Teoria
Basila Bernsteina
Teoria wyrosła z poszukiwania przyczyn niepowodzeń szkolnych młodzieży brytyjskiej wywodzącej się
z klasy robotniczej (robotnicy niewykwalifikowani) i średniej, które hamują awans kulturalny i
materialny licznych warstw i opóźniają proces demokratyzacji społeczeństwa.
Przyczyny: różnice majątkowe rodziców, charakter ich pracy, ilość czasu poświęcanego dzieciom,
metody wychowawcze, język.
Nabycie określonego systemu mowy wiąże się z przyjęciem pewnej hierarchii wartości sposobów
postrzegania, klasyfikowania i odczuwania świata.
Klasyfikacja systemów mowy:
język formalny – kod rozwinięty;
język publiczny – kod ograniczony, przyczyna niepowodzeń szkolnych.
CHARAKTERYSTYKA CZŁONKÓW KLAS BADANYCH
KLASA ŚREDNIA
KLASA ROBOTNICZA
uwrażliwieni na całą strukturę przedmiotów, widzą i
reagują na rzeczy, potrafią zestawić je w relacji z
innymi, rozumieją zależności przestrzenne, czasowe i
przyczynowe między obiektami i zdarzeniami
Postrzega jedynie oderwane przedmioty, nie tworzy
związków przyczynowych między obiektami
racjonalny sposób wychowania dzieci, zachowania
podporządkowane celom długofalowym, dzieci mają
jasno określony cel życiowy
Brak zdefiniowanych celów długofalowych, rolę
decydującą odgrywa teraźniejszość
stabilny system nagród i kar
System kar i nagród niestabilny i niekonsekwentny
przedmioty z otoczenia dziecko rozpatruje jako środki
do osiągania celów, każdy przedmiot może prowadzić
do zaspokojenia danego celu – spostrzegawczość,
ciekawość, świadomość ogólnego uporządkowania
rzeczywistości, przyswajanie skomplikowanych pojęć
abstrakcyjnych
Słabo
rozwinięte
poznawcze
i
emocjonalne
zróżnicowanie świata
Na wytworzenie tych różnic mają wpływ akty językowej komunikacji, które przekazują doświadczenia
i postawy rodziców, wpajając dzieciom wzory zachowań.
CHARAKTERYSTYKA JĘZYKOWA KLAS BADANYCH
KLASA ŚREDNIA
KLASA ROBOTNICZA
brak bezpośredniego wyrażania uczuć
bezpośrednie wyrażanie uczuć
środki językowe logiczne, nieemocjonalne
pozajęzykowe,
paralingwistyczne
elementy
wypowiedzi: siła głosu, ton, gesty, mimika
język bogaty w osobiste i indywidualne określenia,
słowa są uporządkowane
język nie pozwala na indywidualizację uczuć, bo
stosowane są wyrazy i zwroty powszechne w wielu
sytuacjach
język wskazuje na subiektywne intencje jednostki,
wyodrębniając ją tym samym od pozostałych ludzi
system nie wyraża subiektywnych intencji ani
odrębności poglądów, ale wspólność i jednolitość
doświadczeń w obrębie całej grupy
PORÓWNANIE
KOD OGRANICZONY (KLASA ROBOTNICZA)
KOD ROZWINIĘTY (KLASA ŚREDNIA)
Tworzy się w małych grupach mających wspólne
doświadczenia, przebywających razem i dobrze się
znających
Tworzy się w specyficznych warunkach społecznych
Krótkie, proste gramatycznie, często niedokończone
zdania, uboga konstrukcja składniowa, proste i
powtarzające się spójniki
Porządek syntaktyczny, różnorodność spójników,
konstrukcje gramatycznie skomplikowane
Sztywne i ograniczone użycie przysłówków i
przymiotników
Bogactwo określeń
Częste używanie krótkich rozkazów w formie
ostatecznego argumentu
Określenia ekspresyjne nie przekazują znaczeń
Częste formułowanie stwierdzeń w formie pytania,
które mają ustanowić uczuciową wzajemność i
zrozumienie
Rzadkie używanie zaimków nieosobowych jako
podmiotu – wskaźnik obiektywnego stosunku do
własnych doświadczeń
Liczne formy bezosobowe
Jest to język znaczenia ukrytego, używa się symboli
konkretnych, namacalnych, ocena indywidualna
nadawcy jest ukryta – solidarność grupowa
Znaczenia
przekazywane
poprzez
logiczne
uporządkowanie