1
sprawozdawczości
Nowe
standardy
Rzetelne księgi rachunkowe i bezbłędne sprawozdania zgodne z UOR oraz MSR/MSSF
1–15 stycznia 2015
issn 1895-2844
AKTUALNOŚCI
Prawo bilansowe a podatkowe
rozliczanie kosztów
1-2
Rozliczenie wydatków
na wigilię pracowniczą
3
Kary za nieterminowe
przekazywanie sprawozdań
4
Dochody spółki
przejętej w bilansie
4
Najczęstsze błędy
podczas inwentaryzacji
4
SPRAWOZDANIA FINANSOWE
Zamknięcie ksiąg rachunkowych
5
Błędy popełniane podczas spisów
6
PRZYCHODY I KOSZTY
Ustalenie dochodów za 2014 r.
7
POŁĄCZENIA JEDNOSTEK
Wartość wkładu
wniesionego do spółki
8
Połączenia jednostek
pod wspólną kontrolą
10
EKSPERT ODPOWIADA
Zakup paczek dla dzieci
pracowników
13
Bony dla pracowników
jako przychód
14
Korekta błędnej nazwy firmy
14
PORÓWNANIE REGULACJI
UOR I MSR/MSSF
Ustawa o rachunkowości oraz MSR 1,
MSR 2, MSR 7 i MSR 8
15
w n u m e r z e
ciąg dalszy na stronie 8
ciąg dalszy na stronie 2
T y l k o d l a s t a ł y c h C z y t e l n i k ó w
BEZPŁATNY E-BOOK zawierający porównanie regulacji UoR i MSR/MSSF do pobrania w zakładce
„Twój e-book” na www.emsr.pl
RAZ W MIESIĄCU możliwość pobrania bezpłatnego e-booka o tematyce podatkowo-rachunkowej
E-LETTER „E-doradca podatki i rachunkowość”
BEZPŁATNE ELEKTRONICZNE ARCHIWUM czasopisma na stronie www.emsr.pl
MOŻLIWOŚĆ ZADAWANIA PYTAŃ EKSPERTOM za pośrednictwem redakcji nd@wip.pl
TELEFONICZNY DYŻUR EKSPERTA z zakresu podatków i rachunkowości w każdą środę
Prawo bilansowe nie ma wpływu na podatkowe
rozliczanie kosztów
Faktyczna data zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji
danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w ujęciu podat-
kowym. Data zapisu jest tylko datą technicznego wprowadzenia informacji do
systemu – orzekł NSA. Jak wpływa to na poprawność rozliczeń? O komentarz
poprosiliśmy eksperta.
Przepisy w zakresie rachunkowości określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako
takie nie mogą rozstrzygać o tym, co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów.
Stwierdził sąd.
Chodziło o spółkę zajmującą się produkcją energii elektrycznej. W skład jej majątku
wchodzą liczne środki trwałe wykorzystywane do wytwarzania energii (np. kotły
energetyczne, turbiny, transformatory, kominy). Z uwagi na intensywną i stałą eks-
ploatację ww. środków spółka dokonuje ich periodycznych remontów (w tym tzw.
remontów średnich i generalnych), które zmierzają zasadniczo bądź do odtworzenia
stanu poprzedniego środków trwałych, bądź do utrzymania właściwości wymaganych
dla efektywnego i bezpiecznego kontynuowania produkcji energii.
Wartość wniesionego do spółki wkładu wycenia się
według cen rynkowych
Problem wyceny otrzymanych w formie aportu składników majątkowych nie
jest uregulowany wprost w ustawie o rachunkowości, dlatego wartość począt-
kowa musi wynikać z informacji przedstawionych przez wspólnika wnoszącego
przedsiębiorstwo i być wskazana w umowie spółki z o.o.
Jedną z pierwszych operacji gospodarczych ujmowanych w księgach rachunkowych
nowo tworzonej spółki z o.o. będzie ujęcie wniesionego aportem przedsiębiorstwa
i jego elementów. Operacje te powinny być ujęte następująco:
Aktualności
Szanowny
Czytelniku
Koniec roku to czas inten-
sywnych prac inwenta-
ryzacyjnych i spisów z natury. Jeżeli arkusze
spisowe zostaną sporządzone w sposób nie-
rzetelny, nieczytelny, czy też z wieloma popraw-
kami poddającymi w wątpliwość ich
wiarygodność – biegły rewident, bez zarzą-
dzenia dodatkowego spisu – nie uzna ich za
wystarczającą podstawę korekty stanów
ewidencyjnych.
Arkusze spisowe powinny spełniać warunki
określone w przepisach ustawy o rachunko-
wości oraz wewnętrznych uregulowaniach
jednostki. Jednostki stosują różne wzory for-
mularzy arkuszy spisowych. Różnice dotyczą
jednak z reguły jedynie szaty graficznej, zaś ich
treść jest podobna.
Lidia Pogodzińska
redaktor prowadząca
Prawo bilansowe nie ma wpływu na podatkowe rozliczanie kosztów
Spółka uważała, że tak. Innego zdania był
jednak organ podatkowy, który twierdził,
że wydatki staną się kosztem uzyskania
przychodu dopiero w momencie ujęcia
ich w księgach zgodnie z zasadami okre-
ślonymi w ustawie o rachunkowości.
Organ podatkowy uznał, że moment
uznania wydatku za koszt podatkowy jest
uzależniony od uznania go za taki koszt
w ujęciu bilansowym. Jeśli zatem, zgod-
nie z przyjętą polityką rachunkowości,
wydatki remontowe do celów bilansowych
rozliczane są w czasie, to w tym samym
czasie powinny być zaliczane do kosztów
uzyskania przychodów do celów podat-
kowych, o czym stanowi art. 15 ust. 4e
ustawy o CIT.
Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu. Sąd nie
podzielił stanowiska organu podatkowe-
go, że art. 15 ust. 4e ustawy o CIT w odnie-
sieniu do kosztów pośrednich uzależnia
moment, w którym wydatek staje się kosz-
tem uzyskania przychodów, od momentu
ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami
ustawy o rachunkowości, oraz że skoro
wydatki remontowe na potrzeby księgowe
będą podlegały amortyzacji, to powinny
w tym samym czasie być zaliczane do
kosztów uzyskania przychodów do celów
podatkowych.
Sąd stwierdził, że jedynym warunkiem
poniesienia kosztu jest jego zaksięgowa-
nie w księgach rachunkowych podatnika
niezależnie od rodzaju konta, na którym
taka operacja zostanie dokonana.
Faktyczna data dokonania zapisu w księ-
gach rachunkowych nie może zmieniać
kwalifikacji danego wydatku i wpływać
na moment zaliczenia go jako kosztu
w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.
Data zapisu jest tylko datą technicznego
wprowadzenia informacji do systemu,
a nie datą ujęcia kosztu.
Przepisy w zakresie rachunkowości okre-
ślają jedynie sposób prowadzenia ksiąg
dr Katarzyna Trzpioła
specjalista prawa podatkowego
i bilansowego
Katedra Finansów i Rachunkowości
Wydział Zarządzania UW
i jako takie nie mogą rozstrzygać o tym,
co jest, a co nie jest kosztem uzyskania
przychodów, oraz że służą ustaleniu wyso-
kości dochodu (straty) podatkowego, nie
mają zaś charakteru podatkotwórczego.
Podobnego zdania był NSA, do którego
ostatecznie trafiła sprawa.
Pytanie do eksperta:
Z wyroku wynika,
że zasady rachunkowości nie mogą
determinować wysokości podstawy
opodatkowania. O czym trzeba
pamiętać, aby rozliczenia przebiegały
bezbłędnie?
ciąg dalszy ze strony 1
Przedsiębiorstwo prowadzi ewiden-
cję rachunkową na podstawie ustawy
o rachunkowości w sposób zapewniający
określenie wysokości dochodu (straty),
podstawy opodatkowania i wysokości
należnego podatku za rok podatkowy,
a także prowadzi ewidencję środków
trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych w celu informacji niezbęd-
nych do obliczenia wysokości odpisów
amortyzacyjnych.
Wydatki na wszelkie remonty dotyczące
środków trwałych są zaliczane jednora-
zowo do kosztów księgowych w chwili
ich poniesienia. W konsekwencji, zgodnie
z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT, również
na potrzeby podatku dochodowego od
osób prawnych spółka zalicza te wydatki
jednorazowo do kosztów podatkowych
w chwili ich poniesienia (tj. na moment
ich ujęcia w księgach rachunkowych).
Spółka planuje zmianę polityki rachunko-
wości i zamierza stosować Międzynarodo-
we Standardy Rachunkowości Finansowej
(dalej: IFRS). Zgodnie z nowymi zasadami
rachunkowymi wydatki ponoszone na
tzw. remonty średnie i generalne środków
trwałych nie będą zaliczane w sposób
jednorazowy do kosztów księgowych,
a będą amortyzowane w czasie na zasa-
dach analogicznych do amortyzacji środ-
ków trwałych. W konsekwencji na potrzeby
księgowe wartość wydatków poniesionych
na remonty średnie i generalne będzie
stanowiła koszt księgowy dopiero w chwili
dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Wątpliwości spółki dotyczyły tego, czy
wydatki remontowe, które na potrzeby
księgowe będą podlegały amortyzacji,
będą stanowić koszt uzyskania przychodu
na potrzeby podatku dochodowego od
osób prawnych jednorazowo w dacie ich
poniesienia, tj. w momencie zewiden-
cjonowania tego kosztu w jakiejkolwiek
formie w księgach rachunkowych.
Omawiany wyrok jest kolejnym orzecze-
niem, w którym NSA wskazał niezależ-
ność prawa podatkowego i bilansowego.
W podobny sposób wypowiadają się
też w ostatnich latach dyrektorzy izb
skarbowych w interpretacjach finanso-
wych wydawanych w imieniu ministra
finansów.
W art. 9 ust. 1 ustawy o CIT zaznaczone
jest, że podatnicy są zobowiązani do pro-
wadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie
z odrębnymi przepisami, w sposób zapew-
niający określenie wysokości dochodu
(straty), podstawy opodatkowania i wyso-
kości należnego podatku za rok podatko-
wy, a także do uwzględnienia w ewidencji
środków trwałych oraz wartości niemate-
rialnych i prawnych informacji niezbęd-
nych do obliczenia wysokości odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z przepisami
art. 16a–16m ustawy. Nie powoduje to
jednak uznania informacji przygoto-
wanych zgodnie z tymi regulacjami za
wystarczające do ustalenia danych do
opodatkowania.