Akt I, scena I-V
Na
Placu Miejskim w Weronie dochodzi do zwady pomiędzy służbą dwóch
zwaśnionych ze sobą rodów Montekich i Kapulettich. Wrogowie
używając niecenzuralnych słów i wyzwisk, ubliżają sobie na
wzajem, ostatecznie pojedynkując się na miecze. Kres ulicznej
kłótni kładzie sam książę Eskalus zakazując kolejnych
podobnych incydentów pod karą śmierci. Chwilę później Romeo
przyznaje się Benwoliowi do nieszczęśliwego uczucia, którym
obdarza tajemniczą Rozalinę.
Tymczasem starający się o rękę
14-letniej Julii Parys odbywa rozmowę z jej ojcem, Kapuletem. Ten
uważa jednak, że dziewczyna
nie dojrzała jeszcze do małżeństwa. Mimo to zaprasza Hrabię na
organizowany przez siebie wieczorny bal maskowy, na którym pojawić
ma się również Julia. W między czasie pan domu
wręcza swemu słudze listę gości zaproszonych na przyjęcie.
Okazuje się jednak, że ów człowiek jest analfabetą. Nie
rozpoznając w napotkanych przypadkowo przechodniach nieprzyjaciół
domu, prosi Romea i Benwolia o pomoc. Na wieść o balu, młodzieńcy
postanawiają w nim uczestniczyć.
Tuż przed wieczorną ucztą
pani Kapulet rozmawia z Julią o jej ewentualnych zaślubinach z
Parysem. Konwersację przerywa służba oznajmiająca przybycie
pierwszych gości.
Do posiadłości Kapuletów wraz z
przyjaciółmi zbliża się także Romeo, którego uwagę podczas
balu przykuwa Julia. Odbywa on z nią pierwszą rozmowę oraz
dwukrotnie całuje dziewczynę w usta. Młodzieńca rozpoznaje jednak
Tybalt, krewny Kapuleta, noszący się z zamiarem wyrzucenia
nieproszonego gościa z domu. Jego temperament ostudza jednak
gospodarz wieczoru. Przyszli kochankowie dowiadują się, iż należą
do dwóch, zwaśnionych ze sobą rodów.
AKT II, scena
I-V
Do ogrodu Kapuletów pod osłoną nocy zakrada się Romeo,
wyznając ukochanej miłość. Julii nie satysfakcjonują wyłącznie
zapewnienia o uczuciach, sugeruje więc rychły ślub. Młody Monteki
udaje się po radę do celi
ojca Laurentego. O świcie, pomimo dużego zaskoczenia zakonnika,
chłopak otrzymuje pozwolenie na ślub. Pojawia się nadzieja, iż
ceremonia stanie się pretekstem do zgody skłóconych ze sobą
rodów.
W południe na jednej z werońskich ulic, zgodnie z
planem Romeo spotyka się
z Martą, nianią swej ukochanej, i przekazuje jej szczegóły
dotyczące zaślubin. Chwilę później, po wypełnieniu swej misji,
zmęczona wyprawą opiekunka zwleka z przekazaniem wiadomości
zniecierpliwionej Julii. W końcu jednak informuje ją, ze za kilka
godzin dziewczyna wyjdzie za mąż. Tego samego dnia, zgodnie z
planem zakochani spotykają się w celi
ojca Laurentego, który udziela im ślubu.
AKT III, Scena
I-V
Na placu miejskim dochodzi do sprzeczki między młodymi
Montekimi, a Tybeltem. Wkrótce śmierć z ręki Kapuleta ponosi
Merkucjo, a zaślepiony rozpaczą Romeo morduje zabójce swego
przyjaciela. Chłopak w ostatniej chwili ucieka przed księciem
Eskalusem decyzją którego zostaje skazany na banicję.
Oczekująca
w tym czasie na męża Julia dowiaduje się od Marty o tragedii, jaka
rozegrała się w mieście. Niania odszukuje Romea w celi ojca
laurentego i powiadamia go o rozpaczy swej podopiecznej. Romeo szybko
porzuca myśli samobójcze, udaje się na pożegnanie z ukochaną, a
następnie wyrusza do mantui, dokąd zostały wygnany.
Wieczorem
posiadłość Kapuletów odwiedza natomiast Parys, który z
zadowoleniem przystaje na plan związany z prędką organizacją
skromnego ślubu mającego poprawić nastrój Julii po stracie
kuzyna. Rozpoczynają się przygotowania do uroczystości.
Wtorkowym
rankiem Monteki opuszcza komnatę żony żegnając się z nią czule.
Chwilę później pani Kapulet informuje swą córkę o planach męza.
Dziewczyna kateogrycznie sprzeciwia się pomysłowi ojca, co prowadzi
do kłótni podczas której pan Kapulet wyzywa córkę, nosi się z
zamiarem wyrzucenia jej z domu, a nawet zapowiada się jej wyrzec,
jeżeli nie spełni ojcowskiej woli.
AKT IV, Scena
I
Ojciec Laurenty wpada na pomysł wypicia przez Julię środka
nasennego pozorującego jej tymczasową śmierć dzięki której
uniknie ślubu. Obiecuje też poinformować o całej intrydze Romea.
Ten po wybudzeniu miałby zabrać ją do Mantui. Plan ten spotyka się
z aprobatą dziewczyny, która po powrocie do domu udaje
zainteresowanie ceremonią.
Na krótko przed wypiciem mikstury
Julię nękają wątpliwości, ostatecznie jednak pokonuje je i
wypija środek nasenny. Rzekomo martwą dziewczynę odnajduje nad
ranem Marta. Zawiedzeni członkowie rodziny, pogrążając się w
rozpaczy rozpoczynają przygotowania do uroczystości
pogrzebowych
AKT V
Wiadomość o śmierci Julii
dociera także do Romea, postanawiającego targnąć się na swoje
życie. Po zakupieniu trucizny powraca on do Werony i kieruje się na
cmentarz. Powiadomiony o nieporozumieniu laurenty postanawia wyruszyć
do grobowca Kapuletów i czekać na przebudzenie młodej
dziewczyny.
Na cmentarz przybywa też Parys. Składając kwiaty
na grobie ukochanej słyszy kroki, po czym zstępuje na ubocze. Przy
grobie Julii pojawia sie Romeo wraz ze sługą. Wkrótce dochodzi do
kłótni pomiędzy rywalami, w skutek czego hrabia ponosi śmierć, a
Monteki wypija truciznę. Wybudzająca się z letargu Julia, widząc
martwego męża wbija w swe serce sztylet i również
umiera.
Tragiczne wydarzenie owocuje zgodą Montekich i
Kapuletów, decydujących się wystawić pomnik na cześć
tragicznych kochanków.