Chłopiec z obustronnym niedosłuchem:
Identyfikacja problemu:
Chłopiec zdjagnozowany w wieku lat dwóch. Jest dzieckiem z obustronnym niedosłuchem. Głównymi objawami jakie u niego zauważono było
-niechęć do rostania się z opiekunem ( w tym wypadku chłopiec nawiązał bardzo silną wieź z matką)
-kłopoty z wykonywaniem najprostszych poleceń (podaj,oddaj, połóż, napij się)
-kłopot z usłyszeniem wszystkich poleceń
-bardzo duża ruchliwość dziecka
-reagowanie na polecenia wydawane przez matkę ale tylko wtedy kiedy dziecko patrzyło prosto na nią
-słaba koordynacja wzrokowo-ruchowa
-motoryka mała bardzo słabo rozwinięta, dzieko najprawdopodobniej leworęczne
Obecnie chłopiec rozpoczął naukę w przedkolu w grupie czterolatków.
Geneza i dynamika zjawiska:
Metody badawcze jakie zostały zastosowane to wywiad z matką, orzeczenie i opinia z poradni Psychologiczno- Pedagogicznej, zaświadczenia lekarskie, analiza rysunków chłopca, konsultacje z pedagogiem i logopedą przedszkolnym
Sytuacja rodzinna:
Tomasz Kalinowski
Urodzony 29 lutego 2014 roku w Białymstoku
Poród naturalny w 36 tygodniu, 6 punków w skali Apgara, uznane za wcześniaka, karmione piersią do 3 roku zycia, rzadko hospitalizowane (jako wcześniak, zapalenie płuc w wieki roku i 3 miesiecy), problemy ze słuchem wcześnie wykryte. Dziecko przejawia również znacze opóźnienie w stosunku do swoich równieśników. Chłopiec jest niski i chudy. Oboje rodzice pracują. Matka tylko na pół etatu. Sytuacja socjalna dobra. Brak rodzeństwa. Do grupy przedszkolnej trzylatków uczęszczał w innym przedszkolu. Dziecko pozostawało tam niechętnie i nie chciało zostawiać matki. W obecności obcych zachowuje się nieufnie. Po zajęciach integracyjnych ( przez pierwsze dwa tygodnie września) chłopiec w pewnym stopniu oswoił się z nowymi kolegami i nauczycielkami. Nadal zostawał niechętnie ale nie powodowało to już płaczu.
Edukacja:
Chłopiec po diagnozie wstepnej i analizie opinii Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej wykazuje bardzo duże braki w zakresie samoobsługi- ubieranie, rozbieranie, mycie rąk. Nie rozumie stosunków przestrzennych zarówno na kartce jak i w przestrzeni (nad pod w obok). Myślenie przyczynowo- skutkowe również jest zaburzone. Sprawność manualna zarówna mała jak i duża obnizona. Chopiec wykazuje również trudności w syntezie głoskowej i sylabowej. Posiada bardzo mały zakres słownictwa. Nie umie odnaleść różnic na obrazkach ani w przedmiotach (kolory, kształty).
Nie lubi dużych tłumów- podczas apeli musiał być izolowany. Pojawienie się innej dorosłej osoby skutkowało płaczem. Bardzo wolno adaptował się do nowych warunków. Cieżko nawiązuje kontakty z równieśnikami. Bardzo dobrze reaguje na dzieci młodsze (pomaga im, chętnie się z nimi bawi w ciszy). Przy małej grupie osób zaczyna się upokajać. Podczas zajęć wolno pracuje.
Chopiec wymaga fachowej opieki. Ze względu na wadę słuchu w stopniu znacznym już w edukacji przedszkolnej narażony jest na niepowodzenia i porażki. Jest dzieckiem o rozwoju nieharmonijnym. Nauka pisania i czytania musi byćpodporządkowana ściśle rozwojom procesów psychomotorycznych, poznawczych i społecznych.
Propozycje rozwiązań :
-samodoskonalenie w zakresie pomocy dzieciom niedosłyszącym
-indywidualny program nauczania (dzielenie zadań na krótsze etapy, pomoc indywidualna, opracowanie programu)
-udział dziecka w zajęciach wczesnego wspomagania
-terapia logopedyczna
-praca w celu intensywnej rehabilitacji słuchu i mowy
-stymulacja rozwoju intelektualnego (rozszerzanie słownictwa, pokazywanie różnic, tworzenie pojęć nadrzędnych)
-stwarzanie sytuacji w których dziecko odnosi sukces
Efekty
Po kilku miesiącach dziecko stało się bardziej otwarte na grupę równieśniczą chociaż nadal boi się dorosłych których nie zna. Ma znacznie podwyższoną samoocenę dzieki wypełnianiu zadanych prac. Odnosi sukcesy na miarę swoich możliwości. Jest pracowity i staranny.
Dziecko nauczyło się rozpoznawać wiele nowych liter i cyfr. Porównuje proste obrazki. Poprawił swoją orientację przestrzenna.
Pracy nadal wymaga motoryka duża i mała.
Praca z logopedą poprawiła znacząco zasób słownictwa i sposób wymowy.