Polityka Społeczna

2 aspekty Polityki:

• teoretyczna

• praktyczna

Polityka Społeczna jest nauką społeczna ma związek z ekonomią, socjologią, psychologia, demografią, filozofia, prawem, medycyną pracy.

Polityka społeczna wg Roseta stanowi system idei oraz działań zmierzających do polepszenia całokształtów warunków życiowych jednostki.

Polityka społeczna J. Rosner- rozumie się działalność panstwowa i orgaznizacji społecznych w dziedzinie kształtów, warunków bytu i pracy zmierzających do optymalnego zaspokojenia indywidualnych i społecznych potrzeb.

1 aspekt Polityki społecznej:

• sfera bytu (pokarmu, mieszkanie)

• sfera pozamaterialna (ochrona zdrowia, edukacja)

• potrzeby o charakterze psychospołecznym (poczucie bezpieczeństwa ekonomicznego, społecznego)

Dziedziny Polityki Społecznej:

• ludnościowa i rodzinna

• w dziedzinie zatrudnienia

• płac, ochrona pracy

• mieszkaniowa

• ochrona zdrowia

• oświaty, kultury

• ochrona środowiska naturalnego

Polityka Społeczna ma międzynarodowy charakter.

Geneza Polityki:

Rozwinieła się pod koniec XIX w.

Zaczely się tworzyć związki zawodowe.

Legalizacja związków, rozwój oświaty, podnoszenie kwalifikacji.

Dążenie do zjednoczenia zasad polityki społecznej.

Rola związków zawodowych:

wzrost wydatków ma cele socjalne w budżecie państwa, objecie opieką bezrobotnych.

Kazdy człowiek ma prawo do pracy.

Warunki BHP, mozliwość awansu, urlopy.

Rozwój ekonomiczny a realizacje celów polityki społecznej.

Prosocjalne i antysocjalne kierunki.

Wzrost gospodarczy to proces zwiekszenia się wielkosci gospodarczej.

Podstawowy miernik wzrostu gospodarczego:

• dochód narodowy brutto na jednego mieszkańca

• produkcja przemysłowa, rolnictwa

UNIDO – wskaźnik który obrazuje rozwój społeczny:

• efekt rozwoju procesu społecznego nakładany na rozwój społeczny

• system oświaty

• system komunikacji społecznej

Prosocjalne i antysocjalne:

• prawo do pracy

• prawo do stopy życiowej

• do płacy za wykonaną pracy

• do nauki

• do uczestnictwa w życiu kulturalnym

• do wypoczynku i urlopu

w polityce społecznej państwa wyodrębniamy 3 modele:

• marginalny

• służebny

• instytucyjny

środki działania w polityce społecznej:

• świadczenia indywidualne przyznawane poszczególnym osobą

• funduszu spożycia społecznego (wczasy, kolonie)

Podmioty polityki społecznej:

• miedzynarodowe

• panstwo jako podmiot

• instytucje i organizacje pozapaństwowe

• polityka społeczna w skali lokalnej