny
Kryteria wyboru strategicznego:
Osiągalność opcji
Kryteria ekonomiczne
Kryteria etyczne
Etap V – opracowanie programów strategicznych
Opracowanie programów strategicznych polega na:
Doborze odpowiedniego personelu
Wyborze odpowiedniej struktury organizacyjnej
Dostosowanie do siebie strategii i kultury
Ze względu na to czego dotyczą, plany operacyjne można podzielić na:
Plany dotyczące zaopatrzenia
Plany dotyczące produkcji
Plany dotyczące marketingu
Plany finansowe
Ze względu na częstość wykorzystywania planów wyróżnia się plany:
Jednorazowe:
programy – zawierają informacje takie jak: nazwy kolejnych etapów działania, nazwy stanowisk lub jednostek organizacyjnych odpowiedzialnych za realizację poszczególnych etapów, czasy trwania, terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych etapów.
projekty – różnią się od programów zasięgiem. Zasięg programów jest większy (dotyczą całej organizacji) a projektów mniejszy (dotyczą części organizacji)
preliminarze budżetowe – określają środki finansowe w realizacji określonych jednorazowych przedsięwzięć
Trwale obowiązujące. Składają się z takich elementów jak:
zasady postępowania określające sposoby podejmowania decyzji
reguły działania określające zachowanie się członka organizacji w powtarzających się sytuacjach
instrukcje działania na poszczególnych stanowiskach
Możemy wyróżnić następujące cechy dobrego planu:
Ambitny, ale wykonalny
Racjonalność
Elastyczność- możliwość wprowadzania zmian
Spójność
Operatywność- sformułowane tak, by pracownicy mogli zrozumieć i działać
Komunikatywność
Wady:
ogranicza elastyczność organizacji (usztywnia ją)
ogranicza innowacyjność zachowań organizacyjnych
Zalety:
Większa skuteczność działania
Ułatwiona kontrola
Ułatwiona koordynacja działań
Ułatwione gospodarowanie czasem
Ograniczenie dublowania czynności