Rozdział 2

Edward

-Jasper. Człowieku ile można się szykować? - zawołałem już lekko wkurzony. Czekałem na niego już pół godziny. Mój braciszek czasami zachowywał się jak baba. Stroił się godzinami dla jakieś Alice, która mieszkała w Forks i go nie zauważała. No ale kiedy oni mogą się spotykać? Tylko na imprezach albo na ulicy. Przecież mieszkamy w Port Angeles a nie w Forks. Mówiłem mu, że u nas w szkole jest wiele fajnych lasek ale on świata poza nią nie widzi. Taa.. i ubłagał jeszcze rodziców żeby go przepisali do tamtego liceum. A oni oczywiście się zgodzili pod warunkiem, że ja i Emmet też będziemy tam chodzić do szkoły od przyszłego roku. Emmet się zgodził, bo jemu też podoba się miejscowa dziewczyna-Rosalie, siostra tej Alice.Ja nie miałem już wyjścia. Dwóch na jednego.

W tej chwili do samochodu wpadli Jasper i Emmet.

-Możemy już jechać.-powiedział Jasper.

-Już miałem odjeżdżać. Bez was.

-Nie zostawiłbyś nas Ed.

-Chcesz się założyć?

-Nie.-zachichotał.

-Chłopaki zgadnijcie kto będzie na obozie.-spytałem ich.

-No kto?-zapytał Emmet.

-Alice i Rosalie.

-Jak to? One też tam jadą?-zaczęli się przekrzykiwać a ja nie wytrzymałem. Parsknąłem śmiechem. Spojrzeli się na mnie dziwnie.

-Z czego się śmiejesz?

-Ja...? Z niczego.

-Taa... jasne.

W drodze do szkoły chłopaki gadali tylko o tych swoich dziewczynach. No może jeszcze nie swoich ale na obozie wszystko może się zdarzyć. Po 10 minutach byliśmy już w szkole. Akademia jak zwykle nudna ale myślałem tylko o tym że za dwa dni jadę na Camp Rock. Po rozdaniu świadectw porozmawialiśmy z kumplami, a zaraz potem wróciliśmy do domu żeby zacząć się pakować. Ja po pół godzinie byłem gotowy ale Jasper jak zwykle jęczał, że nie wie co ma ze sobą zabrać.

Dwa dni później

Dwa dni szybko nam minęły. Siedzieliśmy już w samochodzie, a Esme i Carlise wygłaszali nam kazania o bezpiecznej jeździe. Gdy skończyli nareszcie wyruszyliśmy. Po trzech godzinach jazdy byliśmy na miejscu. Wysiadając z auta zobaczyłem najpiękniejszą dziewczynę na świecie...