10.05.2014r. Ćwiczenia – Belneo.

Peloidoterapia

Peloidy – to tworzywa powstałe w wyniku działania naturalnych procesów geologicznych (chemicznych i mikrobiologicznych). Po zmieszaniu z wodą i rozdrobnieniu tworzą papkę, która ma właściwości lecznicze.

Peloidy – osady podwodne (biolity i abiolity) oraz ziemie lecznicze.

Biolity zawierają powyżej 50% substancji organicznych do których zaliczamy: torfy (borowinę), muły (sapropel) i fango.

Abiolity które zawierają poniżej 50% substancji mineralnych (soli wapnia i magnezu) do których zaliczamy: szlamy, muły, glinki sedymentacyjne, piasek.

Ziemie lecznicze są rzadziej wykorzystywane w balneologii, są produktami wietrzenia minerałów.

Peloidem znajdującym zastosowanie lecznicze w Polsce jest borowina. Jest ona drugim po wodach leczniczych bogactwem naturalnych polskich uzdrowisk. Borowina należy do torfów. Jest masą organiczną powstałą z roślin na skutek humifikacji (próchnienia) pod wpływem bakterii tlenowych i beztlenowych w środowisku obfitującym w wodę.

Rodzaje borowiny:

W zależności od mechanizmów powstawania borowinę dzielimy na wysoką, niską i pośrednią.

Borowina wysoka występuje w 6,5% torfowisk w Polsce. Powstała tysiące lat temu poprzez działanie ciepła i wilgoci z mchu zwanego torfowiskiem, w środowisku ubogim w składniki mineralne (głównie w borach)

Zawierają powyżej 95% substancji organicznych.

Kwasy huminowe nadają temu typowi borowiny odczyn kwaśny, który nie sprzyja rozwojowi bakterii, w więc humuje procesy rozkładu.

Borowina wysoka jest więc mniej rozłożona ale zachowuje większe ilości związków steroidowych białek i garbników co powoduje że borowiny typu wysokiego są bardziej przydatne w leczeniu schorzeń ginekologicznych, a także niektórych reumatologicznych.

Borowina niska jest najczęściej spotykana i występuje w 89% torfowisk w Pl.

Zawiera więcej składników mineralnych, a mniej organicznych w porównaniu z borowiną wysoką. Powstała w miejscach po jeziorach w zarastających korytach rzek, z roślin wymagających dużych ilości soli mineralnych. Zawartość części mineralnych może w niej dochodzić do 50% suchej masy.

Do celów leczniczych nadaje się jednak borowina nie zawierająca więcej niż 24% części mineralnych.

Ze względu na dużo zawartość metali alkalicznych w połączeniu z kwasami humusowymi i występujący w związku z tym odczyn alkaliczny, istnieją tu warunki sprzyjające rozwojowi mikroorganizmów.

Borowina pośrednia stanowi 4,5% torfowisk w Pl.

Powstała wskutek odpływu wody bogatej w sole mineralne. Posiada cechy borowiny wysokiej i niskiej.

Skład chemiczny... bla, bla, bla

To kwasy huminowe decydują o wartości leczniczej borowiny.

Podstawowe składniki borowiny:

Organiczne:…

Mineralne:…

Działanie lecznicze kwasów humusowych:

• Przeciwzapalne

• Bakteriostatyczne

• Oczyszczające i odtruwające

• Antyoksydacyjne

• Przekrwienne

• Regeneracja skórna (kosmetyka)

Mechanizm działania zabiegów borowinowych:

Właściwości termiczne (właściwości fizyczne – duża pojemność cieplna, małe przewodnictwo.. ), chemiczne...

Działanie fizjologiczne zabiegów borowinowych jest działaniem kompleksowym, w którym na pierwszy plan wysuwa się działanie cieplne.

Miejscowe podgrzanie tkanek powoduje zwiększeniu metabolizmu komórkowego.

Składniki borowinowe przenikają przez skórę, gromadzą się w warstwie rogowej naskórka i głębiej dzięki rozpulchniającemu działaniu sponin i kwasów humusowych.

Dzięki właściwościom sorbcyjno-wymiennikowym borowiny kwasy huminowe resorbują z powierzchni skóry wydalane z tkanek głębiej położonych produkty uboczne przemiany materii.

Z potem zostają wydalone sole, tłuszcze, cholesterol czy kwas moczowy. W ten sposób wydaleniu może ulec wiele odpadowych produktów przemiany materii.

I TAK DALEJ!...

Wskazania lecznicze: choroby układu ruchu…, kobiece…, układu trawiennego i moczowego…, laryngologiczne i okulistyczne….