Charakterystyka
metody czytania analityczno – syntetycznej o charakterze
funkcjonalnym E. i F. Przyłubskich
Metoda
analityczno – syntetyczna o charakterze funkcjonalnym Ewy i Feliksa
Przyłubskich powstała w wyniku powiązania różnych metod
wykorzystujących różnorodny poziom rozwoju poszczególnych funkcji
psychicznych. W procesie nauki czytania, którego podstawę stanowią
relacje funkcjonalne, bierze udział funkcja wzrokowa, słuchowa oraz
kinestetyczno-ruchowa, autorzy wprowadzili również ogniwo pośrednie
– sylabę oraz pewne elementy metody globalnej, dzięki czemu w
okresie przedliterowym dziecko poznaje całościowo określone wyrazy
wynikające z kontekstu oglądanej ilustracji, później rozpoznaje
te wyrazy pośród innych. Analiza przebiega od wyrazu, poprzez
sylabę, do głoski, jest to analiza: wyraz – sylaba – głoska, a
w odniesieniu do syntezy odwrotnie: głoska – sylaba –
wyraz.
Nauka
czytania metodą głoskowo – literową polega na tym, że
nauczyciel
pokazuje
litery i mówi, jakiej głosce odpowiada dana litera, musi przedtem
nauczyć dzielić słuchowo wyraz na głoski. Z odczytanych
pojedynczo głosek dziecko składa wyraz. Początkowe czytanie to
przekład liter na głoski, wymawianie tych głosek, łączenie ich w
wyrazy, czyli przekształcanie tekstu pisanego na mówiony, dopiero
później następuje czytanie wprost z tekstu z pominięciem mowy
jako pośrednika.
Nabywanie
umiejętności czytania i pisania w przedszkolu ma nieco inny
charakter niż nauka czytania i pisania w szkole. Nabywanie
umiejętności czytania i pisania należy traktować jako jeden z
elementów stymulujących ogólny rozwój dziecka, dlatego
kształtowanie tej umiejętności nie może stanowić wyodrębnionej
części pracy dotyczącej poznawania liter, czytania, powinno łączyć
się ono z tematyką wszystkich działów programowych i różnymi
rodzajami działalności dziecięcej. Cały proces nabywania
umiejętności czytania powinien opierać się na rozwijaniu u dzieci
dążenia do samodzielnego czytania i do korzystania z książki jako
źródła interesującej informacji.
W
metodzie analityczno – syntetycznej, we wstępnym okresie w
przedszkolu, zanim następuje przejście do systematycznego
zapoznania dzieci z kolejnymi wyrazami podstawowymi i wyodrębnionymi
z nich literami, stosujemy elementy metody globalnej, która polega
na zapamiętaniu obrazów graficznych całych wyrazów i czytaniu ich
przez rozpoznawanie po wyglądzie ogólnym. W tym okresie dziecko nie
zna liter, poznaje wyraz jako całość, punktem wyjścia zawsze jest
wyraz, nigdy litera. Wyraz musi być bliski dziecku, określający
znane mu przedmioty, fakty, zjawiska.
W
programie pracy dydaktyczno – wychowawczej dotyczącej nauki
czytania wyróżniono dwa etapy:
·
Wyrabianie gotowości do czytania, tzw. etap przedliterowy
·
Wprowadzanie elementów czytania, czyli systematyczne zapoznawanie z
kolejnymi literami.
Oba
te etapy są jednakowo ważne, w pierwszym dominuje dźwięk –głoska,
a w drugim jej obraz – litera, są ze sobą wzajemnie powiązane.
W
pierwszym etapie – wyrabianie gotowości do czytania, powinny być
przyjęte następujące kierunki działań:
·
Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej
·
Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej
·
Rozwijanie słuch fonematycznego i umiejętności analizy
słuchowej
·
Zapoznanie z umownymi symbolami graficznymi.
Do
drugiego etapu przechodzimy, gdy większość dzieci w grupie dobrze
sobie radzi z analizą dźwiękową wyrazów o prostej budowie
fonetycznej, nie rezygnujemy natomiast z ćwiczeń z okresu
przygotowawczego, w dalszym ciągu stosujemy wszystkie. Następuje
stopniowe przechodzenie od analizy i syntezy słuchowej, poprzez
słuchowo-wzrokową(czytanie głośne), do samej wzrokowej (czytanie
ciche), u dzieci 6-letnich pozostajemy głownie na etapie czytania
głośnego, bardzo rzadko stosujemy czytanie ciche.
Podstawową
pomocą w kształtowaniu umiejętności czytania metodą
anlityczno-syntetyczną E. i F. Przyłybskich jest książeczka „Mam
6 lat” oraz „Mam 6 lat - Materiały do ćwiczeń”.
E.
i F. Przyłubscy przyjęli założenie, że w edukacji przedszkolnej
wprowadzanie kolejnych liter musi być zgodne z podręcznikiem „Mam
6- lat”, następujące po sobie strony książki zawierają wyrazy
składające się z liter dotychczas poznanych przez
dziecko.
Wprowadzanie
każdej litery musi odbywać się wg określonego schematu:
Omówienie odpowiednio dobranej ilustracji, której główny element, nosi nazwę, która rozpoczyna się od głoski odpowiadającej wprowadzanej literze.
Zwrócenie uwagi na wyraz podstawowy, z którego wydzieli się pierwszą głoskę odpowiadającą wprowadzanej literze.
Analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego, ułożenie z prostokątów jego schematu.
Wyodrębnienie z wyrazu podstawowego pierwszej głoski, a później poszukiwanie jej w innych wyrazach znanych dzieciom.
Prezentacja litery wielkiej i małej będącej podstawą zapisu wyodrębnionej z wyrazu pierwszej głoski, analiza poszczególnych elementów litery, zwrócenie uwagi na cechy dystynktywne litery.
Wycięcie nowej litery z alfabetu ruchomego.
Rozpoznanie nowej litery wśród innych liter nie zawsze znanych dzieciom.