IZABELA BIESZCZAD GWSH KATOWICE PEDAGOGIKA SEMESTR I 2014/2015
Koncepcje wychowawcze Janusza Korczaka najbardziej odzwierciedlają dwa utwory: „Jak kochać dziecko?” oraz „Prawo dziecka do szacunku”. Moim zdaniem większość jego metod wychowawczych powinno mieć zastosowanie w czasach dzisiejszych, niestety z powodu warunków, w jakich aktualnie żyjemy nie wszystkie mają możliwość wykorzystania. Do współcześnie istniejących placówek trafiają dzieci o odmiennej sytuacji niż za czasów Janusza Korczaka.
Poglądy oraz metody wychowawcze Janusza Korczaka dotyczą relacji pomiędzy dziećmi a dorosłymi oraz pomiędzy wychowawcami a wychowankami.
Poniżej przedstawiłam metody wychowawcze, z którymi jak najbardziej się zgadzam:
Dziecko ma prawo do tajemnicy, nie można ograniczać wolności dziecka – do tej metody wychowawczej podeszła bym ostrożnie, ponieważ każde dziecko jest inne, jedno jest rozsądne, drugie podatne na wpływy innych dlatego prawo do tajemnicy i wolności trzeba odpowiednio dostosować do dziecka.
Rodzice powinni dbać o dziecko, ale nie być nadopiekuńczy – jak najbardziej się z tym zgadzam. Rodzice którzy są nadopiekuńczy nie zdają sobie sprawy, że tak naprawdę wyrządzają wielką krzywdę swojemu dziecku. Staje się ono mało samodzielne, nie posiada własnego zdania, znacznie trudniej wchodzi w życie dorosłych.
Dziecko powinno być traktowane jak człowiek od początku jego narodzin, dziecko ma prawo być tym czym jest – ta metoda wychowawcza wg mnie również jest słuszna ponieważ nie można nam narzucać dziecku kim ma być. Oczywiście powinniśmy mu pomóc w wyborze, ale ta decyzja ma być świadomie wybrana przez dziecko. Często jednak jest tak, że to rodzice wybierają dziecku zainteresowania, zmuszają je do dodatkowych zajęć – a dziecko chodzi na nie bo musi a nie z własnej woli i inicjatywy.
Dziecko należy przygotować do dorosłego życia, przekazać mu ważne wartości, nauczać odróżniać dobro od zła – w dzisiejszych czasach rodzice są bardzo zapracowani, nie mają czasu na rozmowy z dziećmi. Nasze pociech spędzają czas przed grami komputerowymi a to uczy ich tylko arogancji, przemocy oraz znieczula na problemy innych.
Podstawą wychowania jest miłość, szacunek oraz zaufanie do dziecka – z ta metodą również jak najbardziej się zgadzam. Dziecko które jest wychowywanie w rodzinie gdzie nie ma szacunku i miłości tak samo zachowuje się wobec innych. Dlatego w dzisiejszych czasach jest tyle przemocy, arogancji i zła.
Nie powinno się nadużywać zakazów i nakazów – dziecko nie jest naszą własnością, oczywiście powinno mieć swoje obowiązki dostosowane odpowiednio do swoich możliwości, lepiej dziecku pomóc, wytłumaczyć a nie tylko nakazywać.
Dziecko powinno wiedzieć, że może buntować się w słusznej sprawie – ta metoda pozwala dziecku na wyrażenie swojego zdania, opinii – oczywiście nie poprzez agresję i bunt ale poprzez rozmowę.
Wychowawca powinien wykazywać się pracowitością, cierpliwością, dobrym uśmiechem, posiadać umiejętności organizatorskie, z wyrozumiałością traktować dzieci – w dzisiejszych szkołach coraz więcej wychowawców zachowuje się wręcz odwrotnie. Nauczyciele są drażliwi, brak im uśmiechu, nie potrafią zaciekawić dzieci lekcją, nie są przygotowani odpowiednio do zajęć, a przecież nasze dzieci większą część czasu spędzają w szkole.
Wychowanie powinno być zindywidualizowane, wychowawca powinien starać się poznać dziecko i kierować jego rozwojem – w szkołach coraz więcej jest uczniów z różnymi problemami, niestety nasze szkoły nie są zbytnio przygotowane na zindywidualizowane traktowanie dzieci.
Janusz Korczak stosował również metody wychowawcze z którymi się nie zgadzam:
Dziecka nie powinno się porównywać do innych – jak już wspomniałam każde dziecko jest inne, niektóre dzieci mobilizuje porównanie z innymi i pobudza to ich do zdrowej rywalizacji.
Prawo dziecka do śmierci – owszem dziecko ma prawo do własnego wyboru, natomiast to rodzice powinni udzielać mu porad i chronić je przed zagrożeniami stawianymi przez życie.
Sąd koleżeński, który rozstrzyga sprawy wychowawców i wychowanków – dzieci kierują się sferą uczuć i emocji a nie rozsądkiem.
Tablica ogłoszeń, skrzynka na listy – dzieci wywieszały na forum swoje problemy a przecież powinny mieć prawo do tajemnicy, dodatkowo ogranicza to możliwość wypowiedzi dziecka. Poprzez wypowiedź dziecko uczy się komunikatywności oraz staje się coraz bardziej odważne i w przyszłości nie będzie miało problemu z wypowiedzią na forum.
Izabela Bieszczad
Literatura:
„Prawo dziecka do szacunku” J. Korczak
„Jak kochać dziecko” J. Korczak
„Aktualność idei przewodnich Janusza Korczaka” A. Kelm
„Pedagogika Janusza Korczaka” I. Pyrzyk
„ Współczesność propozycji wychowawczych Janusza Korczaka” M. Zmysłowska